W cieniu wiązów

Anatole France

W cie­niu wią­zów I Sa­lon, w któ­rym od­by­wa­ły się ofi­cjal­ne przy­ję­cia kar­dy­na­ła ar­cy­bi­sku­pa, był przy­ozdo­bio­ny za Lu­dwi­ka XV bo­ga­tą rzeź­bą w drze­wie, ma­lo­wa­ną na ko­lor ja­sno­po­pie­la­ty. Po­sta­cie ko­bie­ce sie­dzą­ce wśród ale­go­rycz­nych or­na­men­tów zdo­bi­ły ką­ty su­fi­tu. Na ko­min­ku lu­stro, zło­żo­ne z dwóch czę­ści, po­kry­te by­ło u do­łu dra­pe­rią z pur­pu­ro­we­go ak­sa­mi­tu, na któ­re­go tle wy­nu­rza­ła się nie­po­ka­la­nej bia­ło­ści, prze­pa­sa­na błę­kit­ną szar­fą sta­tua Naj­święt­szej Pan­ny z Lo­ur­des. Na ścia­nach roz­wie­szo­ne by­ły ema­lio­wa­ne me­da­le w zie­lo­nych plu­szo­wych ra­mach, oleo­dru­ko­we por­tre­ty pa­pie­ży Piu­sa IX i Le­ona XIII oraz ha­fty przy­wie­zio­ne ja­ko pa­miąt­ki z Rzy­mu przez po­boż­ne da­my die­ce­zji. [...]Anatole FranceUr. 16 kwietnia 1844 w Paryżu Zm. 12 października 1924 w Saint-Cyr-sur-Loire (w środkowej Francji) Najważniejsze dzieła: Zbrodnia Sylwestra Bonnard (1881), Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką (1892) oraz Bogowie łakną krwi (1912) Właśc. François-Anatole Thibault.Francuski poeta, pisarz i dziennikarz. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1921). Ojciec Anatole'a, dawny podoficer, prowadził w Paryżu znaną księgarnię, Librairie France-Thibault. Syn wychował się w atmosferze erudycji i fascynacji czasami rewolucji francuskiej. Pseudonim France odziedziczył po ojcu. Nie chciał jednak przejąć przedsiębiorstwa, ojciec zaś nie pochwalał synowskiej "pisaniny". Anatole obrał na swojego mistrza poetę Charles'a Leconte de Lisle (1818-1894), razem pracowali jako bibliotekarze w Senacie. Od 1867 wchodził w skład grupy poetyckiej Parnas. Pisywał też powieści satyryczno-heroikomiczne. Krytykował hipokryzję obyczajową, opowiadał się za wolnością. Z pierwszego małżeństwa (1877-1892) miał córkę Suzanne (1881-1918). Drugie zawarł w 1920 r. Utrzymywał relacje uczuciowe z wieloma kobietami. Powieść Zbrodnia Sylwestra Bonnard przyniosła mu nagrodę Akademii Francuskiej, której członkiem został w 1896 r. Angażował się w sprawy społeczne, stanął w obronie Alfreda Dreyfusa (1898), był współzałożycielem Ligi Praw Człowieka i Obywatela, protestował przeciwko rzezi Ormian w Turcji (1915-1916). Na początku pierwszej wojny światowej pisał teksty zagrzewające do boju, czego później żałował i wbrew nastrojom społecznym stał się orędownikiem pokoju z Niemcami. W 1921 r. otrzymał nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W 1922 r. całość jego dzieł została przez papieża potępiona dekretem Kongregacji Nauki Wiary. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Konie i furman

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Konie i furman Koniom, co szły przy dyszlu, powtarzał woźnica: Nie dajcie się wyprzedzić tym, co są u lica. Goniły się pod wieczór, zacząwszy od rana. Wtem jeden z przechodzących rzecze do furmana: Cóż ci stąd, że cię słucha głupich bydląt rzesza? A furman: Kon... Ignacy Krasicki Ur. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (Monitor), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Robiłem to z żywym trupem

Karol Mitka

Książka ta uzyskała nominację Kapituły Nagrody Polskiej Literatury Grozy im. Stefana Grabińskiego na rok 2015. Horror z powstającymi z grobu żywymi trupami, które atakują ludzi w dość nietypowy sposób. Sporo w nim brutalności, erotyki i, ogólnie rzecz biorąc, tematów tabu. Bardzo dynamiczna, dobrze skonstruowana i zaskakująca fabuła z interesującym finałem. Można tę pozycję potraktować po prostu jako nietypową rozrywkę. Można też popatrzeć na nią inaczej: jako na groteskę wyszydzającą, poprzez ekstremalne natężenie przekazu, panoszące się w (pop)kulturze przemoc, seks oraz modę na wszelkiego rodzaju ekstremizmy i dewiacje. Tak czy inaczej, nie ulega wątpliwości, że autor prowadzi z czytelnikiem specyficzną grę. Podobnie jak (w dziedzinie filmu) robią to panowie Quentin Tarantino, Lars von Trier czy Patryk Vega, których dzieła zarówno odpychają jak i przyciągają. Świat opanowany przez zombie to dosyć oklepany temat, ale tym razem wziął się za niego Karol Mitka. Co prawda jego epidemia nie atakuje całego globu, a tylko Polskę, ale za to objawy choroby są dosyć nietypowe. Żywe trupy, tylko rodzaju męskiego, czują mocny pociąg homoseksualny. Stawić im czoła może tylko równie perwersyjny bohater. [Underluk – bramygrozy.pl] Nie jest to pozycja dla wszystkich, zresztą nie jest to odkrycie roku, bo ktoś kto kupuje Horror Masakra nie oczekuje chyba że w środku są przepisy kulinarne. Powyższa nowela to coś co mogło powstać tylko w niesamowicie chorym umyśle, i dlatego tak bardzo mi się podobała. Nie wiem w jaki sposób mogę opisać wam fabułę, chyba najprościej napisać że jest to historia zombie apokalipsy. Jeśli jednak spodziewacie się wyjadania mózgów to trochę się zdziwicie bowiem umarli pragną nie naszego najważniejszego organu a niczym nieskrępowanego seksu. Tak, dobrze czytacie, jak was coś złapie, to wasza dupa, gałki oczne czy inne cuda są w potrzasku. W tle tego całego bałaganu stoi on – nasz bohater, gej i nekrofil, który okazuje się kluczem do rozwiązania zagadki zombie. Mimo że nowelka ma 50 stron i można ją przeczytać dość szybko to akcja nawet na chwile nie zwalnia, mamy pościg, wybuchy, pistolety, geja i jeszcze więcej seksu (oczywiście z facetem, w końcu seks homoseksualny jest bardziej męski bo bierze w nim udział dwóch facetów). [Maciek – lubimyczytac.pl] Piękna okładka, jak zwykle stworzona przez Pana Goryla, idealnie pasuje do cudownie paskudnych treści znajdujących się w środku. Informacja z tyłu okładki sugeruje nam, że jeśli mamy ochotę na seks, to lepiej zrobić to teraz, gdyż po lekturze już nigdy nie będzie on wyglądał tak samo. Na mnie na szczęście tego typu ostrzeżenia, a także treści, działają odwrotnie, zatem ze spokojem mogłam zasiąść do czytania, nie przejmując się tym, co będzie w przyszłości. Autor szczegółowo opisuje sceny, które nie wszyscy chcieliby czytać, doświadczać. Mnie one intrygowały i podobała mi się dokładność z jaką to robił. Prosty język, niekiedy zbyt prosty. Chamski, wulgarny, obleśny. Dokładnie taki, jak główny bohater. Zatem całość współgra idealnie. W połączeniu z chorą fabułą, daje nam idealny ogłupiacz na jeden wieczór. Prawdą jest, że osoby wrażliwe i nie przyzwyczajone do ekstremalnego horroru, nie gustujące w bizarro, mogą mieć problem z przebrnięciem przez całość. Autor nie oszczędza swych czytelników, atakuje dosadnymi, niekiedy ostrymi, opisami. Pożądanie, seks i rozprzestrzeniająca się zaraza, to główne wątki, przedstawiane w sposób ohydny, dla nieprzyzwyczajonego do tego typu treści czytelnika. Bez wątpienia można powiedzieć, że nie jest to lektura dla wszystkich. [Agnieszka Pilecka – agapilecka.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane korekcie. Edycja niniejsza jest drugim wydaniem. Pierwsze wydanie: Horror Masakra, Sucha Beskidzka 2015. Okładkę stworzył Przemysław Małachowski.  

Pan Samochodzik i Wyspa Złoczyńców

Zbigniew Nienacki

Pan Samochodzik wyrusza na wezwanie najprawdziwszej i pełnej niebezpieczeństw przygody. Wraz z Borówką, Sokolim Okiem, Wiewiórką, Sroką i Wilhelmem Tellem poszukują zaginionego skarbu dziedzica Dunina.

Narcyz. Jak nie dać się skrzywdzić i jak nie krzywdzić innych

Jarosław Gibas

Posłuchaj zapowiedzi Jarosława Gibasa: Coraz częściej w opracowaniach i artykułach psychologicznych termin narcyzm zestawia się ze słowem epidemia, co ma świadczyć o tym, że jest to zjawisko powszechne. Czy to oznacza, że nagle na świecie przybyło narcyzów, i to w niewyobrażalnej dotąd liczbie? A może to sprawka ułatwiających autopromocję technologii i mediów społecznościowych, za sprawą których znaczna część tego zjawiska po prostu się ujawniła, przez co mogliśmy zauważyć, że cechy związane z narcystycznym zaburzeniem osobowości występują u ludzi częściej, niż dotąd sądziliśmy? Wystarczy przerzucić kilka telewizyjnych kanałów, by trafić na narcyza wśród polityków czy celebrytów, albo posurfować po internecie, by natknąć się na influencerów, których narcyzm stał się skutecznym narzędziem budowania własnej marki. Na szczęście telewizor można wyłączyć, a przeglądanie mediów społecznościowych zamienić na pożyteczniejsze zajęcie. Problem zaczyna się wówczas, kiedy narcyz spogląda na nas nie z ekranu telewizyjnego czy z telefonu, ale na przykład zza biurka szefa w pracy. Jego tak łatwo wyłączyć się nie da. A jeszcze trudniej jest z narcyzem, z którym łączą nas więzy rodzinne, miłosne lub przyjacielskie. Życie w towarzystwie narcyza, a właściwie dowolny rodzaj interakcji z kimś takim, zawsze ma swój koszt. Rachunek ten opłacamy stresem, zmęczeniem, energetycznym wyczerpaniem, w końcu własnym zdrowiem. Stąd tak ważne jest, aby nauczyć się przed narcyzami chronić. By to było możliwe, musimy zdobyć dwie umiejętności. Po pierwsze: w porę się zorientować, czy mamy do czynienia z narcyzem i czego możemy się po nim spodziewać. Po drugie: umieć się przed nim bronić, czyli nie pozwolić mu, by odebrał nam energię, dobre samopoczucie czy wręcz zawładnął naszym życiem. I temu celowi służy ta książka. Zawarte w niej informacje pozwalają odróżnić, z jakim rodzajem narcyzmu możemy mieć do czynienia, po jakich cechach i stosowanych strategiach rozpoznać narcyza, w jakich środowiskach się go spodziewać, wreszcie ― jak sobie z nim radzić. I co równie istotne, przy okazji sprawdzimy, czy sami (nawet nieświadomie) nie sięgamy po narcystyczne zachowania, czym po prostu krzywdzimy innych.

Bosy pan

Nieznany

Zbiór opowiastek z życia prowincji. Fragment utworu: „Było już samo południe, kiedy gospodarz Jasiewicz, sołtys Kapuściński i nauczyciel Dworzecki, gwarząc między sobą o czemś bardzo ważnym dla całej wsi i gminy, posłyszeli nagle jakiś hałas i szczekanie psów. Do wsi wpadło pięciu jeźdźców ma spienionych koniach. Jadący na przedzie pochwycił u boku wiszący róg, i począł trąbić, a następnie strzelił z rewolweru. We wsi zrobiło się wielkie zamieszanie. Trąbienie, krzyki przestraszonych kobiet, wrzask dzieci, wszystko to połączone z przeraźliwym wyciem psów wioskowych, napełniło powietrze jakimś dziwnym gwarem. Jeźdźcy zatrzymali się tuż przed domem Szymona. Dowódca ich z rozdzieloną na dwie strony rudą brodą, z ostrogami u butów, zeskoczył z konia, wpadł do izby i zażądał czegoś śmiało do wypicia i zagryzienia; a jeden z pozostałych doręczył sołtysowi nakaz co do obławy, zalecając pośpiech, gdyż z innej wsi ludzie już byli w lesie. Podobno zeszłej nocy pokazały się w lesie wilki, o czym jednak w Zawadach jeszcze nie wiedziano. Kiedy jeźdźcy wyszli na chwilę do swych koni, Dworzecki rzekł do gospodarza: – To jest Ordyniec, plenipotent naddzierżawcy Markowskiego. Zawsze mu coś strzeli do głowy. Znam go dobrze. Niedawno pobudował Markowskiemu dwa duże statki, jakby okręty, które wkrótce zatonęły na węgierskich jeziorach, nieskończone jeszcze, a i sam o mało nie poszedł z nimi na dno.

Strażak Sam - Ratowanie konia

Mattel

Trevor Evans uczy dzieci, jak poprawnie czytać mapę, aby orientować się w terenie nawet w obcych miejscach. Dzielą się na dwie drużyny: James i Sarah po jednej stronie, Mandy i Norman po drugiej. Zamierzają znaleźć najszybszą drogę na szczyt Pontypandy. Jednak Norman uważa, że w drodze na szczyt wcale nie muszą korzystać z mapy. Spotykają też konia... Strażak Sam to brytyjski serial animowany, który po raz pierwszy został wyemitowany w brytyjskiej telewizji w 1987 roku. Pomysł na serial pochodzi od dwóch byłych strażaków, Dave'a Gingella i Davida Jonesa, którzy dzięki współpracy z autorem Robem Lee stworzyli Strażaka Sama. Strażak Sam i powiązane znaki towarowe są własnością Prism Art & Design Limited. 2021 Prism Art & Design Limited.

Komunikacja niewerbalna w filmach animowanych

Karolina Jurczyńska

Głównym celem autorki jest udowodnienie, że animacja filmowa mogłaby być postrzegana jako ważny element sztuki, który wytwarza znaczenie, i jednocześnie wspierać badania nad komunikacją niewerbalną. Poprzez fakt, iż ludzkie rozumienie i myślenie jest społeczne, animacje mogą stać się materiałem badań nad poszukiwaniem uniwersalnych/prototypowych zachowań niewerbalnych czy próby usystematyzowania takich dekodowanych zachowań. W szczególności autorka skupia się nad interpretowaniem uniwersalnych emocji: radości, smutku, wstrętu, złości, strachu, zaskoczenia oraz pogardy. Praca ta, jeśli spojrzeć w przyszłość, mogłaby stać się wstępem do o wiele poważniejszych rozważań nad tym np. czy za pomocą animacji jesteśmy w stanie stworzyć uniwersalny obrazowy język, zrozumiały dla każdego człowieka na świecie... Książka ta może także pomóc początkującym animatorom w rozpoczęciu pracy nad komunikacją niewerbalną postaci – zwłaszcza dzięki licznym odniesieniom do literatury i odwołaniom do klasycznych animacji. Interpretacja animacji filmowych jako rozrywki adresowanej tylko do wąskiej grupy odbiorczej (na przykład wyłącznie dzieci) wydaje się z perspektywy przedstawionych tu badań zbyt redukcjonistyczna. Książka zawiera część historyczną określającą genezę zjawiska animacji, wykład kluczowych zagadnień i badań dotyczących komunikacji, ekspresji i jej percepcji. To pozycja unikalna na polskim rynku wydawniczym. [z rec. prof. dra. hab. Jana F. Jacko] Autorka obok ilustracji, obrazowania fragmentów filmów w postaci QR-kodów wprowadza także ramki informacyjne dla objaśniania wprowadzanych terminów zarówno z dziedziny technik animacyjnych, jak i terminów językoznawczych, co ułatwia i uatrakcyjnia czytanie i rozumienie pracy. Reasumując: praca jest wyróżniająca się zarówno merytorycznie, technicznie, jak i edytorsko. [z rec. prof. hab. Jolanty Antas] Karolina Jurczyńska ‒ komunikolog, językoznawca. Jej praca magisterska zajęła 3 miejsce w konkursie na najlepszą pracę magisterską na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w roku akademickim 2018/19. Zawodowo oraz naukowo zajmuje się obecnie komunikacją interpersonalną w małych firmach. Na co dzień pracuje w agencji reklamowej oraz gabinecie stomatologicznym, gdzie zajmuje się komunikacją z perspektywy prowadzenia mediów społecznościowych oraz marketingu wewnętrznego i zewnętrznego.