10 powodów, dla których warto stosować telmisartan i telmisartan z hydrochlorotiazydem w terapii nadciśnienia tętniczego

Paweł Balsam

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego podstawą terapii hipotensyjnej jest blokowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron za pomocą sartanów lub inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę. Do tych grup leków dołącza się antagonistę kanałów wapniowych bądź diuretyk tiazydowy. Taka terapia pozwala osiągnąć kontrolę ciśnienia tętniczego u ok. 60% pacjentów. W poniższym artykule zostanie omówione połączenie oparte na telmisartanie, leku o bardzo długim czasie działania, bardzo korzystnym profilu metabolicznym i wysokiej tolerancji.

Psychiatrzy twórcy

Sławomir Murawiec

Książka jest zbiorem fascynujących wywiadów z osobami, które łączą profesję psychiatrii z działalnością artystyczną. Rozmówcy dzielą się w niej refleksjami o roli sztuki w swoim życiu, sposobach wyrażania siebie przez twórczość, a także snują opowieści o procesie tworzenia. W ogromnej mierze wywiady dotyczą jednak samej psychiatrii. Rozmówcy opowiadają, jak to jest być lekarzem, a także autorytetem w dziedzinie psychiatrii. Odkrywają tajniki swoich osobistych i zawodowych postaw, które leżą u podłoża sukcesu. Do udziału w tym zbiorowym dziele zostali zaproszeni znakomici psychiatrzy, autorzy wielu publikacji i podręczników, kierownicy klinik, a równocześnie odnoszący sukcesy praktycy. Wywiady przeprowadził znany i ceniony specjalista w dziedzinie psychiatrii, przewodniczący Komisji ds. Kultury i Sztuki Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego dr hab. n. med. Sławomir Murawiec. Książka została wzbogacona fragmentami utworów literackich rozmówców oraz zdjęciami ich dzieł artystycznych. Całości dopełnia nietuzinkowa szata graficzna.

Przypadki kliniczne pacjentów leczonych tadalafilem oraz solifenacyną

Bartosz J. Sapilak

W artykule przedstawiono zasady terapii dwoma lekami urologicznymi – tadalafilem i solifenacyną. Zaprezentowano również przypadki kliniczne omawiające ich praktyczne zastosowanie. Pierwszy wykorzystywany jest głównie w leczeniu zaburzeń wzwodu i przerostu prostaty, drugi w terapii naglącego nietrzymania moczu, częstomoczu i parcia naglącego. Działanie tadalafilu opiera się na selektywnej i  odwracalnej inhibicji specyficznej fosfodiesterazy cGMP typu 5. Zahamowanie aktywności enzymu przez tadalafil prowadzi do hamowania rozpadu i nasilenia działania cGMP w ciałach jamistych prącia, co przedłuża relaksację mięśni gładkich i powoduje napływ krwi do tkanek członka, a  tym samym pomaga uzyskać i utrzymać wzwód. W  tym wskazaniu lek stosujemy doraźnie, nie częściej niż 1–2 razy w  tygodniu. W  terapii łagodnego przerostu stercza leczenie opiera się na mniejszych dawkach tadalafilu, ale przyjmowanych codziennie.

Piękno i seks. Seks i piękno

Agnes Frankel. Robert Kowalczyk

Piękno wydaje się wyłącznie kategorią estetyczną – uwarunkowaną określonymi kryteriami tego, co jest piękne, a co brzydkie, a zatem tego, co w perspektywie moralnej staje się wartością, czymś godnym pożądania, czymś, do czego należy dążyć. Piękno jest jednak także – i nie wolno o tym zapominać – kategorią kulturową, a zatem płynną, zmieniającą się w czasie, uzależnioną od różnych uwarunkowań związanych ze specyfiką konkretnej kultury. Tymczasem często możemy obserwować absolutyzację aktualnych kategorii piękna i uznawanie go za ponadczasowe kryterium tego, co pożądane, także w wymiarze seksualnym.

6 faktów, według których warto stosować siarczan chondroityny

Iwona Słowińska , Lidia Rutkowska-Sak

Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów cierpią z powodu przewlekłego bólu, ograniczenia ruchomości stawów, pogorszenia jakości życia w sensie medycznym i społecznym. Celem różnych form spersonalizowanego leczenia jest poprawa tych aspektów. Siarczan chondroityny w postaci leku, zastosowany we wczesnym okresie choroby, hamuje jej postęp, a niekiedy nawet regeneruje uszkodzone tkanki.

Depresje u kobiet

Piotr Gałecki, Monika Talarowska

Depresje u kobiet. Przyczyny, diagnoza, leczenie to praca, która pozwala lepiej zrozumieć złożoną chorobę, jaką jest depresja, i rozwiać wiele szkodliwych mitów na jej temat narosłych w przestrzeni publicznej. Dwoje uzupełniających się naukowo specjalistów w przejrzysty sposób przedstawiło różne podłoża rozwoju depresji i ich specyficzne oddziaływanie u kobiet. Zabieg ten ma głębokie uzasadnienie, ponieważ kobiety nie tylko częściej zapadają na tę chorobę, ale przede wszystkim wzorzec jej rozwoju jest u nich nieco inny. To również bardzo ważne i chyba nieco pomijane zagadnienie. Dzięki jasnemu nakreśleniu wielowątkowego tła choroby lekarzowi łatwiej będzie dobierać odpowiednie metody leczenia. Sprawia to, że niniejsza książka doskonale realizuje postulat łączenia wiedzy teoretycznej z praktyczną, a na dodatek wspaniale się ją czyta. To wartościowe połączenie przyjemnego z pożytecznym.

Jak żyć, Panie Doktorze? Matriks

Daniel Śliż, Artue Mamcarz

Matriks, ostatnia część tryptyku Jak żyć, panie doktorze? zwieńcza bardzo ciekawą propozycję redaktorów naukowych - Daniela Śliża i Artura Mamcarza. Każdy kolejny rozdział wciąga bardziej. Zaczynamy od naszego codziennego mikroświata, który czasami próbuje przejąć nad nami zbyt dużą kontrolę. Dalej jest świat w skali makro, który ludzkość od zawsze próbuje sobie podporządkować, co przynosi coraz groźniejsze dla nas samych skutki. Wreszcie - mamy świat, który jeszcze wczoraj wydawał się światem jutra, ale dla wielu z nas to teraźniejszość. W tym złożonym matriksie jesteśmy my, dążący do czegoś co nazywamy szczęściem.

Optymalizacja terapii hipotensyjnej na przykładzie opisu przypadku pacjenta

Bartosz Krzowski, Paweł Balsam

Nadciśnienie tętnicze to jeden z najważniejszych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Obecnie dostępnych jest szereg opcji terapeutycznych pozwalających w znaczącej większości przypadków uzyskać odpowiednią kontrolę choroby. Warto pamiętać, że nadciśnienie tętnicze to choroba często postępująca, a co za tym idzie - wymagająca regularnych korekt w zakresie farmakoterapii. Dzięki temu istnieje możliwość zmniejszenia ryzyka wystąpienia groźnych zdarzeń niedokrwiennych w przyszłości.