Ksiądz Juliusz. LAbbé Jules

Octave Mirbeau

Tematem powieści jest powołanie księdza histeryka, stale buntującego się przeciw Kościołowi i przeciw nieprzyjaznemu i uciskającemu człowieka społeczeństwu. Ksiądz Juliusz jest nieustannie rozdarty między potrzebami cielesnymi a zobowiązaniami, jakie powziął powierzając swoje życie sutannie. Na miejsce akcji powieści Mirbeau wybrał małe miasteczko w Normandii, w regionie Le Perche, miasteczko zainspirowane Rémalard, gdzie pisarz spędził dzieciństwo. Każdy żyje tu pod bacznym okiem sąsiadów, a pragnienia ciała i ducha są boleśnie i nieudolnie tłumione. (za Wikipedią). Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française.

Legendy o Cyrylu i Metodym wobec prawdy dziejowej. Szkic z dziejów chrześcijaństwa u Słowian

Aleksander Brückner

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Święty Cyryl, właściwie Konstantyn, (827-869) i Święty Metody, właśc. Michał (815-885), Bracia Sołuńscy, misjonarze. Prowadzili w IX wieku misje chrystianizacyjne, m.in. na ziemiach zamieszkanych przez Słowian. Twórcy rytu słowiańskiego, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego nazywani apostołami Słowian. Początkowo bracia prowadzili misje wśród Chazarów na Krymie, na Półwyspie Arabskim, oraz w Bułgarii. Na prośbę księcia wielkomorawskiego Rościsława cesarz bizantyjski Michał wysłał kaznodziejów Cyryla i Metodego z tą misją, ponieważ znali język Słowian. Rościsław nie chciał misjonarzy niemieckich, nieznających miejscowego języka. Działalność świętych okazała się niezwykle ważna dla kultury Słowian, popularyzując piśmiennictwo. Cyryl i Metody prowadzili swoje misje w Księstwie Wielkomorawskim i na Rusi Kijowskiej. Działalność Cyryla i Metodego uważana jest za wzór wolnej od partykularyzmu, wyłączności etnicznej, uprzedzeń rasowych, czy narodowej pychy działalności misyjnej Kościoła odwołującej się do naturalnych uczuć ludzkiego serca. (z Wikipedii).

Królowa Wieszczek

Edmund Spenser

Poemat Spensera ma charakter alegoryczny. Bohaterem każdej księgi eposu jest rycerz uosabiający jakąś cnotę. Poszczególne księgi są skoncentrowane na cnotach świętości, wstrzemięźliwości, czystości, przyjaźni, sprawiedliwości i dworności. Bohaterem księgi pierwszej jest Rycerz Czerwonego Krzyża (Knight of the Red Cross). Na język polski przełożony został, przez Kasprowicza tylko krótki fragment księgi pierwszej eposu. Brak informacji o innych próbach przyswojenia dzieła Spensera, poza drobnymi urywkami. (za Wikipedią).

Rozwój moralności w świecie starożytnym od Homera do czasów Chrystusa

Tadeusz Zieliński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Od autora: Problem moralności, czyli problem cnoty, może być ujęty z dwu stanowisk. Pierwsze ujęcie dotyczy treści, że tak powiem, moralności, z jego rozwoju w starożytności, bardzo poważnego, łatwo zdajemy sobie sprawę, porównując znaczenie, w którym Homer używa słowa arate tężyzna, dzielność z tym, jakie ma od czasów Platona aż do naszych dni, jako cnota. Drugie ujęcie dotyczy środków, przez które człowiek staje się lub jest cnotliwym. W stosunku do tego ujęcia antyk też przeżył długi i stanowczy rozwój od Homera aż do szkół sokratycznych, pomimo to jednak należy wyznać, że starożytność zostawiła niedopowiedziane ostatnie słowo w tym kierunku i że wypowiedziało je dopiero chrześcijaństwo.

Prawdziwe i fałszywe cuda

Ks. Aleksander Mohl

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Co zawiera niniejsza książka? Oto niektóre z zagadnień, jakie porusza: O cudach w ogólności. I dziś dzieją się cuda. Jaka znajomość praw przyrody potrzebna jest do stwierdzenia cudu? Co innego legendy i podania, a co innego cuda. Czy zasadne jest stwierdzenie: uwierzę w cud, jeśli sam będę jego świadkiem? Kolejna część omawia spirytyzm, teorię Mesmera, zajmuje się zjawiskami, których wywoływanie przypisywane jest duszom zmarłych, jak również cudownym objawianiem się tychże umarłych. W części następnej autor zajmuje się czarną magią, potem hipnotyzmem, a wreszcie powtarzającym się przez wieki cudem św. Januarego. Lektura godna uwagi, zachęcamy do przeczytania tego dziełka!

Dwaj rywale

Kurt Matull, Matthias Blank

94 część serii powieści kryminalnych noszących wspólny nadtytuł: Lord Lister - tajemniczy nieznajomy. Lord (Eward) Lister to postać fikcyjnego londyńskiego złodzieja-dżentelmena, kradnącego oszustom, łotrom i aferzystom ich nieuczciwie zdobyte majątki, a także detektywa-amatora broniącego uciśnionych, krzywdzonych, niewinnych, biednych i wydziedziczonym przez los, która po raz pierwszy pojawiła się w niemieckim czasopiśmie popularnym zatytułowanym Lord Lister, genannt Raffles, der Meisterdieb i opublikowanym w 1908, autorstwa Kurta Matulla i Theo Blakensee. Po wydaniu kilku początkowych numerów serię kontynuowano, pt. Lord Lister, znany jako Raffles, Wielki Nieznajomy, który był tytułem pierwszej powieści. Seria stała się bardzo popularna nie tylko w Niemczech (ukazało się tam 110 cotygodniowych wydań, a ostatnie wydanie cyklu zakończyło się w 1910); została przetłumaczona na wiele języków, i wydawana w wielu krajach na całym świecie. W Polsce od początku listopada 1937 do końca września 1939 wydawano serię 16-stostronicowych zeszytów pt. Tygodnik Przygód Sensacyjnych. Lord Lister. Tajemniczy Nieznajomy Każdy numer zawierał jedną mini-powieść cyklu, która stanowiło oddzielną całość.

Bałwochwalstwo słowiańskie

Joachim Lelewel

Joachim Lelewel, Bałwochwalstwo słowiańskie dziełko poświęcone opisowi starych pogańskich kultów, świątyń, kapłanów, obrzędów i obyczajów opierające się na starożytnych opisach podróżników i kronikarzy. Lelewel analizuje te relacje i porównuje wierzenia Słowian do wierzeń i obrzędów innych ludów zamieszkujących Europę, a nawet Azję.

Powieść o księciu Ahmedzie al Kamel albo o pielgrzymie miłości

Washington Irving

Król Maurów w Grenadzie miał jedynaka syna zwanego Ahmed, któremu jego dworzanie przydali przydomek al. Kamel, tj. Doskonały, dla licznych przymiotów, jakie od dzieciństwa w nim spostrzegano. Astrologowie potwierdzali ich wieszczby, przepowiadając wszystko, co można wnieść o doskonałym monarsze. Jedna tylko chmura przyćmić miała los jego, a i ta była różowego koloru. Wieszczyli, że będzie nazbyt kochliwego serca i stąd wplącze się w rozliczne przygody i narazi na niebezpieczeństwa. Jeżeli jednak oprze się ponętom serdecznym aż do pełnoletniości, odwróci się cała groza losu i późniejsze życie jego będzie pasmem nieustającej pomyślności. Przestraszony ojciec, za popędem mądrej głowy kazał go wychowywać w zupełnej samotni, Kidyby ani ujrzał niewieściego oblicza, ani nawet tego słowa miłość nie zasłyszał. W tym celu wzniósł wspaniały zamek na wzgórku przypierającym do Alhambry, wśród ogrodów rajskich, ale wysokimi otoczony murami. Ten sam to pałac, który dziś pod nazwą Generalifu tak słynie. W nim zamknięty młody królewicz powierzony był straży i nauce Eben Boabda, jednego z najsuchszych mędrców, który całe życie przesiedział w Egipcie, zajęty mądrością hieroglifów, i który więcej wdzięku w jednej mumii, niż w najpowabniejszych pięknościach znajdował. Mędrcowi nakazano wszystkie kurki z naczynia jego wszechmądrości odkręcać i wlewać w głowę młodzieńca, prócz jednej wiedzy miłości. Co to jest miłość miało mu pozostać wiekuistą tajemnicą. Gdyby o niej cokolwiek królewicz wyszperał, nawet domniemywać się zaczął, mądra głowa Eben Boabda śmiercią była zagrożona. Ten zaś rzekł, że o serce królewicz tak jest spokojny, jak o osadę własnej głowy na karku... A co było dalej dowiesz się miły czytelniku po przeczytaniu całej opowieści.