Trochę krąglejsza Wenus opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

Marta ma kompleksy z powodu swojej tuszy. Nie potrafi zaakceptować tego, że przytyła z powodu choroby i nie może zrzucić nadmiarowych kilogramów. Do tego czuje się samotna. Szef wysyła ją na służbowe szkolenie, gdzie poznaje przystojnego Jamesa. Czy czarnoskóry mężczyzna pokaże jej, jak może wyglądać namiętność? Co wyniknie z ich spotkania i jak to wpłynie na Martę?

Przystanek szkoła. Lena, teczka i niezwykła nagroda

Karolina Kwaśnik

Jeśli coś dodaje ci skrzydeł, nie pozwól sobie tego odebrać. Mimo że Lena obdarzona jest niezwykłym talentem plastycznym, nie potrafi uwierzyć w to, że jej prace mogłyby się komuś spodobać. W końcu jednak zdobywa się na odwagę i postanawia wystartować w szkolnym konkursie. Pech sprawia, że w ostatniej chwili gubi swoją teczkę z rysunkami. Czy gorączkowe poszukiwania przyniosą spodziewany efekt? Kto wygra konkurs? Czy warto za wszelką cenę walczyć o swoje? Odpowiedzi nie zawsze są takie oczywiste. Przystanek Szkoła" to seria książek o młodzieńczych perypetiach dzieci z jednej okolicy.

Iluzja

Andrzej Wronka

Czy potrafisz odnaleźć prawdę w świecie, który zbudowany jest z fikcji? W technokratycznym świecie opanowanym przez kult informacji, gdzie hierarchię społeczną definiują zwirtualizowani postludzie, nic nie jest takie, jakim się wydaje. Wkrótce przekona się o tym Lou Soleco, mieszkanka Tytana i wyprana z emocji inżynier, której nastoletnia córka popełnia samobójstwo. Próbując je zrozumieć, Lou wpada na trop intrygi, która zmusi ją do rozpoczęcia podróży nie tylko do granic Układu Słonecznego, ale też w głąb siebie. Andrzej Wronka - urodzony w 1987 roku w Krośnie pisarz i programista. Z wykształcenia fizyk. Debiutował w roku 2017 zbiorem opowiadań fantastycznonaukowych pt. Ostatni. Iluzja jest jego pierwszą powieścią.

Potężniejszy od miecza

Jeffrey Archer

Podczas dziewiczego rejsu do Nowego Jorku na statku Buckingham doszło do groźnego wybuchu. Jaki będzie finał eksplozji bomby podłożonej tam przez IRA? Żona Harryego, obecnie prezes Barrington Shipping, mierzy się ze skutkami bombardowania jej liniowca i szykuje się do sprawy sądowej ze złośliwą lady Victorią. W tym samym czasie Harry Clifton dostaje awans i podejmuje niebezpieczną próbę odnalezienia w Rosji zakazanej książki o pracach dla Stalina. Kiedy Cliftonowie cieszą się na wieść o zaręczynach Sebastiana, nad Harrym zbierają się czarne chmury - oto zostaje pojmany w Rosji i uznany za groźnego szpiega. Oto piąta z 7 części cyklu o rodzinie Cliftonów, można ją uznać za oddzielną historię lub czytać bez zachowania kolejności sagi. Jeśli lubisz powieści sensacyjne z emocjonującymi zwrotami akcji i pasjonują cię opisy trudnych procesów sądowych, oto lektura idealna dla ciebie.

Piczomira, królowa Branlomanii. Tragedia w trzech aktach

Aleksander Fredro

Kto się nigdy nie śmieje, od tego zimno wieje. [Aleksander Fredro] Napisana ponad dwa wieki temu "Piczomira" do dziś przede wszystkim bawi, ale też może szokować wulgarnym językiem i rozbuchanym erotyzmem. Jest to dziełko, napisane z fantazją i z rozmachem, a jego akcja toczy się szybko i obfituje w zaskakujące zwroty. Mało poważna treść jest przedstawiona w formie poważnej teatralnej "tragedii w trzech aktach", co wzmacnia jej komiczny efekt. "Piczomira" jest napisana wierszem. I to wierszem, którego rymom i rytmom nie można niczego zarzucić. Lektura "Piczomiry" jest też pouczająca, gdyż pozwala odkryć, że powszechnie dziś używane wulgaryzmy mają wielowiekowy rodowód. Jest to wreszcie utwór dla polskiej literatury ważny, gdyż to właśnie jego powodzenie wśród wojennych towarzyszy Fredry sprawiło, że zainteresował się on na poważnie dramatopisarstwem i obdarzył nas takimi arcydziełami jak "Zemsta", "Damy i huzary" czy "Śluby panieńskie". Jak każdy znaczący utwór literacki można "Piczomirę" interpretować na różne sposoby. Można ją traktować po prostu jako czystą rozrywkę. Można ją też postrzegać jako satyrę na nadmierne zainteresowanie seksem, czy też przeciwnie, jako apoteozę tegoż seksu. Możliwe są też inne interpretacje, które przytaczamy poniżej. Zepsuty, rozwiązły, wyuzdany na maksa Fredro. Jedna z lepszych książek, jakie w życiu czytałam. Osoby dramatu: Piczomira, Brandalezjusz, Jebat, Twardostaj, Klitorys, Onanizm i inni. Koniecznie! [Anna, lubimyczytac.pl] Istnieje w polskiej tradycji utwór przypominający "Dekameron", a jednocześnie przywołujący echa "Monachomachii". Napisana przez Fredrę "Piczomira" jest dyskretnie pomijana jest w jego oficjalnych biografiach. Bo to "nie uchodzi", "nie wypada" by narodowy twórca używał "takich" słów. Ten język wulgarny, te żarty oślizłe i grube. Czy skądś tego nie znamy? [teatr.gniezno.pl] "Piczomirę" czyli "dramat wszeteczny", najbardziej obsceniczny tekst polskiej kultury napisał młody hrabia Fredro dla swoich wojskowych kompanów. Przez lata dramat krążył w nieoficjalnym obiegu. W formie książki wydano go dopiero w 1920 roku. A jeśli dziś przeczytać Fredrowskie obscenum? Czy nadal będzie dla nas tylko - jak chciał Stanisław Pigoń - "potarganym i zaśmieconym zwitkiem koziej sierści"? Oscar Wilde powiedział, że we wszystkim na tym świecie tak naprawdę chodzi o seks. Tylko nie w seksie. W seksie chodzi o władzę. W "Piczomirze" z kolei chodzi o jedno i drugie, a proporcje nie są wcale takie zachwiane, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka. [Michał Kmiecik, instytut-teatralny.pl] PRZEDSTAWIENIA TEATRALNE. - W 1987 roku wystawił "Piczomirę" warszawski Teatr Syrena. Reżyseria: Zdzisław Leśniak. Scenografia: Edward Lutczyn. Choreografia: Witold Gruca. Gospodarz wieczoru: Bohdan Łazuka. - W 2014 roku Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, we współpracy z Teatrem Polskim we Wrocławiu, zaprezentował czytanie sceniczne "Piczomiry" przygotowane przez Michała Kmiecika w ramach projektu "Fredro. Nikt mnie nie zna". - W 2020 roku odbyło się czytanie performatywne "Piczomiry" w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie, jako część projektu "Poznajmy Fredrę", realizowanego w ramach programu "Promocja czytelnictwa" ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Reżyseria: Marcin Liber. Recenzent Przemek Gulda tak komentuje to przedstawienie: "Czytanie bardzo przewrotne: Liber wpadł na znakomity i bezczelny pomysł, żeby śmieszny, wulgarny do cna tekst Fredry przeczytać przez pryzmat Strajku Kobiet z jego wulgarnie wyrażanymi postulatami. Odzyskuje tym sposobem dla języka polskiego wiele głośno obecnych na protestach słów, takich jak jebać, którym Fredro szermuje bez żadnych zahamowań". [e-teatr.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Pola Augustynowicz

Lady Whistledown kontratakuje /Bridgertonowie

Julia Quinn, Suzanne Enoch, Karen Hawkins, Mia Ryan

Najnowsze sekrety świata Bridgertonów prosto od lady Whistledown, nieuchwytnej autorki kroniki towarzyskiej z okresu regencji! Julia Quinn zachwyca: Czarujący łowca posagów zostaje złapany przez najbardziej pożądaną debiutantkę sezonu Teraz zaś musi udowodnić, że chce skraść serce, a nie majątekdamy. Suzanne Enoch zwodzi: Niewinna panienka, która całe życie starannie unikała skandali, nagle i w tajemnicy - staje się obiektem zalotów najbardziej znanego londyńskiego hulaki. Karen Hawkins kusi: Ciągle podróżujący wicehrabia wraca do domu, by ożywić namiętny ogień swojegomałżeństwa Tu jednak odkrywa, że niełatwo mu będzie ponownie zdobyć swą piękną, nieprzejednaną żonę. Mia Ryan czaruje: Prześliczna, niezależna służąca traci głowę, kiedy szarmancki książę okazuje jej romantyczne zainteresowanie co prowadzi do skandalu, który może zrujnować ich oboje. Tego wszystkiego dowiecie się tylko od lady Whistledown! Jeśli nigdy nie czytaliście opowieści romantycznych, zacznijcie od tej książki! Washington Post

Szczęśliwy książę

Oscar Wilde

Znakomite baśnie Oscara Wilde’a poruszą serca czytelników w każdym wieku. Każda z tych pięknie opowiedzianych historii niesie finezyjną aluzję. Baśnie są zdecydowanie odmienne, we wszystkich jednak zawarte jest ważne przesłanie. Mówią o dobru i złu, pokazując, iż zło nie zawsze musi oznaczać nikczemność, gdyż wystarczy mu żywić się samolubstwem – a prawdziwa miłość ostatecznie zatriumfuje. Te czasem mroczne, a zarazem barwne opowieści traktują przede wszystkim o sobkostwie, współczuciu, chrześcijaństwie, wielkoduszności i miłości. Oscar Wilde (1854-1900) – angielski poeta, prozaik, eseista i dramatopisarz, pochodzenia irlandzkiego. Cieszył się dużą popularnością jako autor powieści (Portret Doriana Graya), opowiadań (m.in. historie z dreszczykiem i bajki) oraz sztuk teatralnych (Wachlarz lady Windermere, Bądźmy poważni na serio).

Emocje zadbane i masz wyje**ne. O trudnej sztuce radzenia sobie z uczuciami

dr Katarzyna Czyż

Dogadaj się najpierw ze sobą, potem z innymi ludźmi i wreszcie odzyskaj święty spokój Szczęście. Stabilność. Spójność. Uśmiech na twarzy, spokój w głowie, radość w duszy. Słowem: spełnienie, do którego wszyscy dążymy. Tymczasem mało kto do tego upragnionego celu dociera. Bo... jesteśmy ludźmi i kierują nami emocje. Zwykle, o zgrozo, te negatywne: strach, złość, smutek, a nawet zazdrość. Życie byłoby o wiele prostsze, gdyby było w nim więcej radości, a mniej... Tu wpisz swojego najbardziej zajadłego emocjonalnego "wroga". Jesteśmy różni, rządzą więc nami różne emocje. Jedni działają pod wpływem strachu, inni motywują się do aktywności złością, jeszcze inni chcą pokazać reszcie, że też potrafią. Stop! Zatrzymajmy się wszyscy i zastanówmy: czy to nasze emocje mają rządzić nami, czy to my mamy nimi zarządzać? Czy zamiast się im z rezygnacją poddawać, nie lepiej o nie zadbać ? poznać źródło własnych emocji i je zrozumieć? Bo tylko jeśli zatroszczymy się o emocjonalny spokój, będziemy mieć naprawdę wyje**ne. I o to w życiu chodzi!