Pasja Jezusa Chrystusa

Katarzyna Emmerich

Niech to wyjątkowe wielogodzinne nagranie objawienia, które zainspirowało Mela Gibsona do nakręcenia Pasji, stanie się okazją do refleksji nad sensem cierpienia i miłości, jaką Jezus ofiarował na krzyżu i którą my sami przeżywamy każdego dnia obcując z dookolnym światem. Bez względu na wiarę a także przez wzgląd na nią - zachęcamy każdego do sięgnięcia po ten tekst, by odkryć nowe, głębsze znaczenie ukrzyżowania Jezusa, poznać wiele nieznanych powszechnie wątków i zrozumieć, jaką moc kryje w sobie ta fundamentalna dla chrześcijaństwa historia.

Nie dotkniesz mnie

Roksana Zalewska

Aranżowany ślub, rodzinne tajemnice, zdrada i on ― kat, a zarazem wybawca... Nadszedł czas, by osiemnastoletnia Lidia, sierota, która nie wie, kim jest i skąd pochodzi, opuściła dom dziecka, gdzie się wychowywała. Początki samodzielnego życia okazują się trudne, na szczęście nie jest z tym sama. Mieszkanie dzieli z Damienem, jedynym i najlepszym przyjacielem. Ich codzienność nie jest łatwa, jednak sprawy powoli się układają. Pozornie... Dziewczyna jeszcze nie wie, że całe jej dotychczasowe życie było jednym wielkim kłamstwem. Dom dziecka, Damien, plany na przyszłość ― to wszystko fikcja bez znaczenia, ponieważ przyszłość Lidii została ustalona dawno temu, bez jej wiedzy A teraz, gdy jest pełnoletnia, jej los ma się wypełnić. Może gdyby wiedziała, co ją czeka, próbowałaby uciec. Niestety, nie otrzymała tej szansy. Kolejne dni całkowicie odmieniają świat Lidii Frenchi, a właściwie Foix. Poznaje korsykańskiego bossa mafii i historię swojej rodziny. Nie jest już sierotą bez przeszłości, a młodą kobietą z potężnym majątkiem, na który czyha wiele niebezpiecznych osób. Jakby problemów było mało, dziewczynę śledzi tajemniczy, ponury mężczyzna z blizną...

Męski obowiązek

Angela Węcka

Las, miłość i tajemnica... Jagoda Worytko porzuca Warszawę. Przed dotychczasowym życiem z jego kłopotami zamierza się ukryć w Borach Tucholskich. Może tu, w głębi lasu, zazna spokoju i odpoczynku? Cóż, jeśli Jagoda naprawdę pragnie uciec od problemów, mogła wybrać lepiej. Zabita dechami wioska w dziczy nie wita jej ciepło. Nie zapewnia jej też wytchnienia ani odrodzenia. Ani tym bardziej bezpieczeństwa. Coś jest tu bowiem bardzo, bardzo nie tak. O tym, że Smolniki to nie bajkowy koniec świata, a raczej miejsce pełne ponurych tajemnic, Jagoda przekonuje się szybko. I boleśnie ― gdy opiera się o barierkę, która okazuje się przegnita lub... podpiłowana, i wpada do jeziora. Potem jest tylko dziwniej. Czy w wiejskiej świetlicy Jagoda naprawdę widzi trupa? Czy jej starsza sąsiadka Lipska jest jedynie nieszkodliwą starszą panią? A może, jak opowiadają miejscowi, to groźna wiedźma? Worytko czuje, że popada w paranoję. W utrzymaniu zdrowia psychicznego wcale nie pomaga jej romans z Kostkiem, przystojnym leśnikiem o intensywnie zielonych oczach...

Marian Eile. Poczciwy cynik z Przekroju

Mariusz Urbanek

Marian Eile - twórca i wieloletni redaktor naczelny"Przekroju". Człowiek, który połączył świat Polski Dwudziestolecia Międzywojennego i Polski Ludowej, zachowując to, co najcenniejsze. Marian Eile miał wyczucie. Znał się na wszystkim i wszystko potrafił opisać. Choć na co dzień w redakcji "Przekroju" człapał w rozdeptanych kapciach i donaszał garnitury po krewnym, wiedział wiele o elegancji. Mawiał, że byle idiota potrafi ocenić tekst, który czytał, a on ocenia materiały, których nie zna i nigdy się nie myli! [Adrianna Michalewska, granice.pl] Monografia Mariusza Urbanka przypomina ten powiew świeżości, jaką dawał "Przekrój" za Bieruta, za Gomułki i Gierka. Była w tym właśnie zasługa Mariana Eilego, który redaktorskie talenty i umiejętności wyniósł z przedwojennych "Wiadomości Literackich" Mieczysława Grydzewskiego. A także miał niezwykłe kontakty, ponieważ pierwszy zespół, jaki stworzył, opierał się na słynnych przedwojennych nazwiskach, od Brzechwy, Tuwima, Gałczyńskiego i Waldorffa zaczynając. To "Przekrój" jako pierwszy drukował artykuły o najsłynniejszych amerykańskich jazzmanach, o wielkich aktorach i aktorkach, o nowinkach motoryzacyjnych, gdy w demoludach nie było jeszcze samochodów. Nie oglądając się na prawa autorskie (takie były czasy!) tłumaczył pierwszy Kafkę, Sagankę, Hemingwaya, Becketta, Caldwella, przybliżał malarstwo Picassa i czarny humor Topora, szokował fragmentami twórczości Gombrowicza. Kto z dawnych czytelników nie pamięta profesora Filutka spod ręki Zbigniewa Lengrena, słynnych i trudnych krzyżówek, "Kamyczkowego" (czyli Janiny Ipohorskiej) demokratycznego savoir-vivre'u, smakowitych przepisów, fotograficznych komiksów, przykuwających uwagę rysunków Daniela Mroza, okładkowych kociaków Wojciecha Plewińskiego? [Stanisław Bubin, ladysclub-magazyn.pl] Państwo, którzy pamiętają fenomen "Przekroju", z pewnością sięgną po tę książkę bez mojej zachęty, powodowani ciekawością, jak zaraz po wojnie i w PRL-u można było wydawać tygodnik, który był tak niesocjalistyczny i niesocrealistyczny, schlebiający drobnomieszczańskim gustom - taki zarzut nieustannie stawiono na partyjnych zebraniach. Mariusz Urbanek szczegółowo i wyczerpująco opowiada, jak Marian Eile tworzył swój "Przekrój". Bez wahania piszę "swój", bowiem to on wymyślał wszystko: od ornamentów, przez Kamyczka, po psa Fafika włącznie. Był typem redaktora decydującego o wszystkim, ale umiejącego skupić w redakcji wybitne postaci. Półmilionowy nakład, który sprzedawał się jak świeże bułki, przynosił solidne dochody deficytowemu na innych frontach koncernowi RSW Prasa. [Lubomir Baker, fanbook.news] Mariusz Urbanek rozszyfrowuje pseudonimy i tożsamości, sięga po recenzje i chwyty pozwalające rozpropagować "Przekrój". Wiadomo, że największym szacunkiem darzy "Przekrój" ze złotych lat, jednak nie odrzuca też pisma po zmianach naczelnych. Prowadzi rozmowy z ludźmi, którzy kontynuowali dorobek Eilego i dołącza do książki rozbudowane wywiady, tak, żeby nie zatrzymać się na jednej perspektywie. I to również może dla czytelników stać się atrakcyjne: widać, że nawet przy potężnej osobowości na pierwszy plan wysuwa się dzieło, pismo tworzone nie tylko przez literatów, ale również przez rysowników. [Izabela Mikrut, tu-czytam.blogspot.com] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Tekst: Iskry, Warszawa 2023.

Odrzucone dziedzictwo. Historia prawdziwa

Lidia Czyż

Co robi dziecko, które czuje, że nie jest nic warte? Zaczyna nienawidzić - siebie. Marta dorastała w rodzinie, która wydawała się zupełnie zwyczajna. Nie brakowało jej niczego. Prócz miłości. Matka cały czas dawała jej odczuć, że nie kocha się kogoś tak głupiego, beznadziejnego. Jak żyć z taką oceną? Jak radzić sobie z takimi wspomnieniami? Poznaj poruszającą historię toksycznych relacji rodzinnych, siły wiary i walki z negatywnymi wzorcami. Zobacz, jak nawet w najtrudniejszych chwilach światło nadziei może zabłysnąć, by poprowadzić do odkrycia prawdziwego sensu i wartości życia. Lidia Czyż po raz kolejny prowadzi swoich czytelników tropem czyichś wspomnień, zmagań, czyjegoś życia. To będzie niezwykła podróż! 2024 Wydawnictwo Błysk (Audiobook): 9788368186055

Opowiastki familijne (3) - zbiór opowiadań

Beata Andrzejczuk

Opowiastki familijne pokochały już setki tysięcy dzieci i rodziców w Polsce! Ciepłe, wzruszające, wychowawcze, pobudzające wyobraźnię, uczące empatii, wrażliwości, układania relacji z rówieśnikami i starszymi, odróżniania dobra od zła, pobudzające małych słuchaczy do refleksji nad takimi wartościami jak koleżeństwo, przyjaźń, szacunek... Opowiastki familijne to seria opowiadań, które zyskały tysiące pochwał od rodziców i dzieci. Rzadko zdarza się, by zarówno dorośli, jak i mali czytelnicy czy słuchacze tak zgodnie i entuzjastycznie oceniali kierowaną do dzieci literaturę. Gorąco zatem zachęcamy do poznania Opowiastek familijnych. Zapewniamy, że czas przeznaczony na wysłuchanie opowiadań będzie wspaniała przygodą zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Spis opowiadań: 1. Zazdrośnica 2. Okularnik 3. Jagoda 4. Pyskata Renata 5. Nic nie cieszy Klaudi

Ponura żniwiarka i przędzarz gwiazd

Martyna Raduchowska

Gdzie szamanka i łowca, tam nici z losu. Bo żeby nić przetrwała, należy jej strzec, a przecież żadne z nich nie potrafi tkać. Ona jest żniwiarką - tą, która przecina, on zaś jest przędzarzem - tym, który snuje. Tymczasem jest istotna różnica między trzymaniem się na uwięzi a zbudowaniem więzi. Pierwsza pęknie z hukiem przy byle okazji. Drugiej niegroźna nawet apokalipsa. Jeden dzień. Jedna noc. Jeden kęs jabłka pełnego snów. Czy tyle wystarczy, aby szamanka i łowca ocalili swą nić? Oby. Bo tylko w ten sposób mogą ocalić świat. Opowiadanie zostało opublikowane w wydaniu II (2025) "Fałszywego Pieśniarza".

Detektywi z podstawówki. Tajemnica higienistki Wacik

Alicja Sinicka

Detektywi z podstawówki znów na tropie! Karol przewraca się na schodach i uderza się w głowę. Choć czuje się znakomicie, lekarze upierają się, że musi zostać na obserwacji w szpitalu. Szybko okazuje się, że czeka tu nowa sprawa do rozwiązania. W nocy znika portfel doktora Kropki. Nowy kolega z sali, na której leży Karol mówi mu, że w nocy przyłapał panią Wacik na czymś bardzo zagadkowym. Podejrzanych z godziny na godzinę robi się coraz więcej i Karol ma ręce pełne pracy! Kasia i Wojtek pomagają mu jak mogą. Sprawa jednak wydaje się bardzo trudna, tym bardziej, że w portfelu doktora Kropki była drogocenna moneta, o której istnieniu wiedziało kilka osób z oddziału. Czy ktoś z nich stoi za tą zuchwałą kradzieżą? Detektywi rozpoczynają kolejne śledztwo i nie spoczną dopóki nie doprowadzą sprawy do końca! Alicja Sinicka kolejny raz zabiera młodych czytelników do szkolnego świata pełnego zagadek i niespodziewanych zwrotów akcji!