Życie jak obsesje

Anna Dalia Słowińska

„Życie jak obsesje” – to poruszający dramat, w którym każda strona powieści nasila nowe barwy. To niezwykła podróż wrażliwej kobiety w średnim wieku tropem swoich marzeń i z nadzieją, bez której nie da się żyć. Jest to jednak podróż przez chaszcze życia naszpikowane emocjami, które niszczą świat wewnętrzny bohaterki, zakłócając jej noce nerwowymi snami i wizjami, a które nieczęsto przeradzają się w rzeczywistość.   „Krótki, nerwowy sen i obudziła się spanikowana; znowu te sny... Spojrzała w niebo, szukając w nim pomocy. Pozostało niewzruszone i tylko na jego tle trzepoczące ptasie skrzydła, dzioby skrzeczące czarnych kruków. – To się wkrótce wydarzy… Czerwona plama krwi… zamazane twarze. Krzyk. Czyj krzyk?! Wzmożone bicie serca i przez chwilę ożywione pukające myśli. – Czy to jej obsesje? Dlaczego wracają?”  Anna Dalia Słowińska Mieszkanka Piły, autorka kilku opowiadań i dwu powieści psychologiczno - obyczajowych: „Szansa na szczęście” i „Co ja tu robię?” . Życie, jej zdaniem to wytyczony cel, którym się podąża, najczęściej pokonując kręte ścieżki i wciąż pod górę. Najważniejsze, mówi Anna Słowińska, uchwycić chwilę, nim wiatr osuszy kroplę wody na skale czy źdźble trawy, a która jest życiodajną siłą i gdzie tylko chwile słabości... drżą jak ta kropla.

Społeczne i sytuacyjne uwarunkowania agresji młodzieży

Marzena Wrzesień

Agresja stanowi poważny problem społeczny. Przejawia się ona w różnych formach w każdej niemal sferze życia. Szczególnie niepokojące dla rodziców, wychowawców i pedagogów są zachowania agresywne przejawiane przez najmłodszych. Zagadnienie przyczyn zachowań agresywnych u dzieci jest szeroko omawiane nie tylko w pracach badawczych wielu naukowców, ale także w środkach masowego przekazu. Powstało dotąd wiele teorii wyjaśniających źródła i przyczyny agresji przejawiającej się w zachowaniach dzieci i młodzieży. Agresja jest zjawiskiem powszechnym. Nie zmienia to faktu, że nie powinniśmy być wobec niej obojętni i przyzwalać na jej coraz częstsze przejawianie się w życiu społecznym. Warto zatem przyjrzeć się przyczynom oraz uwarunkowaniom społecznym i sytuacyjnym agresji w zachowaniach dzieci i młodzieży. Niniejsza praca stanowi próbę przedstawienia problemu agresywności wśród dzieci i młodzieży na przykładzie młodzieży gimnazjalnej. Pierwszy rozdział dokonuje przeglądu pojęć związanych ze zjawiskiem agresji i agresywności u dzieci i młodzieży. Charakteryzuje on agresora i ofiarę, prezentuje formy przejawiania się agresji oraz skutki doznawania przemocy w dzieciństwie i życiu dorosłym. W drugim rozdziale zaprezentowano metodologię badań, sformułowano cele, problemy i pytania badawcze. Dokonano także wyboru najbardziej adekwatnych dla celu badań metod, narzędzi i technik badawczych. Trzeci rozdział prezentuje wyniki przeprowadzonych badań. Dotyczy on przede wszystkim przyczyn występowania agresji dzieci.  W rozdziale tym opisano wpływ grup rówieśniczych na zachowania agresywne, rolę gier komputerowych, telewizji oraz poszczególnych środowisk wychowawczych w powstawaniu zachowań agresywnych dzieci. Opisano także przemoc w rodzinie jako jedną z przyczyn agresji występującej wśród młodzieży Wstęp    Rozdział I Zachowania agresywne młodzieży w świetle literatury przedmiotu    1. Przegląd pojęć    2. Przyczyny agresji    3. Charakterystyka agresora i jego ofiary    4. Społeczne i sytuacyjne uwarunkowania zachowań agresywnych    5. Formy przejawiania agresji    6. Skutki doznawania przemocy w dzieciństwie i życiu dorosłym    Rozdział II  Metodologia badań własnych    1. Problematyka badawcza i cel badań    2. Pytania badawcze    3. Metody, techniki i narzędzia badawcze    4. Organizacja i przebieg badań    Rozdział III  Przyczyny występowania zachowań agresywnych młodzieży w świetle badań własnych    1. Ogólna charakterystyka badanej populacji    2. Zachowania agresywne badanej grupy    3.Środowisko rówieśnicze jako źródło agresji    4. Wpływ mediów na powstawanie agresywnych zachowań    6. Rodzinne uwarunkowania zachowań agresywnych młodzieży    Podsumowanie i wnioski    Bibliografia    Aneksy  

Dożywotka

Krzysztof Urban

"Dożywotka" zaciekawia od pierwszych stron i do końca czyta się ją z niesłabnącym zainteresowaniem. Fascynuje społeczną "egzotyką" tematu, żywą kreacją młodego bohatera, jego stopniową transformacją i przede wszystkim ekspresją języka, który twórczo współgra ze światem przedstawionym.Fakt, że kanwą tej opowieści są losy młodego człowieka, zagubionego w świecie etycznego bałaganu lat osiemdziesiątych w PRL-u i za drobne kradzieże skazanego na trzyletni pobyt w zakładzie zamkniętym, z pewnością stanowi duży walor książki utrzymanej w stylistyce bezpośredniej relacji z wydarzeń więziennych i z obozu pracy. Wielką zasługą autora jest takie pokierowanie duchowym rozwojem bohatera, że właśnie w miejscu najgłębszej ludzkiej degradacji i dezintegracji osobowości, potrafił on odnaleźć własną tożsamość, otrząsnąć się z bezmyślności i świadomie zaprojektować zręby własnej przyszłości. Jego język - w miarę nabierania dystansu do samego siebie - też się rozbudowuje, wzbogaca, z uproszczonej, standardowej grypsery przemienia się w soczystą, jędrną i niebanalną polszczyznę. Wprowadzenie:   Książka rodziła się powoli. Prawa rządzące fikcją literacką nadały jej wprawdzie formę, a przecież nie stała się przez to powieścią - takie odnoszę wrażenie. Zbyt wiele tu faktów. Nie mogłem też jej uznać za reportaż, choć zbudowałem ją na wspomnieniach płynących na żywo, opowiadanych w przypływie szczerości przez - nieżyjącego już - szkolnego kolegę, który na początku lat osiemdziesiątych został osadzony w Ośrodku Zewnętrznym Zakładu Karnego, mieszczącym się na obrzeżach jednego z peerelowskich pegeerów. Takich miejsc było wówczas - o czym mało kto wiedział - sporo. Realia związane z życiem i pracą młodocianych przestępców - zimno, brud, brak opieki lekarskiej, a zwłaszcza niewyobrażalny głód - były dla mnie wielkim zaskoczeniem, podobnie jak warunki egzystencji zwierząt, o których przyjaciel opowiadał ze smutkiem (do tej chwili dźwięczy mi w uszach jego łamiący się głos). Pewnego dnia postanowiłem spisać zapamiętane szczegóły ze zwierzeń przyjaciela, by potem systematycznie, po każdej kolejnej rozmowie, zacząć robić notatki. Gdy wreszcie przeczytałem zebrany materiał, odczułem, że nie ma w nim duszy, że brakuje mu czegoś istotnego, co przykuwało moją uwagę w relacjach słuchanych na żywo. Wpadłem na zbawienny pomysł, by skorzystać z magnetofonu. Słuchanie nagrań uświadomiło mi, że równorzędnym bohaterem wspomnień przyjaciela był język, którym opowiadał swą historię - nie język pięknoducha ślizgający się po powierzchni zjawisk, lecz wnikający w esencję język człowieka zmagającego się ze swym losem. Trzeba było więc, słuchając nagrań, nauczyć się oddychać i czuć w tym języku, by odtworzyć czas i miejsce tak odmienne i dalekie, a zarazem tak bliskie. Język jest wielką zaletą tej powieści, gdyż wprowadza nas w zupełnie odmienny świat ludzkich doświadczeń. Świat, którego już nie ma.   Spis treści: WprowadzenieSANKCJAPOWITANIE    PRZYDZIAŁ    GRYPSOWANIE    SMOLARZ    SIANO    JESIEŃ    OBORYKONIE    JABŁKOWIN    DO DOMU    

Ciąg dalszy

Wojciech T. Pyszkowski

Niniejsza opowieść podejmuje wątek książki autorstwa Andrzeja Janczewskiego p.t.„Obserwator”, wydanej w wydawnictwie e-bookowo, w której jej bohaterowie, Sonia, Ivo i Olaf, zatrzymują się w dzikiej kotlinie. Ich udziałem stają się dziwne, trudne do przewidzenia wydarzenia, które zasadniczo wpływają na ich życie i sposób patrzenia na świat. Jak potoczą się ich dalsze losy? Czy ponownie trafią do niesamowitej kotliny? Na ile są w stanie wpływać na swoją przyszłość? I w końcu, kto jest tajemniczym Obserwatorem? Odpowiedź na to znajdą Państwo w tej opowieści. Wojciech T. Pyszkowski Byłem instruktorem na "Darze Pomorza", oficerem pokładowym Polskiej Marynarki Handlowej, nawigatorem na samolotach pasażerskich Polskich Linii Lotniczych LOT. Debiutowałem w 1965 r. wierszem w "Almanachu Młodych". W latach 1965-1972 publikowałem swoje reportaże i felietony w miesięczniku "Morze", w "Dzienniku Bałtyckim", w audycjach radiowych "Popołudnie z Młodością" i "Dla tych, co na morzu".   www.szukajwojtka.blogspot.com www.wojtektpyszkowski.pl

Klatki z codzienności

Kamil Wojciechowski

Wierszem można się bawić, nie zawsze trzeba nim zbawiać. Klatki z codzienności to przede wszystkim my – społeczeństwo i otaczająca nas rzeczywistość. To czasami niezauważalne motywy, rozdarte mapy wydarzeń, damsko-męskie igraszki, pociągi zgubnych relacji, zabawy, skoki w przeszłość, dystans, ironia i humor przeplatające się z poważną refleksją. Tego zbioru ot tak nie zaszufladkujesz. Czytasz kolejne teksty i nagle znajdujesz się między wersami, odkrywasz inne znaczenia dla pozornie powtarzalnych symboli. Wiersze zmieniają się z czytelnikiem – twoje doświadczenia mogą nadać im niepowtarzalnego sensu. Znajdziesz przestrzeń dla siebie – to nie tylko twórca i jego świat, to odautorskie sygnały, opowieści, czasem zaczepki albo małe bitwy. Kamil Wojciechowski, ur. 1984 w Zgierzu. Ukończyłem studia na Wydziale FTIMS Politechniki Łódzkiej (informatyka) oraz studia podyplomowe w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej. Od 2003 do 2013 roku byłem członkiem Zgierskiej Grupy Poetyckiej "Nietakt". Otrzymałem łącznie ok. 30 nagród w konkursach poetyckich o zasięgu regionalnym i ogólnopolskim. Moje teksty ukazywały się w czasopismach, gazetach, antologiach oraz tomikach zbiorowych, tak na papierze, jak i elektronicznie. Lista publikacji oraz nagród dostępna jest tutaj: https://kamilwoj.blogspot.com/

Przerwana misja

Albert Szparaga

"Przerwana misja" jest opowieścią o pokonywaniu ludzkich słabości, przedstawioną na podstawie przygód sześciorga astronautów. Historia zaczynająca się banalnie, która poprzez następujące po sobie niekorzystne zbiegi okoliczności wikła załogę w coraz trudniejsze do przezwyciężenia problemy, ukazuje zwycięstwo woli nad przeciwnościami losu. Pozwala uwierzyć, że gdy wszystko zawodzi, pozostaje jeszcze przyjaźni i ogólnoludzka solidarność. Ta powieść nie podpowiada rozwiązań prócz jednego może, by nawet w sytuacji największego stresu nie rezygnować do końca i wierzyć, że jest wielu ludzi gotowych podać pomocna dłoń. Rzecz dzieje się w nie tak dalekiej przyszłości, w odległych rejonach Kosmosu, gdzie sześcioosobowa załoga statku Antares ulega katastrofie. Na pomoc wyruszają jednostki z różnych krajów, które, między innymi ze względów politycznych, chcą dotrzeć do rozbitków jako pierwsze. Przy okazji odkrywamy drugie dno opowieści. Okazuje się, że za działaniami bohaterów kryją się nie zawsze czyste intencje. "Przerwana misja" pozwala się domyślać, że tzw. zimna wojna nie jest reliktem przeszłości...    

Morze słów, ocean milczenia

Ilona Hruzik

"Morze słów, ocean milczenia" to gorzka opowieść o losach dziewczyny uwięzionej w piwnicy. Poznajemy strach ofiary, bezwzględność oprawców. Nagle po zdumiewającym zwrocie akcji, dramat zaczyna się rozgrywać na dwóch płaszczyznach, ukazując ludzkie odruchy jednego z przestępców. Umiejętnie budowane napięcie między bohaterami prowadzi do zaskakującego finału. Książkę czyta się szybko, w skupieniu, lekturę kończymy pełni uczucia niedosytu i żalu, że to już koniec. Niezatarty ślad, jaki w umyśle czytelnika pozostawia lektura "Morza słów, oceanu milczenia" czyni z tej książki po prostu zjawiskową pozycję.

Inteligentne algorytmy

Artur Bieliński

Książka Inteligentne algorytmy obala całą stworzoną w XVIII i XIX wieku teorię gry w szachy. Przeciętny szachista w XVIII grając codziennie 5 partii przez 30 lat rozgrywa  30 * 365 *5 = 54750 partii (55 tysięcy partii), a program komputerowy do gry w szachy Turniej 2na2 już obliczając pierwszy ruch rozgrywa 197281 początków partii, a podczas całej liczącej na przykład 100 ruchów partii w ciągu godziny rozgrywa 20 do 30 milionów wariantów rozgrywanej partii. Doświadczenia kombinacji szachowych gromadzone podczas udanej gry z programem, który wykrywa nawet pojedyńczą ścieżkę do sukcesu w zakresie przewidywania czterech ruchów, podnoszą grę w szachy na nowy poziom. Nie jest to sformułowane poetycko ale faktycznie gra z programem Turniej 2na2 podnosi poziom gry w szachy, a program do gry w warcaby Turniej Warcabowy potrafi rozgrywać zaskakująco inteligentne końcówki partii, które uznalibyśmy już za zremisowane. Artur Bieliński Jestem autorem 2 programów do gry w szachy i 6 programów do gry w warcaby: Kalkulator Szachowy 2na2 (V.10 2010, V.1.1 2010/2011) Turniej poziom 2na2 (V.1.1 2011) Turniej Warcabowy - warcaby 64 polowe (V.1.0 2013) Quiz Warcabowy - warcaby 64 polowe (V.1.0 2013) Turniej Wariantowy Warcabowy - warcaby 64 polowe (V.1.0 2013) Turniej Warcabowy - warcaby 100 polowe (V.1.0 2013) Quiz Warcabowy - warcaby 100 polowe (V.1.0 2013) Turniej Wariantowy Warcabowy - warcaby 100 polowe (V.1.0 2013) Aktualnie programy prezentowane są na stronie https://www.gryiszachy.hitowy.pl Pisaniem programów zajmuję się od 8 roku życia: asembler Z80, ZX81 (pisanie gier i udział w konkursie Klubu Abakus ), ATARI 800XL, asembler 6502 (program do komponowania muzyki prezentowany w 1987r w Krajowej Agencji Wydawniczej), XT, AT286, AT386 (program do projektowania krzyżówek 1993r, po jednym ogłoszeniu otrzymałem zamówienia z całego świata), Pentium; języki asembler 8086, 80286, 80C51, 68HC11, Pascal, C++, Delphi Pascal, C#, oraz inne (JavaScript, HTML, PHP, SQL, CSS) Program Turniej do gry w szachy realizuje algorytm funkcji decyzyjnych i powstał w wyniku rozegrania ponad 200 partii podczas pisania programu i gra tak jak człowiek, natomiast program Turniej do gry w warcaby realizuje inteligentny algorytm maksymalizacji zysku dla 4, 6 lub 8 warstw. Pisanie programów do gry w szachy rozpoczynałem od opracowania kalkulatora szachowego dla 4 ruchów, który wykrywa stan partii: wygraną, remis lub porażkę, oraz potrafi zasymulować i ocenić 4 ruchy w przód, przy czym inteligencja algorytmu polega na umiejętności klasyfikacji ruchów na kategorie: ruchy prowadzące do sukcesu, ruchy przybliżające do sukcesu, ruchy prowadzące do remisu, ruchy przybliżające do remisu, ruchy bez porażki, ruchy ze ścieżką ucieczki przed porażką, ruchy z możliwą porażką i ruchy z pewną porażką. Następnie powstał program Turniej do gry w szachy który wykonuje sam ruchy i może grać: aby wygrać, aby wygrać lub zremisować, lub aby koniecznie zremisować, ponadto program posiada 3 sposoby remisowania w końcówce w tym najatrakcyjniejszy: decyduj się na remis dopiero gdy tracisz możliwość zremisowania.