Ortografnik

Mirosław Sobański Connemara

Gdy u otwarte w wyrazie Bug, mowa o rzece powstałej ze strug. A kiedy wstawić ó kreskowane, Bóg będzie celem modlitw kapłanek. Dla uczniów i dyslektyków ta książka będzie jak „święta” Ponad 300 wyrazów pomoże im zapamiętać. Zawarte w niej wierszyki i skojarzenia sprawią iż ortografię ujarzmią! Pisanie będzie zabawą. Na niwie ortografii uczeń nie będzie już „łosiem”‘ Klasówka’ nie będzie mordęgą. Napisze ją „z palcem w nosie”

Pijacka nędza i lotto

Przemysław Rajchman

Pijacka nędza i lotto to wykrzywiony obraz typowej rodziny, składającej się z Ojca, matki i syna. Choć nie są ze sobą spokrewnieniu tworzą karykaturę tego, co nazwać można wzorcem. Są życiowymi wykolejeńcami, osobami, które straciły wszystko i nie ma dla nich nadziei. Zwykle mijamy takich ludzi na ulicy szerokim łukiem. Nikt nie lubi cuchnących pijaków. Sami zasłużyli na taki los. Taka jest nasza naturalna reakcja. Bohaterowie tacy właśnie są: cuchnący, zaniedbani, odpychający, nie ma w ich charakterach i zachowaniu niczego sympatycznego. Myślą tylko o piciu, picie wyznacza ich marny żywot. Nic więcej się nie liczy. A jednak coś w nich fascynuje. Brzydota? Chęć przyjrzenia się skrajnej nędzy? Także tej duchowej? Niezdrowa ciekawość? Trudno znaleźć w tej trójce coś pozytywnego. A jednak z czasem przyzwyczajamy się do ich stylu życia, dostrzegamy, że jest w tym jednak jakaś próba szukania godności. Ojciec, Stara Skóra i Chrabąszcz ciągnęli by tak swoją marną egzystencję do nieuchronnej i pewnie bliskiej śmierci z przepicia lub zapomnienia, gdyby nie wygrana w lotto. Cud. Dar niebios, choć nieco wymuszony napadem i kradzieżą, zdaje się nieść im nadzieję na zmianę, na wyjście z nędzy. Ale czy na pewno? Czy ludzie przegrani są w stanie czerpać z życia pełnymi garściami tak nagle, jeśli do tej pory tego nie potrafili? Pijacka nędza i lotto to przerażający obraz człowieczeństwa postawionego w skrajnych sytuacjach: bieda i bogactwo. Pytanie, czy jest to obraz reprezentatywny czy jedynie marginalny? Można się nad tym zastanawiać. Podpowiedź może stanowić statystyka: liczba alkoholików i bezdomnych Przemysław Rajchman Przemysław Robert Rajchman ur.1969-03-13 w Płocku Mieszkam i pracuję w Płocku. Jestem żonaty i dzieciaty. Ogólnie z życia zadowolony, co najważniejsze nie schorowany. Postanowiłem zająć się pisaniem, bo w końcu ileż lat można wymyślać historyjki i je zapominać.

Nelorum Cykl Pendorum część XI

Krzysztof Bonk

Części X – XI cyklu Pendorum opowiadają historię Anrei na kontynencie Nelorum, gdzie rozprzestrzenia się inwazja wszechwładnego dominium Akros. Części X – XI można czytać niezależnie, a także z wyłączeniem części V – IX cyklu.

Orędzie. Tajemnica przyszłości

Robert T. Preys

Fascynująca opowieść sensacyjno-przygodowa oparta na bazie Apokalipsy św. Jana. W archiwach Watykanu znajdują się tajne protokoły z posiedzenia synodu, określające zasady postępowania na wypadek nawiązania kontaktów z pozaziemską cywilizacją, jak również w przypadku groźby upadku chrześcijaństwa. Na świecie następuje epoka dobrobytu i gospodarki korporacyjnej. W Chinach władzę obejmuje charyzmatyczny przywódca, który wpaja obywatelom Państwa Środka, że są narodem wybranym. Dochodzi do wybuchu III wojny światowej. Obserwatorami tych wydarzeń są obcy, a każda ze stron próbuje przekonać świat do swoich racji. Jedynym krajem, który będzie w stanie pohamować ekspansję żółtej rasy na świecie, jest Polska. Rzeczpospolita Wielu Narodów, która na skutek pewnego zbiegu okoliczności staje się wzorem nowego ustroju politycznego, a co za tym idzie, wzrasta jej znaczenie gospodarcze w świecie. Aleksander, utalentowany agent biura ochrony, odpowiedzialny za bezpieczeństwo uroczystości religijnych we Francji, otrzymuje nowe zadanie: zorganizowanie grupy operacyjnej działającej pod bezpośrednim nadzorem Rady Bezpieczeństwa ONZ. Ma ona uczestniczyć w kodyfikacji stosunków z obcymi. Okazuje się niebawem, że Aleksandra i jego grupę chcą przejąć rządy poszczególnych mocarstw. Nikomu nie można ufać, a ci, którzy zapewniali o swoim poparciu, stali się śmiertelnym zagrożeniem. Czy mała grupa zdesperowanych ludzi jest w stanie zmienić losy świata? Robert T. Preys Przedsiębiorca z potrzeby pracy, prawnik z potrzeby działalności społecznej, pisarz z zamiłowania. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Obecnie na Polskiej Akademii Nauk, zajmuje się przygotowaniem pracy doktorskiej, w zakresie ochrony praw człowieka. Od 1990 roku czynnie biorący udział w życiu gospodarczym nowej Polski. Jego artykuły prasowe wzbudzają szerokie zainteresowanie, ponieważ uwidaczniają, że prawo jest dla ludzi. Jako pisarz zadebiutował powieścią "Orędzie, która w ciągu jednego roku została dwukrotnie wydana. Jego powieści z gatunku literatury sensacyjno-przygodowej cieszą się coraz większym uznaniem wśród czytelników, czego dowodem jest rosnąca popularność książki "Tajemnice Sahary. Pisze o sprawach świata w sposób jasny, ciekawy i fascynujący.

Opowiadania nie z tej wyspy

Izabella Degen

Przewrotny tytuł tej książki, bo pozycja składa się z ośmiu niebanalnych opowiadań, zebranych w całość i opracowanych podczas gdy autorka dużo podróżowała i mieszkała w Hiszpanii. Opowiadania te mają podtekst psychologiczno-filozoficzny i doskonale oddają wrażliwość duszy autorki. Znajdujemy w nich głęboką refleksję na temat życia i przemijania. Autorka zarazem interesująco opisuje wiele ciekawych miejsc z jej licznych podróży po różnych krajach. Urywek z recenzji: Jolanty Horodeckiej-Wieczorek- autorki opowiadań fantastycznych i bajek "Opowiadania nie z tej wyspy", zostały przetłumaczone na język niemiecki i ukażą się jako druga część tej pozycji. Zapraszam wkrótce do niemieckiej lektury tej książki pt. "Geschichten aus meiner Insel". Opinia o książce Opowiadania nie z tej wyspy, przewrotny tytuł, bo książka składa się z trzynastu niebanalnych opowiadań, zebranych w całość i opracowanych podczas gdy Autorka mieszkała na Teneryfie. Opowiadania te mają podtekst psychologiczno-filozoficzny i doskonale oddają wrażliwość duszy Autorki, Znajdujemy w nich głęboką refleksję na temat życia i przemijania. Autorka zarazem interesująco opisuje wiele ciekawych miejsc z jej licznych podróży po różnych krajach. Książka ta składa się z dwóch części. Druga część pt. Geschichten aus der meiner Insel to tłumaczenia na język niemiecki dokonane przez tłumaczy Huberta Morhoefera i Pawła Gałamagę. Dzięki temu ksiązka ta może być lekturą językową pomocną w nauce języka niemieckiego. Jolanta Horodecka-Wieczorek autorka literatury fantastycznej i bajek dla dzieci

Iwa

Krzysztof Swoboda

Kobieta z trudną przeszłością, emocjonalnie uzależniona od koleżanki pracoholiczka i mężczyzna ze złamaną karierą. Co ich łączy, jak powiązane są ich losy? „Iwa” to opowieść o tym, że nie ma osób idealnych i niewinnych, a pozornie błahy gest czy zachowanie każdego z nas, jest w stanie wywołać nieprzewidywalną lawinę zdarzeń, która może obrócić cały świat w pył. Tylko… co z tego pyłu się wyłoni? Krzysztof Swoboda: 30-letni obserwator, który stara się przedstawić chłodną, szarą rzeczywistość w krzywym zwierciadle, dodając jej nieco ironii i jakże potrzebnego ludziom  poczucia humoru, w kraju, gdzie lato trwa zazwyczaj niecałe dwa miesiące. Mąż swojej żony, wielki sympatyk literatury science-fiction, związany emocjonalną więzią z komputerem i klawiaturą, facet, który lubi pisać. O czym tylko się da.  

Geometria fraktalna

Radosław Gawlik

Książka koncentruje się na fenomenie fraktalności świata natury. Autor wskazuje na pewne matematyczne prawidłowości, jakie można napotkać podczas obserwacji rzeczywistości. W dalszej części odnosi je do zasad geometrii fraktalnej. Pozycja zwięzła, mimo tego bogata w informacje. Ciekawostka mogąca stanowić intrygujący element naszej wirtualnej półki z e-bookami.

Nie tylko grzechy

Mander

Zbiór sonetów Mandera Nie tylko grzechy to przegląd współczesnych grzechów i cnót w wierszowanej formie Może nie ma to znaczenia, Składam jednak wyjaśnienia. Przykra sprawa, bo niestety, W zbiorku tylko są sonety. Przed wiekami takie wiersze, Uchodziły za mistrzowskie, Dziś z pogardą się powiada, Że to rymy częstochowskie. Może cenię zbyt swobodę, Która duszy jest istotą, A w pogardzie mając modę, Cenię rymy z ich prostotą. Mnie się jakoś nie imają, Białych wierszy lepkie macki, Rymów takich wszak