Wiersze pisane na kolanie

Ewa Anna Sosnowska

To zbiór wierszy z lekkim podtekstem erotycznym. Dlatego nie jest to tomik dla młodszych Czytelników. Sporo z nich powstało w ciągu szalonych dwóch miesięcy, ale są też takie z lat dziewięćdziesiątych i… z tego roku. Ba… kilka z nich napisałam już podczas przygotowań pliku do wypuszczenia go z rąk. Niektóre z nich znajdziecie w moich książkach.

Nie będzie jutra

Agata Gójska

Meryl Hall ma 41 lat. Jest transplantologiem ezoterycznym. Oznacza to, że potrafi wyciągnąć z człowieka nerkę, nie otwierając jego ciała albo podtrzymać przy życiu pacjenta z wyciągniętym sercem nawet przez kilka dni. Mimo to Meryl uważa się za przegraną. Zawiodła ją rzeczywistość, w której ani świat, ani ludzie nie spełnili jej oczekiwań. Nie ma już marzeń i wyzbyła się złudzeń, a w żadnej pracy nie zagrzewa miejsca na długo. Kipiąca w niej gorycz znajduje ujście po ostatniej utracie pracy i wkroczeniu w świat przestępczy. Meryl wplątuje się w handel organami. Robota jak robota, tylko pacjenci mniej szablonowi. Wszystko to pod jadowitym okiem niespełna rozumu szefa, Pana Organka, który wypowiedział wojnę złu większemu od samego siebie. Ciemnymi uliczkami Harenhall co noc przemyka potwór. Nie ma twarzy ani imienia, ale z daleka przysiągłbyś, że to Organek. Wplątana w pajęczynę intryg socjopatycznego pracodawcy, Meryl Hall musi przewartościować swój kręgosłup moralny i stawić czoła grozie, która nocami włóczy się po Harenhall. W ciemnych zaułkach miasta trudno odróżnić dobro od zła i łatwo zgubić swoje człowieczeństwo. Jeszcze trudniej wybrać między tym, co wygodne, a tym, co należy. Decyzje dużo łatwiej podjąć, gdy cień się rozprasza i świat staje w świetle, lecz to już dawno opuściło Harenhall.

Druga miłość

Małgorzata Rosowska

Walentyna Dobrawska, ceniony lekarz pediatra, prowadzi spokojne, ułożone życie. Mąż, piękny dom, stanowisko w klinice. Nieoczekiwanie spada na nią wiadomość, która całkowicie wywraca ten porządek. Kobieta w ciężkich chwilach może liczyć na swoją przyjaciółkę Iwonę. Z czasem grono życzliwych osób powiększa się, a Walentyna odzyskuje życiową równowagę. Znajduje też miłość… tę drugą…   To opowieść o pięknej przyjaźni, rodzącym się uczuciu i trudnej sztuce wybaczania. A to wszystko z kryminalnym wątkiem w tle.

Nie śmieci. Wyrzucasz do kosza i co dalej?

Julia Wizowska

Jak marnować mniej jedzenia? Na co zwracać uwagę, kupując ubrania, by miały one długie życie? Czy wszystkie produkty reklamowane jako "bio" i "eko" rzeczywiście są przyjazne dla środowiska? Od czego zacząć ograniczanie odpadów na co dzień? Dokąd śmieci trafiają po wyrzuceniu i co się z nimi dalej dzieje? Przez dwa lata autorka "Nie śmieci" jeździła po Polsce i przyglądała się temu, co dalej dzieje się z zawartością naszych domowych koszy. Odwiedzała sortownie, instalacje przetwarzania odpadów i recyklingu. Była w kompostowni, dokąd trafiają kuchenne resztki. W zakładzie, odzyskującym używane ubrania z kontenerów. W papierni, która przetwarza kartony po mleku i soku. W spalarni, gdzie jedyne, czym mogą przysłużyć się wyrzucone przedmioty, jest ich energia. Na czynnym składowisku, gdzie odpady przed śmiercią wydają jeszcze ostatnie tchnienie. Rozmawiała z ekspertami i osobami, od lat zajmującymi się tym, co dla innych stanowi temat tabu. Wiele zobaczyła, sporo się dowiedziała. Z przyjemnością dzieli tym z Tobą na stronach tej publikacji. Przedstawia też ludzi, którzy na różne sposoby przerabiają, odzyskują, ratują przedmioty i żywność. Opowiadają o swojej pracy i zarażają pasją. Poza opowieściami reportażowymi znajdziesz tu porady, jak marnować mniej jedzenia, gdzie przekazać niebezpieczne przedmioty i substancje, które mamy w swoich domach oraz jak dbać o ubrania, by posłużyły one dłużej. Dowiesz się, jakie proste i tanie rozwiązania autorka stosuje na co dzień, aby ograniczyć ilość wyrzucanych rzeczy. I w końcu odkryjesz pomysł co do rozmieszczenia w domu pięciu koszy do segregacji - aby odpady miały szansę zostać surowcami, nie śmieciami. "Nie śmieci. Wyrzucasz do kosza - i co dalej?" jest książką pełną kompleksowej wiedzy na temat odpadów: ich ograniczania, zasad segregacji i późniejszego losu w różnego rodzaju instalacjach. Jej pierwsze wydanie ukazało się w 2019 roku i w ciągu kilku miesięcy zostało wyprzedane. Ale jeśli słyszysz o tej książce po raz pierwszy i zastanawiasz się, co sądzą o niej ci, którzy już przeczytali, zapoznaj się z ocenami na lubimyczytac.pl albo z recenzjami wysłanymi bezpośrednio do autorki. Historia powstania książki: https://www.nanowosmieci.pl/ksiazka-nie-smieci/ Opinie czytelników o książce: "Łatwiej poprawnie segregować, gdy wiemy, jak działa system i dlaczego działa tak, a nie inaczej oraz gdy wiemy, co i jak jest przetwarzane. Wiedza ta pozwala nam też na świadomy wybór już na etapie kupowania w sklepie produktów w opakowaniach, dających się przetworzyć, a odrzucania tych kłopotliwych. Niech to będzie sygnał dla producentów, by zmienić swą politykę opakowaniową. Dostajemy też rady jak mniej "produkować" śmieci. Rozsądne zero waste pomaga znacznie zredukować niepotrzebne odpady, a uprecycling znajduje zastosowanie dla tych śmieci, które do nas zawitają" Monika Jezierska z bloga Zainspirowana Czytaniem. "Bardzo interesująca książka, pełna faktów, ciekawostek. Mnie zainspirowała do przyjrzenia się ubraniom w mojej szafie, zaskoczyła informacjami o tetrapakach, uświadomiła parę spraw, ale najbardziej zdumiewające było dla mnie podejście pani Julii do tematu samej pracy nad tą publikacją. Autorka rzetelnie i ekologicznie rozprawiła się z tematem. Polecam!" Almaree, LubimyCzytac.pl "Książki nie czytałoby się tak dobrze, gdyby nie dynamiczna narracja i bogaty język. Julia Wizowska fotografuje słowem, nie ocenia, a opisuje. Gdy opowiada o osobistych praktykach, przygodach, przeżyciach i myślach, nie krytykuje innych i nie szuka ich intencji" Dorota Czopyk z bloga EkoEksperymenty Więcej opinii: https://www.nanowosmieci.pl/opinie-czytelnikow-nie-smieci/

Krew sióstr. Lazur

Krzysztof Bonk

— Saga siedmiu barw — Krew sióstr. Opowieść o tym, co zostało zrodzone z miłości, a co z nienawiści. Część szósta — Lazur. Kici kici miau miau miau. Czy ty taką byś mnie chciał? Kici kici miau miau miau, Razem ze mną byś się śmiał? Kici kici miau miau miau. Czy też może byś się bał? Kici kici miau miau miau, Bez miłości głupio stał? Powiedz mi to dalej już! Albo głowę zetnie nóż!

Potomek wilków

Adrian K. Antosik

Jak długo można nosić w sobie urazę? Jak silny gniew może zalegać w sercu? Jak długo można czekać na zemstę? Ciemne chmury zbierają się nad rodziną Kruków. Wydarzenia z przeszłości ciągną się cieniem przez pokolenia. Klątwy, potwory i mroczna magia nie dają odetchnąć. Aby powstrzymać zło, rodzina musi trzymać się razem, ale czy więzy krwi są silniejsze od tego, co nadciąga? Zanurzcie się w dalsze historie członków Rodu Dwóch dłoni.

Serce Tajgi. Zbiór opowiadań

Artur Sobczak

Wojna Sprawiedliwości. Tak  też pełni własnej pychy zwą zagładę mojego ludu. Mojej przeszłości. Mojej cywilizacji i wartości przez nią dzierżących. Arkony... Ostatnia Arkonka, przeklęta, by mimo końca trwać. Kroczyć, żyć mimo dawnego zakończenia historii naszej. Świadek zmian, świadek powstawania nowych krain, świadek nienawiści i pogardy wobec mnie i wszystkiego co w życiu kochałam, które tylko tak gorszący mnie strach może tłumić. Na zawsze wrota Nawi przede mną zamknięte i obcować mi na tak obcej mojej ziemi, zwanej inaczej kogo byś się nie zapytał. Gaja zwaną tak przez rasy nowodzierżce Elfy, Lupiny, Wodniki i Wąmpierze, Jothrostrad, przez komunalnych jelenioludzi kontynent Bradę zasiedlających. Może Drzewnia, nazwa stara od Kosmicznego Drzewa się wywodząca. Moja. Przez Arkończyków i dzisiejsze krainy tlące we mnie iskrę złudnej nadziei, Pyrię i  Rusałcze Jezioroborze używana. Vedotea, nazwa pradawna. Do starych ludzi przynależna, gdy po świecie stąpała jeszcze nasza bogini kochana, chramowi, któremu pracę mego ciała oddałam. Święta buntowniczka, która stawiła się swym boskim władcom, by ludzkości dać nadzieję. Złamać cykl degradacji. Ciało świątynią człowieka, a każdy człowiek - bogiem... Cykl toczy się dalej. Zostałam tylko ja. Moje popadające w szaleństwo ciało i nieliczne demony, czy stwory mityczne, co to pamiętają starą naukę. Zasiądź zatem czytelniku, gdyż zabiorę Cię w początki sagi, epoki, którą przyszłe pokolenia "Końcem Jutra" będą zwać.

Uzupełniamy i wymawiamy głoski L, Ł, M, N. Węże logopedyczne

Katarzyna Michalec

Książka zawiera zbiór zadań przeznaczonych do utrwalania głosek l, ł, m, n. Ćwiczenia polegają na uzupełnianiu głosek na tzw. wężu logopedycznym, a następnie wypowiadaniu na głos powstałych wyrazów. Zabawna forma ćwiczeń pozwoli dzieciom nie tylko doskonalić wymowę, ale także wzbogaci słownictwo i umili czas spędzony na nauce.