Germinal

Emil Zola

„Germinal” to powieść autorstwa wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, jednego z najważniejszych przedstawicieli naturalizmu. Akcja utworu rozgrywa się między rokiem 1866 a 1867. Stefan Lantier przybywa w poszukiwaniu pracy do górniczej miejscowości i zatrudnia się w kopalni. Szybko zakochuje się w lokalnej piękności, Katarzynie Maheu. Jednak ta, chociaż darzy go sympatią, zostaje kochanką innego górnika, brutalnego, agresywnego Chavala.

Pominięty

Bolesław Prus

  „Pominięty” to utwór autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. “Poszedłem, i na szczęście, w najciemniejszym kącie, przy stoliku tak małym, że go nie spostrzegli inni, znalazłem jedno wolne krzesło. Na drugiem już siedział jakiś człowiek, którego ponsowa twarz i załzawione oczy wskazywały, że bawi tu oddawna, nie przynosząc zakładowi uszczerbku.  Był to mężczyzna w średnim wieku. Miał wyszarzany surdut z bardzo osobliwym garniturem guzików, włosy desperata i fizjognomją marzyciela, który się niekiedy upija. Rozpięty, nie pierwszej czystości kołnierzyk, przewiązany był krawatem, któremu nici wypowiadały służbę; na klapie surduta widać było blade plamy zeszłotygodniowego sosu i świeże strugi piwa, które pił z telegraficzną szybkością, upominając się o coraz nowy kufel.  Dziwny ten towarzysz długą chwilę przypatrywał mi się szklanym wzrokiem. Nagle rzekł:  — Pan wystawca?  — Nie.  — Bo i ja nie. Raz w życiu byłem głupi, żem należał do wystawy, ale tylko raz. Wystarczyła mi jedna wystawa, jak jedna kąpiel memu bratu, gorzelnikowi, co wpadł do zacierowej kadzi i nawet nie miał czasu obetrzyć się. Dobrze skąpaliśmy się obaj, niech djabli!... Dziś muszę pić i za siebie, i za niego... Proszę jeszcze kufelek...  Oparł łokcie na stole, brodę na dłoniach i patrząc na mnie czerwonemi oczyma, mówił dalej:  — Widzę, że pan ciekawy, co mi się stało? (Wcale nie byłem ciekawy). Więc opowiem całą rzecz dla nauki, ażeby pan kiedy i sam nie puszczał się na wystawę, i jeszcze innym zakazał.  Odrzucił się na poręcz krzesła i nagle zapytał:  — Czy pan wie, kto ja jestem?... Nie z nazwiska, Boże broń, bo nazwisko głupstwo. Można nazywać się Bonapartem, a być tylko lampartem albo osłem. Fach to grunt! Co człowiek robi, to fundament. Otóż ja jestem z profesji — guzikarz... Tak, panie, guzikarz. Może pan się śmieje?...  — Ani myślę.”

Iwan Teodorowicz Szpońka i jego ciocia

Nikołaj Gogol

“Iwan Teodorowicz Szpońka i jego ciocia” to utwór Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   “Staruszka moja, z którą już od lat trzydziestu razem mieszkamy, od kiedy żyje, nie miała w ręku elementarza — co prawda, to prawda!... Otóż niejakiego czasu uważałem, że ona piecze pierożki na jakimś papierze. A pierożki, kochani czytelnicy, piecze ona przewybornie; lepszych na całym świecie nie znajdziecie. Spojrzałem jakoś na spodek pierożka — patrzę: pismo!... Jakby przeczuło moje serce: zaglądam do stolika — nie ma połowy seksterna! końcowe stronice powyciągała stara na pierożki. Co tu począć? jużcić bić się nie wypada na starość!”   Fragmenty z książki: Nikołaj Gogol. „IWAN TEODOROWICZ SZPOŃKA I JEGO CIOCIA”  

Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki

Zygmunt Krasiński

“Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki” to powieść Zygmunta Krasińskiego, jednego z trójcy wieszczów obok Mickiewicza i Słowackiego, uznawanych za największych poetów polskiego romantyzmu.   “ — Otwórz!...  — Daremnie dobijasz się do bram naszych — odparł żołnierz stojący z lukiem i kopią na straży, przy murach Gozdawskiego zamku, młodemu rycerzowi, który, całkowitą zbroją okryty, stał na wałach, zamek okrążających.  Promienie jesiennego słońca odbijały się w jaskrawym blasku od hełmu osłaniającego głowę rycerza. Stalowa przyłbica nie kryła pięknej twarzy smutkiem zawcześnie ocienionej, a oczy całym ogniem młodości iskrzące się rzucały spojrzenia, któreby wyobraźnia poety mogła przyrównać do promieni, przez połysk słońca pancerzowi wydartych. Usłyszawszy słowa strażnika, zmarszczył brwi młodzieniec i zaczerwienił się na licach. Sięgnął nawet ręką po długi pałasz, lecz niepodobieństwo skarcenia żołnierza o kilkadziesiąt łokci nad nim wyżej stojącego, wstrzymało zapał i gniewnym tylko zapytał się głosem:  — I czemużto nie wolno wchodzić w podwoje Joanny z Gozdawy?  — Bo się spodziewamy przybycia potężnego Masława — odrzekł żołnierz — i te bramy dla niego tylko dzisiaj się otworzą!”   Fragment.  

Listy

Horacy

Listy to utwór Horacego, rzymskiego poety, często określany mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry.   Listy to zbiór wspaniałych utworów Horacego. W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak Do włodarza swej wioski, Mądrość życiowa czy Do Caesara Augusta.  

Mirtala

Eliza Orzeszkowa

„Mirtala” to powieść autorstwa Elizy Orzeszkowej, jednej z najważniejszych pisarek polskich, epoki pozytywizmu. Pisarka oparła to dzieło na losach żydów w cezariańskim Rzymie. Przeciwstawiała się w nim współczesnemu antysemityzmowi, ostrzegając społeczeństwo przed izolowaniem się i wrogością do nacji żydowskiej. Jednocześnie ukazywała podobieństwo Polaków i Żydów przedstawiając te narody jako podbite.

Moll Flanders

Daniel Defoe

Moll Flanders - a novel by Daniel Defoe, an English trader, writer and spy. He is most famous for his novel Robinson Crusoe, which is claimed to be second only to the Bible in its number of translations.   It is usually assumed that the novel was written by Daniel Defoe, and his name is commonly given as the author in modern printings of the novel. However, the original printing did not have an author, as it was an apparent autobiography. The attribution of Moll Flanders to Defoe was made by bookseller Francis Noble in 1770, after Defoe's death in 1731. The novel is based partially on the life of Moll King, a London criminal whom Defoe met while visiting Newgate Prison. Historically, the book was occasionally the subject of police censorship.  

Pierwsza miłość

Iwan Turgieniew

„Pierwsza miłość” to utwór Iwana Turgieniewa, uznawanego za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury rosyjskiej oraz twórcę tak zwanego rosyjskiego realizmu krytycznego. „Pierwsza miłość” to krótki utwór, przesycony atmosferą pierwszych, jeszcze dziecięcych uczuć miłosnych, wiążących się z tragizmem, jak i również pięknem doświadczenia zamiłowania. Autor w dziele bardzo dokładnie przedstawia wpływ miłości na różne postacie, pokazując w ten sposób do czego może doprowadzić to wielkie uczucie.