Willa Morena 14: Na przynętę

Zbigniew Zbikowski

Niko, w którego domu Wioleta jest przetrzymywana, składa jej propozycję nie do odrzucenia. Jeśli się na nią nie zgodzi, odzyska wolność, ale musi mieć świadomość, że pewien gangster, niejaki Massimo będzie jej szukał i próbował uciszyć raz na zawsze. W końcu widziała i słyszała zdecydowanie za dużo, by mógł zostawić ją w spokoju. Jeżeli zaś przystanie na plan, ma szansę na pozbycie się Massima. Ale musi zostać przynętą. Żadna z opcji nie zapewni jej bezpieczeństwa. Przed dziewczyną trudna decyzja. Co wybierze? Na przynętę" to czternasty tom rodzinnej sagi, przedstawiającej historię trzech mieszkanek starej willi Morena.

Epidemia Samobójstw

Daniel Bachrach

Opowiadanie kryminalne warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej połowy XX wieku, podane z pierwszej ręki. Daniel Bachrach, aspirant Urzędu Śledczego w Warszawie, wspomina sprawę kryminalną, którą prowadził. Lata 20. w Warszawie to rozkwit kabaretów i wielkie rauty urządzane dla nowobogackiej klienteli. Tajne kasyna i domy schadzek powstawały jeden po drugim, a policja miała pełne ręce roboty, by skrupulatnie zamykać nielegalne biznesy. Na tle walk z niebieskimi ptakami, pojawiła się seria tragicznych wydarzeń. W krótkim czasie trzy kobiety popełniły samobójstwo. Wszystkie pochodziły z wyższych sfer, wiodły cnotliwe i dostatnie życie u boku mężów. Wydawałoby się, że nie miały żadnego powodu, by odebrać sobie życie. Gdy niemal na oczach śledczego Bachracha ginie kolejna kobieta, ten postanawia bliżej przyjrzeć się sprawie. Czyżby wszystkie samobójstwa łączył wspólny motyw? Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi.

Druga księga dżungli

Rudyard Kipling

Druga księga dżungli Skąd się wziął strach Kałuże wyschły — stan wody spadł —  więc żyjem z sobą za pan brat!  Z pyłem na sierści i z ogniem w paszczy  tłoczym się wśród nadbrzeżnych chaszczy.  Wśród lęku, spieki, ani nam w głowach  choćby przelotna myśl o łowach!  Sarniąt nie płoszy burymi kudły  wilk — jako one trwożny, wychudły;  łania też śmiało spogląda nań,  choć on jej ojcu przegryzł krtań! [...]Rudyard KiplingUr. 30 grudnia 1865 r. w Bombaju Zm. 18 stycznia 1936 r. w Londynie Najważniejsze dzieła: Księga dżungli (1894), Kim (1901), Takie sobie bajeczki (1902), Puk z Pukowej Górki (1906), Angielski poeta i prozaik, tworzył ballady żołnierskie, powieści (Kim) oraz opowieści fantasy (Księga dżungli). Jego dzieła wyrażają w wielu miejscach zafascynowanie egzotyką Indii i brytyjską ekspansją kolonialną jako misją cywilizacyjną. Wiele z jego dzieł jest kierowanych głównie do dzieci i młodzieży. Jego książki na stałe wpisały się do kanonu klasyki literatury dziecięcej, a jego dzieła cenione są za różnorodność stylu i dar opowiadania. W 1907 r. jako pierwszy pisarz anglojęzyczny otrzymał Nagrodę Nobla. autor: Aleksandra NowakKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ryszard Wagner w Bayreuth

Friedrich Nietzsche

Ry­szard Wa­gner w Bay­reuth 1 Dwóch po­trze­ba wa­run­ków, że­by zda­rze­nie by­ło wiel­kie: wiel­kie­go umy­słu tych, któ­rzy go do­ko­ny­wa­ją, i wiel­kie­go umy­słu tych, któ­rzy je prze­ży­wa­ją. Wy­da­rze­nie sa­mo przez się nie po­sia­da wiel­ko­ści; choć­by zni­ka­ły ca­łe gwiaz­do­zbio­ry, lu­dy gi­nę­ły, cho­ciaż­by pań­stwa roz­le­głe za­kła­da­no i pro­wa­dzo­no woj­ny z ol­brzy­mi­mi si­ła­mi i stra­ta­mi -- tchnie­nie hi­sto­rii roz­wie­wa spra­wy te­go ro­dza­ju, jak płat­ki śnie­gu. I zda­rza się, że czło­wiek po­tęż­ny ude­rza, a cio­sy bez­sku­tecz­nie od­ska­ku­ją od twar­dej ska­ły; krót­ki, ostry od­głos -- i wszyst­ko mi­ja. Hi­sto­ria i o ta­kich, jak­by stę­pia­łych wy­da­rze­niach pra­wie nic nie mó­wi. Więc tro­ska na­pa­da na te­go, kto wi­dzi nad­cho­dzą­ce wy­da­rze­nie, tro­ska, czy ci, któ­rzy je prze­ży­wa­ją, bę­dą go god­ni. Na tę wza­jem­ną od­po­wied­niość czy­nu i zdol­no­ści przy­ję­cia go li­czy­my i do niej na każ­dym kro­ku zmie­rza­my; kto chce da­wać, niech zwa­ża, by zna­lazł od­bior­ców, któ­rzy by od­po­wia­da­li tre­ści je­go da­ru. Dla­te­go też czyn po­je­dyn­czy wiel­kie­go na­wet czło­wie­ka nie jest wiel­ki, gdy jest krót­ki, tę­py i nie­płod­ny, gdyż czło­wie­ko­wi te­mu w chwi­li, gdy czyn speł­niał, bra­kło głę­bo­kie­go ro­zu­mie­nia, że czyn ów te­raz wła­śnie jest ko­niecz­ny: nie dość cel­nie mie­rzył, nie dość do­kład­nie po­znał i wy­brał czas: przy­pa­dek stał się je­go pa­nem; pod­czas gdy być wiel­kim i mieć po­czu­cie ko­niecz­no­ści -- to rze­czy ści­śle ze so­bą zwią­za­ne. [...]Friedrich NietzscheUr. 15 października 1844 w Röcken Zm. 25 sierpnia 1900 w Weimarze Najważniejsze dzieła: Narodziny tragedii czyli hellenizm i pesymizm, Tako rzecze Zaratustra, Ludzkie, arcyludzkie, Poza dobrem i złem, Zmierzch bożyszcz, Antychryst, Ecce Homo, Wola mocy. Filozof, filolog klasyczny, pisarz. W latach szkolnych z zamiłowaniem oddawał się poznawaniu niemieckiej muzyki klasycznej od Bacha i Mozarta po Beethovena oraz poezji romantycznej (szczególnie wielkie wrażenie zrobiły na nim utwory nowo odkrytego Hölderlina). Studiował filologię klasyczną, teologię, historię Kościoła i historię na uniwersytecie w Bonn (1864-1865) i w Lipsku (od 1865). Jako filolog klasyczny zyskał wielkie uznanie, wśród jego pierwszych publikacji znalazły się m. in. komentarze do Arystotelesa; w 1869 roku został profesorem nadzwyczajnym w katedrze filologii klasycznej uniwersytetu w Bazylei. Początkowa popularność w środowisku uczelni przygasła po krytycznym przyjęciu koncepcji dionizyjskości i apollińskości wyłożonej w Narodzinach tragedii (1872). Jeszcze przed podjęciem pracy akademickiej Nietzsche odbył obowiązkową służbę wojskową. Wkrótce potem wymówił obywatelstwo pruskie i od 1869 roku pozostawał ?bezpaństwowcem?. Bardzo istotny wpływ na myśl Nietzschego miało zetknięcie się z filozofią Artura Schopenhauera oraz muzyką Ryszarda Wagnera, z którym blisko przyjaźnił się na początku lat 70 XIX wieku (później doszło do rozluźnienia stosunków ze względów światopoglądowych; komentarzem do istoty tego rozdźwięku jest napisana przez filozofa w 1888 r. rozprawa Nietzsche kontra Wagner). Charakterystyczne w stylu pisarskim Nietzschego jest pisanie aforyzmami (począwszy do dzieła Ludzkie, arcyludzkie z 1878 r.). Po części wynikało to z choroby, na którą cierpiał od lat młodzieńczych, a która objawiała się niezwykle silnymi, wielodniowymi atakami migreny, po części jednak był to świadomy wybór formy literackiej: ?Kto krwią i w przypowieściach pisze, nie chce, by go czytano, żąda, by się go na pamięć uczono? - pisał w najbardziej znanym ze swych tekstów, Tako rzecze Zaratustra (1883-1885). Choroba zmusiła go do zrezygnowania z pracy uniwersyteckiej w 1879 roku. Od tego czasu wiele podróżował, po Włoszech, Niemczech i Szwajcarii, gdzie przebywał najchętniej. Na przełomie 1888 i 1889 roku nasilenie choroby doprowadziło do obłędu; Nietzsche trafił na rok do kliniki psychiatrycznej, najpierw w Bazylei, a następnie w Jenie. W 1890 matka zabrała go w rodzinne strony, do Naumburga; ostatnie trzy lata życia spędził samotnie w Weimarze. Został pochowany w Röcken, obok swego ojca, pastora luterańskiego. Ostatnim dziełem Nietzschego jest autobiograficzna książka Ecce Homo (1888); pośmiertnie została wydana jeszcze z notatek Wola mocy.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kwiat paproci i inne legendy słowiańskie

Paulina Hendel, Aneta Jadowska, Marta Kisiel, Marta Krajewska, ...

Znane autorki związane nie tylko z nurtem fantastyki i literatury słowiańskiej po raz kolejny tworzą niesamowitą antologię. Zebrane opowiadania wzruszą, przestraszą, a przede wszystkim sięgną do nieznanych legend i podań słowiańskich. Przed wami zamierzchła przeszłość i zapomniane rytuały w nowoczesnym wydaniu. Autorki opowiadań zawartych w antologii: Paulina Hendel, Aneta Jadowska, Marta Kisiel, Marta Krajewska, Agnieszka Kulbat, Katarzyna Berenika Miszczuk, Martyna Raduchowska, Jagna Rolska, Małgorzata Starosta, Anna Szumacher.

Trening wygrywania. Jak wygrywać w życiu, w biznesie i w sporcie? Skup się, działaj i wygrywaj!

Paulina Mechło, Katarzyna Selwant

>> Polecamy wysłuchanie wywiadu z Autorkami w Radiu RDC Sięgnij po wygraną - odważnie i z pewnością siebie! Lubimy wygrywać. Ale nie zawsze chcemy wygrywać. To tylko pozorna sprzeczność - często nie jesteśmy na wygraną gotowi i ze strachu wycofujemy się tuż przed metą. A startujemy w przeróżnych konkurencjach niemal każdego dnia - menedżer pracujący nad projektem, uczeń marzący o dobrej ocenie, a jednocześnie pragnący akceptacji kolegów, prawnik wygłaszający mowę przed sądem. Wszyscy, nie tylko sportowcy, jesteśmy ciągle stawiani pod presją czasu, wyniku i skuteczności. Co zrobić, by w kluczowym momencie wykonać ostateczny krok w kierunku wygranej? Jak mimo początkowych porażek wytrwale iść po zwycięstwo? Czyli po prostu - jak wygrywać? Paulina Mechło, autorka bestsellerów z dziedziny treningu intelektu, i Katarzyna Selwant, trzykrotna mistrzyni Polski w curlingu, która o wygrywaniu wie dużo, przekonują, że jest ono w zasięgu każdego z nas. O ile sami zechcemy. Wystarczy tylko konsekwentnie trenować. W ciągu 31 dni - dzięki ćwiczeniom z zakresu koncentracji, pewności siebie, pozytywnego myślenia, radzenia sobie ze stresem, uważności i odporności psychicznej - nauczysz się, jak odważnie iść po wygraną, jak szukać rozwiązań, jak konsekwentnie wypracować trwały sukces. Tej książki się nie czyta - z tą książką się WYGRYWA!

Efektywny Kotlin. Najlepsze praktyki

Marcin Moskała

Projektanci Kotlina postawili na pragmatyzm. Oznacza to, że do dziś wszystkie decyzje związane z rozwojem języka są podejmowane z uwzględnieniem potrzeb biznesowych: produktywności, skalowalności, prostej konserwacji, niezawodności i wydajności. Od początku szczególną uwagę zwraca się również na bezpieczeństwo, czytelność, wielokrotne używanie kodu, łatwość użycia narzędzi i możliwości współdziałania z innymi językami. Bardzo ważna okazała się też wydajność zarówno działania kodu, jak i pracy programisty. Konsekwentne przestrzeganie tych założeń dało znakomite efekty. Dziś Kotlin jest świetnym wyborem dla programisty - pod jednym warunkiem: że zna specyfikę języka i korzysta z niego we właściwy sposób. Ta książka jest przeznaczona dla doświadczonych programistów Kotlina, którzy chcą opanować ten język na wysokim poziomie. Wyjaśniono w niej sposoby korzystania ze szczególnych funkcji Kotlina, aby możliwe było uzyskanie bezpiecznego, czytelnego, skalowalnego i wydajnego kodu. Znalazły się w niej informacje o najlepszych praktykach pisania kodu w Kotlinie ze szczególnym uwzględnieniem praktyk wysokiego poziomu, zalecanych przez autorytety i twórców języka. Wyczerpująco omówiono też kwestie związane z właściwościami i typami specyficznymi dla platformy oraz tworzenie języków dziedzinowych, a także klasy i funkcje wewnątrzwierszowe. Jest to praktyczny przewodnik zawierający zbiór wytycznych, których uwzględnienie pozwoli pisać dobry i idiomatyczny kod w Kotlinie. W tej książce między innymi: reguły pisania kodu o wysokiej jakości programowanie dla różnych platform oraz aplikacje mobilne wzorce i konwencje programistyczne konwencje i kontrakty dla programistów wspólnie tworzących projekt zapewnianie wysokiej wydajności aplikacji i bibliotek Kotlin: wydajność, bezpieczeństwo, radość z programowania!

W otchłani Imatry

Aleksander Ławrow

Jest rok 1893. W pociągu Kolei Nikołajewskiej, w tajemniczych okolicznościach umiera rosyjski milioner Jegor Pawłowicz Worobiow, który tuż przed śmiercią próbuje wyjawić córce mandżurski sekret jej rodu. W śledztwo natychmiast angażuje się Metody Kobyłkin - znany w całej Rosji detektyw, wielokrotnie porównywany do francuskiego Vidocqa. Z pozoru sympatyczny starszy pan, w rzeczywistości jest śmiertelnie groźną bronią wymiaru sprawiedliwości. Wraz z zaufanymi agentami, Kobyłkin podejmuje się rozwiązania mrocznej zagadki rodu Worobiowów. Obfitujące w nieoczekiwane zwroty akcji śledztwo odkrywa przed Czytelnikami kolejne zbrodnie, przenosząc bohaterów w coraz bardziej egzotyczne zakątki naszego globu...