My

Jewgienij Zamiatin

Jedna z najsłynniejszych dystopii w literaturze, pierwowzór Nowego wspaniałego świata Huxleya i 1984 Orwella. Najlepsze dzieło science fiction, jakie dotąd napisano - Ursula K. Le Guin. Niech żyje Państwo Jedyne! Jego obywatele poddani są nieustannej inwigilacji. Wolność i indywidualizm są z założenia złe, gdyż wprowadzają tylko chaos i anarchię. Domy mają szklane ściany, by wszyscy żyli na widoku, a seks jest na kartki. Najgorsza z chorób to wyobraźnia. W Państwie Jedynym każdy traktowany jest jednakowo, pozbawiony nazwiska, oznaczony numerem. Wszystko, czego człowiek potrzebuje do życia, dostaje od Państwa, gwaranta porządku, harmonii i szczęścia. Narrator -503 to matematyk, który zapada na nieuleczalną chorobę wytwarza się w nim dusza, zakochuje się. Powieść Zamiatina to iście prorocza wizja opisuje przerażającą i groteskową rzeczywistość, do której współczesne społeczeństwa zaczynają się niepokojąco zbliżać. Za sprawą inwigilacji w stylu chińskich Punktów Oceny Obywateli świat raźnym krokiem zmierza ku totalitarnemu koszmarowi. Czytajcie Zamiatina, póki nie jest za późno Dzięki intuicyjnemu zrozumieniu irracjonalnej strony totalitaryzmu () powieść Zamiatina przewyższa Nowy wspaniały świat Huxleya. - George Orwell.

Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych

Piotr Zychowicz

Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych. Płonące wioski i masowe egzekucje. Grabieże i gwałty. Zabójstwa niewinnych cywilów i jeńców Ukraińców, Żydów, Białorusinów i Polaków. Nie, to nie jest komunistyczna propaganda. Niektórzy Żołnierze Wyklęci naprawdę dopuszczali się takich zbrodni. Dla jednych Łupaszka, Bury, Ogień czy Wołyniak to wielcy narodowi bohaterowie, ale dla innych mordercy ich bliskich. Skazy na pancerzach to pierwsza książka, która przedstawia czarne karty z epopei Żołnierzy Wyklętych. Napisana bez przemilczeń i lukrowania rzeczywistości charakterystycznych dla części polskiej literatury historycznej. Napisana bez znieczulenia. Na jej kartach znalazły się szokujące zeznania świadków i drastyczne opisy mordów. Piotr Zychowicz nie ma wątpliwości Żołnierze Wyklęci walczyli z niebywałą odwagą o słuszną sprawę. Nie oznacza to jednak, że należy ukrywać przed opinią publiczną niewygodne fakty, które ich dotyczą. Historia bowiem nigdy nie jest czarno-biała

GRU. Radziecki Wywiad Wojskowy

Wiktor Suworow

Historia, struktura i tajemnice Zarządu Wywiadowczego Sztabu Generalnego Armii Radzieckiej czyli GRU. Dopóki w 1978 r. autor tej książki, oficer GRU, nie uciekł do Wielkiej Brytanii, na Zachodzie o radzieckim wywiadzie wojskowym wiedziano tyle co nic. Suworow musiał przekazać oficerom MI5 niemal wszystkie podstawowe wiadomości: o strukturze GRU i jej siatek wywiadowczych, werbunku i metodach zdobywania informacji, łączności z agentami, sposobach przesyłania zdobyczy do ZSRR, a także często nieznanych na Zachodzie dokonaniach tej służby. Tak powstała ta książka barwna, dowcipna, anegdotyczna, a zarazem jeżąca włos na karku, zwłaszcza gdy pomyśleć, że GRU po ćwierćwieczu od jej wydania najwyraźniej rozkwita.

Tao filozofii. Zapis wykładów

Alan Watts

Watts przenosi różnorodnych odbiorców na żyzne równiny azjatyckiej duchowości. - Publishers Weekly Kim jestem? Dlaczego tu jestem? Jaka jest natura otaczającego mnie świata? Alan Watts analizuje te fundamentalne pytania z perspektywy taoistycznej ucząc nas dostrzegać i doceniać nie tylko naczynie, ale także pustą przestrzeń, którą ono otacza. Przystępnie i przekonująco odkrywa nasz bezpośredni związek ze światem przyrody i uświadamia nam, że nie tyle przyszliśmy na ten świat, ile z niego wzrośliśmy. Łatwo zrozumieć, dlaczego wpływ Alana Wattsa wciąż jest tak silny, i to nie tylko w buddyjskich wspólnotach wyrastających jak grzyby po deszczu w całej Ameryce, ale także w kulturze popularnej. - The New York Times

Nie gaś światła

Bernard Minier

Bestsellerowy thriller "Nie gaś światła" teraz w wersji do słuchania! Czyta Piotr Grabowski. Ponad 19 godzin nagrania! Bernard Minier powraca z thrillerem o manipulacji i osaczeniu, w którym gra na najintymniejszych koszmarach, fobiach i obsesjach nie tylko swoich bohaterów, lecz także czytelników. W wigilijny wieczór Christine Steinmayer, znana dziennikarka radiowa, wybiera się na pierwsze spotkanie z rodzicami narzeczonego. Przed wyjazdem znajduje w swojej skrzynce na listy osobliwą przesyłkę. Jest to anonim, w którym ktoś informuje ją, że zamierza popełnić samobójstwo. Pomyłka? Niewczesny żart? Wokół kobiety zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Ktoś próbuje ją zaszczuć, odizolować od otoczenia, doprowadzić do obłędu. W tym samym czasie komendant Martin Servaz, znany nam już doskonale z poprzednich powieści, który po traumatycznych przejściach przebywa w ośrodku dla policjantów w depresji, także otrzymuje niezwykłą przesyłkę: magnetyczny klucz do hotelowego pokoju i bilecik z datą i godziną spotkania. Perspektywa nowego śledztwa wyrywa policjanta z letargu. Czy coś łączy te dwa wątki? Bernard Minier urodził się w Béziers, a dorastał na południowym wschodzie Francji. Nie gaś światła  to jego trzecia powieść po hitowym, także w Polsce, Bielszym odcieniu śmierci (Prix Polar za najlepszy kryminał roku 2011 we Francji) i wydanym w 2013 roku Kręgu.

Vindolanda (#1). Vindolanda

Adrian Goldsworthy

Czy jeden żołnierz ocali Brytanię dla imperium? Rok 98 n.e. Ważna baza wojskowa Vindolanda leży w Brytanii, na najdalszych północnych kresach imperium rzymskiego. Za dwadzieścia lat cesarz Hadrian zbuduje słynny mur dzielący te prowincje od dzikiej Szkocji; na razie bronione są słabo, a tamtejsze plemiona buntują się przeciwko rzymskiemu panowaniu. Utrzymanie pokoju spoczywa w rękach legionowego centuriona Flawiusza Feroksa. Zadanie i samo przetrwanie wymagać będzie od niego znacznie więcej niż tylko żołnierskiej odwagi i sprawności. Pierwszy tom trylogii "Vindolanda" Żaden historyk nie ma większej wiedzy o armii rzymskiej niż Adrian Goldsworthy, nikt też lepiej nie odtwarza realiów starożytnego świata. - Harry Sidebottom, autor cyklu Wojownik Rzymu

Złoty wiek (Tom 2). Imperium

Conn Iggulden

Perykles, Lew z Aten, powraca Aby jedna potęga mogła powstać, inna musi upaść Perykles, Lew z Aten, wraca z wojny jako ktoś więcej niż bohater: jest niekwestionowanym przywódcą swego miasta, najpotężniejszej polis. Jednak nad Atenami wisi nieustanna groźba ze strony Sparty. Kiedy nagła katastrofa rzuca Spartę na kolana, Perykles dostrzega wyjątkową okazję, aby trwale zmienić układ sił na korzyść swojego miasta. Ale choć Sparta wydaje się osłabiona, daleko jej do utraty potęgi. Niebawem ster władzy przejmuje w niej pewien zuchwały młodzieniec, który przywróci jej wielkość. Albowiem w konfrontacji dwóch mocarstw okazuje się niekiedy, że jedyną drogą zyskania trwałego pokoju jest prowadzenie wojny. Solidnie umocowana historycznie opowieść o bohaterstwie i codziennym znoju, honorze i zdradzie, w której można łatwo stracić życie z powodu dobrze wymierzonej strzały lub w nagłym błysku kopisa. Ekscytująca, świetnie napisana. - Kirkus Reviews Wielbiciele starożytnego świata rozsmakują się w tej porywającej powieści historycznej. - Booklist

Mówię, więc jestem

Małgorzata Majewska

Słowa mają wielką moc. Spraw, by pomogły ci osiągnąć to, co chcesz Komu z nas nie zdarzyło się zapomnieć języka w gębie? Kto nie miał do siebie pretensji, że nie zareagował na uwagi, które naruszyły jego granice? Kto nie poczuł się źle z wypowiedzianymi przez innych ludzi słowami? Mówię, więc jestem nauczy cię, co powiedzieć, by chronić siebie, wyrażać swoje potrzeby i uczucia, a także porozumiewać się z innymi. Małgorzata Majewska przygląda się temu, jak rozmawiamy, a niekiedy nie rozmawiamy ze sobą, i ukazuje, jakie mechanizmy się za tym kryją. Zadaje pytanie, jak to się dzieje, że często ci, którzy nas kochają i są dla nas ważni, ranią nas i sprawiają, że czujemy się ze sobą źle. Wyjaśnia, jak inni naruszają nasze granice, komentując nasze ciało, ubrania, mieszkanie czy życiowe wybory oraz podważając w nas wiarę, że jesteśmy dorośli i sami potrafimy się sobą zaopiekować. Zrozumienie konstrukcji językowych i świadomość kryjących się za nimi mechanizmów psychologicznych pozwolą nam odzyskać poczucie sprawczości i poprzez skuteczne stawianie granic świadomie zarządzać sobą i swoim życiem. Tak byśmy czuli, że nasz własny język potrafi nas ochronić i jest naszym sprzymierzeńcem.