Keidoši Onut

Vincas Pietaris

Kei­do­šiu Onu­te I Va­sa­ri­nes sau­les karš­ti spin­du­liai, pra­si­ver­žę per la­pus gru­šiu su­au­gu­siu Kei­do­šiaus sod­ne, ap­švie­te že­mą na­mo sie­ną, pra­si­mu­še pro lan­gą ir vi­du­ry­je gry­čios nu­ti­so il­gais dul­kiu smu­giais, kol ne­at­si­mu­še i ke­lius Kei­do­šiaus, se­din­čio ties lan­gu, i sta­lo kam­pą ir i pur­vi­nas as­los grin­dis. Ža­lia, me­džiu la­pais iš­blaš­ky­ta, švie­sa nu­da­že ža­lio­kai gry­čios vi­du, pri­duo­da­ma vis­kam ne­pa­pras­tą spal­vą. Vie­nok, vis tiek ma­tyt bu­vo, jog abu­du Kei­do­šiu, pats ir pa­ti, da ne­se­ni žmo­nes. Pats, ko­kiais še­šiais me­tais vy­res­nis už pa­čią, ru­ke pyp­kę, at­si­re­męs pe­čiais i sie­ną. [...] Vincas Pietaris Ur. 31 października 1850 r. w Pojeziorach, pow. Wyłkowyski Zm. 3 października 1902 r. w Ustiużnie (Rosja) Najważniejsze dzieła: powieść historyczna Algimantas, powieść Keidoši? Onut?, dramat Kova ties Žalgiriais (Bitwa pod Grunwaldem), Lietuviai amži? gl?dumuose (Litwini w głębi wieków). Lekarz, pisarz litewski, współtwórca zakazanej twórczości publicystycznej, autor pierwszej litewskiej powieści historycznej Algimantas. Vincas Pietaris urodził się w rodzinie chłopskiej. Kilka lat naukę pobierał w szkole początkowej w Pilwiszkach (lit. Pilvišk?s), później uczęszczał do czteroklasowego gimnazjum w Mariampolu (lit. Marijampol?) oraz do chłopięcego gimnazjum w Suwałkach. W latach 1870-1875 studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, następne cztery lata ? na Wydziale Medycyny. Po ukończeniu nauki mieszkał i pracował w Damjansku. Ożeniwszy się z córką pułkownika rezerwy Marią Kosowicz, już z nową rodziną przeniósł się do Ustiużny (Obwód Wołogodzki, Rosja). W 1896 r. wrócił na Litwę, tutaj się zatrzymał w Kownie w mieszkaniu księdza Adomasa Jakszty. Niedługo potem wrócił do Ustiużny i tam już przebywał do końca życia. Od czasów wczesnej młodości V. Pietaris podkreślał szczególną wagę kultury narodowej, języka. W czasach najtrudniejszych narodowi działał na rzecz litewskości.   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

nuta człowiecza (tomik)

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kotka śmieciarka

Ernest Thompson Seton

Zanurz się w fascynującym świecie przygód i mądrości natury dzięki powieści "Kotka Śmieciarka" napisanej przez Ernesta Thompsona Setona. Ta inspirująca opowieść zaprasza Cię do odkrywania tajemnic życia zwierząt w ich naturalnym środowisku. Główną bohaterką jest tytułowa Kotka Śmieciarka, która staje w obliczu wyzwań życia. Jej niesamowita wytrwałość i spryt uczą nas wiele o prawdziwym bohaterstwie. W "Kotce Śmieciarce" Ernest Thompson Seton pięknie ukazuje relacje między ludźmi a zwierzętami oraz wartość zachowania harmonii z naturą. Ta powieść nie tylko dostarcza emocjonującej rozrywki, ale również kryje w sobie głębsze przesłanie o szacunku dla wszystkich istot żyjących. Czytelnicy będą zafascynowani niezwykłymi przygodami Kotki Śmieciarki i zainspirowani przez jej odwagę i determinację. Ta książka jest idealnym wyborem dla miłośników przyrody, zwierząt oraz pięknych opowieści pełnych mądrości.

Vilija

Adam Mickiewicz

Vi­li­ja Vi­li­ja mu­su mo­ti­na upe­liu  Auk­so tur dug­ną, me­ly­ną vei­du­ži.  Šir­dies gra­žes­nes, aiš­kes­niu ake­liu  Skais­ti lie­tu­ve, kur sem van­de­nu­ži.    Vi­li­ja te­ka kviet­ky­nais pui­kiau­siais  Klo­ny­je Kau­no ne­pa­sa­ky­tos gro­žes.  Lie­tu­vę kal­bin žo­de­liais mei­liau­siais  Mu­su ber­ne­liai, kaip tul­pes ir ro­žes.    Klo­nio žo­ly­nus Vi­li­ja iš­pei­kia --  Ne­mu­no ieš­ko su ati­da tvir­ta.  Il­gu lie­tu­vei -- lie­tu­viu ne­rei­kia,  Nes jos šir­de­le sve­tim­ša­liui skir­ta.    Ne­muns i gle­bi Vi­li­ją pa­ga­vęs,  Ne­ša i erd­vą, kur gel­mes ir uo­la,  Spau­džia šir­din­gai mei­lu­žę prie sa­vęs  Ir ma­nu gy­lyj abu­du pra­puo­la. [...] Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy ?wieszczów?). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika ?Trybuna Ludów? i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mroczne sekrety

Patrycja Labocha

Podobno piekło jest puste, a wszystkie diabły są tutaj. W oddalonej o kilka godzin jazdy od Paryża, niewielkiej turystycznej miejscowości dochodzi do serii zaginięć, która szybko okazuje się mieć drugie, znacznie mroczniejsze podłoże. Na miejsce zdarzenia z sekcji analiz behawioralnych, zostaje wysłana młoda profiler, która staje przed niełatwym zadaniem stworzenia profilu sprawcy oraz ukierunkowania śledztwa na właściwy tor. Sęk w tym, że nie wszystko jest takie, jak na pozór mogłoby się wydawać, a życie niemal zawsze ma w zanadrzu koszmary, które w każdej chwili może wydobyć na powierzchnię.

Українська мова. 1 клас. Конспекти уроків. Навчання грамоти. Ч.2.(до підручника Чумарної М.І.) НУШ

Марія Чумарна

У посібнику подано конспекти уроків з української мови (навчання грамоти) для 1 класу відповідно до підручника «Українська мова. Буквар. 1 клас» (авт. Чумарна М.І.), «Зошитів для письма та розвитку зв2019язного мовлення. 21161, 21162» (Тернопіль: Навчальна книга 2014 Богдан) (авт. Чумарна М.І., Будна Т.Б.). Зміст посібника відповідає Державному стандарту початкової освіти та типовим освітнім програмам. Передбачена робота з дитячою книжкою, введено уроки зв2019язного мовлення, запропоновано ігри, кросворди, творчі завдання тощо. Для вчителів початкових класів, студентів педагогічних навчальних закладів та батьків.

Sprowadź mi męża, Barlow, czyli morderstwo po amerykańsku

Jerzy Siewierski

Zaginięcie młodego małżonka, kradzież biżuterii i mroczna tajemnica. W tętniącym życiem mieście, zrozpaczona kobieta przychodzi do biura prywatnego detektywa Barlowa. Twierdzi, że jej młodszy o dwadzieścia lat mąż zniknął wraz z drogocennymi perłami, które najpewniej dał swojej kochance. Początkowo sprawa wydaje się prosta, ale szybko okazuje się, że Barlow staje przed serią niespodziewanych odkryć. Czy pomoże kobiecie odzyskać naszyjnik? Czy oskarżany o zdradę mąż na pewno jest winny? Jaka jest prawdziwa historia pereł? Idealna lektura dla fanek i fanów klasycznych kryminałów w stylu Agathy Christie. PRL kryminalnie PRL kryminalnie - seria składająca się z powieści milicyjnych najbardziej poczytnych autorek i autorów czasów PRL. Jerzy Siewierski (1932-2000) polski pisarz i scenarzysta filmowy. Zasłynął z powieści kryminalnych toczących się w czasach PRL.

Nie wszyscy pomrzemy Kościoły orientalne historia - tradycja - eschatologia

Andrzej Sarwa

Opracowanie historii Kościołów orientalnych oraz ich wierzeń dotyczących rzeczy ostatecznych człowieka i świata. Tytuł książki nawiązuje do słów św. Pawła: Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność. (1 Kor, 15, 51-53, Biblia Tysiąclecia). W IIIII wieku, przodkowie współczesnych Asyryjczyków, zwani wówczas syryjczykami przyjęli chrześcijaństwo. Pozwoliło im ono zachować tożsamość narodową, którą w zachodniej części terytorium swego zamieszkania mogli utracić na rzecz pogańskich Greków i Rzymian, we wschodniej zaś na rzecz zaratusztriańskich Persów. Ważnym dla dynamicznego rozwoju chrześcijaństwa na tych terenach było to, że wyznawcy nowej religii nie podlegali gwałtownym prześladowaniom jakie miały miejsce na terytorium imperium rzymskiego w pierwszych wiekach nowej ery.