Fanny's First Play

George Bernard Shaw

“Fanny's First Play” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Fanny's First Play is a play by George Bernard Shaw. It was first performed as an anonymous piece, the authorship of which was to be kept secret. However, critics soon recognised it as the work of Shaw. The mystery over the authorship helped to publicise it. It had the longest run of any of Shaw's plays. It features a play within a play. The framing play is a satire of theatre critics, whose characters were based upon Shaw's own detractors, in some cases being caricatures of real critics of the day. The main play is a pastiche of the drawing room comedies in vogue at the time.  

Orso

Henryk Sienkiewicz

  “Orso" to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Akcja toczy się w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XIX wieku. Głównymi bohaterami są Orso - obdarzony ogromną siłą pół-Indianin oraz piękna Jenny. Oboje pracują w cyrku pana Hirscha. Hirsch jest sadystą, jednak oboje tolerują jego okrucieństwo, gdyż nie znają innego życia. Wspólne spędzanie czasu i czytanie Biblii sprawia, że przyjaźń zmienia się w miłość. Kiedy pewnego dnia Hirsch w przypływie wściekłości usiłuje wychłostać Jenny, Orso po raz pierwszy buntuje się i staje w obronie przyjaciółki, dotkliwie bijąc Hirscha oraz śpieszących mu na pomoc Murzynów, pracujących w cyrku. 

Sonata Belzebuba

Stanisław Ignacy Witkiewicz

„Sonata Belzebuba” to dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza, powszechnie znanego jako Witkacy, który był wszechstronnie uzdolnionym pisarzem, malarzem, dramaturgiem oraz filozofem. „Sonata Belzebuba” to utwór poruszający problematykę tworzenia dzieła sztuki z perspektywy psychologicznej oraz ideowej. Opowiada historię młodego kompozytora, Istvana, który próbuje osiągnąć sztukę doskonałą w swoim dziele muzycznym.

Kościół a Rzeczpospolita

Anatole France

“Kościół a Rzeczpospolita” to utwór Anatole’a France’a, francuskiego poety, powieściopisarza i krytyka, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Autor wyjaśnia nie tylko genezę francuskiego rozdziału Kościoła i państwa oraz francuskiej laickości – jako fundamentu ustrojowego, ale również pokazuje sposób i wytycza kierunek relacji państwa z kościołami.  

Exegi monumentum

Stanisław Przybyszewski

“Exegi monumentum” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “ Jeżeli kto mógł o sobie powiedzieć, że stworzył dzieło „aere perennius“, to Stanisław Wyspiański.  Jakieś niepomiernie bogate, książęce chłopię z królewskiego rodu.  Pogrobowiec — ostatni z Piastowiczów — jakaś zbłąkana dusza ostatniego z Piastów, nigdy jeszcze dotąd niewcielona, obrała za swoją siedzibę wątłe i delikatne ciało, spłodzone przez rodziców Wyspiańskiego. Oni to dali jedynie tylko ten biedny przytułek, w który miał wkroczyć dostojny gość królewskiego rodu, by w tej nędznej lepiance objawić cuda minionych wieków, przed oczyma biednej teraźniejszości wyczarować czary i dziwy rzeczy dawno zapomnianych, rozślnić je oślepiającym blaskiem niesłychanego bogactwa i piękności.”   Fragment.  

Prowincjałki

Blaise Pascal

Zanurz się w świat subtelnych obserwacji i mądrości filozoficznej poprzez lekturę "Prowincjałek" Blaise'a Pascala. Ta niezwykła kolekcja listów oferuje wyjątkowy wgląd w ludzką naturę i moralność, poruszając tematy takie jak religia, etyka i ludzkie relacje. Pascal mistrzowsko łączy głęboką refleksję z błyskotliwym humorem, tworząc tekst, który inspiruje do przemyślenia własnych przekonań. Przekonaj się, jak te wiekowe przemyślenia wciąż są niezwykle aktualne i inspirujące, zagłębiając się w mądrość jednego z największych myślicieli w historii literatury francuskiej.

The Philanderer

George Bernard Shaw

“The Philanderer” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The Philanderer was written in 1893 but the strict British censorship laws at the time meant that it was not produced on stage until 1902. This is one of three plays Shaw published as Plays Unpleasant in 1898. They were termed "unpleasant" because they were intended, not to entertain their audiences – as the traditional Victorian theatre was expected to – but to raise awareness of social problems and to censure exploitation of the labouring class by the unproductive rich. The other plays in the group are Widowers' Houses and Mrs. Warren's Profession.  

Dziennik wycieczki do Oberammergau

Jerome K. Jerome

“Dziennik wycieczki do Oberammergau” to dzieło Jerome K. Jerome, genialnego angielskiego pisarza i dramaturga. W 1892 założył miesięcznik humorystyczny „The Idler” (Próżniak), w którym publikowali słynni autorzy m.in. Mark Twain oraz Robert Louis Stevenson.    „Opowiadać wam tu będę o Niemcach — wszystko, co wiem o tem państwie i o przedstawieniach w Oberammergau.  Opowiem wam i o innych rzeczach, ale nie wypowiem wszystkiego, co wiem o nich, nie chcąc przeciążać wiedzą umysłów waszych. Chciałbym was stopniowo wykształcić; zmuszając was odrazu do zbyt głębokiego myślenia, mógłbym zniechęcić was do tego sportu, dlatego też nadałem lekką formę memu traktatowi, by pociągnąć młode i lekkie umysły. Gdyby wiedzieli, że się czegoś nauczą z tej książki, odrzuciliby ją z pewnością, starałem się więc zatrzeć, o ile się to dało, nadzwyczajną doniosłość i głębię wiedzy, zawartej w tej pracy. Pragnę waszego dobra, pragnę, byście myśleć zaczęli, jeżeli to jest możliwe.” Fragment