Mocny człowiek

Stanisław Przybyszewski

“Mocny człowiek” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Mocny człowiek” to powieść Stanisława Przybyszewskiego która stała się inspiracją do jednego z ostatnich polskich filmów kina niemego, o tym samym tytule. Powieść ta stanowi studium artysty, który przegrywa w walce z własnym sumieniem.  

The Abysmal Brute

Jack London

“The Abysmal Brute” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction. The Abysmal Brute is a novel by American writer Jack London. It is a short novel, and could be regarded as a novelette. In the story, a man who was brought up in a log cabin, and who is a newcomer to society, finds success as a boxer and recognizes corrupt practices in professional boxing.

Pani Bovary

Gustave Flaubert

“Pani Bovary” to powieść realistyczno-psychologiczna Gustave’a Flauberta.    Opowiada ona o miłości naiwnego wdowca – doktora Karola Bovary'ego – do pozornie cnotliwej córki jego pacjenta – Emmy Rouault.  

Przez kraj Skipetarów

Karol May

„Przez kraj Skipetarów” to piąta powieść przygodowa z cyklu „Powieści podróżnicze” Karola Maya, nazywanych również „Cyklem arabskim”. Kara Ben Nemsi wraz ze swymi trzema towarzyszami kontynuuje wyprawę przez Bałkany, dążąc do krainy dzikich Skipetarów. Ich tropem podążają groźni przestępcy Barud el Amasad i Manach el Barsza oraz okrutni bracia Aladżi. Sprzysięgli się przeciwko nim również rozbójnicy, którym przewodzi nieuchwytny Szut.

Pokusa

Zygmunt Krasiński

“Pokusa” to utwór Zygmunta Krasińskiego, jednego z trójcy wieszczów obok Mickiewicza i Słowackiego, uznawanych za największych poetów polskiego romantyzmu.   “ Sam teraz, sam jeden śród miasta wielkiego został młodzieniec i musiał się bratać z ludźmi napotkanymi. — Na niebie już w ołowianą blachę zlepiły się chmury. — Co chwila zmieniają się kształty ulic i komnat i osób, a on wszędzie pomiędzy niemi oko moje ciągnie za sobą — Niesłychane cierpienie zakrył on spokojnym liców pozorem. — Ciągle za nim wije się rój złych myśli, wzorem czarnych owadów — a po drugiéj stronie leci rój dobrych w błękitnawe iskry. — Pierwsze osiadają mu serce i toczą je krwawo, drugie krew spiekłą wypalą z serca i rany zabliźnią — lecz nowe, coraz głębsze powstają. — Wszędzie niebezpieczeństwo i wszędzie męczarnia — niema komu się zwierzyć, dzieciom i niewiastom nawet kłamać musi; uczy się kłamstwa jak arcydzieła sztuki, i posiadł je — i stał się panem spojrzeń, sztuki i łez i ruchów swoich, aż jasność równa dziennym promieniom znikła z jego źrenicy.”   Fragment.  

Tęsknota

Władysław Reymont

„Tęsknota„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „ Pierwsza była najstarsza, szczupła, wysoka, o twarzy jakby z białego wosku, oczy jej gorzały gromnicznym blaskiem i mądrość cierpienia opromieniała siwą głowę.  Druga była w pełni lat, silna, różowa, o stromych piersiach i nienasyconych ustach, oczy miała pełne obietnic i dłonie, łaknące obejmowań.  Trzecią była młoda dziewczyna, smukła i świeża, jak pęd wierzbowy, w oczach miała niebo przeczyste, a pełne usta nabrzmiewały krwią żądzy, niby dźwięk miedzi w poranek wiośniany, pachniała kwiatem jabłoni.  — Mój mąż zrobił majątek w Klondyke i powraca bogaty.  — Mój narzeczony powraca z Kanady, pobierzemy się i wyjedziemy daleko.  — Mój syn powraca do mnie, powraca! — szeptała słodko matka.”   Fragment książki „Tęsknota”  

Nora

Henryk Ibsen

„Nora” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Nora”, znana również jako „Dom lalki”, to piękna oraz słynna sztuka Ibsena. Wyraża ona, wówczas kontrowersyjną, opinię autora w kwestii staroświeckiego małżeństwa oraz roli dwojga ludzi połączonych zaślubinami. Dzieło to zostało wpisane na międzynarodową listę programu UNESCO – Pamięć Świata.

Niziny

Eliza Orzeszkowa

"Niziny" to powieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". Powieść pod tytułem "Niziny" autorstwa Elizy Orzeszkowej opowiada o domu ekonoma, który jest miejscem wyzysku i oszustwa, oraz o folwarku, który jest miejscem strasznej nędzy. Bohaterką tragiczną jest Krystyna, która za młodu została uwiedziona przez ekonoma. Kobieta walczy o uchronienie nieślubnych synów od służby wojskowej. Adwokat obiecując interwencję pozbawia ją oszczędności całego życia i nie pomaga jej starszemu synowi w uniknięciu wojska.