Kachna

Mikołaj Górski

Zawsze jest czas, by zbudować swój świat od nowa. Czasem droga do odnalezienia siebie bywa długa i kręta. Wie o tym Kachna, dziewczyna, której los nie szczędził trudnych momentów - jej dzieciństwo nie należało do szczęśliwych, a czas spędzony w zakładzie karnym dla nieletnich odcisnął na jej psychice bolesne piętno. Pewnego dnia w wyniku szantażu Kachna trafia do tajemniczej leśnej osady, gdzie musi przebywać przez najbliższy rok. Tutejsze życie toczy się w zupełnie nieznanym jej dotąd rytmie, a zjawiska, których doświadcza, wymykają się ludzkiemu rozumowi. Mimo początkowej niechęci do tego miejsca i opiekującego się nią Karola dziewczyna coraz lepiej czuje się w swoim nowym środowisku, otwiera się na innych ludzi i na siebie samą. Jednak wkrótce przeszłość się o nią upomni... Kachna" to intrygująca, pełna mistycznych wątków powieść o dojrzewaniu, szukaniu własnego sposobu na życie i odwadze, której potrzebujemy, by zmierzyć się z prawdą o sobie. Jestem Kachna. Karol zmusił mnie do pisania tego kretyńskiego pamiętnika. To część umowy. Właściwie szantażu, którego się na mnie dopuścił. No dobra. Lubię pisać to jakoś przeżyję. Od reszty i tak się wymigam. Moje zobowiązania zostały wymuszone szantażem. Nie obowiązują. Tylko żeby tego nie przeczytał! Muszę znaleźć jakąś skrytkę. Zresztą co mnie to obchodzi? Niech wie, co o tym myślę. Przecież nie będę tu gnić przez rok. Wywiózł mnie pajac do jakiejś dżungli i myśli, że będę skakała z radości pod czubki baobabów. Shit! Łatwiej by było stąd nawiać, gdybym się nie bała łazić po lesie! Jeszcze mnie tam coś napadnie albo zeżre. Miałby mnie pajac na sumieniu. Po jaką cholerę on mnie tu w ogóle przytargał? Po cholerę się przypałętał i wpieprzał w moje życie? Co mu do tego? Czemu właśnie ja? Czy mi źle było u Bronka?

Saga rodu z Lipowej 26: Srebrnorogi

Marian Piotr Rawinis

Historia wielkiego rodu polskich rycerzy toczy się dalej. Śmierć krąży nad rodem z Lipowej. Krótko po ślubie Matylda zapada na ciężką chorobę. Lekarza rozkładają ręce, nikt nie jest w stanie powiedzieć, co dolega kobiecie i jej nienarodzonemu dziecku. W końcu do wszystkich dociera, że Matylda została otruta. Mateusz pragnie zemsty. Odkupienia win pragnie również pan Jeno za śmierć swojej córki Elżbietki. Szczęście nie dopisuje także pannie Dorotce. W swoją noc poślubną Marcin Lipowski ucieka przez okno do innej kobiety. Dlaczego mając tylu konkurentów, wybrała kogoś, kto jej nie kochał? Oset planuje, jak rozprawić się z Roksaną. A Litwie grozi wojna...

Afrykanerzy, Afrykanie, Apartheid

Jan Balicki

Genezą powstania tego szkicu historyczno-politycznego jest wieloletnie zainteresowanie dyplomaty Jana Balickiego problematyką afrykańską ze szczególnym uwzględnieniem historii Burów. Na kolejnych kartach książki autor z dbałością o detale historyczne i właściwą sobie wrażliwością na ludzką krzywdę opowiada . o: pierwszych Portugalczykach w Afryce Południowej, społeczeństwie białych plantatorów w XVIII wieku, czy despotycznych rządach Kompanii Wschodnioindyjskiej. Oto przed nami przystępnie napisane kompendium wiedzy na temat apartheidu w RPA z podziałem na sekcje społeczne, polityczne i ekonomiczne. Balicki wzbudza podziw swoją wszechstronną znajomością nie tylko apartheidu, ale też języków, religii i kultury południowoafrykańskiej, dlatego niniejsza książka z lat 80-tych powinna wzbudzić zainteresowanie również współczesnego miłośnika historii RPA.

Przedwiośnie

Stefan Żeromski

Wychowany w Rosji Cezary Baryka, po śmierci rodziców, jako młody chłopak przyjeżdża do Polski, ziemi przodków. Przed dorastającym młodzieńcem pojawia się wiele decyzji, które musi podjąć. To nie tylko wybór studiów, ale przede wszystkim wybór życiowej drogi i zajęcie politycznego stanowiska. Polska opisywana przez ojca Baryki jako kraj niemal utopijny, okazuje się pogrążona w chaosie i biedzie. Żeromski oddaje realia panujące w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Ścierające się głosy polityczne, wprowadzają nowe ideologie. Przyciągają młodych ludzi spragnionych odmienić swój los.

Baśnie Braci Grimm. Śnieżka

Bracia Grimm

Baśń o przepięknej królewnie, która mieszkała z ojcem i macochą. Żona ojca była najpiękniejsza na świecie, o czym upewniało ją magiczne lustro. Pewnego dnia zwierciadło powiedziało, że najpiękniejsza jest teraz królewna Śnieżka. Zła macocha postanowiła pozbawić pasierbicę życia.

Świadkowie

Józef Musiol

Przed niemieckim sądem w Düsseldorfie stanęli oprawcy z obozu koncentracyjnego Majdanek. Autor w przejmujący sposób relacjonuje proces, zwłaszcza emocjonujące losy poszczególnych świadków. Nie stroni od autorskiego komentarza do prezentowanych wydarzeń. Uważa, że pokazowe procesy wymierzyły sprawiedliwość jedynie "palcom zbrodniczej ręki", podczas gdy prawdziwi zarządcy fabryk śmierci pozostają bezkarni.

Tajemniczy przybysz

Mark Twain

"Tajemniczy przybysz" to opowieść, której dramatis personae stanowią trzej młodzi chłopcy - sam narrator jest również kilkunastoletnim chłopcem i nazywa się Teodor Fischer - lecz równie dobrze mógłby być Huckiem lub Tomkiem. Szatan zaś nosi charakterystyczne nazwisko Traum - co potwierdza, iż jego domeną są sny i marzenia. Wielowymiarowa postać młodego Szatana w tej powieści może też być rozpatrywana w psychologicznym planie jako wcielenie ukrytych pragnień tych chłopców. Wprowadza on ich w inną rzeczywistość, odsłania przed nimi przyszłość, przenosi z miejsca na miejsce, w jego obecności wszystko nabiera intensywności istnienia. Spotkanie z Szatanem staje się dla chłopców inicjacją we własną psychikę, ujawnieniem potencjalnych mocy, nigdy nie przeczuwanych, zepchniętych na samo dno podświadomości. Nadto fantastyka Twaina, podobnie jak w "Fauście" Goethego, gdzie Mefistofeles występuje jako alter ego bohatera, ma charakter metafizyczny.

Józefowa

Maria Konopnicka

Mieszkańcy całej ulicy płacili Józefowej, by ta przynosiła im wodę. Ta wyjątkowa silna i postawna kobieta pracowała za dobrego konia. Nikt nie mógł dorównać jej krzepie. Mimo tego Józefowa całkowicie oddana była swemu mężowi. To jego wychwalała przed wszystkimi, opowiadając o jego sile i męstwie. Jednak każdy kto choć raz spotkał Józefa Glapa, mógł przekonać się, że nie ma nic bardziej sprzecznego z rzeczywistością. Był to chłop chuderlawy, wątłej budowy i do tego z piskliwym nad wyraz głosem. Nic nie było jednak w stanie zmącić bezgranicznej wiary Józefowej w swego męża.