Kochankowie Burzy. Tom 6. Bohaterowie i zdrajcy

Elżbieta Gizela Erban

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga. W szóstym tomie cyklu －Bohaterowie i zdrajcy－ Nina źle znosi ciążę, jednak ukrywa to przed bliskimi, nie chcąc okazywać własnej słabości. Decyduje się na ryzykowną podróż, aby zakupić broń niezbędną powstańcom. W Krakowie dopadają ją silne bóle i zaczyna się przedwczesny poród, który Nina może przypłacić życiem. Na świat przychodzą bliźnięta, ale jedno z maleństw umiera. Nina nie może pogodzić się z faktem, że straciła syna, a przy życiu pozostała córka. Wydaje się jej, że w ten sposób zawiodła męża i dlatego odsuwa się od noworodka, a ostatecznie przekazuje go w ręce kuzynki, która w zastępstwie matki ma się zająć małą panienką. Podyktowana wielkim bólem decyzja położy się cieniem na małżeńskich relacjach Klonowieckich. To jednak nie koniec problemów młodej hrabiny - przez okolice Makowa przetacza się potężna wichura, której skutki odczuwają nie tylko mieszkańcy pałacu, ale przede wszystkim okoliczni chłopi. Kiedy wszystko wskazuje na to, że Ninie uda się zgromadzić pieniądze, które umożliwią im powrót do względnej normalności, na jej drodze stanie oddział kozaków. Czy zniszczony w trakcie ulewy portret pierwszej żony Aleksa będzie niczym zły omen, który sprowadzi nieszczęście na świętokrzyskie ziemie?

Ubezpieczenia w zrównoważonej gospodarce

Magdalena Chmielowiec-Lewczuk, Marta Nowak

Problematyka zrównoważonego rozwoju staje się obecnie jednym z najważniejszych tematów podejmowanych w dyskursie naukowym, społecznym, medialnym i politycznym. Cele monografii stanowiły ocena wyzwań, jakie niesie implementacja zasad zrównoważonego rozwoju dla branży ubezpieczeniowej, oraz weryfikacja dostępności i przejrzystości informacji niefinansowych publikowanych przez krajowych ubezpieczycieli. Ukazano szerokie tło etyczne idei zrównoważonego rozwoju w kontekście etyki ogólnej, etyki społecznej i ekofilozofii, uwzględniając kontekst moralny idei sustainability. W książce zaprezentowano najważniejsze regulacje związane ze zrównoważonym rozwojem dotyczące zakładów ubezpieczeń, omówiono rolę, jaką odgrywają zakłady ubezpieczeń w zrównoważonej gospodarce, a także przedstawiono badania jakościowe dotyczące postaw potencjalnych autorów i czytelników raportów niefinansowych wobec idei zrównoważonego rozwoju oraz wobec raportowania społecznej odpowiedzialności biznesu i raportowania środowiskowego

Pokora. Edycyjŏ ślōnskŏ

Szczepan Twardoch

Pożōndanie. Władza. Usuchliwość. Co stracisz, kej walczysz ô godność? Epicki rōman ô rewolucyji, wojnie i miyłości.   11 listopada 1918. Lojtnant Alois Pokora wychodzi ze lazarytu na ulice zrewoltowanego Berlina. Stary świat sie skōńczōł. La Belle Époque umarła we ôkopach I światowyj wojny. Nowy świat sie rodzi we bōlach: na zachodnim frōńcie i w czasie rewolucyje, co sie przelywŏ bez pokōnane Niymcy. Alois niy nŏleżoł do starego świata, niy nŏleży tyż do nowego. Syn ôd berkmana ze Gōrnego Ślōnska, bez cufal wyrwany ze proletariackij familije, wszyndy sie trefiŏ ze pogardōm i ôdsztuchniyńciym. Samotny i prześladowany, ôn wierzi ino we erotycznõ relacyjõ ze perwersyjnōm Agnes, co dōminuje. We świecie, co sie skōńczōł, nic niy ma prawe ale. Pokora to szumny rōman ô miyłości, wojnie i rewolucyji. Epickŏ gyszichta ô Berlinie i Ślōnsku, ô Niymcach i Polŏkach, ô społecznych i etnicznych podziałach. Ô pożōndaniu, władzy, usuchliwości i cynie, co sie jã płaci we walce ô godność.

Tanatos w literaturze dziecięcej i jego pedagogiczny wymiar

Justyna Sztobryn-Bochomulska

Wśród wielu, często niejednoznacznych, odpowiedzi na pytanie, kim jest człowiek (które ma rudymentarny charakter dla pedagogiki), jedna jest jednoznaczna i wytyczająca granicę oddziaływań edukacyjnych - człowiek jest istotą śmiertelną. Świadomość własnej śmiertelności czyni człowieka istotą szczególną i wyjątkową, ponieważ ma on możliwość wybrania własnej drogi i realizowania swoich celów w obliczu skończonego czasu, jakim dysponuje. Taki punkt widzenia wskazuje na potrzebę podejmowania badań z zakresu tanatopedagogiki, stawiania trudnych, ale niezwykle ważnych pytań dotyczących w istocie sensu naszego życia. [...] Celem podjętych badań jest poznanie i (z)rozumienie wymiarów obecności problematyki śmierci w literaturze dziecięcej o charakterze tanatycznym. Śmierć jako niezbywalna część ludzkiego życia powinna być w nim obecna świadomie. Skupienie się na literaturze wynika natomiast z uznania jej za jedno z podstawowych źródeł kontaktu z kulturą i stanowi ważny poznawczo środek oddziaływania edukacyjnego. Ze Wstępu Autorka podejmuje temat ciekawy poznawczo i ważny społecznie, a jednocześnie rzadko eksplorowany w ramach badań pedagogicznych. Obszerność i różnorodność analizowanego materiału oraz wielość prezentowanych postaw i sposobów podejścia do fenomenu końca życia czyni z tej monografii pracę wyjątkową. Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Gałkowskiego

Cykl z komisarzem Jooną Linną (Tom 5). Stalker

Lars Kepler

Piąty tom serii kryminalnej z komisarzem Jooną Linną! Do policyjnej skrzynki trafia mail z krótkim filmem przedstawiającym kobietę podglądaną przez okno. Zostaje on uznany za niezrozumiały żart, ale kilka dni później kobieta z okna pada ofiarą brutalnego morderstwa. Szybko okazuje się, że stalker dopiero się rozkręca. Gdy pojawiają się podobne nagrania, komisarz Margot Silverman rozpoczyna dochodzenie, które zmienia się w desperacką walką z czasem. W pomoc policji angażuje się hipnotyzer Erik Maria Bark. Zamierza wprowadzić w stan hipnozy męża jednej z ofiar. Mężczyzna pod wpływem szoku posprzątał miejsce zbrodni, ułożył żonę w łóżku i boso opuścił dom, wypierając wszystko z pamięci. Śledczy są bezradni. Tak trudnemu zadaniu mógłby sprostać tylko Joona Linna, jednak jakiś czas temu komisarz zaginął. Dom powinien być bezpiecznym miejscem. Ale żaden mur nie chroni przed chorą obsesją. Seria z Jooną Linną: Hipnotyzer Kontrakt Paganiniego Świadek Piaskun Stalker Łowca Łazarz Człowiek w lustrze Pająk

Mój dom nad Odrą. Pamiętniki osadników Ziem Zachodnich po 1945 roku

Beata Halicka

Kim byli osadnicy Ziem Zachodnich? Skąd przybyli i czy opuścili swoje rodzinne strony dobrowolnie? Co zastali w pierwszych powojennych latach na "Polskim Dzikim Zachodzie" i kiedy zaczęli nazywać to miejsce nowym domem? Niniejsza antologia zawiera wybór wspomnień naocznych świadków tamtych dni, które wysłane zostały na konkurs na najlepsze pamiętniki osadników ogłoszony przez Instytut Zachodni w Poznaniu w 1956 roku. Większość z nich nie została wówczas dopuszczona przez cenzurę do druku z powodu ich krytycznego tonu i otwartości z jaką zostały napisane. Unikalny charakter zamieszczonych tu tekstów daje wgląd w życie codzienne ówczesnych osadników z perspektywy nauczyciela, burmistrza, urzędniczki, rolnika, gospodyni domowej i innych. Po często traumatycznych przeżyciach wojennych i przymusowej migracji ludzie ci zostali skonfrontowani z niemieckim dziedzictwem kulturowym, zmuszeni byli zadomowić się i oswoić obcy im krajobraz. Ich fascynujące opowieści ubarwiają liczne fotografie, a obszerne wprowadzenie kreśli tło historyczne, okoliczności powstania pamiętników oraz kwestie kultury i polityki pamięci. Beata Halicka jest profesorem na Wydziale Historii Uniwersytetu im A. Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2012-2018 pracowała w Polsko-Niemieckim Instytucie Badawczym przy Collegium Polonicumw Słubicach, będącym wspólną jednostką badawczą UAM w Poznaniu i Europejskiego Uniwersytetu Viadrina Frankfurcie nad Odrą. Z tym ostatnim uniwersytetem związana była od 2006 roku. Ponadto w charakterze profesora gościnnego wykładała na uniwersytetach w Calgary (Kanada) w 2014 i w El Paso (USA) w 2016. Beata Halicka jest autorką sześciu monografii (każda wydana po polsku i po niemiecku), licznych artykułów oraz redaktorką prac zbiorowych. Za książkę "Polski Dziki Zachód" otrzymała Nagrodę Identitas 2016 w kategorii najlepsza książka historyczna roku. Angielskojęzyczne wydanie tej monografii ukazało się w renomowanym wydawnictwie Routledge w 2020 roku. Jej zainteresowania badawcze to historia społeczna i kultura Europy Środkowo-Wschodniej w XX wieku, problemy nacjonalizmu, przymusowych migracji, Polaków i Polonii w świecie, a także stosunki polsko-niemieckie, kwestie tożsamości w regionach przygranicznych, kultura i polityka pamięci.

Odludzie

Franck Bouysse

O książce Harry Perdien, powieściopisarz poszukujący natchnienia, odpoczynku i nowego miejsca do życia kupuje opuszczone gospodarstwo na odludziu, znacznie oddalone od maleńkiej, zapomnianej wioski. Jest zima. Śnieg, mgła i cisza przykrywają wszystko. Warunki wydają się idealne do twórczej pracy. Wkrótce jednak Harry czuje się szpiegowany, dręczy go rosnący niepokój z powodu dziwnych wydarzeń. Czy może to być związane z jego enigmatycznym sąsiadem, Calebem, uzdrowicielem i różdżkarzem? Jaką tajemnicę skrywają mieszkańcy wioski? Co boli dyskretną Sofię, która prowadzi sklep spożywczy? Jaki straszliwy ciężar dźwiga matka Caleba? Franck Bouysse powoli odsłania karty i wciąga czytelnika w psychotyczny krajobraz: klątwa, rodzinne fatum, przeszłość i teraźniejszość, pozorna rzeczywistość i wewnętrzne obrazy przenikają się, a duchy nawiedzają umysł pisarza. O autorze Franck Bouysse urodzony w 1965 roku francuski pisarz, autor poczytnych thrillerów, powieści sensacyjnych i obyczajowych, nagradzanych przez czytelników, księgarzy i krytyków. Zdobył wykształcenie rolnicze i ogrodnicze, nauczał biologii, a książki zaczął publikować w 2007 roku. Najgłośniejsze z nich to Grossir le ciel, Né d'aucune femme, Buveurs de vent. Odludzie (L'Homme peuplé, 2023) jest jedną z najlepszych powieści Francka Bouysse'a, świetnie skonstruowaną i zaskakującą.

Bolesław Chrobry. Wnuk

Antoni Gołubiew

Już po pąci, która przeszła przez kraj niczym orzeźwiający deszcz wiosenny, zwiastujący Nowe. Teraz Ksiądz po onym kraju inspekcje robi, słucha, co ludziska mówią i czego chcą. Jednych nagradza, drugim nie daruje. A różne gadki po opolach się snują, różnie się losy ich mieszkańców składają. Jedni wzwyż idą, a inni padają. Tak i wnuk Bolkowy się rodzi, a on takoż Bolesław. Ostatni już tom wspaniałej epopei Antoniego Gołubiewa, który w swojej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci, portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego roba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.