Stare obrazki

Eliza Orzeszkowa

"Stare obrazki" to zbiór utworów jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Stare obrazki" to zbiór prawie dziesięciu pięknych utworów autorstwa Elizy Orzeszkowej. W skład tego zbioru wchodzą takie dzieła jak: "Nieśmiertelny"; "Perła szczęścia"; "Myszy morskie".

Józki, Jaśki i Franki

Janusz Korczak

“Józki, Jaśki i Franki” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Józki, Jaśki i Franki to chłopcy z Warszawy, którzy dzięki staraniom Towarzystwa Kolonii Letnich przyjechali na wypoczynek do Wilhelmówki. Nieopodal Wilhelmówki – w Zofiówce – odpoczywają dziewczynki: siostry, kuzynki i koleżanki. Obie grupy często się spotykają, bawią razem, a z czasem zaczynają ze sobą rywalizować.  

Monna Vanna

Maurice Maeterlinck

„Monna Vanna” to niesamowity dramat Maurice’a Maeterlincka, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury oraz czołowego przedstawiciela symbolizmu. „Synu mój, nie wiem, co zamierzasz uczynić, a nikt niema prawa stawać w poprzek twojej boleści... Nikt również ulżyć jej nie może... Pojmuję, że olbrzymie szczęście z niej poczęte i zewsząd cię otaczające, bardziej żrącemi uczyniło pierwsze łzy twoje… [...] Czy to wszystko, co miałeś powiedzieć?!... Nie pora na słówka miodowe; niema tu nikogo, kogoby złudzić mogły!... Pozwoliłem ci mówić po raz ostatni, gdyż chciałem się dowiedzieć, co mądrość twoja dać mi może w zamian za życie złamane... Czy to tylko? Czekać cierpliwie, zgodzić się na wszystko, zapomnieć, przebaczyć i płakać!” Fragment

Pajęczyna

Eliza Orzeszkowa

"Pajęczyna" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "I z temi słowami ujęli młodzieńca z obu stron pod ramiona i oszałomionego, ujętego tak niesłychaną życzliwością, rozśmieszonego kilku konceptami po drodze przez szpakowatego pana, wciągnęli go w głąb dworca. Tuż za nimi, z woreczkiem swoim w ręku, wbiegła pośpiesznym krokiem do bufetowej sali błękitno-oka kobieta. Wbiegła i obejrzała się i zobaczyła przy jednym ze stolików towarzyszy swej podróży z kielichami szumiącego płynu przy ustach. - Wiwat! niech żyje Władysław N., zawołał weteran podnosząc swój kielich w górę. Niech żyje koleżeństwo i przyjaźń zawarte w podróży! zawtórował żółto-twarzy. - Niech żyje nasza starodawna gościnność i otwartość! z zapałem wymówił student, którego policzki zarumieniły się już nieco od trunku, a oczy zapłonęły wesołością. W tej chwili tuż przy nim przemknęła popielata suknia. Blada kobieta stanęła przy stole i niby nalewając sobie wodę do szklanki - szepnęła nad samem uchem studenta. - Ostróżnie panie, ostróżnie! Młody człowiek drgnął i odwrócił się ku niej zdziwiony. Stała nie patrząc na niego i spokojnie piła wodę. Sądził, że mu się przysłyszało, ale zaledwie przytknął do ust trzeci już, czy czwarty kielich wina i rozpoczął nową a żwawą z towarzyszami rozmowę, znowu obok siebie, łagodny, niemal błagalny szept: - Ostróżnie panie, ostróżnie! Obejrzał się, ale bladej kobiety już nie było przy nim. O kilka kroków tylko w tłumie dojrzał jej popielatą suknię. Pobladł nieco, umilkł i zamyślił się." Fragment

Dziewice konsystorskie

Tadeusz Boy-Żeleński

“Dziewice konsystorskie“ to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego, wybitnego polskiego intelektualista i literata.   Publicysta zajmuje się w tym zbiorze felietonów kwestią anulowania małżeństwa – problemami wynikającymi z niemożliwości zawarcia ślubu innego niż kościelny, z czym wiąże się niemożliwość otrzymania rozwodu. Boy-Żeleński zwraca uwagę na niedostosowanie prawa do realiów, obłudę w postępowaniu wielu księży, a także występuje jako obrońca praw kobiet, które najczęściej cierpią w efekcie zawarcia nieudanych małżeństw.  

The Idiot

Fyodor Dostoyevsky

The Idiot - a novel by Fyodor Dostoyevsky, a Russian novelist, philosopher and short story writer. Many literary critics rate him as one of the greatest psychological novelists in world literature.   The title is an ironic reference to the central character of the novel, Prince (Knyaz) Lev Nikolayevich Myshkin, a young man whose goodness, open-hearted simplicity and guilelessness lead many of the more worldly characters he encounters to mistakenly assume that he lacks intelligence and insight. In the character of Prince Myshkin, Dostoevsky set himself the task of depicting "the positively good and beautiful man.” The novel examines the consequences of placing such a unique individual at the centre of the conflicts, desires, passions and egoism of worldly society, both for the man himself and for those with whom he becomes involved.  

Rhesos

Eurypides

Rhesos to dramat Eurypidesa, największego obok Ajschylosa i Sofoklesa tragika starożytnej Grecji.   Akcja dramatu ma miejsce podczas wojny trojańskiej, w nocy, kiedy Odyseusz i Diomedes potajemnie przedostają się do obozu trojańskiego. O tym samym wydarzeniu opowiada dziesiąta księga poematu Homera, Iliada.  

Przygody Huck\'a

Mark Twain

“Przygody Huck’a” to słynna powieść dla młodzieży amerykańskiego pisarza Marka Twaina którego William Faulkner nazwał „ojcem amerykańskiej literatury”. Powieść ta jest kontynuacją powieści “Przygody Tomka Sawyera” lecz głównym bohaterem jest Huckleberry Finn, występujący wcześniej w Przygodach Tomka jako postać drugoplanowa.