Kolor nie z tej planety

H. P. Lovecraft

Na teren wsi w Nowej Anglii spada meteoryt składający się z nieznanego na Ziemi metalu i o niespotykanych dotąd właściwościach. Jaki straszliwy wpływ na mieszkańców będzie miała tajemnicza energia, którą emanuje? Kolor nie z tej planety" to horror science fiction autorstwa amerykańskiego pisarza Howarda Phillipsa Lovecrafta, który cieszy się wielką popularnością wśród czytelników w każdym wieku. Howard Phillips Lovecraft, często określany jako H.P. Lovecraft (Providence, 20 sierpnia 1890 Providence, 15 marca 1937), był amerykańskim pisarzem, poetą, krytykiem literackim i eseistą, uznawanym za jednego z największych obok Edgara Allana Poego twórców literatury grozy i przez wielu uważanym za jednego z prekursorów angloamerykańskiego gatunku science fiction. Jego twórczość, będąca połączeniem horroru, soft science fiction, dark fantasy i low fantasy, była często określana, nawet przez niego samego, terminem weird fiction (gdzie weird oznacza dziwny), uznawanym za jedno z głównych źródeł współczesnego gatunku literackiego new weird. Był autorem licznych opowiadań, m.in. Dagon, Kolor nie z tej planety, Zew Cthulhu i Zgroza w Dunwich, oraz powieści takich jak Przypadek Charlesa Dextera Warda, W górach szaleństwa i Widmo nad Innsmouth, a także kilku opowiadań pisanych wierszem. Lovecraft nie był szczególnie ceniony przez krytykę swoich czasów. Dla przykładu, opowiadanie pt. Zew Cthulhu zostało początkowo odrzucone jako zbyt "obce", według słów Wrighta, i nie cieszyło się dobrą reputacją aż do jego śmierci. Wiele z jego dzieł było źródłem inspiracji dla artystów na całym świecie, zarówno w literaturze, jak i w filmie czy muzyce. W rzeczywistości jeden z najważniejszych badaczy Lovecrafta, S. T. Joshi, określa jego twórczość jako "niedającą się sklasyfikować kombinację fantasy i science fiction, i nie jest zaskakujące, że znacząco wpłynęła ona na późniejszy rozwój obu gatunków". W swoich opowiadaniach i esejach stworzył filozofię kosmosu, która była wynikiem jego ateizmu i nowych odkryć naukowych, a jego pomysły w wielu dziedzinach często budziły kontrowersje.

Willa Morena (#7). Willa Morena 7: Odległe planety

Zbigniew Zbikowski

Zuzanna wraz z ciotką wybierają się do Kanady. Irmina pragnie złożyć ostatnią wizytę umierającemu bratu. Zuzę wciąż dręczą wątpliwości na temat jej związku i przyszłości z mieszkającym w Irlandii Markiem. Waha się, czy nie powinna zostać w kraju i spotkać się z chłopakiem, który właśnie wybiera się do Polski. Przed wylotem musi rozmówić się także z właścicielem firmy Ekoreno, proponującym jej pracę oraz z nieznajomym dziennikarzem, aż zanadto zainteresowanym jej losem. Do tego dochodzi sprawa z Paolem, który wciąż pozostaje w ukryciu. Przed Zuzanną wiele decyzji do podjęcia, lecz czy któraś z nich sprawi, że na nowo poczuje spokój? Odległe planety" to siódmy tom rodzinnej sagi, przedstawiającej historię trzech mieszkanek starej willi Morena.

Pokój na wieży. Zbiór opowiadań

Edward Frederic Benson

Zwykły pech czy jednak przekleństwo? Zbiór 13 opowieści grozy, który otwiera tytułowy, najsłynniejszy w dorobku autora "Pokój na wieży". Seans spirytystyczny, samobójstwo alkoholika czy tragedia rodzinna w opustoszałym domu - tematy klasyczne dla opowieści grozy w opracowaniu Bensona zyskują wyrafinowany kształt i budują przygniatającą atmosferę. Autor nie raz wychodzi również poza konwencję i eksperymentuje z formą, jak w utworze Wyłonienia z mroku", w którym źródłem grozy jest... temperatura i jej zmienność. Styl Bensona był chwalony przez samego Lovecrafta, a wiele z jego utworów inspirowało kolejnych twórców kultury. Warto zwrócić uwagę, że motyw z opowiadania "Seans pana Tilly'ego" przywodzi na myśl współczesny film "Uwierz w ducha" z Patrickiem Swayze i Demi Moore w rolach głównych. Dla miłośników mocnych wrażeń i niesamowitości spod znaku Lovecrafta.

Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#42). Forella - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#42)

Barbara Cartland

Książę Janos Kovac przybył do Anglii z Węgier po to, a by polować. Jego bale są zaszczycane przez najpiękniejsze kobiety. Na jednym z nich pojawia się też piękna i intrygująca lady Esme. Piękna kobieta, znudzona swoim małżeństwem, rozpoczyna romans z hrabią Sherbrunem. Ten przystojny, bogaty arystokrata nie jest jednak zainteresowany małżeństwem, a kolejne romansy go nudzą. Tak też jest i tym razem. Kiedy lady Katie to odkrywa postanawia zemścić się na nim i jego nowej wybrance. Po śmierci ojca Forella zamieszkuje z lady Katie i Georgem, którzy są jej wujostwem. Lady Katie nie jest zadowolona z tego pomysłu i postanawia jak najszybciej wydać dziewczynę za mąż, aby się jej pozbyć. Lady Katie zabiera Forellę na bal do księcia Janosa. Tam wieczorem przez przypadek do jej pokoju wchodzi hrabia Sherbrun,który myli pokoje. Lady Katie wykorzystuje o jako pretekst do tego, aby wymusić małżeństwo Forelli z hrabią. Forella stara się wyjaśnić zaistniałą sytuację, ale na nic się to zdaje. Niespodziewanie z pomocą przyjdzie jej książę Janos, udzielając jej schronienia w jednym ze swoich domów. Tam Forella pozna tez jego krewnego Miklosa.

Trzy razy dziennie przed jedzeniem

Eliza Veinard

Śmierć starych samotnych ludzi nikogo nie dziwi. Nawet z natury podejrzliwy komisarz Olovsky nic podejrzanego w tym nie widzi. Ale nie doktor Ionut Silviu, od niedawna leczący w niewielkim pikardyjskim miasteczku - zależy mu na opinii mieszkańców i naprawdę się stara. Skąd więc te zgony? Olovski, który w czasie przeziębienia się nudzi, postanawia przyjrzeć się sprawie i rozwiać wątpliwości lekarza. Bo przecież młody doktor na pewno przesadza, czyż nie? Książka ta to drugi tom kryminalnych opowieści Elizy Veinard o mrocznych tajemnicach sennego pikardyjskiego miasteczka i nieco melancholijnym komisarzu Olovskim, któremu nie dane jest odpocząć na emeryturze.

Atolka

Mariola Fajak-Słomińska

Autorka zręcznie skraca dystans, zniża się do poziomu myślenia dziecka... Co nowego znalazłam? To, że z niezwykłą umiejętnością i lekkością, w sposób metaforyczny porusza tematy trudne i niewygodne. Zdarzenia, które spotykają syrenkę i konika morskiego wzbudzają w dzieciach zdziwienie. Elementy te mają charakter bajek terapeutycznych, dają rodzicom okazję do porozmawiania z dziećmi o sprawach niełatwych i niezrozumiałych..." Agata Śniegula, psycholog Biedna syrenka użalały się nad nią neonki. Była taka piękna... Ale zbrzydła! stwierdził żółw Kleofas. I co z tego? oburzył się Srebrnogrzywek. I tak ją kochamy! Może nie mieć włosów ani łusek, ani głosu, ale to wciąż nasza kochana syrenka! Tak! Kochana syrenka, która wszystkim pomaga! zawołały rybki. A ja zawsze byłam brzydka i nigdy nie umiałam śpiewać pożaliła się Petronela. Oj, przesadzasz. Mnie się podobasz powiedział Horacy, a mątwa zarumieniła się na niebiesko i z radości wypuściła chmurę atramentu." Fragment książki

Małe miasteczko

Równo przystrzyżone trawniki i szerokie uśmiechy. Co kryje się za fasadą beztroskiego miasteczka? Nowo mianowany szeryf małej miejscowości Abraham spodziewa się lekkiej służby. Uprzejmi mieszkańcy, zadbane posesje, malownicze widoki - czego chcieć więcej? Sielanka mija, gdy w niewyjaśnionych okolicznościach znika małe dziecko, a w uroczym ogródku odnaleziony zostaje jego bucik. Śledztwo pozwala wniknąć głębiej w tkankę miejskiej społeczności i dostrzec istniejące w niej rany, zrosty i konflikty. To jasne, że musiało dojść do makabrycznej zbrodni. Pytanie tylko, kto jest jej autorem? Fabuła przywodzi na myśl atmosferę serialu "Miasteczko Twin Peaks". Powieść grozy dla miłośników stylu Stephena Kinga.

Sklepik ze zwierzętami

Istvan Vizvary

Ten poranek był inny niż pozostałe. Powinien rozpocząć się spacerem z psem. Ale Barona nigdzie nie było. Nie znalazł się do wieczora. Za to okazało się, że zaginął także chomik. Klatka była otwarta, a mały gryzoń przepadł. Nie pomogło przeszukanie całego mieszkania. Jednego dnia zniknęły dwa zwierzaki. Czyżby ktoś porywał pupile z okolicy? Jakby tego było mało, Daria dowiaduje się, że mąż ukradł jej bilet na wymarzony koncert i przekazał swojemu szefowi. Ale to dopiero początek serii przedziwnych wydarzeń...