Listy starego anioła do młodego

Janusz Pyda OP

Książka Janusza Pydy OP podobna w formie i bliska pod względem treści Listom starego diabła C.S. Lewisa pozwala w sposób swobodny i przystępny, ze swadą, ironią i poczuciem humoru poruszyć wiele ważnych dla współczesnego człowieka i chrześcijanina tematów. Stary anioł pisze m.in. o egoizmie, autorytetach, duchowości i psychologii, o hipokryzji, młodości i podejmowaniu decyzji, o spowiedniku, ryzyku wiary i odpowiedzialności. Jest to książka niebanalna i dostępna dla wszystkich! Mój drogi Kasjelu, z całym szacunkiem dla Twojego podopiecznego, ale jako nieodrodny przedstawiciel swojej płci jest on z natury egoistą i hipochondrykiem znacznie większym niż jego żona. Mężczyźni kuszeni są jednak do tego, aby stać się doskonałymi kobietami. Dbają o swój wygląd w takim wymiarze, w jakim kobieta dbać powinna, i rozwijają w sobie takie cechy, które są piękne i wspaniałe, ale jednak nie do nich należą. W ten sposób nasi męscy podopieczni stają się niezwykle wrażliwymi i wypielęgnowanymi narcyzami. (fragment książki)

Święty Jacek. Życie i cuda. Źródła z tradycji dominikańskiej

Praca zbiorowa

Święty Jacek Odrowąż (ok. 11831257), dominikanin, który przyjął habit z rąk samego założyciela Zakonu Braci Kaznodziejów, wytrwale i z pasją realizował swoje powołanie. Wędrując po świecie, głosił Ewangelię, zakładał klasztory, uzdrawiał i czynił cuda. Na opinię świętości nie trzeba było długo czekać. Już za życia świeccy i bracia zakonni dostrzegali w św. Jacku nieprzeciętną dobroć i liczne cnoty. Wkrótce po śmierci zakonnika współbracia zaczęli odnotowywać świadectwa o jego świętości w niezachowanej do naszych czasów księdze cudów. Sto lat później lektor Stanisław z Konwentu Świętej Trójcy w Krakowie spisał je ponownie; jego dzieło zatytułowane Życie i cuda św. Jacka z Zakonu Kaznodziejów wraz z bogatym materiałem źródłowym związanym z procesem kanonizacyjnym prezentujemy Czytelnikom w nowym przekładzie i opracowaniu badaczy z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Łzy niewinności. Przemoc seksualna w dzieciństwie. Droga duchowego uzdrowienia Ze wstępem ks. abp. Wojciecha Polaka

Joël Pralong

Istnieją tematy, których nie można przemilczeć. Jednym z nich jest problem nadużyć seksualnych dotykający dzieci i młodzież. W książce Łzy niewinności. Przemoc seksualna w dzieciństwie. Droga duchowego uzdrowienia, opatrzonej wstępem ks. abp. Wojciecha Polaka, Joël Pralong oddaje głos siedmiu osobom wykorzystanym w dzieciństwie przez księży, wychowawców i ojców. Jako ksiądz łamie w ten sposób tabu i przerywa zmowę milczenia. Autor zdaje sobie doskonale sprawę z tego, że milczenie o własnej krzywdzie prowadzi ofiarę do depresji, poczucia osamotnienia, beznadziei, wstydu, pogardy i nienawiści wobec siebie. Wyjaśnia mechanizm tworzenia się toksycznej i opartej na manipulacji relacji pomiędzy przestępcą seksualnym a jego ofiarą. Proponuje ofiarom drogę uzdrowienia psychicznego i duchowego, które można osiągnąć poprzez modlitwę i pełne otwarcie się na Chrystusa. Podkreśla, że Duchowość nie zajmuje się leczeniem rany bo to rola psychoterapii lub psychiatrii ani nie relatywizuje powagi zła, posługując się kazaniami na temat przebaczania wrogom lub powierzenia wszystkiego Bogu! Może jednak pomóc ofierze rozkruszyć zbroję goryczy i nienawiści, dzięki czemu będzie ona mogła odnowić relacje ufności z bliskimi i Bogiem. Będzie mogła rozpoznać się w Chrystusie, tak samo zranionym, upokorzonym, maltretowanym, dać się porwać dynamice zmartwychwstania. W Chrystusie pozwolić zbliżyć się Miłości Duchowość nie leczy w medycznym znaczeniu tego słowa, ale niszczy karykatury miłości i łamie psychologiczne tarcze, które uniemożliwiają przepływ miłości między ludźmi i Bogiem. Świadkowie, którzy zabrali głos na początku tej książki, opisali, co dla nich oznacza duchowe uzdrowienie. (fragment książki) Co warte zaznaczenia Pralong przygląda się także możliwościom pomocy samym oprawcom, bo jak twierdzi często i oni są ofiarami nadużyć seksualnych. Wiele osób skrzywdzonych może nawet później samemu dokonywać gwałtów na bliskich. Dlatego ważne jest, aby leczyć również dręczycieli i aby mimo wszystko nie przestawać uważać ich za istoty ludzkie, chociaż taki pomysł wielu ofiarom może się wy­dać nie do pomyślenia. Jest to jednak cena, którą należy zapłacić, aby uniknąć ponowienia nadużyć. Książka składa się ze szczerych relacji osób skrzywdzonych, których doświadczenie pokazuje, że podczas psychoterapii połączonej z modlitwą, można przepracować traumę, zastępując ją zrozumieniem, pocieszeniem i nadzieją. Autor podkreśla: Mówienie jest złotem Mówienie odblokowuje przeszłość Dzięki właściwym słowom, które opiszą zaburzo­ną, upodloną, wypartą rzeczywistość, możemy stawić jej czoła, ukręcić łeb hydrze, oczyścić ją z trucizny. W prak­tyce jednak, z powodu lęku przed rozdrapaniem bolesnych strzępów intymnych przeżyć, mówienie okazuje się trud­ne. I to mówienie okazało się prawdziwym wyzwaniem dla moich rozmówców! Wyzwaniem, któremu udało im się sprostać, początkowo za pomocą zawoalowanych słów, pojawiających się niczym dyskretne źródło, z czasem prze­kształcających się w prawdziwy potok porywczych emocji. Na koniec niektórzy mi dziękowali: Mówienie o prze­szłości było niczym terapia w pigułce!. Tak jakby opowia­dając, sami oczyszczali potok, odgarniając tarasujące go kamienie i pnie drzew, które uniemożliwiały im normalne życie. I dodaje: Jak każda choroba, rana z dzieciństwa pozostawia ślady i blizny w głębokiej tkance emocjonalnej. Jednostka nie­świadomie uruchamia system samoobrony i samoochro­ny, aby nie doznać więcej przemocy, przez co zmienia się jej sposób postępowania. Przyjmuje postawy ucieczki, wyparcia rzeczywistości, ataku, agresji, wyimaginowa­nych scenariuszy, mutyzmu, zamknięcia w sobie i inne. Ta niewidzialna armia może spowodować upośledzenie, a wręcz sparaliżowanie relacji z Bogiem i ludźmi. Naj­ważniejszym zadaniem dla terapeuty będzie praca nad traumatyzmem wywołanym przez wydarzenie, poprzez zachęcanie pacjenta do wypowiedzenia i nazwania emo­cji, wzburzenia i wewnętrznych lęków, które wzbierają w nim, kiedy poruszany jest temat agresji, a które przytła­czają jego osobowość. Chodzi o to, aby odnaleźć mecha­nizmy obrony, które mają nad nim władzę, przeszkadzają mu być panem samego siebie oraz uniemożliwiają dzia­łanie w sposób autonomiczny i odpowiedzialny. Rolą towarzysza duchowego będzie natomiast wysłuchanie zranionej emocjonalnie osoby i doprowadzenie do jej ko­munii z Bogiem. (fragment książki)

Inne sprawy

Michał Zioło OCSO

Kim jesteś? Kim jesteś, że zajmujesz się mną? Kim jesteś, żeby oddawać za mnie życie?! Kim ja jestem, żeby być tak kochany?! ...I myślicie, że usłyszymy jakąkolwiek odpowiedź? Nie, nie usłyszymy. Jest najzupełniej zbędna. Fascynacja i zdziwienie Jezusem Chrystusem będą miały praktyczne znaczenie. Naprawdę będziemy inni!

Nauczmy się żyć razem. Pierwsze kroki w małżeństwie

Giovanna Fumagalli, Davide Biollo

W głowach narzeczonych i młodych małżonków kotłują się wyobrażenia, marzenia, oczekiwania i znaki zapytania. Dopiero co zawarte małżeństwo onieśmiela i ekscytuje jednocześnie. Jak to zrobić, żeby żyć długo i szczęśliwie? Jak uczynić codzienność twórczą i ciągle nową? Autorzy czerpią ze swojego doświadczenia i podpowiadaj, jak nie stracić wiary w potęgę miłości. Jak ją rozpalać Bożym płomieniem i stawać się coraz lepszą wersją siebie.

Mistyka chrześcijańska. Trzynaście spotkań ze słynnym trapistą

Thomas Merton OCSO

Czym charakteryzuje się dobry kierownik duchowy? Co to jest noc zmysłów i noc ciemna? Odpowiedzi na te pytania to tylko cząstka tego, co znaleźć można w tej książce. Autor książki zaprasza do pracy nad sobą w towarzystwie Boga, który jest Miłością i który do niczego nie zmusza, a jedynie zachęca. Mistyka chrześcijańska to trzynaście spotkań z Thomasem Mertonem, obejmujących swą treścią szesnaście wieków historii mistyki. Wykłady pierwotnie wygłoszone do nowicjuszy w amerykańskim opactwie Gethsemani zostały zredagowane i opublikowane, by dostęp do nich mieli wszyscy.

Święte patrzenie. Kontemplacja, która uzdrawia

Susan R Pitchford

Kontemplacja Chrystusa i świata stworzonego przez Boga ma przemieniającą i uzdrawiającą nas moc uświęca nasze patrzenie. Susan Pitchford, w oparciu zarówno o naukową wiedzę socjologiczną, jak i pracę z duchowością oraz na podstawie własnego doświadczenia, radzi, jak pozbyć się fałszywego wyobrażenia o sobie i odnaleźć własne ja. Przedstawia kolejne etapy prowadzące do Boga: oczyszczenie, oświecenie, zjednoczenie i uzdrowienie. Podkreśla wagę poznania swojego typu osobowości i konieczność zdekonstruowania kłamstw i wyobrażeń, w które uwierzyliśmy. Tłumaczy, jak korzystać ze zmysłów podczas modlitwy. Dzięki jej podpowiedziom odkryjemy swoją indywidualność oraz pogłębimy relację z Bogiem.

Największy skarb. Rzecz o Eucharystii

Jacek Salij OP

Eucharystia to centrum życia katolika, a przynajmniej powinna nim być. Nie wynika to z żadnego prawa, a z prawdy o Jezusie i życiu wiecznym. Post eucharystyczny, komunia pod dwiema postaciami oraz na rękę, katolicy na nabożeństwie protestanckim, znaczenie 9 pierwszych piątków to m.in. przedmiot rozważań ojca Jacka Salija, podanych w formie krótkich esejów i listów pisanych żywym językiem. Na mszę świętą przychodzimy, żeby czerpać miłość, którą okazuje Jezus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Ojciec Salij spieszy z pomocą, by każdy uczestnik mógł z niej w pełni korzystać.