Ostatni z Nieczujów. Swaty na Rusi, tom 3 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

Moralność rozkoszy Wenus. Wenus magiczna bogini ciała

Piotr Piobb

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. Nadszedł czas skrystalizowania naszej wiedzy. Z nadmiaru analizy, błąkamy się w rozdrobnieniu faktów i nie umiemy ich uporządkować. Z chwilą kiedy chcemy zebrać wszystkie dane naszych doświadczeń pozytywnych, rozum natrafia na tajemnice niezbadane. Skąd pochodzą te bogi, przed którymi korzyła się i korzy się jeszcze ludzkość? Na co służą te wszystkie światy które oko nasze na firmamencie odnajduje. Jaka rolę odgrywają wobec wszechświata różne ludy?... Tajemnica. A jednak każda rzecz ma racje bytu bogowie, światy, ludy. Może należy jej szukać w formule matematycznej, którą nauka kiedyś odkryje? - Autor roztrząsa szczegółowo postać pogańskiej bogini Wenus, ale bynajmniej nie z pozycji chrześcijańskich, a raczej pogańskich i ezoterycznych. Lektura nie dla każdego. Na pewno nie dla osób, które szukają sensacji, a nie posiadają żadnej wiedzy w zakresie religioznawstwa.

Potrawy z kasz i mąki

Elżbieta Kiewnarska

Poradnik kulinarny Potrawy z kasz i mąki autorstwa Elżbiety Kiewnarskiej (publikującej w międzywojennej Polsce pod pseudonimem Pani Elżbieta) to jedna z wielu niezwykle wartościowych książek kucharskich. Poradnik ten zawiera 80 przepisów na smaczne i łatwe do wykonania potrawy z kasz, ryżu i mąki. Są to: kluski, knedle, pierogi, makarony, naleśniki, budynie, risotta i inne.

Upaniszady Kena, Isa, oraz fragment z Wielkiej Aranyaki

Nieznany

Upaniszady najpóźniejsze, bo pochodzące z VIII-III w. p.n.e., teksty, należące do wedyjskiego objawienia (śruti) o treści religijno-filozoficznej. Stanowią kontynuację filozofii spekulatywnej brahman, rozwinęły m.in. doktrynę brahmana, atmana, transmigracji (samsara), karmana. Znanych jest ponad 200 upaniszad. Nadal powstają nowe w czasach współczesnych. W 1657 roku uczeni z Benaresu na polecenie księcia Dara Shikoh przełożyli na język perski zbiór upaniszad, zaś francuski indolog Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron przełożył ten wybór na łacinę w pracy Oupnek'hat, opublikowanej w latach 1801-1802. Nazwa pochodzi od sanskryckich słów: sad oznacza siedzieć, a upa ni obok, w pobliżu. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Upaniszady). Niniejsze wydanie obejmuje teksty: Kauszithaki. Baszkala. Kena. Mahanarajana. Kathaka. Maitrajana. Isa. Aruneja. Paramahansa. Brahmabindu. Tedżobindu. Mandukja Karika.

Herman i Dorota - Hermann und Dorothea

Edycja dwujęzyczna polsko-niemiecka. Klasyczny romans, ale przez znakomite pióro niemieckiego genialnego poety napisany po mistrzowsku - jest to opowieść o miłości, przed którymi mnożą się rozliczne trudności. Ale jest to także opowieść pełna dramatyzmu. Poemat czyta się z prawdziwą przyjemnością, lecz jego lektura nasuwa także refleksje dotyczące życia i ludzkiej natury. Herman i Dorota jest poematem wzorowanym na antycznym eposie, ale jego bohaterowie to osoby żyjące współcześnie. Prawdopodobnie ów ten zainspirował Adama Mickiewicza do napisania Pana Tadeusza. Der Sohn eines wohlhabenden Ehepaars verliebt sich in eine junge Frau, die ohne unmittelbare Angehörige in einem Flüchtlingstreck an seiner Heimatstadt vorbeizieht. Er möchte sie auf der Stelle heiraten, aber wegen des anfänglichen Widerstands seines Vaters, der die Höhe der Mitgift in den Vordergrund stellt, ziehen zwei Freunde des Hauses ein Pfarrer und ein Apotheker im Flüchtlingslager zunächst Erkundigungen über das angebetete Mädchen ein. Die Auskünfte sind sehr positiv, denn die Ausgeforschte hat u.a. junge Mädchen heldenhaft vor einer drohenden Vergewaltigung geschützt und verfügt zudem über ansehnliche körperliche Vorzüge. Also möchte der Freier die Geliebte wie mit den Seinen vereinbart als seine Braut nach Hause führen. Aus Angst vor der Schmach eines Korbs, verdingt er sie jedoch nur als Magd. Bei einer wendungsreichen Aussprache im Elternhaus kommt die Gegenseitigkeit der Liebe zutage, so dass die Verlobung glücklich vollzogen werden kann.

Maksymy

Św. Ignacy Loyola

Mądrość duchowa w pigułce - przewodnik życia wewnętrznego według św. Ignacego Loyoli. Książka "Maksymy" św. Ignacego Loyoli, w klasycznym przekładzie ks. Aleksandra Jełowickiego, to perła duchowości katolickiej, która od wieków inspiruje wiernych do głębszego życia w zgodzie z nauczaniem Kościoła. To nie tylko zbiór sentencji, ale przede wszystkim przewodnik duchowy dla tych, którzy pragną żyć autentycznie wiarą - z pokorą, ufnością i oddaniem. Autor, założyciel zakonu jezuitów i jeden z największych mistrzów życia duchowego, z prostotą i głębią przypomina o roli Kościoła jako wspólnoty prowadzonej przez Ducha Świętego. Przekonuje, że prawdziwa mądrość płynie z posłuszeństwa wiary, a nie z intelektualnej pychy. Wzywa do czujności wobec ataków na świętość obyczajów oraz do odważnego świadectwa wobec świata. Ta niewielka objętościowo, ale potężna treściowo publikacja to nie tylko lektura dla duchownych czy zakonników. To książka dla każdego, kto szuka jasnych, ponadczasowych zasad, które mogą stać się drogowskazem na codziennej drodze wiary.

Zburzenie Jerozolimy

"Zburzenie Jerozolimy" ta bardzo ciekawa praca, która przenosi czytelników w odległe czasy zburzenia Jerozolimy i zniszczenia Świątyni żydowskiej. Autor, Franz Joseph Holzwarth, dokładnie omawia kluczowe wydarzenia i postaci z tej tragicznej historii. Rozpoczyna od wprowadzenia do konfliktu między dwiema głównymi szkołami żydowskimi Hillela i Szammaja, co stanowiło tło dla późniejszych wydarzeń. Opisuje rządy Heroda Agrypy I, który próbował utrzymać względny spokój w regionie. Przechodzi do jego syna, Heroda Agrypy II, który musiał stawić czoło narastającym napięciom i powstaniu żydowskiemu w 66 roku. Przechodzi do powstania żydowskiego z r. 66: Omawia wybuch tego powstania, którego skutki były długotrwałe i katastrofalne. Przechodzi do oblężenia Jotapaty r. 67, jednej z kluczowych bitew w trakcie powstania żydowskiego. Dalej na pierwszy plan wysuwają się Galba, Otho, Vitellius. Autor opisuje polityczne zamieszanie w Rzymie i jego wpływ na losy Judei. Wreszcie dociera do roku 70, kiedy Tytus Flawiusz rozpoczął oblężenie Jerozolimy. Szczegółowo analizuje to długotrwałe oblężenie i losy miasta, które kończy zburzenie świątyni. Franz Joseph Holzwarth przedstawia niszczycielskie skutki oblężenia, w tym zburzenie Świątyni w Jerozolimie. Kończy opowieść, opisując klęskę Żydów i ich rozproszenie, co miało daleko idące skutki dla historii narodu żydowskiego. Ta publikacja jest fascynującym przewodnikiem po dramatycznych wydarzeniach związanych z upadkiem Jerozolimy i stanowi cenny wkład w zrozumienie historii Żydów i starożytnego świata.

Kronika Nowopruska. Obejmująca lata 1293-1394

Wigand von Marburg

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Wigand z Marburga (ok. 13651409) (niemiecki: Wigand von Marburg) średniowieczny kronikarz niemiecki opisujący walki Krzyżaków z Prusami i Litwinami. Kronika Wiganda pt. Chronica nova Prutenica, jest jednym z podstawowych źródeł informacji o historii ziem pruskich, najazdów na Wielkie Księstwo Litewskie i walk z Królestwem Polskim, obejmującej lata 12931394. Początkowo napisana w języku wysokoniemieckim, rymowaną prozą, łączyła opis aktualnych wydarzeń z legendami, podaniami ludowymi i mitami. Szacuje się, że Wigand napisał 17 tys. wersów, z których przetrwało do dzisiaj w oryginale jedynie 500. Jednakże polski kronikarz Jan Długosz w latach 60. XV zlecił tłumaczenie dzieła Wiganda na łacinę, które wykonał Konrad Gesselen. Tłumaczenie to przetrwało do dzisiaj prawie w całości, ale podczas tłumaczenia wiele dat i innych szczegółów zostało przetłumaczonych błędnie. W Polsce kronika została wydana przez Jana Voigta i hr. Edwarda Raczyńskiego w Poznaniu w 1842 roku w tłumaczeniu Raczyńskiego. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wigand_z_Marburga)