Kieszenie przeszłości

Aneta Rzepka

Kornelia i Ola pochodzą z dwóch różnych światów, ale obie zostały w życiu boleśnie zranione i dlatego doskonale się rozumieją. Trudne, nierzadko traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa sprawiają, że przyjaciółki nie zawsze podejmują słuszne decyzje. Zachowują się dziwnie i niejednoznacznie. Nie są ani dobre, ani złe. Próbują być sobą, ale najpierw muszą siebie odnaleźć. Kornelia uważa, że „samotność jest do bani”. Dlatego tkwi w związku opartym na przemocy – z chłopakiem, którego nie kocha. Bo nie umie kochać. A raczej boi się miłości, która odsłania w człowieku najsłabsze punkty i czyni go podatnym na zranienie. Ola ma dwie twarze: jest szaloną dziewczyną pragnącą dobrze się bawić i poważną panią prezes zarządzającą rodzinną firmą. Seks bez zobowiązań oraz balansowanie na granicy ryzyka pozwalają jej utrzymać niezbędną równowagę psychiczną. Tylko tak potrafi odreagować stres. Mężczyźni, którzy pojawiają się w życiu tych dwóch młodych kobiet, również niosą w kieszeniach sporo niełatwych doświadczeń... Czy Ola i Nela odważą się być sobą, czy sięgną po marzenia, czy odnajdą miłość i czy jej nie stracą? Żywe dialogi, barwne postaci, wartka akcja oraz wplątana w fabułę nić tajemnicy sprawiają, że „Kieszenie przeszłości” czyta się z zapartym tchem. Zarezerwujcie sobie czas, bo jak zaczniecie czytać, nie będziecie mogli przestać.

Słodko gorzko. Opowiadania o miłości

Antologia

Miłość jest najpotężniejszą siłą życiową. Znacie ją? Mam nadzieję, że tak. Wiecie, jak to jest – kiwnie palcem, a my wyjemy do księżyca. Mrugnie okiem, a jesteśmy gotowi iść na wojnę z całym światem. A próbowaliście kiedyś stawić opór miłosnej wichurze, która budzi motyle w brzuchu?... Początkowo człowiek myśli, że da radę, ale potem coś zaczyna boleć w piersiach i gdy w końcu się podda, z ulgą łapie kolejne hausty tlenu. Bo walczyć z miłością, to jakby postanowić, że przestaje się oddychać. Nikt nie daje rady! Brak miłości boli, ale wiemy, że miłość bywa też przyczyną cierpienia. Cóż więc począć? Postanowiliśmy pomóc Wam z tym ambarasem. Na kartach Walentynkowego zbioru opowiadań „SŁODKO-GORZKO”, oferujemy za darmo dwadzieścia trzy lekcje oddychania. Przeczytacie o miłości radosnej, o nieszczęśliwej, o tej która łączy ludzi, ale też potrafi ich niszczyć. Życzymy miłej lektury! Z gorącym pozdrowieniem, Autorzy: * Andrzej Paczkowski * Anna Pasikowska * Anna Rybkowska * Dorota Pasek * Grzegorz Krzyżewski * Jan Siwmir * Joanna Łukowska * Katarzyna Woźniak * Kornelia Romanowska * Maciej Ślużyński * Magdalena Zimniak * Piotr Mrok * Zuzanna Lenska   Z recenzji: „Szczerze się przyznam, że podchodziłam do tomiku Słodko Gorzko jak przysłowiowy pies do jeża. Nigdy nie byłam zwolenniczką opowiadań. Przełamałam jednak swoją niechęć i … przepadałam w czeluściach miłości. Moim zdaniem cała antologia jest naprawdę świetnie dopracowana, iż nie sposób się od niej choć na chwilę oderwać. Każda kolejna historia to doskonałe preludium uczuć powodujące śmiech, łzy a nawet erotyczne wibracje. Początkowo myślałam, że będzie tu przeważała słodka otoczka, jednak mile się zaskoczyłam, czytając o 'prawdziwym życiu', w którym dominuje również szaleństwo, żal, rozpacz czy bezwstydny seks. Tak naprawdę Słodko Gorzko, to duża dawka różnorodnej tematyki np. randki w sieci, homoseksualna miłość, chore uczucie przyczyniające się do zbrodni, ale także obraz prawdziwych, ponadczasowych miłosnych wartości niosących optymizm i nadzieję na lesze jutro”.   „Uważam, że cała trzynastka pisarzy wykonała naprawdę kawał porządnej roboty podejmując się tworzenia zbioru opowiadań Słodko Gorzko. W mojej pamięci szczególnie utkwiły historie Kornelii Romanowskiej („Garstka urywanych oddechów”), Doroty Pasek („Pośpij jeszcze trochę”), Joanny Łukowskiej („Obraz”), Macieja Ślużyńskiego („Prawie Święty Walenty”), Anny Pasikowskiej („Między sztormami”), Jana Siwmira („Współlokatorzy”) oraz Grzegorza Krzyżewskiego („miłość.com”). Nie oznacza to wcale, że postali autorzy byli gorsi, w żadnym wypadku tak nie jest. Po prostu wyżej wymienione opowiadania odrobinę bardziej podziałały na moją wyobraźnię, dając subtelną nutkę zmysłowości, romantyzmu, swoistego humoru, znaczącej przestrogi, wibrującego erotyzmu oraz swego rodzaju mądrości w dokonywaniu życiowych wyborów”.   „Z okazji Walentynek pojawił się darmowy e-book „Słodko-gorzko”, zawierający 23 miłosne opowiadania. I co by nie przedłużać, już na początku powiem, że warto po niego sięgnąć, niekoniecznie tylko w Walentynki”.

Macierzyństwo bez lukru. Część 3

Praca zbiorowa

Macierzyństwo bez lukru – co powie tata?” to trzecia odsłona projektu charytatywnego na rzecz ciężko chorego Mikołajka Kamińskiego, podopiecznego Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”. W kolejnym tomie antologii nie tylko matki, ale i ojcowie opowiadają o swoich doświadczeniach rodzicielskich.  Wśród autorów są m.in. autorka książki „Huśtawka” Agnieszka Sujata, dziennikarz TVP Krzysztof Ziemiec, blogerki i blogerzy: Małgorzata Dawid-Mróz (manufaktura-radosci.pl), Aleksandra Michalak (matkasanepid.pl), Pierwsza Żona (pierwsza-zona.blog.pl), Małgorzata Rybarczyk-Bończak (preclowastrona.blox.pl), Dorota Smoleń (od-rana-do-wieczora.blog.pl), Łukasz Kiełban (czasgentlemanow.pl), Paweł Lipiec (zerozerosiedem.pl), Sebastian Łukomski (ojcieckarmiacy.blox.pl) i wielu innych. Oprawę graficzną zapewnili Anna Betlejewska (matkatka.blogspot.com), Katarzyna Pac-Raszewska (kruszka.blox.pl) i Maciej Mazurek (zuchrysuje.pl). Do współpracy tym razem przystąpili również: Marcin Kamiński – tata Mikołaja (mikolajkowo.blogspot.com) i Maciej Ślużyński – przedstawiciel naszego wydawnictwa!

Jedwab i porcelana: Biały tygrys

Dawid Juraszek

Jedwab i porcelana Powieść drogi – drogi wiodącej przez labirynty przeznaczenia i przypadku, przez mroczne tajemnice ludzi i bóstw, przez obce krainy rodem z mitów i annałów, przez zakamarki skrywanych namiętności i rwących się do urzeczywistnienia marzeń. Powieść orientalna – orientalna nie tylko w treści, ale i w formie. Jej bohatera, bakałarza Xiao Longa, czytelnicy mieli okazję poznać już w 2009 roku dzięki wydanej przez Fabrykę Słów powieści „Biały Tygrys”.   Tom I „Biały Tygrys” Czasem człowiek chce dobrze, a wychodzi mu jak zwykle... Ale w przypadku Xiao Longa owo „jak zwykle” bynajmniej zwykłe nie jest, bo oznacza spotkanie z nieznanymi a groźnymi siłami i podróż w obce a niebezpieczne strony.  

Wołanie mew

Marian Kowalski

Powieść obyczajowa z wątkami thrillera i fantastyki. Przedstawia losy celebrytki i modelki Ingi Bral wpisane w ponurą morską legendę o mewach z duszami topielców. Inga i Joachim Krafft żyjąbanalnie, zmysłowo. On Mazur z pochodzenia dobrze wszedł w wielkomiejski pejzaż, ona córka polskiego marynarza nie zadowala się tym, co ma, pragnie czegoś więcej niż podziw mężczyzn i niesłabnące pożądania kochanka-opiekuna. Nie wystarcza jej dostępne szczęście i osiągnięta już stabilizacja. Pełna sprzeczności, dążeń i pretensji do świata nie potrafi spokojnie żyć u boku Joachima. Chce czegoś dokonać, zasłużyć na... nieśmiertelność. Pragnie zostać dziennikarką, marzy o rejsie jachtem. Ale gdy w końcu namawia Joachima na wyprawę po Morzu Północnym, rzeczywistość i wszechobecne mewy napawają ją lękiem... Na chwilę znajduje wytchnienie wśród norweskich fiordów, u boku dwóch zauroczonych nią mężczyzn. W odmiennym krajobrazie wierzy, że odnajdzie cel. Tu wszystko ma swą nazwę, głębszy sens, nie sprowadza się tylko do seksu. Ale i tu są mewy, tajemnice i dziwna, czająca się wśród wrzosowisk i bagien groza. Może od przeznaczenia nie da się uciec...?

Władcy nocy, złodzieje snów

Eugeniusz Dębski

Przygody detektywa przyszłości Owena Yeatesa to najdłuższy cykl powieściowy w polskiej literaturze science fiction; obecnie liczy dziewięć tomów. Pierwsza część cyklu ukazała się w roku 1989 pod tytułem „Podwójna śmierć”; wznawiana była jeszcze dwukrotnie, jako „Ludzie z tamtej strony świata” w roku 2000 (Wydawnictwo 3,49) i „Tamta strona świata” w roku 2008 (Fabryka słów). Dziś z dumą i satysfakcją prezentujemy wersję elektroniczną najlepszej polskiej detektywistycznej powieści science fiction, wierząc głęboko, że znajdzie ona nowych czytelników, a ci starsi, którzy – tak jak ja – w świat Owena Yeatesa weszli ponad ćwierć wieku temu, także z przyjemnością powrócą do doskonałej prozy Eugeniusza Dębskiego. Polecam wszystkim bez względu na wiek i preferencje literackie – bo to po prostu świetna książka. Maciej Ślużyński, Oficyna wydawnicza RW2010   Owen Yetaes przyjmuje dziwne zlecenie od dziwnej damy. Dama jest wiekowa, czcigodna, bogata i… osobliwa. Zlecenie zaś nietypowe, bo dotyczy zbrodni, która nie jest zbrodnią, a w dodatku wydarzyła się we śnie. „Madame, ukradłem pani lodówkę” przyznaje ze skruchą kapelusznik szacownej damy. Błaha na pozór sprawa okazuje się aferą stulecia, a zakończenie jest tak zaskakujące, że nawet Owen Yeates będzie się musiał zdziwić.  

Mój prywatny demon

Maciej Żytowiecki

Chicago, 1939 rok. Miastem wstrząsa seria mordów. Tajemniczy zabójca zbiera krwawe żniwo wśród pracujących dziewcząt, pozostawiając charakterystycznie okaleczone ciała. Przywrócony do służby detektyw Ezra ma mało czasu, żeby rozwiązać zagadkę. Najpierw jednak musi zmierzyć się ze swoimi demonami – być może sam jest bardziej niebezpieczny niż wszyscy zbrodniarze świata. Od brudnych zaułków Chicago, po kraniec wszechświata… Kryminał fantastyczny, jakiego jeszcze nie było. Z recenzji: „Do tego, co znamy i lubimy u Chandlera czy Hammetta, Żytowiecki dodaje od siebie tajemniczą sprawę klątwy Rudego Śniegu i ciekawie ukazaną walkę światła i ciemności. Jest duszno, mrocznie i ciężko – tego nie czyta się łatwo, ale nie znaczy to także, że nie jest to przyjemna lektura”. (Wirtualna Polska) „Akcja jest wartka i wciągająca, a zamiast nudnych opisów Chicago lat trzydziestych są drobne rzeczy przypominające, że to wszystko nie dzieje się współcześnie: Fordy T, wisząca w powietrzu groźba wojny, świeżo zniesiona prohibicja. Drobiazgi, które tworzą atmosferę, nienachalnie, a skutecznie”. „Kolejna rzecz, którą wprost pokochałam w tej książce, to wspaniałe poczucie humoru Ezry: czarne, sarkastyczne, autoironiczne. Genialne w rozmowach bohatera z demonem”. (Kawerna) „Dwa różne gatunki, których źródła wydają się zbyt odległe by możliwe było ich połączenie w spójną całość. A jednak w przypadku Mojego prywatnego demona udało się spleść w jedną intrygującą opowieść dwa odmienne tematy. Za kanwę posłużyła intryga sensacyjna osadzona w realiach typowego noir. Pod tą warstwą kryje się druga fabuła, tym razem już z elementami paranormalnymi”. (Duże K) „Mój prywatny demon jest dosyć rozstrzelony gatunkowo. Z jednej strony to czysta historia kryminalna (zwłaszcza w pierwszej części powieści), z drugiej autor wprowadza do niej sporo elementów realistycznego horroru, nie stroni także od dodania pewnych motywów rodem z literatury urban fantasy. Wydawałoby się, że tak szeroki zakres gatunkowy może zaszkodzić płynności powieści. Nic bardziej mylnego. Kolejne elementy tylko wzbogacają historię, sprawiając, że pod koniec bardzo ciężko się od niej oderwać”. (Paradoks)

Tajemnice Emilki

Emma Popik

Zadawaj pytania i szukaj odpowiedzi. „Tajemnice Emilki” to opowieść o wrażliwej, ciekawej świata dziewczynce, która nawet nie podejrzewa, jak wiele zmieni w jej życiu jedno wydarzenie, jeden sekret. Emilka zaczyna inaczej postrzegać świat wokół siebie. Próbując rozwikłać zagadkę kociąt, poznaje tajemnice innych. Zaczyna zadawać pytania, których wcześniej nie zadawała. I widzi rzeczy, na które przedtem nie zwracała uwagi. Kto porzucił kotki pod płotem? Kim są sieroty europejskie? Czemu chłopcy się biją? Dlaczego bibliotekarz w ciepły dzień chodzi w szaliku? Kto mieszka w dzikim sadzie? Kto rozmawiał pod oknami dziwnie trzaskającym głosem? Co ukrywa Babcia? A Jolka? Co znaczy grzeczność Nuli? Jaki naprawdę jest Aki? Co trzyma w swojej wielkiej torebce pani Rysia? Może dobre wychowanie? Czy bliźnięta mogą być zupełnie do siebie niepodobne? Wiele pytań zaprząta Emilkę, która podąża od jednej przygody do drugiej, od jednego sekretu do drugiego. Niepostrzeżenie kształtuje się charakter Emilki – staje się coraz silniejsza, odważniejsza i pewniejsza siebie. Zdobywa wiedzę, jak odmawiać, gdy nie chce czegoś zrobić, i jak nie przejmować się tym, na co nie ma wpływu.