Saga Wojny Mroku. Tom 1. Lot Nocnych Jastrzębi (#1)

Raymond E Feist

Epic fantasy w pełnej krasie od amerykańskiego mistrza gatunku. To nie była dobra noc dla maga, który stoi na czele Konklawe Cieni. Sen zwiastujący zagładę całego magicznego świata jest tak sugestywny, że bohater budzi się zlany potem. Pug zdaje sobie sprawę, że to nie tylko nocne widziadło, ale zapowiedź realnego zagrożenia. Zwłaszcza że w Midkemii zaczyna ginąć szlachta czystej krwi. Kto stoi za spiskiem? Czyżby dawni wrogowie znowu podnieśli łby? Fantastyczne wydarzenia pierwszej części trylogii pochłoną fanów powieści Davida Eddingsa. Saga Wojny Mroku Trylogia epic fantasy o świecie Midkemii i staraniach bohaterów, by odeprzeć zastępy wrogich najeźdźców. Raymond E. Feist (ur. 1945) - jeden z najsłynniejszych współczesnych twórców fantastyki. Do jego najważniejszych utworów należą "Książę Krwi" i "Królewski Bukanier". Na kanwie jego powieści stworzono gry komputerowe "Betrayal at Krondor" oraz "Return to Krondor".

Metodologiczne i teoretyczne podstawy kognitywistyki

Andrzej Dąbrowski (red.), Jan Woleński

Prezentowany tom koncentruje się na historycznych, metodologicznych i teoretycznych problemach kognitywistyki. Można w nim znaleźć rozważania na temat jedności kognitywistyki i pluralizmu metodologicznego, w tym zasadności stosowania metod mieszanych oraz analizy dotyczace różnych aspektów poznania, percepcji, świadomości i inteligencji stadnej. Autorzy podejmują zagadnienia związane z naturą umysłu, kwestie językowe oraz kwestie z pogranicza filozofii i kognitywistyki religii. Czytelnik będzie mógł też zapoznać się z metateoretycznymi zagadnieniami, przede wszystkim związku różnych dyscyplin naukowych, np. filozofii i logiki, z kognitywistyką.   Autorzy artykułów: Andrzej Biłat (Politechnika Warszawska), Józef Bremer (Akademia Ignacjanum, Uniwersytet Jagielloński), Andrzej Dąbrowski (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), Mateusz Hohol (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II), Bolesław Jaskuła (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), Paweł Kawalec, (Katolicki Uniwersytet Lubelski), Sebastian Tomasz Kołodziejczyk (Uniwersytet Jagielloński), Arkadiusz Lewicki (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), Roman Murawski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Andrzej Schumann (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), Konrad Szocik (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), Marcin Tkaczyk (Katolicki Uniwersytet Lubelski), Jan Woleński (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, Uniwersytet Jagielloński).

Nawrócony

Bolesław Prus

Na­wró­co­ny Pan Łu­kasz sie­dział za­my­ślo­ny. Był to sta­rzec wy­so­ki, chu­dy, po­chy­lo­ny. Li­czył oko­ło sie­dem­dzie­się­ciu lat i miał czar­ne, do­syć gę­ste wło­sy upstrzo­ne si­wy­mi ko­smy­ka­mi. Nie po­sia­dał ani jed­ne­go zę­ba, a spi­cza­sta bro­da zbie­ga­ła mu się z ha­ko­wa­tym no­sem, co fi­zjo­no­mii star­ca nie nada­wa­ło przy­jem­ne­go wy­ra­zu. Okrą­głe, za­pad­nię­te oczy, a nad ni­mi brwi krza­cza­ste -- żół­ta, po­marsz­czo­na skó­ra na twa­rzy i lek­kie trzę­sie­nie gło­wy nie ro­bi­ły go pięk­niej­szym. Sie­dział w po­ko­ju du­żym, od kil­ku­na­stu lat nie­oczysz­cza­nym, za­pcha­nym sprzę­ta­mi. [...]Bolesław PrusUr. 20 sierpnia 1847 r. w Hrubieszowie Zm. 19 maja 1912 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Anielka (1880), Powracająca fala (1880), Katarynka (1881), Antek (1881), Kamizelka (1882), Placówka (1886), Lalka (1890), Emancypantki (1894), Faraon (1897), Dzieci (1909) Właśc. Aleksander Głowacki (pseudonim literacki pochodzi od nazwy rodowego herbu Prus); polski pisarz i publicysta, jeden z najwybitniejszych pisarzy okresu pozytywizmu, teoretyk i twórca podwalin realizmu w polskiej literaturze. Twórczość Prusa bywa zestawiana z dziełami Karola Dickensa i Antoniego Czechowa. Wcześnie stracił rodziców, wychowywali go krewni, przez pewien czas w Kielcach pozostawał m.in. pod opieką brata Leona, działacza ?czerwonych?. Zapewne pod jego wpływem przyłączył się do powstania styczniowego; ranny w głowę, trafił do więzienia w Lublinie. Zwolniony, ukończył gimnazjum w Lublinie i zdał na wydz. mat.-fiz. Szkoły Głównej, ale studiów nie skończył. Pracował jako korepetytor, a nawet robotnik w fabryce Lilpopa, nie rezygnując z samokształcenia (szczególnie interesowała go logika, ale ogłosił też np. artykuł o elektryczności). Publikowanie stałych felietonów w ?Niwie? i sławnych Kronik w ?Kurierze Warszawskim? zapewniło mu stabilizację materialną; w 1875 r. ożenił się ze swą kuzynką Oktawią Trembińską. Powieści stawiał za cel dokonywanie rodzaju analizy socjologicznej, wskazywanie istotnych procesów społ. poprzez badanie typów ludzkich ukształtowanych przez aktualne przemiany. Praca literacka miała opierać się na obserwacji, systematyzacji spostrzeżeń i wnioskowaniu. Prus brał aktywnie udział w wielu akcjach oświatowych i społecznych (np. w organizowaniu Kasy Przezorności i Opieki dla Literatów i Dziennikarzy, obywatelskiej pomocy dla robotników pozbawionych pracy po strajkach w 1905 r.). W testamencie ufundował stypendium dla zdolnych dzieci wiejskich - wypłacane do dziś. autor: Iga GawrońskaKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dzieci królowej elfów. Dzieci królowej elfów 7 - Na śmierć i życie (#7)

Peter Gotthardt

Historii o elfach istnieje tyle, ile gwiazd na niebie. Oto jedna z nich. Jest to opowieść o niewielkiej grupie elfów, które nagle znalazły się bardzo daleko od domu. Drogę powrotną zagradzają im wysokie góry i przepastne morza. Napotykają też wrogów, którzy ścigają ich bez litości. Ale nic nie jest w stanie sprawić, żeby elfy zaniechały swojej podróży. Na przekór niebezpieczeństwu i wszelkim przeszkodom chcą dotrzeć do domu. Dzień za dniem wędrują na wschód w kierunku Krainy Elfów, gdzie zielenią się bujne lasy, a źródła tryskają życiodajną wodą. "Na śmierć i życie" to siódma część serii "Dzieci królowej elfów".

Panienka z okienka

Deotyma

Porucznik marynarki królewskiej Kazimierz Korycki dociera do Gdańska. Przechodząc się ulicami miasta, jego wzrok pada na okno jednej z kamienic, gdzie dostrzega dziewczynę o wyjątkowej urodzie. Budynek należy do zamożnego rzemieślnika, handlującego bursztynem, mistrza Schulza. Korycki pod pretekstem zainteresowania kupnem produktów wstępuje do środka, by poznać więcej szczegółów na temat tajemniczej piękności. Tak zaczyna się pełna przygód historia miłosna, w której nie brak tajemnic, zazdrości i intryg. Akcję dopełnia doskonale odwzorowane tło epoki. Architektura XVII-wiecznego Gdańska, opisy wnętrz i charakterystycznych strojów oddają atmosferę tamtych lat.

Nowy dom

Kaja Kujawska

Nawet czas nie jest w stanie osłabić prawdziwej miłości Dorastanie w okupowanej Warszawie skutecznie zahartowało Teresę, która walczyła wówczas w szeregach AK. Z dawnych czasów pozostały jej dwie rzeczy: przekonanie, że życie jest najcenniejszym, co zostało nam dane, oraz wspomnienie pierwszej, płomiennej miłości do poznanego podczas wojennej zawieruchy Tadeusza. Dziś Teresa jest odważną, pewną siebie kobietą, która pragnie wspierać wnuczkę Alinę, w rozpoczęciu nowego etapu w życiu. Dziewczyna właśnie opuściła rodzinne miasteczko, by uwolnić się od nieudanego związku i nudnej pracy, ale nie będzie to proste tym bardziej że wkrótce na jej drodze stanie kilku mężczyzn, którzy namieszają jej w głowie... Czy na obie kobiety czeka szczęśliwe zakończenie?

Odczarować medytację

Piętnaście minut dziennie. Codziennie. Dla siebie. Dla innych. Dla świata. Medytacja towarzyszy ludzkości od samego jej początku i jest obecna we wszystkich wyznawanych przez ludzi religiach. Niestety, większość książek dostępnych na polskim rynku czytelniczym opisuje ją wyłącznie z jednej, określonej perspektywy, w nawiązaniu do konkretnej, z reguły wschodniej tradycji - np. buddyjskiej lub jogicznej, zawsze traktując medytację jako integralną część danego systemu wierzeń. To zdecydowanie zawęża temat i powoduje, że wiele osób rezygnuje z praktykowania medytacji właśnie dlatego, że nie chcą wiązać się z obcym sobie wyznaniem. Bardzo szkoda, ponieważ wskutek takiego podejścia tracone są ogromne profity, jakie praktykowanie medytacji przynieść może naszemu zdrowiu fizycznemu i psychicznemu. Tracone są siły, dzięki którym moglibyśmy o wiele łatwiej radzić sobie z codziennym stresem i negatywnymi emocjami. Tracony jest potencjał budowania pozytywnych relacji międzyludzkich... Wystarczy jednak uwolnić medytację od bagażu religijnego kontekstu, by przekonać się, jak wielka drzemie w niej moc. „Odczarowanie” medytacji pozwala ją oswoić i przybliżyć. Okazuje się, że medytacja nie jest ani tajemniczą, ani tym bardziej niebezpieczną praktyką, tylko dostępną dla każdego, najprostszą drogą ku życiowemu dobrostanowi. Autorka niniejszej książki postawiła przed nią dwa zadania: po pierwsze - przybliżyć Czytelnikowi zalety, teorię i praktykę świeckiej medytacji (oczywiście nie odżegnując się od różnych tradycji jej praktykowania), i po drugie – pomóc mu wkroczyć na medytacyjną ścieżkę. Z tej książki dowiesz się m.in.: na czym polega medytacja świecka; w jaki sposób medytacja wpływa na nasze zdrowie; na czym polegają medytacje w różnych tradycjach świata: taoistycznej, buddyjskiej, hinduskiej, chrześcijańskiej, żydowskiej, sufickiej i iberoamerykańskiej; jak rozpocząć praktykę medytacji, by się do niej nie zrazić; jakie książki o medytacji warto przeczytać.

Transcendentne kino Darrena Aronofsky\'ego. Film, sacrum i mit

Marcin Kępiński

Książka o transcendentnym kinie Darrena Aronofsky’ego zabiera czytelnika w podróż po wybranej filmografii tego wybitnego amerykańskiego reżysera. Mocny, wręcz anarchistyczny akcent pada tu na typ przedstawianego bohatera filmowego, żyjącego na marginesie społeczeństwa i świadomie odrzucającego jego normatywne struktury. Filmy, jak również literatura, do której autor publikacji się odwołuje, są wyrazem postawy krytycznej wobec przemocy symbolicznej oraz narzucania jednostce ograniczających ją twórczo norm kulturowych, nakazujących takie, a nie inne rozumienie i przeżywanie otaczającego świata. Wnikliwy obserwator twórczości Darrena Aronofsky’ego dostrzeże istnienie w niej problematyki metafizycznej. Warto zwrócić się ku transcendencji i próbować wyrażać niewyrażalne, także w sztuce filmowej, jak czyni to Darren Aronofsky, który chce być powiernikiem wielkich narracji mitycznych. Te cechy, tak charakterystyczne dla reżysera, można dostrzec we wszystkich jego filmach, a zwłaszcza w tych przywoływanych w prezentowanej monografii. Książka zainteresuje czytelnika oczekującego od współczesnego kina czegoś więcej niż niewyszukanej rozrywki oraz pragnącego wyjść poza jego ludyczny wymiar.