Jan bez ziemi. Romans

Józef Weyssenhoff

"Jan bez ziemi" to powieść Józefa Weyssenhoffa, wydana w 1929 roku. W tym samym roku autor otrzymał za tę książkę oraz inne swoje dzieła nagrodę literacką Poznania. O czym jest książka? Powieść "Jan bez ziemi" opowiada o bohaterze, który zmaga się z poczuciem braku przynależności i poszukuje swojego miejsca w świecie. To historia o wewnętrznych poszukiwaniach i próbie odnalezienia tożsamości. To historia Jana Skumina, młodego arystokraty z Kresów, który - po utracie rodzinnych dóbr - czuje się zagubiony i odrzucony. Powieść przedstawia jego dążenie do odbudowania tożsamości i odnalezienia miejsca w społeczeństwie po traumie dziejowych zawirowań. Skumin trafia do Radogoszczy, gdzie stara się ukryć swoją przeszłość, zasłaniając się beztroską fasadą. W tle rozgrywają się ludzkie dylematy, niespełniona miłość i próba powrotu do normalności. Niektórzy badacze uważają, że ta powieść miała być wstępem do większego cyklu.

Niedoświadczony duch

Herbert George Wells

Podobnie jak w przypadku Skradzionego ciała, Niedoświadczony duch (być może najbardziej znana opowieść o duchach Wellsa po Czerwonym pokoju - nie bez powodu, ponieważ jest to arcydzieło fikcji spekulacyjnej) ma na celu ostrzeżenie przed antropocentryczną pychą. Ludzie zanurzają się w morzach, docierają do nieba, nurzają się w ziemi, przeczesują lasy i przedzierają się przez śniegi, chętni i pewni perspektyw odkrycia. Sięgają także do niematerialnego eteru, aby skomunikować się mieszkańcami świata duchowego. Ta (początkowo) komiczna opowieść opowiada o takim człowieku, który nie obawia się świata duchów, jest upartym materialistą, ale tylko dopóki nie zaczął rozmawiać z widmem. Ale zamiast szoku, przerażenia czy strachu budzi się w nim ciekawość. Autor przedstawia życie po śmierci jako miejsce, w którym przebywają dusze. Ze względu na sposób, w jaki autor to opisuje, może się zdawać, że nic nie robią, nie śpią ani nie jedzą, a ich istnienie jest bezcelowe. Jedyne, co robią, to straszą. Ale czy tak jest naprawdę?...

Za błękitami

Józef Weyssenhoff

Józef Weyssenhoff - Za błękitami. Ta nieco zapomniana perła literatury polskiej przenosi czytelnika do świata ziemiańskiej prowincji, gdzie codzienność splata się z nostalgią i wewnętrznymi rozterkami bohaterów. "Za błękitami" to opowieść rozpięta między wspomnieniem a rzeczywistością, zbudowana z refleksyjnych scen, nastrojowych impresji i finezyjnych portretów postaci. Autor snuje narrację o ludziach uwikłanych w przemijanie, samotność i poszukiwanie sensu - na tle salonowych tańców, imieninowych przyjęć i jesiennych pejzaży dworskiego życia. Weyssenhoff łączy realizm obyczajowy z melancholijną poetyką, tworząc książkę o ulotnym pięknie, o sztuce, snach i śmierci, a także o niezgaszonej tęsknocie za czymś więcej - za tym, co kryje się "za błękitami". To elegancka, psychologiczna proza o świecie, którego już nie ma, ale którego echo wciąż wybrzmiewa w literaturze.

Dziedzina

Stefan Grabiński

Dziedzina to opowiadanie znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Autor stworzył swoisty, rozpoznawalny styl literacki, oparty na zestawieniu tradycyjnej, realistycznej narracji z elementami języka poetyckiego. Charakterystyczne dla jego prozy są zapadające w pamięć fikcyjne nazwiska i nazwy miejscowości. Miejscem akcji większości opowiadań są prowincjonalne miasteczka, samotne budynki, zapomniane stacje kolejowe. Najbardziej wyraziste motywy, powracające w kolejnych utworach tego autora, to: problem tożsamości, istnienie zaburzeń rzeczywistości lub rzeczywistości równoległych, życie pozagrobowe, fascynacja zdobyczami nauki i paranaukami, nadnaturalne przyczyny obłędu, fatalny demonizm kobiet (za Wikipedią). Dziedzina jest opowiadaniem grozy, które polecamy ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by go nie słuchać po zmroku! Kto zdecyduje się na wysłuchanie tego opowiadania, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenie... Polecamy i zachęcamy!