Potop The Deluge. An Historical Novel of Poland, Sweden, and Russia

Henryk Sienkiewicz

"Potop druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 16551660. Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 16551657. Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem Babinicz bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny (http://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powieść) The Deluge (Polish: Potop) is a historical novel by the Polish author Henryk Sienkiewicz, published in 1886. It is the second volume of a three-volume series known to Poles as ""the Trilogy,"" having been preceded by With Fire and Sword (Ogniem i mieczem, 1884) and followed by Fire in the Steppe (Pan Wołodyjowski, 1886). The novel tells a story of a fictional Polish-Lithuanian Commonwealth soldier and noble Andrzej Kmicic and shows a panorama of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the historical Deluge which was a part of the Northern Wars. (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Deluge_(novel)"

Wino i haszysz. Sztuczne raje

Charles Baudelaire

Ujrzysz w tym obrazie, w tym poemacie, wędrowca ponurego i samotnego, unoszonego przez ruchomą falę tłumów – zwracającego jednak serce i myśl ku dalekiej Elektrze, która niegdyś ocierała jego czoło zlane potem i zwilżała jego spieczone gorączką wargi. Zrozumiesz tedy wdzięczność nowego Oresta, nad koszmarami, nad którym nieraz czuwałaś – od którego odpędzałaś dłonią lekką i macierzyńską sny potworne. Prezentujemy tu dzieło poświęcone haszyszowi, z którego czytelnik może posiąść bardzo wiele niezwykle interesujących informacji. A oto fragment: „Wyciąg tłusty haszyszu, tak jak go przyrządzają Arabowie, jest otrzymywany za pomocą gotowania wierzchołków świeżo ściętej rośliny w maśle z odrobiną wody... W tej formie używają go w postaci niewielkich gałek wagi od dwóch do czterech gramów, lecz z powodu przykrego zapachu, który wzmaga się z czasem, Arabowie podają tłusty wyciąg w formie konfitury”.

Dziady część 3

Adam Mickiewicz

Trzecia, ostatnia ukończona część dramatu, została napisana wiosną 1832 roku (wiąże się to z pobytem Mickiewicza w Dreźnie). Przez badaczy ta część ‘Dziadów’ jest uważana za arcydzieło polskiego dramatu romantycznego, m.in. ze względu na połączenie w jednym utworze problematyki polityczno-historycznej z metafizyczną. Charakterystyczną cechą tego dramatu jest jego nieciągłość, fragmentaryczność i otwarta, swobodna kompozycja. Żaden z licznych wątków fabularnych nie został ukończony, losy bohaterów są niedopowiedziane (z wyjątkiem Doktora, który ginie od uderzenia piorunem). Do całego cyklu nawiązuje scena IX (obrzęd tytułowych Dziadów). Plan historyczny utworu dzieli się na dwie części: jawną (oficjalny wymiar rzeczywistości) i ukrytą (martyrologia, spiski i walka narodowowyzwoleńcza). W części jawnej (Dom wiejski pode Lwowem, Salon Warszawski, Pan Senator) poeta staje się bezlitosnym analitykiem i krytycznym obserwatorem zaprezentowanej w utworze zbiorowości. Zbiorowość ta dzieli się na "lewą" i "prawą" stronę. W części ukrytej autor zawarł swoją drezdeńską koncepcję martyrologicznej historii Polski. (Za Wikipedią).

Corpus iuris Polonici medii aevi

Oswald Balzer

Wydanie książkowe pracy prof. Oswalda M. Balzera Corpus iuris Polonici medii aevi, poświęconej ustawom średniowiecznym, przygotowane w oparciu o edycje publikowaną w Kwartalniku Historycznym, opracowane redakcyjnie przez dr Artura Lisa.

U stóp puebla

Karol May

"U stóp puebla." To kolejna opowieść Karola Maya z serii przygód Winnetou i Old Shatterhanda na Dzikim Zachodzie. W tej powieści bohaterowie wyruszają na poszukiwanie zaginionego przyjaciela, który trafił do indiańskiego puebla - twierdzy w skale. Muszą zmierzyć się z trudnym terenem, wrogimi plemionami oraz rozwiązać tajemnicę puebla, aby uratować swego przyjaciela i wychodźców z zagrożonej kopalni rtęci. To historia o przyjaźni, odwadze i walce z niesprawiedliwością.

Guzik z kamei

Ottolengua Rodrigues

Guzik z kamei, to klasyczna amerykańska powieść detektywistyczna autorstwa Ottolengui Rodriguesa. Akcja powieści rozpoczyna się od zakładu pomiędzy dwoma dżentelmenami, z których jeden twierdzi, że detektywi, używając wszelkich dostępnych narzędzi współczesnej kryminalistyki są w stanie wykryć i udowodnić każde przestępstwo, drugi zaś uważa, że człowiek inteligentny, spokojnie może ich przechytrzyć i nie da się złapać. A co z tego wynikło, przekonajcie się już sami, drodzy Czytelnicy! Oto zaczyna się trzymająca w napięciu akcja...

Jajo kryształowe. The Crystal Egg

Herbert George Wells

Opis: Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Pan Cave jest przyrodnikiem i antykwariuszem, który ma sklep, w którym sprzedaje różne rzeczy. Wśród wielu, które posiada jest też kawałek kryształu w kształcie jaja. Nie ma jednak zamiaru go sprzedawać, a gdy trafiają się kupujący podaje bardzo wysoką, zaporową cenę. Aby jego żona nie sprzedała jaja, pan Cave zabiera go w końcu do domu przyjaciela, profesora Jacoby'ego Wace'a. Obaj mają obsesję na punkcie jaja, w którym można zobaczyć tajemniczy krajobraz. Najpierw pan Cave widzi równinę i kilka domów, potem dolinę. Później zaś latające istoty, podobne do owadów, ale o ludzkich oczach. Za pomocą owego jaja można też zobaczyć rząd kolumn, a na każdej z nich jajo kryształowe takie samo jak to, które jest własnością antykwariusza. Przyjaciele dochodzą do wniosku, że ich jajo pokazuje obrazy z Marsa tłumaczył Antoni Lange

Najpiękniejsza

Ludovic Halévy

Ludwik Halévy urodził się w Paryżu w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec przeszedł z judaizmu na chrześcijaństwo przed ślubem z Alexandrine Lebas, córką chrześcijańskiego architekta. Ludwik był w swoich czasach bardzo znanym i cenionym autorem. Jego utwory nie zdezaktualizowały się do dziś. W niniejszym zbiorku prezentujemy jego znakomitą opowieść o kobiecej, czy może szerzej ludzkiej próżności i żądzy sławy. Książę Agenor pewną kobietę z niższych sfer postanowił ogłosić podczas spektaklu w Operze najpiękniejszą kobieta Paryża. W dniu 19 Kwietnia 1889 roku, w Operze, podczas przedstawienia trzeciego aktu Romea i Julii, książę Agenor literalnie stracił głowę. Biegał od loży do loży, objawiając wszędzie tenże sam zachwyt. Ach! ta blondynka! Ach! jaka to blondynka! Ach! jaka to idealna blondynka! Widzieliście tę blondynkę? Czy znacie tę blondynkę? Jak na teraz, loża to pani de Marizy, wielka parterowa loża, tuż obok sceny położona, rozlegała się temi i tym podobnemi okrzykami uwielbienia. Jaką blondynkę? spytała pani de Marizy. Jakto! jaką? Jedna tylko jest taka w całej sali teatralnej! Spojrzyj pani przed siebie... tam w loży pierwszopiętrowej... w loży państwa de Sainte-Mesme. Przypatrz się jej pani baronowo, przypatrz się dobrze... Widzisz ją pani? Widzę. Niegodziwie ubrana, ale... niebrzydka. Niebrzydka! Cudo! Istne cudo! Niedobrze ubrana? no... tak! na to się zgadzam... Państwo Sainte-Mesme mają rodzinę zamieszkującą okolice Perigordu: musi to być jakaś krewna z prowincyi. Ale jaki ma uśmiech! A jak osadzoną szyję! A jakie ramiona! Ach! szczególniej ramiona Ale zarówno sława, jak i zaspokojenie jej próżności były bardzo krótkotrwałe a co było dalej można się dowiedzieć po przeczytaniu całego utworu. Zachęcamy do lektury!