Świąteczne tarapaty w górzystej Snowdonii

Lilly Emme

Nie tak trudno uciec od problemów, trudniej od samego siebie. Malowniczy Park Narodowy Snowdonia, stara drewniana chatka otulona lasem, dookoła ani żywego ducha. Odludna Walia jak magnes przyciąga wypalone dusze i życiowych rozbitków. Ktoś próbuje odciąć się od toksycznego środowiska pracy i fałszywych przyjaciół, ktoś inny ucieka od blasku fleszy i szuka utraconej prywatności, a ktoś jeszcze inny stara się zebrać myśli po tragicznym wypadku. Majestat surowych klifów i niewzruszony spokój natury oddziałuje terapeutycznie na każdego. Gdy spadnie śnieg i świąteczna atmosfera zacznie rozlewać się po górach i dolinach, uciekinierzy od świata zostaną zmuszeni połączyć siły, by wspólnie stawić czoła nowym przeciwnościom losu. Ciepła, kojąca opowieść świąteczna, w sam raz dla miłośników powieści Katarzyny Grocholi. Zbiorowe wydanie historii funkcjonującej dotąd jako cztery osobne części. Lily Emme - szwedzka pisarka tworząca w nurcie "feel-good". Jej książki poprawiają samopoczucie i dodają otuchy. Wiele lat spędziła w Anglii i często osadza tam akcję swoich książek. Ma rzeszę wiernych czytelników, którzy doceniają nastrojowość i pozytywny wydźwięk jej utworów.

Schowani do wora. Wspomnienia byłego wychowawcy więziennego

Andrzej Flügel

10 lat za kratami... z zupełnie innej perspektywy. Lata 80., siermiężne czasy minionego ustroju. Młody mężczyzna, świeżo po studiach, przypadkiem trafia do pracy w areszcie śledczym. Rzeczywistość, z którą będzie musiał wkrótce się skonfrontować, nie napawa optymizmem. Z jednej strony - skostniały system Służby Więziennej, gdzie długie włosy i liberalne poglądy czynią z niego niemal kosmitę. Z drugiej - osadzeni, w gwarze więziennej zwani złodziejami, bez względu na powód ich zatrzymania. A że złodziej zawsze siedzi za niewinność, to wychowawcy z zasady nie ufa... Słowo resocjalizacja" jeszcze nie nabrało swojego prawdziwego znaczenia, a nieżyciowe jak cały ówczesny ustrój przepisy i obopólna wrogość czynią codzienną pracę w Służbie Więziennej brutalną szkołą życia. Schowani do wora" to wspomnienia byłego wychowawcy, bezkompromisowy i szczery zapis przeżyć za więziennym murem, który obnaża wszystkie absurdy systemu penitencjarnego czasów PRL-u. Gdyby ktoś wcześniej powiedział mi, że dziesięć lat spędzę za kratami jako funkcjonariusz Służby Więziennej, popukałbym się w głowę. Ja, człowiek, który całym sobą był zaprzeczeniem tego, co niesie za sobą jakaś służba mundurowa. Pacyfista z przekonania; gość, którego nigdy nie fascynował mundur, a uniknięcie służby wojskowej było dla niego równie ważne jak obrona pracy magisterskiej. Ale cóż, życie przynosi różne i zgoła niespodziewane scenariusze. Zawsze gdy gdzieś w jakiejś powieści czytałem taką sentencję, uważałem ją za nieco wydumaną i przywoływaną przez autora na potrzebę chwili. Przekonałem się jednak na własnym przykładzie, że to prawda.

Wyprawa po szczęście

Ewa Giers

Życiowa, pełna emocjonalnych uniesień opowieść o polskiej emigrantce Pochodząca z niewielkiej podwarszawskiej miejscowości Melania Zalewska świeżo po studiach leci na Zachód, aby zarobić na mieszkanie w Polsce. Bardzo przeżywa swój pierwszy lot, tym bardziej że na pokładzie poznaje przystojnego Pawła, w którym się zakochuje - i to ze wzajemnością. Dalsze losy tych dwojga okazują się bogatą w różnorodne przeżycia, trzymającą w napięciu relacją. Na co dzień Melania skupia się na niełatwej pracy, mając wsparcie w przyjaciołach, z którymi dzieli swoje smutki i radości. Jej życie nabiera kolorytu, gdy przypadkowo odkrywa tajemnicę swojej zmarłej ciotki, najmłodszej siostry ojca. Okazuje się, że miała ona nieślubną córkę, o której nikt dotąd nie wiedział Ewa Giers absolwentka filologii angielskiej. W latach 80-tych przebywała w USA i właśnie wydarzenia związane z pobytem w Wietrznym Mieście stały się inspiracją dla jej debiutanckiej powieści Wyprawa Po Szczęście.

Ze szkoły

Maria Konopnicka

Utwór wprowadza czytelnika w środowisko ubogiej młodzieży szkolnej. Narracja prowadzona przez kilkunastoletniego chłopca ukazuje uczniowską społeczność, jej codzienne radości, smutki i rytuały. Bieda oraz monotonia są przełamywane przez aktywność dzieci, pośród których wyróżnia się Bronka, zgrabna i szybka, podobna raczej do chłopców niż do szkolnych koleżanek. To właśnie jej przyjdzie zmierzyć się z tragedią, która przerwie beztroskę dzieciństwa.

Wystrzałowa licealistka

Gaja Kołodziej

Melania Korzeniowska jest zwyczajną nastolatką. Uczy się w liceum, ma przyjaciółkę, która wciąż opowiada jej o swoim chłopaku i starszego brata, który ją drażni. Niespodziewanie jej życie całkiem się zmienia, gdy przyjmuje propozycję ratowania świata... Zostaje agentką w tajnej agencji antyterrorystycznej IST. Ale nie może o tym nikomu powiedzieć. Czy uda jej się utrzymać tajemniczą pracę, nie zawalić szkoły i nie zaniedbywać bliskich? Jeśli spodobają Ci się przygody wystrzałowej licealistki, mam dobrą wiadomość! O jej dalszych losach przeczytasz w książce "Wystrzałowa maturzystka". To idealna lektura dla fanek serialowej czarownicy Sabriny.

Ogród babci Marcjanny

Agnieszka Nowak

W tym ogrodzie poznasz najpiękniejsze historie o miłości. Życie to ogród, a ogród babci Marcjanny jest pełen kwiatów. Margerytki, konwalie, stokrotki, niezapominajki, polne maki, maciejka... Każdy z tych gatunków skrywa w sobie wyjątkową opowieść. Opowieść o ludziach, którzy szukają swojej drogi do miłości, wierząc, że nie wolno zamykać się na to, co niesie nam los. To historie pełne nadziei na lepsze jutro, które koją duszę, zachęcając do wyciszenia i chwili refleksji. Wejdź zatem do magicznego świata, pełnego urzekających kolorów i zapachów, i pozwól poprowadzić się mądrości babci Marcjanny... Każdy człowiek nosi w sobie swój kwiat. Powiedziałeś, że (...) jestem konwalią. Malutką, kruchą i zarazem bardzo silną. Zdziwiłam się: kruchą i silną? Przypomniałeś mi wtedy, że konwalie są piękne, niepozorne i trujące. Ależ mnie to oburzyło! Jakaż byłam zła! Trujące?! Objąłeś mnie, śmiejąc się, i dodałeś, że w tym tkwi ich siła, że właśnie dlatego trwają, niezdeptane kopytami zwierząt. Masz w sobie wielką siłę, mówiłeś, i potrafisz dać ją innym.

Dotyk życia i śmierci

Mateusz Kowalczyk

Jest kwietniowa sobota. Zwyczajny dzień. Jedni pracują, robią zakupy, inni cieszą się chwilą oddechu. Maturzystka dowiaduje się, że jest w ciąży, żona odkrywa powtórną zdradę męża, dwóch młodych narkomanów kupuje kebab w budce, dziewczynka z tabletem siedzi nieopodal placu zabaw. Przypadkowo mijających się ludzi, obcych sobie zupełnie mieszkańców Warszawy, połączy muśnięcie dłoni, zetknięcie się palców dotyk życia i śmierci. Za sprawą przypadkowego dotyku ta sobota okaże się brzemienna w skutkach. Mohammed zderza się barkiem z jedną z nich. Dotyk gwałtowności i potrącenia, agresji i znieczulenia, chłopak dalej prze do przodu, nie odwraca się nawet w kierunku uderzonej dziewczyny. Brutalność tego dotyku symbolizuje stosunek zindoktrynowanego młodego Mohammeda do reszty ludzi, którzy nie wierzą w tego samego Boga co on. Jest mu obojętne, czy to bydło zginie teraz w jego zamachu, czy później podczas świętej wojny, która wielkimi krokami nadciąga nad europejski kontynent niczym kolejna jesienna nawałnica. Tym dotykiem rozbija w pył resztki swojej człowieczej godności, jego śmierć i poświęcenie będą inspiracją dla innych, jego męczeństwo nagrodą, jego ostatni dotyk ostatnim namaszczeniem.

I am reading - Czytam sobie. Klopoty z mlekiem dla kota

Marcin Baran

Adam ma kotka Mada. To jego największy przyjaciel. Kotek jest biały jak mleko, które uwielbia pić. Niespodziewanie, któregoś dnia mleko się kończy. Adam z Madem ruszają na poszukiwania. Może uda się im znaleźć chociaż małą buteleczkę? Okazuje się, że to nie takie proste. Mleka nie ma w sklepie. Ba! Mleka nie ma nawet w fabryce! Jednak Adam nie poddaje się i wpada na pewien pomysł... Co wymyślił przyjaciel Mada? I czy uda im się odnaleźć mleko? Dokąd zaprowadzi dzielnych przyjaciół ich podróż? Jakie przygody na nich czekają? Przekonaj się o tym razem ze swoim dzieckiem, w przyjemny sposób wspierając jego naukę czytania. Seria "Czytam sobie. Poziom I" został stworzony z myślą o najmłodszych czytelnikach, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z czytaniem. Proste, wciągające historie, wyraźne i duże literki, wprowadzą Twoje dziecko w świat niesamowitych wydarzeń i zachęcą do samodzielnego czytania. Pierwszy poziom edukacyjnej serii zawiera w tekście 150-200 słów. To krótkie, proste zdania, wykorzystujące 23 podstawowe głoski. Wyróżnione graficznie wyrazy ułatwiają głoskowanie. Na początku każdej książeczki dziecko znajdzie trzy pytania, na które może odpowiedzieć po jej przeczytaniu. W ten sposób ćwiczy ono pamięć, ale przede wszystkim umiejętność opowieści. Książeczka przeznaczona jest dla czytelników w wieku od 5 do 7 lat, a cała seria "Czytam sobie" powstała w oparciu o konsultacje z metodykami nauczania.