Hymn do piękna

Charles Baudelaire

Hymn do piękna Czy znijdziesz z niebios, czyli otchłań cię wyzieje,  Piękności, wzrok twój boski i piekielny razem  Dobrodziejstwa i zbrodnie bez wyboru sieje —  I w tym działania wina jest wiernym obrazem.    W twym oku zachód słońca i zórz łuny gorą,    Rozlewasz wkoło wonie jak wieczór burzliwy:    Twe całusy napojem, usta są amforą,    Przez nie dziecko jest mężem, mąż słabnie tchórzliwy.  Czyś rodem z czarnych piekieł, czy z krain jutrzenki?  Jak pies, za twoją szatą idzie Przeznaczenie;  Radość i klęski na traf lecą z twojej ręki. [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wzorce projektowe. Kurs video. Schematy rozwiązań w języku Java

Rafał Sawicki

Obierz kurs na wzorce projektowe W 1994 roku w książce Design Patterns: Elements of Reusable Object-Oriented Software pierwszy raz pojawia się pojęcie wzorca projektowego. Jego autorzy, znani jako Banda Czworga, nazywają wzorce projektowe gotowymi schematami rozwiązań typowych programistycznych problemów. Można rzec, że dzięki tym schematom nie musimy wyważać otwartych drzwi. Należy je traktować jak poradniki oparte na wieloletnim doświadczeniu i najlepszych praktykach programowania obiektowego. Wzorce projektowe opisują, w jaki sposób poszczególne klasy komunikują się ze sobą, aby rozwiązać ściśle określone zagadnienie. Stanowią zbiór zasad dostosowany do danego problemu, nie są jednak gotowymi do skopiowania metodami, które można zastosować w kodzie. Dlatego wybór niewłaściwego w danej sytuacji wzorca może przynieść więcej strat niż korzyści, a znajomość wzorców projektowych to podstawowa umiejętność w pracy z kodem, zwłaszcza złożonym. Jeśli chcesz wiedzieć, jak przekuć znajomość wzorców projektowych w kod wysokiej jakości, nasz kurs jest właśnie dla Ciebie! Z naszym profesjonalnym szkoleniem: Poznasz najpopularniejsze grupy wzorców projektowych, w tym: o wzorce behawioralne (Pusty obiekt, Obserwator, Polecenie, Metoda szablonowa, Łańcuch zobowiązań) o wzorce kreacyjne (Singleton, Budowniczy, Fabryka, Metoda wytwórcza, Fabryka abstrakcji) o wzorce strukturalne (Adapter, Dekorator, Fasada, Pełnomocnik) Nauczysz się implementować wzorce projektowe Poznasz przypadki użycia wzorców projektowych, a także sytuacje, w których nie powinno się ich stosować Nauczysz się odpowiednio dobierać wzorce i dostosowywać je do swoich potrzeb Dowiesz się, jak rozpoznać wzorzec w istniejącym już kodzie i jak z nim pracować Wzorce projektowe. Kurs video. Schematy rozwiązań w języku Java to szkolenie, które wzniesie Cię na wyższy poziom wiedzy programistycznej. Po nauce dobrych praktyk i podstaw języka obiektowego wzorce projektowe są kolejnym ważnym do opanowania elementem w rozwoju aspirującego programisty. Rozdziały, z których składa się nasz kurs, są poświęcone poszczególnym schematom i ich implementacji w języku Java. Na początku poznasz wzorce kreacyjne odpowiedzialne za inicjalizację i konfigurację nowych obiektów. Kolejną grupą do odkrycia będą wzorce behawioralne opisujące złożony przepływ aplikacji i interakcji między obiektami. W ostatniej części kursu zagłębisz się we wzorce strukturalne wyjaśniające powiązania pomiędzy strukturami obiektów. Dzięki temu praktycznemu wdrożeniu będziesz w stanie tworzyć lepszy i łatwiejszy w utrzymaniu kod, a rozpoznanie wzorca w obcym kodzie będzie dla Ciebie błahostką. Wzorce projektowe to byty, z którymi programista ma do czynienia na co dzień. Ich znajomość i umiejętność implementacji ułatwi Ci zrozumienie systemu, nad którym pracujesz, a to fundamentalny krok ku temu, by stać się efektywniejszym programistą.

Mapa Agile & Scrum. Jak się odnaleźć jako Scrum Master

Mateusz Żeromski

Lepiej, szybciej, skuteczniej! SCRUM, czyli zwinne (ang. Agile) podejście do wytwarzania usług i produktów, wymyślono po to, by realizować zadania w krótszym czasie, z użyciem mniejszej ilości zasobów i w jak najlepszym "dopasowaniu" do oczekiwań klienta. Zespoły pracujące w Scrumie, starzy agile'owi wyjadacze, zwykle sobie to podejście chwalą i chętnie korzystają z niego przy prowadzeniu kolejnych projektów. Niestety dla osoby, która dopiero zaczyna pracować w podejściu zwinnym, sprawa zwykle nie jest prosta. Wdrożenie się do "zwinności" wymaga czasu i wskazówek od doświadczonych Scrum Masterów. Skoro mowa o wskazówkach od bardziej doświadczonych praktyków Scrumu - książka, którą Ci proponujemy, stanowi świetny wstęp do tego, by zacząć działać zwinnie. Jej autor, sam znawca tematu, praktykujący Agile & Scrum oraz dzielący się tą wiedzą z uczestnikami szkoleń, zebrał w tej publikacji wskazówki własne i wielu innych Scrum Masterów. Poczynając od zupełnych podstaw i zasad Scruma, przez problemy, z jakimi spotkasz się w codziennej pracy nad projektami, aż po kwestie dyskusyjne, postrzegane z różnych punktów widzenia - niniejszy poradnik stanowi swego rodzaju kompendium praktycznej wiedzy na temat Scruma i Agile'a podany w przystępnej hasłowej formie. Dzięki temu będzie Ci się łatwo po nim poruszać. Książka składa się z dwóch głównych części. Pierwsza, napisana wspólnie przez praktyków, opiera się na naszych doświadczeniach. Nie boimy się poruszać ważnych tematów, nie pomijamy ich. Stworzyliśmy przewodnik, w którym poruszamy wiele różnych obszarów i wierzymy, że każdy otwarty czytelnik znajdzie coś dla siebie. Druga część jest transkrypcją kursu Agile & Scrum. Współautorzy pierwszej części książki: Bartosz Pierzchalski - Z wykształcenia pedagog resocjalizacyjny, zawodowo związany z branżą badawczą, w której zajmuje się usprawnianiem procesów i doskonaleniem firmowych produktów. Swoje kompetencje rozwijał jako menedżer projektów, coach mocnych stron, trener programów społecznych oraz instruktor sportów walki. Od 2020 r. związany z podejściem zwinnym, aktywnie propaguje wykorzystanie Scruma w przestrzeniach zawodowych i prywatnych. Sylwia Skolimowska - Posiada wieloletnie doświadczenie jako Kierownik Projektów IT w branży mediowej. W związku ze swoimi zainteresowaniami dotyczącymi projektów i poszerzaniem wiedzy w tym zakresie została Scrum Masterem. Obecnie wykorzystuje zdobytą wiedzę i doświadczenie w swoim środowisku zawodowym. Mateusz Żeromski - Niepoprawny optymista, który obrał sobie za cel popularyzowanie Agile'a i Scruma. Założyciel meet-upu Scrum Warsaw, autor dwóch książek oraz Akademii Scrum, w ramach której powstała ta książka. Wierzy w zespoły, w to, że w pracy można naładować baterie, odpocząć od codzienności, miło spędzić czas - ale tylko wtedy, gdy mamy dobry i mocny zespół. Niech #Scrum będzie z Wami! Gabriela Załoga - Wspiera organizacje w procesie budowania wartościowych produktów. Doświadczenie ze sportu wykorzystuje podczas budowania mistrzowskich zespołów. Balansuje pomiędzy biznesem a zespołami technologicznymi. Pasjonatka odkrywania i rozwijania produktów. Nie lubi marnotrawstwa, dlatego nieustannie kwestionuje status quo. Czerpie energię od ludzi, ceni wartościowe dyskusje, zwłaszcza te przy kawie. Prywatnie minimalistka. Lubi otaczać się dobrą sztuką i designem. Odpoczywa, spacerując z psem, czytając, medytując lub praktykując jogę. Andrzej Piechocki - Entuzjasta zwinności. Absolwent zarządzania i marketingu na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu, z doświadczeniem w różnych branżach. 100% Scrum Master licensed by PSM II /scrum.org/ Tomasz Balicki - Strategy & Operations Manager, specjalista w zakresie zarządzania projektami międzynarodowymi (Agile, Scrum Master), planowania marketingowego, strategii klienta i kreowania marki. Jest menedżerem operacyjnym z ponad 10-letnim międzynarodowym doświadczeniem zawodowym, zorientowanym na procesy, procedury i projekty w zakresie budowania nowych ścieżek rozwoju, zarządzania marką i rozwoju biznesu. Jego mocnymi stronami są efektywne realizowanie KPI związane z wdrażaniem innowacji w realizowanych kampaniach CRM, targetowanie, sekwencjonowanie, testy A/B.

Ten dom

Julian Kornhauser

Julian Kornhauser Zjadacze kartofli Ten dom Ten dom, przykryty dachem słońca, pachnący tynkiem, ten dom, odwrócony twarzą do rzeki, która w biegu gubi szalik trawy, ten dom, to drzewo ukrytych wiadomości, to oko niewdzięcznej ulicy, ten dom, który stracił zaufanie do okien, t... Julian Kornhauser ur. 20 września 1946 Najważniejsze dzieła: Nastanie święto i dla leniuchów (1972), W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów (1973), Zabójstwo (1973), Świat nie przedstawiony (wraz z Adamem Zagajewskim, 1974), Stan wyjątkowy (1978), Zjadacze Kartofli (1978) Poeta, prozaik, krytyk literacki, znawca i tłumacz literatury serbo-chorwackiej, profesor Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W PRL-u działacz opozycji. Jeden z czołowych reprezentantów poetyckiej Nowej Fali lat 70, wraz z Adamem Zagajewskim współautor kluczowej dla tego nurtu książki krytycznej Świat nie przedstawiony. Od innych przedstawicieli nurtu odróżnia go kontrolowana skłonność do surrealistycznego obrazowania, elementy symbolizmu i zwrot ku tematyce prywatnej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Linux DevOps. Kurs video. Jenkins, Ansible, Terraform i Traefik

Adam Raźniewski

Wybierz kurs Linux DevOps Termin DevOps (od angielskich słów development and operations) dotyczy metodyki zespolenia rozwoju i eksploatacji systemów informatycznych w taki sposób, by zapewnić im odpowiednią jakość. Metodyka ta, po raz pierwszy zaprezentowana na konferencji DevOps Days w 2009 roku, zakłada ścisłą współpracę administratorów oraz programistów, bierze pod uwagę zależności między rozwojem i utrzymaniem IT, kładzie nacisk na skrócenie wdrażania funkcji w oprogramowaniu. I tu w odniesieniu do DevOps pojawia się automatyzacja. Bo przecież dostępne rozwiązania pozwalają na to, by większość procesów wiążących się z wytwarzaniem oprogramowania odbywała się automatycznie? Dotyczy to tworzenia kodu, testów, wdrożeń, analiz, budowania infrastruktury. Proponowany przez nas kurs skupia się na kilku aspektach związanych z automatyzacją w duchu DevOps. Omawia takie zagadnienia jak wirtualizacja i wirtualizatory, tworzenie skryptów i budowanie pipelinów w Jenkinsie, planowanie infrastruktury z Terraform, użycie Ansible do automatyzacji pewnych czynności i wykorzystania proxy. W szkoleniu poruszamy tematy, które mogą okazać się pomocne na każdym etapie tworzenia oprogramowania - bez automatycznych testów zespół projektowy nie dowie się, w którym momencie dana funkcjonalność przestała działać; bez automatycznego wdrożenia narazi projekt na pojawienie się poważnych błędów; bez automatycznego tworzenia infrastruktury nie przekona się, jakiej maszyny potrzebuje, a bez znajomości chmury trudno będzie mu oszacować liczbę czekających usług. Co Cię czeka w trakcie naszego kursu Linux DevOps? W ramach kursu video Linux DevOps: Nauczysz się obsługi systemów wirtualizacji z hipernadzorcą typu 1 i 2. Poznasz zasady instalacji Jenkinsa oraz tworzenia w nim zadań i pipelinów. Dowiesz się, jak zintegrować Jenkinsa z GitLab, Slackie i pocztą. Rozeznasz się na rynku dostawców z sektora chmurowego. Będziesz tworzyć i planować infrastrukturę z Terraform. Zobaczysz, jak się instaluje, używa i kreuje playbooki z Ansible. Co więcej... Podczas szkolenia uzyskasz wiedzę dotyczącą forward i reverse proxy oraz ich zastosowania. Linux DevOps. Kurs video. Jenkins, Ansible, Terraform i Traefik stanowi wstęp do zagadnień związanych z metodyką DevOps, tym samym daje świetną bazę niezbędną do tego, by dalej samodzielnie poszerzać wiedzę. Więcej o DevOps Metodyka rozwoju oprogramowania DevOps sprawdza się szczególnie w większych organizacjach, gdzie występuje stosunkowo wysoka częstotliwość edycji użytkowanego (lub pisanego dla klienta) oprogramowania. Dzięki temu, że zespół zwyczajowo korzysta z takich narzędzi komunikacji jak wideokonferencje, komunikatory, e-maile oraz serwisy internetowe klasy wiki, możliwe jest zapewnienie najpełniejszego zrozumienia wymagań projektowych i maksymalnie efektywnej współpracy w ramach grupy roboczej. By móc w pełni wdrożyć tę metodę pracy, zespół musi stosować programowanie zwinne (lub podobne), dokonywać częstych wdrożeń, udostępniać infrastrukturę w chmurze i korzystać z narzędzi automatyzacji oraz przekazać zarządzanie konfiguracją do centrum danych. Sprawdź także nasze kursy CSS dostępne w naszej ofercie.

Znachor

Michał Śmielak

Dawno żadna powieść nie pochłonęła mnie tak jak "Znachor". Michał Śmielak to świeża krew w polskiej powieści kryminalnej, ale jestem przekonany, że szybko znajdzie się na listach bestsellerów. Piotr Kościelny Łowca. Sędzia. Kat. Czy można oddać sprawiedliwość w ręce jednej osoby? Czy krzywdę można naprawić zbrodnią? Na terenie całego kraju w tajemniczych okolicznościach umierają uzdrowiciele, znachorzy i cudotwórcy. Czy to okrutny morderca obrał ich sobie za cel, czy jak twierdzi policja to seria niefortunnych zbiegów okoliczności? Zabójca podobno wyszukuje ofiary tylko spośród znanych uzdrowicieli i rozprawia się z nimi za pomocą metod z czasów polowań na czarownice. Jeśli nikt mu nie przeszkodzi, w Polsce zapłoną stosy. Krzysiek ma dwadzieścia lat i diagnozę dającą mu sześć miesięcy życia. Chwytając się ostatniej deski ratunku, trafia na terapię do Jakuba, tajemniczego uzdrowiciela. Wspólnie z prowincjonalnym policjantem będą musieli stawić czoło mordercy. Rozpoczyna się wyścig z czasem i śmiercią. Wyścig, w którym każdy oszukuje. Pod postacią trzymającego w napięciu thrillera Michał Śmielak opowiada o desperackiej walce ludzi chorych o życie i zemście wymierzanej uzdrowicielom, dającym złudne nadzieje na wyzdrowienie. Czytajcie jednak uważnie, bo w tej powieści nic nie jest tym, na co wygląda. Nikodem Maraszkiewicz, Magazyn Dobre Książki

My Little Song (II)

Cyprian Kamil Norwid

My Little Song (II) For the country dear where but a crumb of bread  Up from the ground with reverence we heave,  Adoring thus the Boon by Heaven spread...  O Lord I grieve...    And for the land where storks nests to destroy  As a serious misdeed we do perceive,  For they provide us all with mirth and joy...  O Lord I grieve...    And for the country where each greeting nod  Is dear to Him in whom we do believe,  For meeting friends we say: «Praise be to God». [...] Cyprian Kamil Norwid Ur. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta Kwiatek   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Platforma Node.js. Przewodnik webdevelopera. Wydanie III

David Herron

Platforma Node.js służy do tworzenia aplikacji ogólnego przeznaczenia w języku JavaScript, które nie wymagają przeglądarki internetowej, a sam kod może działać zarówno po stronie klienta, jak i serwera. W Node.js wykorzystano szybki silnik JavaScriptu, V8. Platforma ta udostępnia stabilną bibliotekę do obsługi asynchronicznych sieciowych operacji wejścia-wyjścia. Dodatkowo programista ma do dyspozycji bogaty zestaw niezależnych modułów. Szczególnie atrakcyjne jest wykorzystanie Node.js do budowy aplikacji związanych z internetem rzeczy (IoT) i mikrousług. W tej książce znajdziesz przegląd zagadnień potrzebnych do nauki programowania w Node.js. Dowiesz się między innymi, w jaki sposób można zaimplementować mechanizmy przechowywania danych w bazach danych, uwierzytelniania użytkownika czy komunikacji między użytkownikami w czasie rzeczywistym. Dodatkowo zaprezentowano tu technikę instalowania kodu na serwerze za pomocą platformy Docker. Nie zabraknie też opisu najlepszych praktyk z dziedziny tworzenia oprogramowania i rozkładania dużego obciążenia między serwery zaplecza. Ciekawym tematem ujętym w książce jest implementacja mikrousług REST w architekturze wielowarstwowej. Najważniejsze zagadnienia przedstawione w książce: czym jest platforma Node.js, jak się rozwija i do czego może się przydać opis konfigurowania platformy i omówienie modułów, a także korzystanie z narzędzia npm tworzenie aplikacji dla urządzeń mobilnych, w tym wdrożenie modelu REST korzystanie z biblioteki Socket.IO testowanie aplikacji, w tym testy jednostkowe, testy REST i testy funkcjonalne Node.js — platforma, która zapewnia niezawodność, prostotę i wydajność kodu! David Herron przez wiele lat był inżynierem oprogramowania w Dolinie Krzemowej. Pracował nad różnorodnymi projektami, włączając w to aplikacje do monitorowania wydajności systemów paneli słonecznych. Jako starszy inżynier w Sun Microsystems pracował w zespole Java SE Quality Engineering, Herron pracował też dla firmy VXtreme nad oprogramowaniem, które później stało się aplikacją Windows Media Player. Interesuje się pojazdami elektrycznymi, światowymi zasobami energii, zmianami klimatu i ochroną środowiska.