Proszę państwa do gazu

Tadeusz Borowski

Opowiadania Tadeusza Borowskiego o tematyce obozowej. Autor, który sam przeszedł długą drogę obozu koncentracyjnego, opowiada o świecie upadku norm etycznych i przystosowaniu więźniów do życia obozowego. Dekalog jest odwrócony. Ten, kto kradnie, zabija, kłamie, pozbawia godności innych - przetrwa. Dla człowieka traktowanego jak zwierzę, nieustannie zagrożonego głodem i śmiercią, dobro i zło stają się pojęciami jednoznacznymi. Charakterystyczna dla Opowiadań jest postać narratora – Tadka, któremu Borowski użycza fragmentów swojej biografii. Najsłynniejsze dzieła powojennej prozy, będące źródłem głębokiej refleksji nad największą tragedią ludzkiej historii: obozami śmierci.  Niniejszy zbiór zawiera opowiadania autora: Dzień na Harmenzach, Proszę państwa do gazu, Śmierć powstańca oraz Określenia Oświęcimskie.

Ludzie jak Bogowie

Herbert George Wells

Arcydzieło literatury science-fiction autora książek „Niewidzialny człowiek” i „Wyspa doktora Moreau”. Klasyka literatury angielskiej. Kim są Ziemianie? Zadufani w swym poczuci wyższości nawet nie przypuszczamy, że możemy być prowincją Wszechświata. Dano nam taką samą jak innym planetę, lecz nie potrafimy dorosnąć do wielu ideałów i norm. Pozostaliśmy neandertalczykami kosmosu. Inne cywilizacje przerosły nas pod każdym względem: dojrzalszy okazuje się nawet ich humanizm. Przede wszystkim gubi nas własna agresja i fałszywy etos walki. Z tych przekleństw biorą się ludzkie dewiacje, ułomności społeczeństw, państw i cywilizacji - i o tym właśnie opowiada napisana w 1923 r. książka H.G. Wellsa.

Pokarm bogów

H.G. Wells

Dwaj biolodzy odkrywają substancję, która sprawia, że tempo wzrostu żywych organizmów (z reguły mające charakter skokowy, tzn. fazy szybkiego wzrostu występują na przemian z fazami stagnacji) staje się równomierne i nieprzerwane. Eksperyment wymyka się spod kontroli... i pojawiają się gigantyczne owady, rośliny, zwierzęta i ludzie. "Pokarm bogów" to jeden z najsłynniejszych utworów autora "Wojny światów", łączący w sobie elementy powieści katastroficznej, obyczajowej, alegorycznej i satyrycznej - w krzywym zwierciadle ukazany został zwłaszcza światek naukowców, zżeranych ambicjami ograniczonych ortodoksów za wszelką cenę walczących o sławę i uznanie.

Sława

Janusz Korczak

”Sława” to krótka opowiastka dla dzieci, jej akcja toczy się w dużym mieście na początku XX wieku. Wielodzietna rodzina, której do tej pory powodziło się dosyć dobrze (ojciec prowadził kawiarnię), musi porzucić wygodne mieszkanie, bo pojawia się konkurencja i głowa rodziny traci pracę. Mieszkają teraz bardzo skromnie. Najstarsze dzieci nie chodzą do szkoły, ale pracują, a najmłodszą Abu chce przysposobić bezdzietne małżeństwo. Jest tak biednie, że w zimie nie ma czym ogrzać mieszkania, dzieci chorują i trafiają do szpitala. I nie wszyscy wrócą z niego do domu, co zresztą już na samym początku opowieści wyjawia Korczak. Tam, gdzie przeprowadza się rodzina, najstarszy z rodzeństwa – Władek, poznaje starszego od siebie Olka, który imponuje mu wiedzą i sposobem bycia. To on zapisuje rodzeństwo Władka do ochronki, a potem nakłania samego Władka na szkółkę niedzielną.

I co dalej?

Jack P.Warrand

Przez całe życie zajmowałem się gromadzeniem bogactwa. Może ty też tak masz. Gdyby nie pewne wstrząsające wydarzenie, prawdopodobnie na tym bym je zakończył. Opisałem rozterki, które towarzyszyły mi w mojej podróży w poszukiwaniu prawdy, bo chcę cię zachęcić, byś ty też do niej dołączył. Jak każda inna, ta ekspedycja również wkracza na nieznane i niezbadane tereny, a jej głównym celem jest odkrycie prawdy. W świecie materii liczy się tylko materia i rządzące nią zależności. Jeśli jednak istnieje inny świat, do czego przekonuje mnie życie, to właśnie tam – w co wierzę – ukrywa się prawda, ta absolutna Prawda. Czy jest dla nas dostępna? Wydaje mi się, że na to pytanie muszę odpowiedzieć sobie sam – ty też. Nie dowiesz się o mnie nic więcej niż to, co jest zawarte w treści tej książki, ale zapewniam cię, że jest to boleśnie szczera prawda. Jeśli masz dość odwagi, to spójrz na swe życie tak samo, a zrozu- miesz moje. Może dzięki odkrytej odpowiedzi zrozumiemy siebie. Jack P. Warrand

Zaginiony książę

Frances Hodgson Burnett

To przepiękna, wzruszająca historia niezwykłej przyjaźni dwójki chłopców, którzy przekonują się, że warto dążyć do szczęścia i spełnienia marzeń nawet w obliczu trudności i tego, co dotąd wydawało im się niemożliwe.  

Arsene Lupin. Dziewczyna o zielonych oczach

Maurice Leblanc

Nowość! Arsène Lupin - dżentelmen włamywacz, którego postać stała się inspiracją dla serialu! Teraz możesz posłuchać jego oryginalnych przygód w formie audio! Audiobook idealny dla fanów detektywa Sherlocka Holmesa! Podczas spaceru ulicami Paryża, Arsène Lupin (alias Raoul de Limésy) nagle znajduje się za mężczyzną, który śledzi blondwłosą, niebieskooką angielską turystkę... Później, w cukierni na Bulwarze Haussmanna, zauważa przy stoliku młodą kobietę o blond włosach i zielonych oczach... Nie ma on pojęcia o wielu przygodach, które go czekają. Już niebawem podążając za Angielką Raoul stanie się świadkiem okrutnej zbrodni i stanie twarzą w twarz z nieprzebierającymi w środkach przestępcami, a także żądnym zemsty komisarzem Marescalem. Maurice Leblanc - francuski nowelista i publicysta. Pod koniec XIX wieku wyjechał do Paryża, aby spełnić marzenie o zostaniu pisarzem. Ciężka praca i pragnienie odniesienia sukcesu poskutkowały stopniowym zjednaniem czytelników. Pośród wielu dzieł największym powodzeniem cieszy się do dziś seria opowiadań o włamywaczu-dżentelmenie o imieniu Arsène Lupin.

Poranek ziemianina

Lew Tołstoj

Po krótkich studiach na miejskim uniwersytecie 19-letni książę Nekhlyudov zamierza zamieszkać na wsi, aby ułatwić życie swoim poddanym. To, co pierwotnie było pomyślane jako dobry uczynek, spotkało się z wrogością i dużą dozą niezrozumienia. Jego wspaniały plan został wypróbowany. Pomimo uczciwości i bezinteresowności swoich działań, ludzie nie są moralnie gotowi na kolosalne zmiany. Daremność jego prób najtrafniej wyjaśnił Turgieniew: „...dopóki istnieje pańszczyzna, nie ma możliwości zbliżenia i zrozumienia obu stron, pomimo najbardziej bezinteresownej i uczciwej gotowości zbliżenia...” .