Nowele, Obrazki i Fantazye

Józef Ignacy Kraszewski

"Nowele, Obrazki i Fantazye" Józefa Ignacego Kraszewskiego to zbiór mistrzowskich opowiadań, w których autor z niezwykłą precyzją kreśli krótkie, acz niezwykle wyraziste obrazy życia i ludzi. Jego talent polega na tworzeniu postaci i sytuacji, które czytelnik musi samodzielnie połączyć w całość, co angażuje wyobraźnię i pozwala na głębsze zanurzenie się w świat przedstawiony. Kraszewski, obdarzony niezwykłą fantazją i obserwacją, maluje sceny z życia codziennego - od pełnych charakteru postaci wiejskich, miejskich, przez malownicze krajobrazy, aż po subtelnie nakreślone relacje międzyludzkie. Jego realistyczne przedstawienia sprawiają, że czytelnik odnajduje w nich prawdziwe życie, a doskonale uchwycone detale czynią każdą opowieść niezwykle żywą i barwną.

Świat duchów, czyli sny, przeczucia i widzenia. Tom II

Leon Rogalski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Czy wierzyć, czy nie wierzyć przywidzeniom? Przed odpowiedzią na to pytanie, wypada określić, co to znaczy przywidzenie? Widziałem, znaczy, moim oczom otwartym, na jawie, okazał się przedmiot, podlegający zmysłowi wzroku. Śniło mi się, znaczy, widziałem nie na jawie, nieotwartymi oczyma, oczyma zamkniętymi, przedmiot niepodlegający zmysłowi wzroku. Przywidzenie zaś to rzeczywiste zjawisko przedmiotu niezmysłowego. Jeżeli przedmiot jakiś widzimy, a widzieć nie powinniśmy to kiedy się to zdarza? Zdarza się to wtedy, kiedy przed nami demonstruje się zjawisko istot duchowych, a więc niepodlegających zwykłemu zmysłowi wzroku Dla materialisty to jawna bzdura... a jednak jednak takie rzeczy się zdarzają i to wcale nierzadko! Autor prezentuje tutaj ponad sto opisów zjawisk nadzwyczajnych, które miały wiarygodnych świadków, które odnotowano.

The Works of Edgar Allan Poe: Volume 4

Edgar Allan Poe

Immerse yourself in the chilling genius of Edgar Allan Poe, the undisputed master of gothic horror. From macabre feasts within forgotten castles to gruesome murders and tales of the prematurely buried, Volume Four of this essential collection unravels Poe's darkest imaginings. Encounter talking ravens, vengeful spirits, and the haunting whispers of madness in these unforgettable tales. Are you ready for a spine-tingling literary adventure? Enter the twisted and captivating world of Edgar Allan Poe, a true pioneer of American Romanticism. Volume Four reveals a chilling array of bizarre events and unsettling characters. Unravel mysteries alongside Poe's cunning detectives, descend into nightmarish pits, and brace yourself for the unexpected. Unleash the haunting power of Edgar Allan Poe, the master of suspense. In this chilling volume, explore the grotesque, the bizarre, and the terrifying. From otherworldly conversations to inexplicable disappearances, Poe's genius will leave you breathless with fear and fascination. The Devil In The Belfry X-Ing A Paragrab Metzengerstein The System Of Doctor Tarr And Professor Fether The Literary Life Of Thingum Bob, Esq. How To Write A "Blackwood" Article A Predicament Mystification Diddling The Angel Of The Odd Mellonta Tauta The Duc De L'omelette The Man That Was Used Up A Tale Of The Late Bugaboo And Kickapoo Campaign. The Business Man The Landscape Garden Maelzel's Chess-Player The Power Of Words The Colloquy Of Monos And Una The Conversation Of Eiros And Charmion Shadow-A Parable

Tajemnica długiego i krótkiego życia

Bogusław Adamowicz

Tajemnica długiego i krótkiego życia to zbiór ośmiu opowiadań noszących tytuły: Dzieje Niewiadomego Doży, Potworek, Bajka o bajce, Zegarmistrz, Tryumf śmierci, Tajemnica długiego i krótkiego życia, Wesoły marszałek i Pogańska ofiara autorstwa zapomnianego dziś pisarza i poety Bogusława Adamowicza (1870-1944), zafascynowanego twórczością amerykańskiego mistrza opowieści grozy, jakim był Edgar Allan Poe. Opowiadania Adamowicza można ulokować na pograniczu baśni i horroru, okraszonych odrobiną historii i erotyki. Utwory Adamowicza pełne wieloznaczności nie ma prawd oczywistych, jest za to wieloznaczność i metafizyczność. Dzięki temu niektóre z nich są aktualne także i dziś.

Zaręczyny Jana Bełzkiego

Józef Weyssenhoff

Ze wstępu: Oczekując czegoś bardzo, człowiek zawczasu wystawia sobie sceny i całe dni przyszłego życia, a gdy te przyjdą, zastają go jednak nieprzygotowanym. Rzeczywistość przynosi w ubocznych szczegółach, w godzinie dnia, w chwilowym nastroju nerwów coś nieobliczalnego, co zadziwia. Ból jeszcze czasem gorzej boli, niż się zapowiadał, a ziszczona pomyślność wydaje się bledszą od przeczutej. Dopiero gdy ustąpi wahanie między wymarzonym obrazem, a rzeczywistym, kiedy upragniony fakt zaczyna już uciekać w poetyczną mgłę chwil dobrych minionych, wtedy wrażenie istotne, oczyszczone z mniej pięknych lub niepotrzebnych szczegółów, ogromnieje w sercu uspokojonym i rozpamiętującym. Ta druga fala szczęścia, jeżeli nie jest mocniejsza, to czyściej rozkoszna, niż pierwsza. Zawsze lubiłem przyglądać się świeżo ubiegłym kolejom mego życia dlatego też piszę dziennik. A dzisiaj, kiedy mam zapisać taki epokowy wypadek, jak własne zaręczyny, kiedy pomyślę, że ta niepochwytna kobieta powiedziała mi poważnie i szczerze, że mnie kocha i przystaje na nasz związek, to jeszcze się pytam, czy to nie sen. Jednak od paru dni trwa to niesłychane szczęście i zaczyna mi się już mieścić w sercu. Ale nie wszystko jest tak, jak sobie wymarzymy niestety...

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Trzecia. Część I, II i III. Księga Czwarta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika Sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Przykładne dziewczątka. Les Petites Filles modles

Sophie De Ségur

Hrabina de Segur zajęła się literaturą w wieku 57 lat i napisała łącznie dwa i pół tuzina książek. Książki tej autorki skierowana są przede wszystkim do małych dzieci, ale zawierają wiele okrutnych i tragicznych epizodów, które skłoniły niektórych badaczy do porównania hrabiny de Segur z markizem de Sade. Tymczasem sama pisarka uważała, że jej dzieła nie są wcale fikcją, ale książkami, które miały cel wychowawczy. Powieść opowiada historię szczęśliwej i spełnionej rodziny. Matka rodziny to Madame de Fleurville. Od sześciu lat jest wdową i wychowuje dwie córki, Camille i Madeleine. Pewnego dnia na skraju muru otaczającego zamek przewrócił się powóz z dwoma osobami. To Madame de Rosbourg i jej małe dziecko Marguerite. Nie mają one żadnych wiadomości od ojca, który jest kapitanem fregaty, która niedawno zaginęła na Atlantyku. Poprzez różne przygody dziewczęta uczą się odróżniać dobro od zła, zwłaszcza panienka de Rosbourg, najmłodsza, żywa i najbardziej szczera z całej grupy. Choć pełna dobrych intencji, wciąż ma przed sobą długą drogę, by zrównać się z Camille i Madeleine, przedstawianymi jako modele prawości i godności. W dalszej części książki pojawia się nowa postać o wyglądzie potwora: Fédora Fichini. Została macochą Sophie przez małżeństwo. Względem Sophie jest niezwykle okrutna, nie przestając jej chłostać, pozbawiać jedzenia i siniaczyć. W polskim przekładzie imiona dziewczynek zostały przetłumaczone z francuskiego. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français.

Arda Wiraz namag. Wędrówki po niebie i piekle

Nieznany

Arda Wiraz namag - intrygujący tekst zaratusztriański pochodzący ze starożytnego Iranu – po raz pierwszy po polsku. O autorze „Arda Wiraz namag”, czyli zaratusztriańskiej „Księgi o pobożnym Wirazie” nic nie wiadomo. Czasami uważa się, iż mógł to być jeden z bogobojnych komentatorów Awesty, żyjący w epoce Sasanidów (224 – 651 r. n.e.), zwykle jednak przyjmuje się, że tekst powstał dopiero w wieku IX n.e. Wskazuje na to głównie słownictwo użyte w „Księdze...”, oraz odniesienia do podboju Iranu przez Aleksandra Wielkiego, czyli wydarzenia paralelne do zawojowania kraju przez muzułmańskich Arabów, którzy - podobnie jak król macedoński – zniszczyli starożytną religię mazdejską. Wszakże zaznaczyć należy, iż ścisłe datowanie nie jest możliwe, bowiem najstarsza zachowana kopia utworu datowana jest dopiero na wiek XIV. „Arda Wiraz namag” opowiada o tym, jak w świątyni ognia zebrało się wyższe duchowieństwo mazdejskie i oddelegowało pobożnego Wiraza, męża jego siedmiu rodzonych sióstr, w zaświaty. Dostał się tam, przyjąwszy silny narkotyk sporządzony z konopi i bielunia. Wędrówkę rozpoczął od mostu Czinwad, stanowiącego granicę między życiem doczesnym, a pośmiertnym, następnie obejrzał niebo i niebiańskie rozkosze, a z nieba jego nadprzyrodzeni przewodnicy – aniołowie Srosz i Adur – powiedli go do piekła. Tu ujrzał straszliwe męki grzeszników. Po siedmiu dobach Wiraz obudził się z narkotycznego snu i opowiedział o swojej wędrówce, a jego opowieść została spisana.