Zawierucha w wielkim mieście

Krystyna Bartłomiejczyk

W życiu 27-letniej Olgi Zawieruchy dzieje się aż nadto, lecz nie zawsze są to miłe wydarzenia. Dziewczyna zupełnie nie zna się na ludziach, dlatego wiele spraw w jej życiu toczy się na opak. Kochający Antek kocha nie tylko ją, uczynny Dominik okazuje się oszustem, „niestrawna” Zośka – całkiem miłą osobą, a sympatyczna Lidka – rywalką. Kiedy niemal w tym samym czasie Olga traci chłopaka, pracę i poczucie własnej wartości, podejmuje spontaniczną decyzję określającą dalszy jej los. Wyprawia się za ocean do siostry, która (tak jak i ona) ma swoje tajemnice. Ledwie Olga zdąży nabrać dystansu do życia i ludzi, a znów wokół niej zawiruje świat – do czego niewątpliwie sama się przyczyni.

Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland. Maska miłości - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#4)

Barbara Cartland

Markiz Melford przebywa ze swoja kochanką Odettą w Wenecji. Ta doskonale spędza tam czas, lecz sam markiz nie czuje się chyba zbyt dobrze w tym uroczym miejscu. Podczas parady ulicznej podchodzi do niego tajemnicza dziewczyna,która dużo wie, o jego dyplomatycznym celu pobytu w Wenecji. Młoda dama wypytuje go o Anglię, za którą jak się okazuje bardzo tęskni i bardzo chce tam powrócić. Markiz jest tym zdumiony, gdyż Wenecja wydaje się być wręcz miejscem wymarzonym dal pięknych młodych kobiet. Okazuje się, że tajemniczą nieznajomą jest Ceterina, która po śmierci rodziców została zawezwana przez swojego dziadka, piastującego najwyższe stanowisko urzędnicze w Wenecji, aby poślubić markiza Sorano, co jest bardzo ważnym krokiem dyplomatycznym. I na nic zdają się utyskiwania Cateriny, że jest on dużo starszy, a ona nie darzy go żadnym uczuciem. Czy uda się pięknej Catarinie uniknąć aranżowanego ślubu? Czy spotka jeszcze markiza Malforda i czy pomoże jej on wrócić do Anglii? Czy odnajdzie jeszcze swoje szczęście w Anglii?

Mogán - opowiadanie erotyczne

Irse Krmer

Piękna Maria przechadza się po terenie ekskluzywnego hotelu w nadmorskim hiszpańskim miasteczku Puerto de Mogán. W tym otoczeniu przypomina sobie pierwsze lata swojego małżeństwa - chwile tuż po ślubie z jej ukochanym Nico oraz ich pierwszą wspólną noc właśnie w tym hotelu. Tym razem przyjechała tu sama. Nawet kiedy młody i niezwykle przystojny kelner, Roberto, jest gotów spełnić każdą jej zachciankę, Maria nie potrafi zapomnieć o Nico i ich wspólnych, rozkosznych latach...

Janek wybiera się w drogę

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Janek wybiera się w drogę Oj, jak ślicznie tam daleko, Pod tym lasem, nad tą rzeką! Jak się słonko w wodzie złoci! Co tam w łąkach jest stokroci, Co tam zboża, co tam chat, Jak szeroki piękny świat! Tak w pogodny letni ranek Dumał sobie mały Janek, Wystawiwszy główkę płową Aż za furtkę ogrodową, Gdzie w oddali widać het Wstęgę rzeki, wzgórz... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Українська мова. 1 клас. Конспекти уроків. Навчання грамоти (до "Букваря" Большакової І.О., Пристінської М.С.) НУШ

Наталія Будна

Пропонований посібник розроблено відповідно до вимог Державного стандарту початкової освіти, типових освітніх програм та підручника «Українська мова. Буквар» (автори Большакова І.О., Пристінська М.С.). У посібнику подано розгорнуті конспекти уроків навчання грамоти для 1 класу. Видання містить цікавий матеріал для вивчення звуків і букв, зразки бесід, таблиці, схеми, ігри, кросворди, інсценізації, роботи з дитячою книгою, вправи з розвитку зв2019язного мовлення, творчі завдання тощо. Для вчителів початкових класів, студентів педагогічних навчальних закладів та батьків.

Klątwa gruzińskiego tortu

Posłuchaj audycji "Trójkowy znak jakości", w której Michał Nogaś i Wojciech Mann rozmawiają o książce "Klątwa gruzińskiego tortu": link do audycji »   Góry, wino, śpiew Gruzini wierzą, że kraj podarował im Bóg. Gdy Stwórca dzielił ziemię między narody, oni przyszli ostatni. — Spóźniliście się — rzekł do nich z wyrzutem Pan. — Przepraszamy, ale piliśmy wino za Twoje zdrowie — tłumaczyli Gruzini. — Cóż mam z wami począć, nie mam już ziemi, wszystko rozdałem — zatroskał się Pan Bóg. Gruzini pokornie pochylili głowy i trwali w milczeniu. Bóg pogładził swoją długą, siwą brodę, uśmiechnął się i rzekł: — Weźcie więc tę część, którą przygotowałem dla siebie. I tak Gruzini dostali we władanie maleńki kawałeczek ziemi, wciśnięty między brzeg Morza Czarnego a góry Kaukazu.     Gruzja — mały, piękny kraj leżący u stóp Kaukazu. Niemal azjatycki, a jednak bardzo europejski. Kraj ludzi i wilków, któremu przed wiekami powierzono rolę obrońcy chrześcijaństwa przed zagrożeniem ze strony Persów, Arabów i Turków. Nie bez racji: Gruzini, jako drugi naród po Ormianach, już w VI wieku przyjęli chrześcijaństwo jako religię państwową. Ich średniowieczny król, Dawid Budowniczy tytułował się „Mieczem Mesjasza”. Dzieje tego dzielnego i niezależnego kraju to historia wojen z sąsiadami oraz najeźdźcami ze wschodu i zachodu, walki o niepodległość i własną tożsamość. Może pewne podobieństwo losów jest jednym z powodów, dla których Gruzini mają tak wiele sympatii dla Polaków? Jednak my sami niewiele wiemy o Gruzji i Gruzinach. Warto to zmienić, zwłaszcza, że ten kaukaski kraj staje się coraz popularniejszym celem wakacyjnych wyjazdów. A przecież wstyd nie znać zwyczajów, jakie panują w domu gospodarza… Zatem: Salami! Witajcie w Gruzji! A więc taka jest Gruzja! I tacy są jej mieszkańcy?! Komu zawierzyć, jeśli nie Maćkowi Jastrzębskiemu, nie tylko świetnemu radiowcowi, ale też i... reporterowi „papierowemu”. Tą książką po raz kolejny udowadnia, że wie jak i potrafi obserwować, rozmawiać, słuchać, a następnie o tym wszystkim opowiedzieć. Michał Nogaś, Program 3 Polskiego Radia   „Jastrząb” ciągle w świetnej formie! Po dialogach z Rosjanami w bardzo autentycznej Matrioszce, tym razem jesteśmy z autorem w Gruzji. Wnikliwy reporter, którego wrażliwość godna jest najwyższych nagród z literatury faktu, prezentuje obok wielkiego talentu także ogromną intuicję polityczną. Przywołując wypowiedzi byłego prezydenta Gruzji Saakaszwilego, z wielomiesięcznym wyprzedzeniem i ogromną dokładnością rysuje przebieg nadchodzących wydarzeń na granicy Ukrainy i Rosji. Gorąco wierzę, że Maćkowi nie zabraknie wytrwałości w przemierzaniu bezdroży Kaukazu i opisywaniu napotykanych tam ludzi w następnych książkach. Andrzej Person, senator RP   Maciej Jastrzębski napisał kolejną niezwykłą książkę. Przewodnikiem jest gruziński kierowca Dżaba, pełen fantazji inżynier, mający niecodzienne znajomości. Do ostatniej kropki zastanawiamy się, kim naprawdę jest młodzieńcza miłość Dżaby — fiołkowooka Nino. Tajemniczość przeplata się w tej książce z twardą polityką, taką jak wojna 2008 roku, której dokładny opis i konsekwencje nabierają nowego znaczenia w kontekście obecnego ukraińskiego kryzysu. Gorąco polecam! Maria Przełomiec, autorka i prowadząca programu Studio Wschód w TVP Info   Jako Rosjanka i po prababce Gruzinka na wiele spraw poruszonych w książce Macieja Jastrzębskiego patrzę inaczej niż on. Jednak podobnie jak autor wiem, że trudno oprzeć się gruzińskiej gościnności, smakowi potraw, tradycji i cudownym pieśniom. Moja gruzińska prababcia mówiła, że najlepszy przepis na długie życie to częste podejmowanie gości, bo każdy spędzony z nimi dzień wydłuża nasze życie. Tacy są Gruzini. Warto więc odwiedzić Ich piękny kraj. Warto też zacząć podróż do Gruzji od książki „Klątwa gruzińskiego tortu”. Ariadna Rokossowska, rosyjska dziennikarka   Książka Macieja Jastrzębskiego oprowadzi nas nie tylko po Gruzji dzisiejszej. Zapewni nam sporą porcję wiedzy historycznej, przybliży nie do końca jasne i oczywiste tło polityczne, a zarazem zachęci do zasmakowania w gruzińskim winie i specyficznej, ale niezwykle smacznej miejscowej kuchni. Ta książka to skąpana w winie i kaukaskim słońcu opowieść o Sakartwelo, kawałku boskiej ziemi podarowanej tym niezwykłym ludziom. ks. Kazimierz Sowa, dziennikarz, publicysta i podróżnik   Jastrzębski niczym Dante wiedziony po gruzińskiej ziemi przez Dżabę – taksówkarza-przewodnika, szuka wyjścia z „ciemnego lasu” , by objaśnić wielowymiarowość Gruzji i pokazać, że Gruzini właśnie w Polakach widzą przyjaciół, ponieważ — jak sami mawiają — łączy ich wspólny stereotyp: „miłość do wódki i nienawiść do wspólnego wroga”. Jastrzębski kreśli obraz Gruzji z niesłychaną dociekliwością, wyjaśniając przy okazji , dlaczego darowany raj Gruzini utracili bezpowrotnie… Janusz L. Wiśniewski, pisarz i naukowiec Maciej Jastrzębski — włocławianin, który całe swoje zawodowe życie związał z Polskim Radiem. Dziennikarską przygodę rozpoczął w 1988 roku od współpracy z radiową Trójką. Później był reporterem rozgłośni regionalnej w Bydgoszczy. Od wielu lat jest korespondentem zagranicznym Informacyjnej Agencji Radiowej Polskiego Radia. Pracował w Mińsku na Białorusi, a obecnie mieszka w Moskwie i przekazuje najważniejsze informacje dotyczące wydarzeń w Rosji. Jest też specjalnym wysłannikiem Polskiego Radia do Gruzji.  

Dzienniki wdzięczności. Jak jeden rok pozytywnego myślenia może zmienić twoje życie

Janice Kaplan

Wędrówka po świecie wdzięczności pełna ciepła, humoru i wnikliwości zachęci cię do pozytywnego myślenia i rozpoczęcia najlepszego roku twojego życia. Bestseller New York Timesa Janice Kaplan, dziennikarka i była redaktorka pisma Parade, w sylwestrową noc obiecuje sobie, że od tej pory będzie odczuwać wdzięczność i dostrzegać pozytywną stronę wszystkiego, co przytrafia jej się w życiu. Uświadamia sobie, że zmiana nastawienia da jej moc kształtowania własnego samopoczucia, niezależnie od okoliczności. Bazując na swoich doświadczeniach i szeroko zakrojonych badaniach, autorka zgłębia dobroczynny wpływ wdzięczności na każdy aspekt życia, w tym małżeństwo i przyjaźnie, finanse i ambicje zawodowe oraz zdrowie i sprawność fizyczną.

An meine getreuen Hörer

Spiridion Wukadinović

Spiridion Wukadinović Threnodien An meine getreuen Hörer (Statt einer Vorrede) Als ich daranging die Treny Kochanowskis ins Deutsche zu übertragen, war ich überzeugt, dass mein Unternehmen in Polen lebhaften Anklang finden werde. Ich glaubte mich dazu umsomehr berechtigt, als ja bereits meine Übersetzung von Kochanowskis Drama) einen ungewöhnlichen Erfolg zu verzeichnen hatte. Das Stück wurde im Rahmen einer großangelegten Kochanowskifeier von der Deutschen Bühne in ... Spiridion Wukadinović Ur. 7 marca 1870 r. w Wiedniu Zm. 25 maja 1938 r. w Krakowie Kierownik katedry germanistyki na UJ, autor podręczników do niemieckiego, tłumacz. Jego rodzina ze strony ojca (emerytowanego kapitana armii austro-węgierskiej) była pochodzenia serbskiego, ale sam uważał się za Niemca i obywatela austriackiego. Studiował germanistykę i anglistykę w Pradze, Berlinie i Hadze; studia ukończył w 1894. Od 1895 roku pracował w bibliotece naukowej Uniwersytetu w Grazu, w 1897 roku na własną prośbę przeniesiony do biblioteki uniwersyteckiej w Pradze, gdzie był sekretarzem, a od 1903 r. kierownikiem biblioteki. W 1907 obronił swoją pracę habilitacyjną na temat nowożytnego języka oraz literatury niem. i został docentem na Uniwersytecie Niemieckim w Pradze. W 1914 r. objął katedrę germanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie; w związku z tą nominacją w ciągu trzech lat nauczył się języka polskiego. Tymczasem jednak wybuchła pierwsza wojna światowa i nowo mianowany profesor od sierpnia 1914 do września 1915, a następnie po urlopie (wykorzystanym na pracę uniwersytecką) od lipca 1916 do sierpnia 1917 roku pełnił służbę oficerską na terenie Bośni i Hercegowiny, przy granicy serbskiej. Po wojnie wrócił do obowiązków profesorskich i od listopada 1917 r. do 1932 roku kierował katedrą germanistyki na UJ. Wykształcił ponad 100 magistrów i 30 doktorów (prac doktorskich pisanych pod jego kierunkiem było blisko 50). Z czasem jego zainteresowania przesuwały się od niem. literatury współczesnej ku okresowi romantyzmu i oświecenia (dysertacja o Goethem), a także ku średniowieczu. Miał niewielu przyjaciół wśród kolegów profesorów, za to utrzymywał serdeczne stosunki ze swoimi studentami, urządzając z ich udziałem koncerty domowe (jego żona była wybitną skrzypaczką) czy odwiedzając sławną kawiarnię artystyczną w Krakowie, ,,Jamę Michalikową". W 1932 roku, choć nie osiągnął jeszcze właściwego wieku, Wukadinović został zmuszony do przejścia na emeryturę. Zmarł w 1938 r. na anginę, kilka miesięcy po śmierci swojej ukochanej żony, Anny. Został pochowany w rodzinnym grobowcu w Opawie. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.