Rozboje sceniczne. Wystąpienia publiczne bez tremy

Jan Grzesiak

Raz na zawsze pożegnaj tremę przed występami publicznymi! Czy zdarza Ci się odczuwać dyskomfort, kiedy masz przemówić do większej grupy ludzi? Do tego stopnia, że czasem wolisz zrezygnować, niż stanąć przed audytorium - nawet złożonym z Twoich znajomych? A kiedy już wystąpisz i jest po wszystkim, czujesz, że można było zrobić to lepiej? Jeśli tak - koniecznie sięgnij po książkę Jana Grzesiaka! Jeżeli natomiast jesteś sprawnym mówcą, ale chcesz, by Twoje wystąpienia były jeszcze skuteczniejsze, a ludzie słuchali ich z prawdziwą fascynacją - to także książka dla Ciebie. Autor jest nie tylko trenerem z wieloletnim doświadczeniem, ale też aktorem wykorzystującym sceniczne doświadczenie podczas swoich pełnych pasji i humoru szkoleń. Nauczy Cię między innymi, jak: Pokonać niechęć do publicznych wystąpień Panować nad oddechem Modulować głos i odpowiednio go emitować Wykorzystywać w wystąpieniach mowę ciała Nadawać swoim słowom odpowiedni rytm Uwolnić charyzmę, która sprawi, że ludzie będą kochali Cię słuchać Zarażać audytorium swoją energią Przemień swoje występy sceniczne w prawdziwe, niezapomniane spektakle. Dasz radę, o ile będziesz sumiennie i systematycznie wykonywać wszystkie zawarte w książce ćwiczenia. Wówczas autor da Ci stuprocentową gwarancję, że wystąpienia publiczne staną się Twoją prawdziwą pasją! Przemawiać każdy może Trochę lepiej lub jeszcze gorzej Ale nie o to chodzi, Co z mych ust na scenie wychodzi Człowiek przemawiać musi Inaczej słyszą go tylko głusi...

Himmler biurokrata od eksterminacji

Lucas Hugo Pavetto

Mówi się, że Hitler był magnetyczny". O Göringu, że był dzielnym pilotem. O Goebbelsie jak o niezwykłym demagogu. O Heydrichu, że był zręcznym szermierzem, świetnym pilotem i znakomitym muzykiem. Nikt nigdy nie był w stanie znaleźć w Himmlerze niczego wyjątkowego, ani jednego momentu charyzmy czy człowieczeństwa w całym jego istnieniu.

Teleporady u pacjentów z niewydolnością serca. Poradnik dla lekarzy

Dorota Ochijewicz, Agnieszka Kapłon-Cieślicka

Niewydolność serca (HF, heart failure) jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jedno z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych wyzwań dla kardiologii XXI w. Niewydolność serca jest końcowym stadium wielu chorób układu sercowo-naczyniowego i - paradoksalnie - wraz z postępem w ich leczeniu oraz starzeniem się populacji przybywa osób z HF. Występowanie HF dotyczy 1-2% dorosłej populacji w krajach rozwiniętych, a w grupie powyżej 70. r.ż. obejmuje nawet ponad 10% populacji [1-5]. W związku z szybkim rozwojem i rosnącą dostępnością globalnej sieci internetowej Światowa Organizacja Zdrowia (WHO, World Health Organization) już w 1998 r. przyjęła pierwszą rezolucję dotyczącą e-zdrowia [15]. Telemedycyna wykorzystuje technologie informatyczne w celu zwiększenia dostępności opieki zdrowotnej i informacji medycznych. Według WHO telemedycyną nazywamy wszelkie usługi świadczone na odległość przez pracowników opieki zdrowotnej, wykorzystujące technologie informatyczne i telekomunikację w celu profilaktyki, diagnozowania i leczenia pacjentów, a także prowadzenia badań i kształcenia innych podmiotów opieki zdrowotnej. Kluczową kwestią leżącą u podstaw telemedycyny jest możliwość pokonywania barier geograficznych i świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznej obecności pacjenta w ośrodku opieki zdrowotnej, co nie tylko poprawia dostęp do opieki, ale również jest korzystne z punktu widzenia ekonomii. Teleopieka w przypadku HF obejmuje m.in. wsparcie telefoniczne i zdalne monitorowanie chorych.

Mag z Kremla

Giuliano da Empoli

Mag z Kremla w samej tylko Francji sprzedał się dotąd w ponad półmilionowym nakładzie, a prawa do powieści kupili wydawcy z kilkudziesięciu krajów. Tytułowym bohaterem owej fikcji politycznej jest reżyser teatralny i producent popularnego reality show Wadim Baranow, którego zbieg okoliczności czyni głównym socjotechnikiem odpowiedzialnym za sukces Putina. Baranow to postać inspirowana Władysławem Surkowem, rzeczywistym radcą Kremla, który zrozumiał, że ludziom nie tyle potrzebna jest polityka, ile mitologia; nie ciepła woda w kranie lecz poczucie wyjątkowości. Dlaczego subtelny artysta i poeta, jakim był Baranow, zostaje konstruktorem społecznej rzeczywistości, gdzie nie ma miejsca na zniuansowane myśli i uczucia? Obok postaci fikcyjnych spotkamy na kartach powieści te znane z pierwszych stron gazet: między innymi Borysa Bierezowskiego, Eduarda Limonowa, Jewgienija Prigożyna, Michaiła Chodorkowskiego Powieść da Empoliego, pisana przed wybuchem wojny w Ukrainie, obejmująca okres od wojny w Czeczenii, przez igrzyska olimpijskie w Soczi, po inwazję na Krymie, dotyczy wprawdzie aparatu rosyjskiego państwa, ale w istocie jest refleksją nad uniwersalnymi mechanizmami władzy, tak bardzo potrzebną i aktualną w świecie ogarniętym nacjonalistycznymi populizmami, czemu sprzyjają nowe technologie. Mag z Kremla w 2022 roku został wyróżniony Nagrodą Akademii Francuskiej, znalazł się też w finale Nagrody Goncourtów. To najlepszy debiut, jaki czytałem, od czasów Łaskawych Jonathana Littella. Frédéric Beigbeder

Dziennik Franciszki Krasińskiej

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa

Dziennik Franciszki Krasińskiej 1 stycznia 1759 r. w maleszowskim zamku, w poniedziałek Tydzień temu, w samo święto Bożego Narodzenia, Jmć Dobrodziej ojciec mój kazał przynieść sobie ogromną księgę, w którą już od lat kilkunastu, obyczajem wszystkich niemal panów polskich, wpisuje własną ręką rozmaite publiczne i prywatne pisma; są w niej mowy, manifesta, uniwersały, listy, paszkwile, wiersze, wszystko porządkiem dat ułożone; pokazywał nam ów zbiór szacowny, czytał niektóre kawałki. [...]Klementyna z Tańskich HoffmanowaUr. 23 listopada 1798 w Warszawie Zm. 21 września 1845 w Passy koło Paryża Najważniejsze dzieła: Wiązanie Helenki (1823), Dziennik Franciszki Krasińskiej, Jan Kochanowski w Czarnolesie (1845) Pisarka, tłumaczka, wydawczyni, a przy tym jedna z pierwszych polskich autorek książek dla dzieci i założycielka czasopisma "Rozrywki dziecięce" (1824-1828). Od roku 1827 pracowała również jako wizytator warszawskich szkół dla dziewcząt. W roku 1829 została żoną historyka Karola Boromeusza Hoffmana. Po upadku Powstania Listopadowego para udała się na emigrację, najpierw do Drezna, a potem do Paryża. Pisarka aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym Wielkiej Emigracji. Jej teksty pojawiały się w podręcznikach i wypisach dla szkół przez cały XIX wiek, jak również w XX-leciu międzywojennym. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wieniec z liści odarty

Marceline Desbordes-Valmore

Wieniec z liści odarty Wieniec, odarty z liści, wreszcie zanieść muszę  W ogród Ojca mojego, gdzie podmuch szeleści,  I trwonić długo będę mą klęczącą duszę:  Ojciec zna leki tajne, by zgładzić boleści.    Pójdę, pójdę, przynajmniej zagadam szlochaniem:  „O, spójrz, cierpień nad siły”. [...]Marceline Desbordes-ValmoreUr. 20 czerwca 1786 w Douai (w płn. Francji) Zm. 23 lipca 1859 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Élégies et romances (Elegie i romanse), Pauvres Fleurs (Nieszczęsne kwiaty), powieść L'atelier d'un peintre (Pracownia malarza) Francuska poetka romantyczna, śpiewaczka i aktorka. Jej ojciec, którego warsztat rzemieślniczy zbankrutował w czasie rewolucji, występował w kabarecie. Matkę straciła podczas epidemii na Gwadelupie. Od 16 roku życia grała w teatrze, najpierw w rodzinnym Douai, potem w Paryżu, gdzie poznała pisarza Henriego de Latouche. Owocem romansu (1808-1810) był syn, który umarł w wieku 5 lat. W 1817 r. Marceline wyszła za mąż za aktora François Prospera Valmore'a. Urodziła czworo dzieci i przeżyła śmierć trojga z nich. Jej córka, Ondine Valmore (1821-1853), była również poetką. Desbordes-Valmore prowadziła korespondencję z dawnym kochankiem, w jej wierszach pojawiał się on pod imieniem Olivier. Od 1819 r. jej wiersze ukazywały się drukiem, początkowo w czasopismach dla dam; podobno do publikacji skłoniły artystkę kłopoty finansowe rodziny. W 1824 r. upadł teatr w Lyonie, w którym grała. Stopniowo Desbordes rezygnowała z aktorstwa, wreszcie całkowicie poświęciła się pisarstwu i wychowaniu dzieci. W 1832 r. została uhonorowana przez ostatniego króla Francji, Ludwika Filipa I, nagrodą w postaci stałej pensji. Całe życie bolała nad tym, że jej współcześni akceptowali kobietę jako przemiot sztuki, ale nie jako jej podmiot, nie jako artystkę; temat ten pojawia się w autobiograficznej powieści Pracownia malarza. Charles Baudelaire pisał o niej: "Pani Desbordes-Valmore była kobietą, zawsze kobietą i niczym więcej, ale potrafiła nadać poetycką ekspresję wszystkim przyrodzonym powabom kobiecości." Jej twórczość wywarła duży wpływ na wielu poetów, m.in. na Verlaine'a i Rimbaude'a. Liczne jej wiersze były i są do dziś wykorzystywane jako teksty francuskich piosenek. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Opowieści z krainy nudzimisiów

Rafał Klimczak

Chcecie wiedzieć, co nowego słychać w krainie nudzimisiów? Gusia i Mutek stają przed nie lada wyzwaniem! Czaruś wymyśla grę, którą pokochają wszystkie nudzimisie. Zabawa pochłania je bez reszty, przez co zapominają o codziennych zajęciach i nie mają czasu dla swoich kolegów. Czy Gusia i Mutek zdołają ustrzec przed nią swoich przyjaciół? Będziecie również świadkami pierwszej wyprawy Ciapka do krainy ludzi. Czego nauczy się podczas niej pechowy nudzimiś? Przekonajcie się koniecznie i sięgnijcie po nowe przygody nudzimisiów już dziś!

Kompleksy pandy i niepełnosprawność żyrafki

Katarzyna Lewandowska-Turzyńska

Jak rozmawiać z dzieckiem o tym, że każdy jest inny i nie wolno nikogo pochopnie oceniać? Co zrobić, by pomóc uczniowi pozbyć się kompleksów i radzić sobie z przykrymi uwagami szkolnych kolegów? Oto wzruszająca lekcja przyjaźni i tolerancji, która wzmacnia poczucie własnej wartości i pokazuje, że inny - to wcale nie znaczy ktoś gorszy! Pewnego dnia w klasie pojawia się nowa uczennica - to żyrafka, która straciła jedną nóżkę i musi poruszać się o kuli. Jest inna niż wszystkie dzieci, więc nie może liczyć na to, że będzie przez nie lubiana. Pomocną dłoń" wyciąga do niej jedynie nieco zbyt obfita w kształtach panda, zapraszając ją do swojej ławki. Wkrótce potem sporych rozmiarów panda i mała żyrafka na trzech nóżkach zostają przyjaciółkami. Czy razem uda im się pokonać własne lęki i uprzedzenia? Jak nietypowo wyglądające zwierzątka poradzą sobie ze szkolną rzeczywistością? Przed wami pełna empatii historia o szanowaniu samego siebie i dostrzeganiu wartości w innych, często odrzucanych przez otoczenie z powodu swojego wyglądu czy problemów zdrowotnych. Analiza przeżyć zakompleksionej pandy i niepełnosprawnej żyrafki pomogą wam w rozmowach z dzieckiem na trudne tematy związane z niepełnosprawnością i skłonią was do osobistych refleksji nad tym, jak ważna jest akceptacja innych osób.