Nowy Niewspaniały ład

Marta A. Winiarska

„…Wydawałoby się, że wroga powinno wypatrywać się poza granicami kraju, w odległych ziemiach o innej religii, kulturze, wyznających odmienne poglądy i wartości. Tymczasem to wewnątrz zrodził się wróg, który doprowadził do radykalnych zmian; zburzył porządek i sprawił, że człowiek utracił poczucie bezpieczeństwa. Doprowadził do upadku dotychczasową władzę, obalił prawo i sprawił, iż rządzić zaczął chaos...” Po awansie na oficera, podporucznik Wadera znalazła się w świecie różniącym się od znanej jej koszarowej rzeczywistości. Szybko okazało się, iż korytarze pałacu rządowego i salony władzy kryją równie wiele niebezpieczeństw, co poligony treningowe. Jednak prawdziwy żołnierz służy państwu wszędzie tam, gdzie wyśle go rozkaz.

Szklane miasto

Marek Dryjer

Szklane miasto jest książką z gatunku fantastyki postapokaliptycznej. Opisuje losy młodych ludzi, którzy cudem ocaleli po wybuchu ładunku nuklearnego. Ich życie całkowicie się wtedy zmieniło. Szklane miasto to piękny Wrocław i jego zabytki, to także zagłada, zgliszcza i śmierć wszechobecna. To dramat tysięcy, tyle samo ofiar, to także ocaleni. W pierwszej fazie książki ocaleni uciekają ze strefy wybuchu i chronią się przed falą radioaktywną w kompleksie Sky Tower. Liczą na to, że przeczekają najgorsze. Oznaczają swoją pozycję, tworzą zabezpieczenia, przechodzą dekontaminację, podążają w stronę odległego dachu, licząc, że pomoc nadejdzie właśnie stamtąd. Próbują nawiązać łączność, sprowadzić helikopter. W drugiej fazie książki, kiedy dociera do nich, że nie będzie łatwo stamtąd uciec, zaczynają walczyć o przetrwanie. Uświadamiają sobie, że nie są tam sami, że jest tam coś jeszcze... Cały kompleks kryje w sobie wiele tajemnic i niebezpieczeństw, począwszy od błąkających się niedobitków, poprzez grupy wygłodniałych mutantów, a skończywszy na pospolitych bandytach i zdegenerowanych żołdakach. Jego wiedza atomistyczna i jej znajomość budynku ratują im życie, ale czy ocalą je ostatecznie? Muszą walczyć, muszą uciekać, muszą zmierzyć się ze swoimi lękami i słabościami. Nie wiedzą, czy nie zostali napromieniowani. Kobieta po jakimś czasie to odkrywa. Odnajdują dziecko, którym postanawiają się zaopiekować Książka jest pełna akcji, niebezpieczeństw, szalonych zwrotów, opisów i niespodzianek. Szybko się ją czyta, choć nie jest łatwa. Jej główne motto, to człowieczeństwo, gdzie sztandarową frazą jest nadzieja. Marek Dryjerur. 27.05.1976 we Wrocławiu. Miłośnik egzystencjalizmu w literaturze.Publikacje i nagrody:Powieść Droga ślepców, Wydawnictwo Radwan, 2010. Debiut książkowy, który został nominowany do Nagrody Angelusa w 2011 r., dla książek wydanych w 2010 roku.Opowiadanie Trzynasty schron zostało nagrodzone ex aequo główną nagrodą w konkursie literackim POLSKIE POSTAPO 2011 i trafi do druku, stając się częścią pierwszego polskiego postapokaliptycznego uniwersum.Opowiadanie Miasto umarłych ludzi zostało nagrodzone w ogólnopolskim konkursie literackim SECRETUM CALIGO 2012 w kategorii horror i będzie opublikowane w formie e-booka.Opowiadanie Bezprawie zostało wyróżnione w konkursie literackim OPOWIEŚCI NIESAMOWITE 2012 i opublikowane w wydaniu specjalnym czasopisma Opowieści niesamowite.

Przy stolikach na Francuskiej

Marek Samselski

Osobistości polskiej kultury i sztuki, klimatyczne miejsca w Warszawie, Olsztynie, Berlinie, Wiedniu oraz mnóstwo anegdot, zabawnych wydarzeń i opowieści o czasach „ostatnich lat warszawskiej cyganerii”. „Przy stolikach na Francuskiej” to historie, w których autor przywołuje zabawne zdarzenia, malując niezwykły obraz polskiej kultury tamtego okresu. Bohaterowie tych opowieści emanują kreatywnością, humorem i „dobrą energią”. Ludzie, których dotyczą te historie to znajomi i przyjaciele Marka Samselskiego, który opowiada o nich z sympatią, ale nie wybiela ich, nie koloryzuje. Wśród nich Agnieszka Osiecka, Jerzy Gruza, Stanisław Sojka. Autor przywołuje kawiarniane spotkania w latach dziewięćdziesiątych, w trakcie których powstały jego teksty i pomysły wykorzystane w twórczości wspomnianych osób.

Nad brzegami Niemna

Zenon Ciechanowicz

Książka jest rodzajem sagi rodzinnej, umiejscowionej głównie w rodzinnych okolicach autora, jego rodziców i dziadków, poczynając od końca XIX wieku, ale przenosi też czytelnika do carskiej armii i przedwojennego Petersburga. Następnie na linię frontu i do okopów pierwszej wojny światowej. Dowiadujemy się też, w jaki sposób przynajmniej niektórzy żołnierze rosyjskiej armii trafiają do austriackiej niewoli, jakie warunki tam im przygotowano.Zapoznając się z krótkim opisem okresu międzywojennego można wyciągnąć wniosek, że mieszkańcy terenów nadgranicznych żyli w ciągłych strachu przed zagrożeniem ze strony byłego Związku Radzieckiego, ale z nadzieją, że z roku na rok będą coraz szczęśliwsi.Okres wojny, to okres, w którym do wspomnień wynikających z opowieści starszego pokolenia, dołączają własne wspomnienia autora. Autor bezpośrednio nie widzi działań wojennych, nie widzi strzelających żołnierzy, ale uczucie strachu, zagrożenia życia i bezradność rodziców w warunkach nadciągającej jakiejś strasznej siły promieniuje z każdej strony książki z tego okresu.Dość szczegółowo przedstawiony jest okres po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny byłych Kresów Wschodnich. Tu możemy zapoznać się z NKWD i wywózkami rodzin Polskich na Syberię. Przymusową kolektywizację, zmuszaniem do pracy bez wynagrodzenia nie tylko osób dorosłych, ale i młodzieży szkolnej. Ujrzymy bezsens systemu tzw. gospodarki uspołecznionej nie z pozycji naukowej, a zwykłego mieszkańca wsi. Dowiemy się w jakich warunkach i jakimi metodami zdobywano bochenek chleba, który stał się prawdziwym rarytasem.Będziemy mogli też wyciągnąć być może zadziwiający wniosek, że tak trudne warunki nie miały większego wpływu na samopoczucie młodzieży, bez względu na narodowość, że podrostki w wieku kilkunastu lat mają całkiem inną ocenę rzeczywistości, niż osoby dorośli i potrafią się cieszyć z najbardziej błahych powodów.Opowieść kończy się w momencie, kiedy długi pociąg składający się z wagonów towarowych, zwanych powszechnie wagonami bydlęcymi, przekracza granicę na Bugu i do pociągu podchodzi polska załoga, a stojący w drzwiach wagonu polscy uchodźcy po raz pierwszy słyszą słowa polskie i po raz ostatni rosyjskie.Decyzja o wyjeździe nie była łatwa i być może daje odpowiedź, dlaczego tak wiele rodzin polskich nie skorzystało z możliwości opuszczenia terenów, które znalazły się w granicach Białorusi i Litwy i nie wyjechało do Polski w nowych granicach.Warto jeszcze dodać, że żadne streszczenie nie zastąpi przyjemności bezpośredniego czytania.

Nie tylko rock and roll. Podróże koncertomanki

Joanna Ostrowiecka

Do napisania książki zachęcili mnie znajomi z klubu fanów Deep Purple, którym bardzo spodobały się moje teksty pisane na internetową stronę dotyczącą tego zespołu. Postanowiłam zebrać razem swoje relacje koncertowe, i dodać do tego mnóstwo innych koncertów nie tylko rockowych, które szczególnie utkwiły mi w pamięci. Mam nadzieję, że książka spodoba się szerszej publiczności. Koncerty opisane w kolejnych rozdziałach są z różnych półek, jako że jestem melomanem w ogóle, nie tylko miłośnikiem hardrocka. Będzie tu jazz, blues, a nawet poezja śpiewana. Kilka imprez przedstawiłam retrospektywnie, toteż może tam być więcej błędów rzeczowych. Co zrobić, nawet najlepsza pamięć czasem zawodzi... Ale starałam się wszystko w miarę dokładnie sprawdzić. Gdyby okazało się, że jeszcze coś się nie zgadza, zawsze można do mnie napisać i to sprostować, a ja postaram się naprawić swój błąd. Inne koncerty opisywałam na bieżąco, a potem uzupełniałam braki oraz poprawiałam błędy i nieścisłości. Oczywiście w relacjach jest mowa o wrażeniach bezpośrednio po koncercie, nie obecnych. Podziękowania dla Urszuli i Agnieszki, które sporo mi pomogły, głównie merytorycznie. Jeszcze większe podziękowania dla Zenka, mojego nadzwyczaj cierpliwego męża, który wykonał kawał gigantycznej pracy, czytając moje rozdziały po każdej ich korekcie i dodając następne poprawki, głównie stylistyczne. Do jednego z koncertów dodałam i jego relację. Chyba go namówię, aby sam napisał książkę, on bardzo dobrze to robi.Nie mniejsze podziękowania dla wszystkich tych, co swoim zainteresowaniem poprzednią pracą, czyli "Spotkaniami", zachęcili mnie do dalszego pisania. Przyjemnej lektury! Joanna Ostrowiecka   Spis treściNa dobry początek... 8Początki rockowego wariactwa 11Kolory, Park Żeromskiego, Warszawa, późna wiosna 1969 Grechuta en avant! 15Marek Grechuta + Anawa + goście, klub Riwiera, Warszawa, 1978 Punkt zwrotny 19Budka Suflera + Iza Trojanowska + Intercity, Sala Kongresowa, Warszawa, zima 1981 Pierwszy objaw nieuleczalnej purplomanii 23Deep Purple, Vilniaus Koncertu ir Sporto Rumai, Wilno, 30 marca 2002 Jazzrockowe szaleństwo 29Pat Metheny Group, Torwar, Warszawa, 29 maja 2002 Dziwnie i pięknie w Warszawie 33Joe Satriani, Sala Kongresowa, Warszawa, 14 lipca 2002 Purpurowych fascynacji ciąg dalszy 37Deep Purple + The Planets + Dio, Stadthalle, Zwickau, 1 września 2002 Dwie nowości i trzygodzinny ubaw 45Deep Purple + Kickhunter + Lynyrd Skynyrd, Parkbühne Wuhlheide, Berlin, 17 czerwca 2003 Zenit, który nie potrzebował reklamy 52Deep Purple + Lynyrd Skynyrd, Zénith, Paryż, 29 czerwca 2003 Spodek o mało nie rozbity 60Deep Purple + Corruption, Spodek, Katowice, 3 grudnia 2003 Czterej panowie M. 67M3 + Chainsaw, Sala Kongresowa, Warszawa, 13 marca 2004 Podwójny Szczecin 71Deep Purple + Free Blues Band+Moonlight, Stadion Lekkoatletyczny, Szczecin,  28 czerwca 2004 Legia Purple Super Szał 78Deep Purple + Harlem + Acid Drinkers, Legia, Warszawa, 29 czerwca 2004 Duże rozczarowanie 86G3 = Robert Fripp + Steve Vai + Joe Satriani, Torwar, Warszawa, 13 lipca 2004 Zaskoczenie na Wembley 90Deep Purple + D.Howard + Thunder + P.Frampton, Wembley Arena, Londyn,  13 listopada 2004 Piekielny wtorek 96Deep Purple + D.Howard + Thunder + P.Frampton, Brighton Centre, Brighton,  16 listopada 2004 Eklektyczne kombinacje 103Jon Lord i Gemini Orchestra, Grosser Sendesaal, Berlin, 13 lutego 2005 Caprices Festival: wariacka wyprawa 108Deep Purple + Magma, La Grande Scene, Crans-Montana, 3 marca 2005 Czadowo i odlotowo 115Glenn Hughes + The Lizards, klub Golem, Zlin, 12 marca 2005 Czarownice na herbatce 120Free Blues Band, klub Free Blues Club, Szczecin, 18 marca 2005 Jazzrock znowu w stolicy 126Pat Metheny Group, Torwar, Warszawa, 21 maja 2005 Kolejny sabat czarownic 131Free Blues Band, klub Free Blues Club, Szczecin, 27 maja 2005 Południowe rytmy na Starówce 135Septeto Nacional (Kuba), Rynek Starego Miasta, Warszawa, 2 lipca 2005 Odczytywanie Milesa Davisa 139Asocjacja Andrzeja Przybielskiego, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 23 lipca 2005 Nefrytowy wąż 142International Edition Quintet, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 30 lipca 2005 Dr. Smith w swoim żywiole 146Dr. Lonnie Smith Quartet, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 27 sierpnia 2005 Motorowy odlot z purpurą 149

Dago

Piotr Adamek

Czy pomyłka sprzedającego na jednym z portali aukcyjnych może okazać się początkiem wciągającej , ale i niebezpiecznej przygody? Przeciętny czterdziestolatek dokonuje zakupu repliki białej broni, która okazuje się być średniowiecznym oryginałem. Na pozór zwykły splot następujących potem zdarzeń prowadzi do uwikłania głównych bohaterów w przygodę, która może zmienić niektóre fakty historyczne. Nie tylko główni bohaterowie wciągnięci w rozwijający się wir zdarzeń za wszelką cenę chcą rozwikłać pojawiające się zagadki. Na odkryciu prawdy zależy również innym, przez co przygoda staję się coraz bardziej ryzykowna.

Ameno II

Krzysztof Bonk

O bogowie! Czy za sprawą energii piramid to właśnie oni odradzają się w egipskich zaświatach, gdzieś w gwiazdozbiorze Oriona, czy może to zaawansowana wirtualna gra, w której stawką jest samo przetrwanie? Faktem jest jedynie, że ósemka wybrańców budzi się w zupełnie nowej rzeczywistości i odtąd mnożą się pytania, na które nikt nie zna ostatecznej odpowiedzi. Zaś każdy z bohaterów będzie się musiał zmierzyć nie tylko z zagadkami, zewnętrznymi demonami, ale i mrokiem w sobie. W rolach głównych występują: Egipcjanka archeolog Zahira, pan Takashi oraz pani Sakura jako japońska para z jakuzy, hinduska córka magnata sojowego Devi i jej krajan Kavi, żołnierz i kosmonauta kapitan Henen, jazydzka uciekinierka Nadia oraz dżihadysta Abdul. Role drugoplanowe: bogini Bastet, starzec Re, Anubis, królowe: Kleopatra, Hatszepsut, Meritation, faraon Ramzes, król Sargon i inni. Ameno – podróż do zaświatów czas zacząć – nich się stanie, a oko Horusa wskaże drogę.

Zasługa dla Polski. Pułkownik Ryszard Kukliński opowiada swoją historię

Andrzej Krajewski

Film „Jack Strong” Władysława Pasikowskiego, którego premiera odbędzie się 7 lutego 2014 r. znów rozpali historyczne spory do dzieło pułkownika Ryszarda Kuklińskiego, dlatego przypominam jego historię, tę którą sam mi powiadał, jak i starań o anulowanie jego wyroku. Wydanie książki w formie e-booka umożliwia także posłuchanie głosu pułkownika Kuklińskiego, który mówi o swojej sytuacji prawnej w 1992-93 roku oraz wspomina dziewięć lat walki, jaka prowadził przeciwko sowieckim planom unicestwienia Polski w przyszłej wojnie z państwami NATO. Z pułkownikiem Kuklińskim spędziłem kilkadziesiąt godzin na „rozmowach o rozmowie”, którą chcieliśmy nagrać dla Telewizji Polskiej, gdy byłem jej korespondentem w Waszyngtonie na początku lat 90. Nasze kontakty urwały się po tym, gdy w pierwszej połowie 1994 r., w tajemniczych okolicznościach, w odstępie sześciu miesięcy, zginęli obaj synowie pułkownika. Jesienią 1997 r. miesięcznik „Reader's Digest”, którego polską wersję redagowałem zdecydował się na publikację obszernego artykułu o „najbardziej nieznanym bohaterze zimnej wojny”. Przez trzy dni pułkownik Kukliński udzielał obszernego wywiadu w waszyngtońskim biurze miesięcznika. Autor artykułu, Rudolf Chelminski nie mógł jednak wykorzystać w pełni bogactwa szczegółów, postaci, a także refleksji, które nam przedstawił pułkownik Kukliński w Waszyngtonie. Dlatego w 1999 r. zdecydowałem się na opublikowanie zapisu tamtego wywiadu uzupełnionego o historię starań o anulowanie jego wyroku. U progu 2014 r. postanowiłem wydać tę książkę raz jeszcze, po uwzględnieniu poprawek pułkownika i z przypisami. Andrzej Krajewski Styczeń 2014 r. Andrzej Krajewski, dziennikarz, korespondent TVP i Polskiego Radia w Waszyngtonie (1990-1994), redaktor naczelny Przeglądu Reader’s Digest (1994-2001), dyrektor Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP (2003-2005), prezes Fundacji FOR (2010-2011), ekspert ds. wolności słowa KRRiT. Autor książek: Cicerone, (1987), Region USA (1988), Kiedy Polska (1989), Karabinowa pułapka (1993, tłumaczenie), Zasługa dla Polski (1999), Ukraina 2004 (wydawca, redakcja), Kraj w stanie (2009), Mówili w Wolnej (2012,redakcja)