Ambrosius Mediolanensis, De viduis / Ambroży z Mediolanu, O wdowach

Leszek Mrozewicz, Adam Wilczyński (red.)

Proponowana uwadze czytelnika książka stanowi pierwszy polski przekład z opracowaniem traktatu Ambrożego z Mediolanu O wdowach (De viduis). Ambroży z Mediolanu (340-397) to jeden z najwybitniejszych łacińskich pisarzy chrześcijańskich, Doktor Kościoła, zwany również Doktorem Dziewictwa z powodu wyjątkowo wartościowych pism ascetycznych, w których ukazał ideał życia chrześcijańskich dziewic, a także wdów. Mediolańczyk uważa chrześcijańskie wdowy za osoby powołane do wyjątkowo zażyłej relacji z Chrystusem oraz do szczególnego poświęcenia na rzecz Kościoła. Ukazuje im ideał świętości, wyrastający z tradycji biblijnej i kościelnej oraz nawiązujący do najszlachetniejszych przekonań o godności wdowieństwa, które wypracował świat pogański. O wdowach to dzieło szczególnie ważne również dlatego, że wdowieństwo konsekrowane dynamicznie odradza się we współczesnym Kościele.

Doktor Jeremias

Sebastian Koperski

Poznań pod zaborem pruskim, 1913 rok. W mieście panuje strach przed zbliżającym się nieuchronnie konfliktem zbrojnym; strach przed wojną, która ma być ostatnią. W tej atmosferze dochodzi do okrutnej zbrodni - ktoś zabija i brutalnie okalecza nastoletnią dziewczynkę, po czym porzuca jej zwłoki na Wasserstrasse. Śledztwo przydzielone zostaje komisarzowi Heinrichowi Windelbandowi z poznańskiej Kriminalpolizei. Tymczasem wyniki sekcji zwłok budzą wątpliwości przeprowadzającego ją lekarza sądowego, Anzelma Schoena. Ciało ofiary oraz zadane rany wskazują, że nie było to zwykłe morderstwo. Patolog kontaktuje się z przyjacielem, doktorem psychiatrii Sigmundem Jeremiasem, i razem postanawiają przeprowadzić własne śledztwo. Wkrótce detektywi-amatorzy łączą siły z komisarzem Windelbandem i odkrywają, że wszystkie poszlaki wskazują na wroga, z którym niełatwo się zmierzyć. Czyżby widmo wojny i jej okrucieństw wyzwalało w mieszkańcach miasta demony? Sebastian Koperski (ur. 1973) - rodowity Poznaniak. Absolwent przedszkola "Słoneczko" i szkoły podstawowej im. Kwiatka, czemu zawdzięcza pogodne usposobienie. W II klasie liceum zaskoczyła go transformacja ustrojowa. Aby ją pojąć, ukończył studia socjologiczne na UAM. Pracował jako dziennikarz w korporacji medialnej, później współtworzył audycje radiowe (mimo wady wymowy). Od lat jest ghost-writerem. Wojciech Stamm (ur. 1965 w Gdańsku) - poeta, prozaik, dramaturg, twórca teatralny, performer, dziennikarz, kurator wystaw artystycznych, uczestnik działań Formacji Totart, związany z Brulionem i jego telewizyjną emanacją Dzyndzylydzy i AlternaTiVi. Współzałożyciel i spiritus movens projektów Babcia Zosia,Ciocia Leosia i Dziadek Stanisław. Współzałożyciel Stowarzyszenia Nieudaczników Polskich w Berlinie. Działał pod pseudonimem Lopez Mausere.

Zmiennoobrotowe bezrekuperacyjne układy napędowe z przekształtnikami energoelektronicznymi

dr inż. Łukasz Rosłaniec

Napędy zmiennoobrotowe wykorzystujące przekształtniki energoelektroniczne zrewolucjonizowały przemysł. Dają one możliwość sterowania obrotami silnika eklektycznego przy jednoczesnym zmniejszeniu zużycia energii w porównaniu ze standardowymi napędami. W ebooku omówiono, czym są i jak działają zmiennoobrotowe układy napędowe bez rekuperacji, wykorzystujące przemienniki częstotliwości. Wskazano przykłady ich zastosowań. Opisano także, co oznaczają podawane przez producentów parametry oraz na co zwracać uwagę, dobierając układ napędowy.

Pułapki epistemologiczne i metodologiczne w badaniach nad edukacją. Jak sobie z nimi radzić?

red. Maria Dudzikowa, Stanisław Juszczyk

"Monografia Pułapki epistemologiczne i metodologiczne w badaniach nad edukacją. Jak sobie z nimi radzić? powstała jako rezultat, pod takim właśnie tytułem, intelektualnego spotkania młodych, twórczych pedagogów z ich starszymi, bogatszymi w doświadczenia badawcze koleżankami i kolegami w ramach XXX jubileuszowej Letniej Szkoły Młodych Pedagogów (LSMP) przy Komitecie Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk kierowanej przez prof. Marię Dudzikową. Gospodarzem spotkania odbywającego się w Katowicach i Wiśle od 12 do 17 września 2016 roku był Wydział Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego na czele z Dziekanem prof. Stanisławem Juszczykiem." (fragment Wstępu)

Anna and the French Kiss

Stephanie Perkins

Anna and the French Kiss Stephanie Perkins Dwa miasta, pięć par. Jak znaleźć jedną miłość? Anna nie może się doczekać swojego ostatniego roku w Atlancie, gdzie ma świetną pracę, lojalną najlepszą przyjaciółkę i przystojnego współpracownika, który być może wkrótce zostanie kimś więcej. Dlatego nie jest zachwycona pomysłem wysłania jej do szkoły z internatem w Paryżu dopóki nie spotyka Étiennea St. Claira. Inteligentny, czarujący, piękny Étienne ma wszystko, łącznie z dziewczyną. W Mieście Świateł wszystko jest możliwe. Czy rok romantycznych zdarzeń, zakończy się długo oczekiwanym francuskim pocałunkiem?

Smutek labiryntu. Gnoza i literatura. Motywy, wątki, interpretacje

Marcin Czerwiński

Smutek labiryntu jest próbą wspomnienia pewnej prastarej religii, która zaginęła w dziejach cywilizacji i kultury, a mimo tego reprezentowała tak uniwersalne pierwiastki religijne i intelektualne, że ich obecność we współczesnej kulturze i sztuce jest wciąż żywa, żeby nie powiedzieć, że w dzisiejszym kryzysie wartości przeżywa nawet swoisty renesans. Staram się odnaleźć i ułożyć w jedną opowieść te różne i pozornie bardzo czasem odległe od siebie pierwiastki, śledząc ich rozmieszczenie i kontekst w bardzo różnych tekstach współczesnej literatury. Dlatego w książce tej spotykają się tak różne nazwiska, jak Stachura, Panas, Tokarczuk, Gombrowicz czy Salamon. Okazuje się, że gnoza, bo to o niej mowa, tak jak punkrock, wciąż żyje i inspiruje.   Marcin Czerwiński (ur. 1971), teoretyk literatury, adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; założyciel i redaktor naczelny kwartalnika „Rita Baum”. Autor kilkudziesięciu artykułów literaturoznawczych, w tym kilku poświęconych zjawisku gnozy. Aktualnie pracuje nad zagadnieniem negacji w literaturze i poprzez literaturę. Mieszka we Wrocławiu.

Emilka ze Srebrnego Nowiu

Lucy Maud Montgomery

Wybitna powieść Lucy Maud Montgomery, autorki niezapomnianej Ani z Zielonego Wzgórza. Książka opowiada historię kilkunastoletniej dziewczynki, która po śmierci ojca musi zamieszkać u nieznanych krewnych w tytułowym Srebrnym Nowiu. Trudno jest jej odnaleźć się w nowym otoczeniu, przywyknąć do nieznanych tradycji i zwyczajów, a także znaleźć wspólny język z surową i apodyktyczną ciotka Elżbietą. Swoje przeżycia opisuje w listach, pisanych do zmarłego ojca, które przechowuje na strychu. Dzięki wrażliwości i bujnej wyobraźni zyskuje przyjaciół, przywiązuje się do swoich opiekunów, a Srebrny Nów zaczyna uważać za swój prawdziwy dom. Szczera i wzruszająca powieść, zawierająca najwięcej wątków autobiograficznych ze wszystkich utworów autorki.

Inne życia. Polityka i etyka żałoby w pismach Jacques'a Derridy

Aleksander Kopka

Niniejsza monografia skupia się na problemie żałoby w pismach Jacques'a Derridy i opiera się na założeniu, że żałoba daje wyjątkowy i kluczowy dostęp do polityczno-etycznego wymiaru jego myśli. Co więcej, tak rozumiana żałoba jest warunkiem jakiejkolwiek etyki i polityki. Aby ukazać zasadność tej tezy, w monografii przeprowadzona zostaje rekonstrukcja drogi myślowej wywodzącej się już z wczesnych tekstów Derridy oraz ekspozycja źródłowej kontaminacji życia przez śmierć, a w konsekwencji dekonstrukcja metafizycznych założeń dotyczących pojęcia jednostkowego i wspólnotowego życia w dyskursie etyczno-politycznym. Kwestia żałoby prowokuje zatem do bardziej wnikliwego myślenia o polityce i etyce, które opiera się na wezwaniu do radykalnej i nieograniczonej odpowiedzialności przed śmiertelnym i jednostkowym innym, a jednocześnie inspiruje do zmiany nie tylko zdeterminowanego przez ontoteologię języka polityki, ale także samej politycznej praxis. Dlatego też w rozprawie ukazany zostaje konieczny związek między myślą żałoby a kluczowymi pojęciami politycznymi (jak sprawiedliwość, gościnność, demokracja, auto-odporność), których hiperbolicznego charakteru Derrida do-wodzi w swych pismach.