De profundis

Jean-Marc Bernard

De profundis Z jamy czarnej, z rowu głębi  Wznosimy dziurawe dłonie,  W których bagnet krwawy płonie,  O, Panie, jak lot gołębi!    Ognia rdza, posuchy skaza  Spaliła skronie, jak wióry;  Zwalono na nie wichury  Fal, płomieni i żelaza!    Widzisz nas w skorupie błota,  Uschłych, jak proch, co się kruszy.. [...]Jean-Marc BernardUr. 4 grudnia 1881 w Valence (w płd.-zach. Francji) Zm. 5 lipca 1915 w bitwie Najważniejsze dzieła: La Mort de Narcisse (Śmierć Narcyza), L'Homme et le Sphinx (Człowiek i Sfinks), Pages politiques des po?tes français (Poeci francuscy o polityce), François Villon, sa vie, son ?uvre (François Villon: życie i twórczość) Poeta francuski, przed pierwszą wojną światową prowadził przegląd poetycko-satyryczny ,,Les Gu?pes" (,,Osy"), gdzie publikowali m.in. Paul-Jean Toulet i Francis Carco. Działał w grupie poetyckiej zwanej szkołą fantastów. Skłaniał się ku prawicowym poglądom Akcji Francuskiej. Współpracował z ,,Przeglądem krytycznym idei i książek" (,,Revue critique des idées et des livres"). Powołany do wojska na początku pierwszej wojny światowej, służył w piechocie. Zginął w bitwie w 1915 r. Jego wiersz De profundis stał się bardzo popularny jako opis przeżyć żołnierzy na froncie. W 1923 r. wydano 2 tomy jego dzieł. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Głębia oceanu. Podróże do podwodnego świata

Susan Casey

Głębia oceanu Susan Casey to podwodny odpowiednik Odysei kosmicznej 2001 tak samo zachwycający i efektowny wizualnie, tworzący obrazy tak przekonujące i autentyczne, że podczas lektury dosłownie zanurzamy się w otchłań. To epos o ciągle nie do końca poznanym i wciąż odkrywanym świecie tak niepodobnym do wszystkiego, co znamy znad wody, tak nieprawdopodobnie złożonym, zachwycającym, niezwykłym i pięknym, że nie pozostaje nic innego, jak tylko stać się jego częścią. Oceany zajmują trzy czwarte powierzchni naszej planety, a mimo to wciąż stanowią dla nas tajemnicę. Susan Casey zabiera nas w głąb ich sekretów, abyśmy przeżyli zachwyt nad nieskończonym pięknem oceanicznej otchłani, a dostrzegając ją i poznając, zdali sobie sprawę z tego, jak nierozerwalnie jesteśmy z nią związani, a co za tym idzie, jak bardzo za nią odpowiedzialni. Ta książka to podróż, z której powrócimy spokojniejsi i pełni zachwytu, a przede wszystkim bardziej wrażliwi na świat.

Pożądanie 8: Przejażdżka - opowiadanie erotyczne

Malva B

Posyła bezmyślny uśmiech do mijającej ich nastoletniej matki, ciągnącej za rękę upartego dwulatka. Alison ma nadzieję, że nie zauważyli, iż w tym samym momencie rozsuwała nogi. Chris podnosi jej spódniczkę. Odsuwa jej figi na bok i wsuwa palec do jej cipki. Potem dwa. Trzy. Fala gorąca zalewa górną część jej ciała. Następnie dolną. Aż po same palce u stóp. Alison zdejmuje buty i opiera nogi o deskę rozdzielczą. Odsuwa siedzenie do tyłu." Na imprezie dla swingersów, na którą wybrała się z Chrisem, Alison przez przypadek wpadła na tajemniczą dziewczynę. Teraz jest zmęczona swoim nowym, lesbijskim życiem, które co prawda jest przepełnione namiętnym seksem, ale też ją tłamsi... W dzień swoich urodzin spotyka się z Chrisem, który zabiera ją na przejażdżkę autem, której kobieta nigdy nie zapomni. Uważaj, czego sobie życzysz. Słowa klucze: erotyka, seks, pragnienie, pożądanie, namiętność, swingersi, lesbijki, lgbtq, urodziny

Igrzyska śmierci. Igrzyska śmierci

Suzanne Collins

Każdego roku młodzi mieszkańcy państwa Panem, powstałego na gruzach dawnej Ameryki Północnej, zmuszani są do wzięcia udziału w Głodowych Igrzyskach okrutnym telewizyjnym show. Jest to forma upiornej daniny, jaką płacą władzom kraju za dawną rebelię. Bohaterką, a jednocześnie narratorką audiobooka jest szesnastoletnia Katniss Everdeen, która mieszka z matką i młodszą siostrą w  jednym z najbiedniejszych dystryktów nowego świata. Katniss po śmierci ojca jest głową rodziny musi troszczyć się o młodszą siostrę i chorą matkę. Okrutny zbieg okoliczności sprawia, że tym razem na arenę walki trafia właśnie ona. Choć wcale tego nie chce, zmuszona będzie wybierać między instynktem samozachowawczym a śmiercią, między życiem a... miłością. Igrzyska śmierci to pierwsza część doskonałej powieści o przyszłości, która niepokojąco przypomina teraźniejszość. 

Moje zmory

Gwendoline Riley

Matka uparta jak osioł lub potulna jak baranek, tylko nie wtedy, gdy trzeba. Ojciec sam sobie zazdrościł, że jest tak wspaniałym człowiekiem. I ona, Bridget, młoda kobieta, która próbuje wydostać się z cienia, jaki na jej dorosłe życie rzuciło dzieciństwo dzielone między rozwiedzionych rodziców. Dorosła już córka pragnie zrozumieć, kim tak naprawdę była jej matka. Niepoprawną marzycielką, zdystansowaną dziwaczką, a może samotną kobietą, która od życia zawsze chciała więcej, niż mogła dostać? I choć Bridget stara się przegonić zmory przeszłości i na zawsze pożegnać się z bolesnymi wspomnieniami, kolejne wybryki matki na nowo przypominają jej trudy dorastania. Powieść Gwendoline Riley to poruszająca historia o odchodzeniu rodziców, których śmierć może być zarówno ciężarem, jak i wyzwoleniem. A przede wszystkim wciągająca opowieść o więziach rodzinnych, z humorem i delikatnością zapraszająca czytelnika do analizy złożonych relacji matek i córek. Każdy, kto ma matkę, powinien przeczytać Moje zmory pióra wybitnie błyskotliwej Gwendoline Riley. [] Chirurgicznie precyzyjne i ostre jak brzytwa zdania [] kreślą przed nami cały pejzaż uczuciowy. Olivia Laing Moje zmory Riley są z wielu powodów niepokojącą i dotkliwą prozą: rozdrapują blizny po bezwarunkowej miłości, dobierają się do kwestii dziedzictwa i obciążenia rodzinnego. Ale najważniejsze: zrywają umowę między narratorką a czytelnikami. Dzieło ponure, miażdżące i zapadające w pamięć. Alex Preston, The Observer Niby niepozorna, a potężna proza. [] Dużo się obecnie pisze czułostkowych, czołobitnych powieści o kobiecości. Ta orzeźwiająca, osobna książka wyłamuje się z szeregu. Claire Allfree, Evening Standard Niby niepozorna, a potężna proza. [] Dużo się obecnie pisze czułostkowych, czołobitnych powieści o kobiecości. Ta orzeźwiająca, osobna książka wyłamuje się z szeregu. Claire Allfree, Evening Standard Ta przenikliwa, świetnie zbudowana powieść wspaniale łączy przeszywający smutek z przewrotnym dowcipem, ostrość wyrazu z czułością przekazu. Bezbłędne dialogi. Dotkliwe relacje między postaciami. To wyrafinowana, napisana celnym i subtelnym stylem książka o wielkich tematach: życiu i miłości. Monica Ali Riley maluje portrety swoich rodziców z mroczną, dowcipną precyzją, nie odpuszczając ani jednej wady, śmiesznostki czy rysy. [] Smakowicie przykra książka. Justine Jordan, The Guardian Autorka ma czuły słuch i bezlitosne poczucie humoru. Moje zmory to znakomita powieść. Kevin Barry Dawno nie czytałem tak prześmiesznie smutnej i nieoczekiwanie wzruszającej książki. Moje zmory przesyca nieoczywiste, typowo angielskie gorzkie poczucie humoru, w którym porażka i rozczarowanie odsłaniają przewrotnie komiczne oblicze. Riley z ogromnym talentem stwarza postaci jak żywe, mistrzowsko posługując się jednym celnym słowem, gestem albo sceną. Chris Power Samo życie: ból, miłość, milczenie i to, na co słów nie starcza. Proza Gwendoline Riley jest tak wyostrzona, że przy jej lekturze nietrudno się zranić. Elizabeth Macneal Riley ma zdolność wnikania w skryte subtelności, ciemne uliczki i ślepe zaułki ludzkich dusz i związków, a to, co tam odnajduje, przekuwa w treściwą i rozdzierającą prozę. Baya Simons, Financial Times Arcydzieło zwięzłości. [] Moje zmory przynoszą pełen czarnego humoru, ale wierny portret tego wszystkiego, co może straszyć w rodzinie niczym mroczne widmo. N. J. Stallard, Literary Review Dojmująco smutna i niepokojąca, lecz szalenie śmieszna powieść. [] Dzieło Riley pobrzmiewa tym, co wyparte. [] Jedna z tych książek, w których pozornie nic się nie dzieje. [] Błyskotliwa, zmyślna, lakoniczna, cierpka i mroczna []. Rose Ruane, BBC Scotland

Zdążyć z miłością

Beata Majewska

Czy można zwlekać z miłością? Trzydziestoletnia Olga jest kobietą wykształconą, majętną i atrakcyjną. Zmagając się z życiowymi problemami - chorobą i miłosnymi niepowodzeniami - stara się nie okazywać uczuć. Ale to tylko gra pozorów. Kiedy poznaje Kamila, samotnego ojca ośmioletniej Faustyny i czteroletniego Maksia, niespodziewanie odkrywa miłość. Zakochuje się w mężczyźnie z wzajemnością. Dzieci Kamila całym sercem akceptują Olgę, a ona sama dostrzega w nich dar od losu. Wkrótce para się pobiera, ale czy nowa rodzina wypełni miłością puste miejsca w sercu Olgi?

Saga rodu z Lipowej. Saga rodu z Lipowej 7: Za głosem serca

Marian Piotr Rawinis

Losy rycerskiego rodu z Lipowej toczą się dalej. Wydawało się, że nikt nie jest w stanie pokonać Ostasza. Nikt oprócz niej... Lipowa szykuje się na wesele. Piękna i światowa pani Judyta całkowicie omotała jej właściciela. Od jej przybycia przyszły mąż istnieje tylko po to, aby spełniać zachcianki swojej przyszłej żony. Judyta pewna swej pozycji oraz urody wybiera się do Krasawy. Mikołaj oczarowany urokiem kobiety, ślubuje jej wierność oraz służbę. Zupełnie nieświadomy tego, że do Doliny przyjeżdża wciąż zakochana w nim Hedwiga.

Prawa losu czyli trzy kroki do sukcesu i szczęścia

Oleg Gadecki

Wiedza i sposób jej przekazywania przez Olega Gadeckiego to unikat. Nie tylko dlatego, że autor nawiązuje do uniwersalnych praw natury w połączeniu z najnowocześniejszymi osiągnięciami psychologii. Oleg Gadecki po prostu żyje tak, jak naucza, dlatego też wiedza, którą się dzieli, trafia prosto w serce, porusza duszę i zmienia życie. Studiując w instytucie, który założył Oleg Gadecki, współpracując z nim, tłumacząc jego warsztaty i kursy, mogłam osobiście obserwować szacunek, z jakim odnosi się on do uczniów i współpracowników, jego profesjonalizm w przekazywaniu wiedzy słuchaczom, zaangażowanie w rozwój własnych projektów oraz umiejętność inspirowania innych do pozytywnych zmian w ich życiu. To spotkanie, te studia i ta wiedza zmieniły moje postrzeganie świata i ludzi już na zawsze. Dzięki nim znalazłam swoje życiowe przeznaczenie i rozwiązałam problemy, które uważałam za nierozwiązywalne. Z radością obserwuję, jak zmienia się na lepsze życie i postawa ludzi, którzy zetknęli się z naukami wedyjskimi. Anna Ewa Wrzesińska Absolwentka psychologii społecznej w Instytucie Psychologii Zorientowanej na Wartości Olega Gadeckiego. Autorka treści opartych na wiedzy wedyjskiej i dawnych praktykach rodowych, poświęconych tematyce rodu i relacji międzyludzkich (www.mocrodu.pl). Oleg Gadecki to znany psycholog, psychoterapeuta, filozof i autor książek oraz rektor Instytutu Psychologii Zorientowanej na Wartości. Metoda, której jest twórcą, w unikatowy sposób łączy prastarą wiedzę o duchowości i uniwersalnych prawach natury z najnowocześniejszymi osiągnięciami współczesnej psychologii.