Jak można nie zgadzać się z papieżem? Papież Franciszek a dubia kardynałów

Na początku października 2023 roku Dykasteria Nauki Wiary opublikowała odpowiedzi papieża Franciszka na przedłożone mu przez pięciu kardynałów dubia, które dotyczyły kwestii reinterpretacji Objawienia Bożego, praktyki błogosławienia związku osób tej samej płci, rozumienia synodalności, kapłaństwa kobiet i warunków sakramentalnego rozgrzeszenia. Odpowiedzi papieskie bardziej skoncentrowały się na kwestiach duszpasterskich niż doktrynalnych, rodząc tym samym kolejne pytania i wątpliwości. Wrażenie zamętu i niepewności co do ciągłości nauczania Kościoła pogłębiła deklaracja Fiducia supplicans wprowadzająca kategorię spontanicznego błogosławieństwa par w sytuacjach nieregularnych i par tej samej płci. To wszystko dzieje się w kontekście trwającego od 2021 roku Synodu o synodalności, który zaprasza do bycia Kościołem słuchającym. Wsłuchując się w dubia pięciu kardynałów oraz udzielone przez papieża Franciszka odpowiedzi, pragniemy nie tylko słuchać tej synodalnej symfonii Kościoła, a również w niej uczestniczyć. Naszą intencją nie jest mnożenie opinii, wątpliwości i pytań ani tym bardziej kontestowanie czy krytykowanie. Papież Franciszek w homilii wygłoszonej na konsystorzu 30 września 2023 roku użył metafory orkiestry dla wyrażenia synodalnego charakteru Kościoła. Stąd pragnienie środowiska teologów toruńskich, by podjąć proponowaną przez papieża Franciszka partyturę i szukać jej zrozumienia w zgodzie z Objawieniem Bożym. To właśnie o Objawieniu Bożym mówił Benedykt XVI w Adhortacji Verbum Domini z 2010 roku jako symfonii, w której w pewnym momencie pojawia się motyw solowy [], czyli motyw powierzony pojedynczemu instrumentowi bądź głosowi, który jest tak ważny, że nadaje sens całemu dziełu. Tym motywem jest Jezus (VD 13). Bez Chrystusa nie zinterpretujemy lepiej, jak chce papież Franciszek, ani Objawienia Bożego, ani Tradycji Kościoła, ani samego Kościoła, ani tym bardziej człowieka. Ze wstępu ks. Wojciecha Pikora i ks. Jana Perszona

Trylogia Afrykańska (#1). Pod Baobabem. Trylogia Afrykańska część 1

Tadeusz Biedzki

Opowieść o zderzeniu białego człowieka z mistyczną Afryką Zachodnią i o pięknych oraz przerażających tego skutkach. Autor wnika głęboko w życie mieszkańców, zyskuje wielu przyjaciół, ale i wroga próbującego go zabić. Uciekając przed nim, spotyka i obserwuje wielu Afrykanów, o których opowiada, że najpiękniej w świecie marzą i najgorzej pracują, i o tym, dlaczego zabija się albinosów i wypija ich krew, o biedzie, która jest powodem do dumy, wierze w duchy, która tłumaczy, dlaczego sąsiad złamał nogę, perle z gliny, chodnikach ze złota i niebieskich ludziach. A także o plemieniu, które twierdzi, że przybyło z kosmosu, sprzedawaniu dzieci i wielu innych rzeczach niepojętych dla Europejczyka. Pod baobabem, pierwsza część Trylogii afrykańskiej, jest reporterskim obrazem szokującej egzotyki Afryki Zachodniej. Autor, opisując dramatyczną i niebezpieczną podróż, przedstawia równolegle doświadczenia z pierwszych kilkunastu lat wędrówek po Czarnym Lądzie, swoje zdziwienia i odkrycia. Tak właśnie zatytułował dwie części tej książki. Pierwsze jej wydanie z 2012 roku pod tytułem Sen pod baobabem nagrodzono tytułem Podróżniczej Książki Roku.

Tomaszek i reszta świata

Krystyna Gucewicz

TOMASZEK I RESZTA ŚWIATA NOWA KSIĄŻKA DLA MAŁYCH I DUŻYCH Najnowsza książka Krystyny Gucewicz, znanej i cenionej autorki, która tym razem ogląda świat oczyma małego Tomaszka, obdarzonego niezwykłą wyobraźnią, fantazją i zdrowym rozsądkiem. Wspaniałe ilustracje do szalonych przygód Tomaszka narysował Edward Lutczyn, wybitny artysta plastyk, rozpoznawalny od pierwszej kreski. Przedstawiamy kilkanaście przezabawnych historyjek, w których można przeglądać się jak w lustrze. I zawsze jest ciekawie. Sekrety dorosłych i kłopoty malców, miłe niespodzianki i zwariowane przygody. Jednym słowem jest to świat według Tomaszka. A w nim mnóstwo niezwykle ważnych pytań, na które koniecznie trzeba szukać odpowiedzi. Na przykład, czy dorośli naprawdę są dorośli, a głupie pomysły są głupie? Kto wie, co ma do powiedzenia prawdziwy pies, prawdziwy przyjaciel albo prawdziwa dama? Co robią krasnoludki, kiedy nic nie robią? Ta książka każdemu podaruje uśmiech. O autorach Krystyna Gucewicz - pisarka, poetka, dziennikarka, krytyczka sztuki, satyryczka, recenzentka teatralna, reżyserka. Autorka scenariuszy widowisk teatralnych, programów telewizyjnych i filmów. Od 20 lat realizuje Ostry Dyżur Poetycki w Teatrze Narodowym w Warszawie. Autorka ponad 20 książek. Edward Lutczyn artysta plastyk, satyryk, karykaturzysta, autor ilustracji książkowych, komiksów, plakatów, pocztówek, okładek płyt. Stworzył swój własny styl, osobny, barwny, dowcipny świat, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Zilustrował ponad 130 książek. Krystyna Gucewicz i Edward Lutczyn zaprzyjaźnili się przed laty w legendarnym tygodniku satyrycznym Szpilki i tak już zostało.

Święci uśmiechnięci

Gilberto Aquini

Święci są wciąż niedocenionym skarbem Kościoła, zapewne nie bez winy autorów patetycznych, wyidealizowanych hagiografii. Na szczęście ta książka zasadniczo się od nich różni. Prezentowane biogramy sześćdziesięciu świętych, w większości mało znanych, ograniczono w niej do słownikowego minimum. Zamiast suchych danych zaproponowano czytelnikowi bliższe poznanie osobowości danej postaci. Święci uśmiechnięci to kapitalny przykład, że nikt z nich nie unosił się nad ziemią, niczego nie udawał, przeciwnie nad wyraz dobrze poznał smak życia. Wśród wybranych świętych czytelnik znajdzie takich, którzy mając dziesięć lat, uciekli z domu; wpadali notorycznie w długi; zapominali się w modlitwie; zakochiwali po uszy w bratniej duszy, aby razem gorliwiej oddać się Bogu, a także śmiałków, którzy wisielcom z wiarą obiecali od razu niebo, wcale nie żartując Książka ta przyda się w każdym domu, a także w ośrodkach sprawujących codzienną liturgię jako komentarz o patronie dnia.

Trylogia Afrykańska (#3). W Afryce. Trylogia Afrykańska część 3

Tadeusz Biedzki

Afryka w oczach Tadeusza Biedzkiego, pół wieku po opisaniu przez Ryszarda Kapuścińskiego, jawi się okrutniejsza niż u wybitnego pisarza. Afrykańskie problemy, dramaty i tragedie są dziś większe, bardziej przerażające. Biedzki w ciągu trzydziestu lat wędrówek dotarł do miejsc, gdzie było niewielu białych (przypuszczalnie jako pierwszy Polak był u źródeł Nigru). Pisze o porywaniu i zabijaniu dzieci przez czarowników, gwałceniu i mordowaniu albinosów, o chorobach, duchach i szamanach, losie białych, miłości i seksie, o szokujących obliczach wojen i o tym, czego najbardziej pożądają Afrykanie. Widzi więcej niż inni, pokazuje Afrykę, jakiej nie znamy, i opisuje ją uczciwie, bez koloryzowania. Fascynująca książka o prawdziwej, a nie bajkowej Afryce, którą czyta się z zapartym tchem. W Afryce, trzecia część Trylogii afrykańskiej, to podsumowanie licznych podróży pisarza. Tak jak poprzednie tomy, jest książką reporterską, pełną zwrotów akcji, niesamowitych wydarzeń i opisów dramatycznych losów ludzi, ale uzupełnioną o wiele ocen, spostrzeżeń i refleksji wnikliwego obserwatora Afryki. W czterech częściach książki autor opowiada o ziemi, ludziach, obyczajach i codzienności. Tak je też zatytułował. To zamykający trylogię tom, ale można go czytać niezależnie lub też sięgnąć najpierw po tomy pierwszy i drugi: Pod baobabem oraz Gorączka (obie z nagrodami).

Pierwsza wojna polsko-indiańska. Ameryka łacińska w pół drogi

Roman Warszewski

Znany poeta i redaktor naczelny kwartalnika literackiego Migotania Zbigniew Joachimiak po przeczytaniu Pierwszej wojny polsko-indiańskiej napisał do autora: To świetna książka. Przemawia nawet do tych jak ja którzy nie są zbyt zainteresowani opisywanym przez Ciebie regionem. Ale jest pełna przemawiających do wyobraźni uogólnień, skłania do myślenia i pobudza do czytania częstą zmianą perspektywy oraz zaskakującymi zderzeniami wypadków i planów. Poza tym wszystkim książka jest niezwykle aktualna i pokazuje Amerykę Łacińską na rozdrożu: między tym, co było, co jest i prawdopodobnie dopiero będzie. [...] Domyślam się, że Rysiek, któremu książkę pośmiertnie dedykujesz, to Ryszard Kapuściński. Twój Mistrz na pewno jest z Ciebie dumny.

Dzieła poetyckie tom 1-4

Janusz Stanisław Pasierb

Janusz Stanisław Pasierb, Wiersze zebrane; tom I, II, III, IV. Na Wiersze zebrane składają się wszystkie utwory Janusza Stanisława Pasierba opublikowane w tomach poetyckich oraz czasopismach, a także inedita przechowywane w warszawskim archiwum poety, znajdującym się w posiadaniu spadkobierczyni praw autorskich, pani Marii Wilczek. Teksty wierszy oparto na pierwodrukach następujących książek poetyckich, z uwzględnieniem drobnych poprawek i uzupełnień wprowadzonych na podstawie Wierszy religijnych (1983) oraz Wierszy wybranych (1988) i zaznaczonych w Przypisach i komentarzach: Kategoria przestrzeni, Czytelnik, Warszawa 1978, Things ultimate and other poems / Rzeczy ostatnie i inne wiersze, przeł. na jęz. ang. Charles Lambert, Poets and Painters Press, London 1980, Zdejmowanie pieczęci, Czytelnik, Warszawa 1982, Wiersze religijne, Pallotinum, Poznań Warszawa 1983, Czarna skrzynka, Czytelnik, Warszawa 1985, Koziorożec, Czytelnik, Warszawa 1988, Wnętrze dłoni, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1988, Doświadczanie ziemi, Wydawnictwo Znak, Kraków 1989, Morze, obłok, kamień, Wydawnictwo Miniatura, Gdańsk 1992, Puste Łąki, Wydawnictwo Palabra, Warszawa 1993, Ten i tamten brzeg, Tikkun, Warszawa 1993, Butelka lejdejska, Czytelnik, Warszawa 1995, Haiku żarnowieckie, Bernardinum, Pelplin 2003. Część ineditów została udostępniona czytelnikom w 2016 roku w tomie wierszy wybranych Blask cienia. Utwory zaprezentowane w niniejszym wydaniu zostały ułożone zgodnie z chronologią ich publikacji w kolejnych książkach poetyckich. Uwzględniono zarówno tomiki, które ukazały się za życia poety, jak i te, które zostały przez niego przygotowane do druku, lecz wydane po jego śmierci (Butelka lejdejska i Haiku żarnowieckie). Zachowano też oryginalny układ utworów w obrębie tomów, łącznie z zamieszczonymi w nich przekładami. Każdy tom opatrzony jest przypisami opracowanymi przez redaktorów, w czwartym tomie znajdują się spisy wszystkich utworów.

Spotkać się w Słowie (Tom 4). Spotkać się w Słowie. Okres zwykły, 1.-9. tydzień - tom 4

ks. Wojciech Pikor, ks. Wojciech Pikor

Ewangelia nie jest tylko słowem, ale jest Osobą. Tę prawdę uświadamia nam szczególnie Ewangelia według Świętego Marka, której lektura jest przewidziana w pierwszych dziewięciu tygodniach okresu zwykłego w dni powszednie. Już w pierwszym zdaniu ewangelista Marek sygnalizuje nam, że nie jest to tylko Ewangelia o Jezusie Chrystusie, gdyż On sam jest Ewangelią, to znaczy ,,Dobrą Nowiną (Mk 1,1). To w Jezusie uosabia się Ewangelia. To Jezus jest Odwiecznym Słowem Boga Ojca, który dał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16). Tajemnica Wcielenia Syna Bożego zawiera się nie tylko w przyjęciu ludzkiego ciała, ale również w przyobleczeniu się w szatę ludzkiego słowa. Czytamy słowa zapisane przez ewangelistów, ale w tym ludzkim słowie spotykamy się ze Słowem Wcielonym, z Jezusem Chrystusem. W słowie Ewangelii mówi sam Jezus, którego słowa są Duchem i życiem (J 6,63). Nawet gdy brakuje nam tej świadomości, nawet gdy nasza wiara się chwieje i jest poddawana próbie, to sięgając po Ewangelię, stajemy się uczestnikami tych wydarzeń, o których czytamy. To my jesteśmy tymi, do których Jezus mówi. Ludzie napotykający Jezusa w Ewangelii mają nasze twarze. W ich pragnieniach, myślach, słowach słyszymy siebie. Już nie oni, ale to my tworzymy Ewangelię, to my stajemy wobec Jezusa, to nas Jezus ogarnia swoją miłością, troską, pokojem, nas uzdrawia i podnosi na duchu. (Ze Wstępu) KS. WOJCIECH PIKOR, kapłan diecezji pelplińskiej, profesor nauk teologicznych, wykładowca Pisma Świętego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, członek Zarządu Stowarzyszenia Biblistów Polskich.