Oczy Mony

Thomas Schlesser

Mona ma dziesięć lat i mieszka w Paryżu. Pięćdziesiąt dwa tygodnie: tyle czasu zostało jej na odkrycie tajemnicy piękna.   W każdą środę po szkole Henry, mądry i ekscentryczny dziadek Mony, zabiera ją do muzeum. I za każdym razem pokazuje i objaśnia nowe dzieło sztuki. To wyścig z okrutną chorobą dziewczynce grozi utrata wzroku, a lekarze wydają się bezsilni. Mona i Henry zwiedzą Luwr, Orsay i Pompidou. Wspólnie będą się dziwić, wzruszać i stawiać pytania, zachwyceni obrazem lub rzeźbą. Poznając dzieła i myśli Botticellego, Vermeera, Goi, Courbeta, Claudel, Kahlo czy Basquiata, Mona odkrywa magiczną siłę ukrytą w sztuce. Teraz już wie, czym są talent, wątpliwości, melancholia oraz bunt cenny skarb, który dziadek pragnie zachować w niej na zawsze. Uniwersalna i absolutnie urzekająca opowieść o inicjacji w sztukę i w życie poprzez pełną miłości i mądrości rodzinną więź. O tym, co najpiękniejsze i najbardziej ludzkie. A jednocześnie mistrzowska i zrozumiała synteza pięciu wieków historii sztuki. Oczy Mony francuskiego historyka sztuki Thomasa Schlessera stały się międzynarodowym fenomenem od Stanów Zjednoczonych po Turcję, przez Niemcy, Włochy, Chiny aż po Japonię, w ponad trzydziestu krajach trwają prace nad tłumaczeniem książki, która to pewne! podbije serca wszystkich wnuczek i dziadków na świecie. Powieść pomyślana jako roczny kurs historii sztuki od renesansu do nowoczesności dla dziewczynki, która traci wzrok. Pewnie wybrałabym inne dzieła niż Schlesser, ale uważam, że powstała wartościowa książka, którą warto zabrać na wycieczkę do trzech najważniejszych muzeów Paryża - i nie tylko. Anda Rottenberg Oczy Mony zapowiadają się na wielki międzynarodowy bestseller na miarę Świata Zofii sprzed trzech dekad. Natalia Szostak, Książki. Magazyn do czytania   Książka, którą cały świat wyrywa sobie z rąk. Le Figaro   Oda do piękna i mądrości. Le Parisien   Oczy Mony to nie tylko powieść o inicjacji w świat sztuki, to także uniwersalna opowieść. La Croix

Rak duszy. O alkoholizmie

Ewa Woydyłło

Kompendium wiedzy o uzależnieniach Książka podsumowuje wieloletnie doświadczenia autorki w leczeniu uzależnień. Czytelnik znajdzie w niej praktyczne informacje o tym, czym jest uzależnienie oraz porady, jak z nim walczyć przy pomocy ruchu AA i jak żyć z uzależnionym. Po raz pierwszy w swojej książce, Ewa Woydyłło opowiada o tym, jak będąc już dojrzałą kobietą, skończyła psychologię i zdobyła nowy zawód terapeutki uzależnień. Jak w każdym ze swoich poradników autorka dzieli się swoją wiedzą i wiarą w to, że można nauczyć się z powodzeniem kierować własnym życiem i osiągać zamierzone cele. A wszystko dlatego, że Wszyscy jesteśmy od czegoś uzależnieni i Nikogo nie możemy zmienić najwyżej siebie.

Różowe piórka

Jan Sztaudynger

"Miłość lubi półmroki, półśrodki i półkroki" pisał poeta i satyryk, Jan Izydor Sztaudynger. A swymi króciutkimi, niedopowiedzianymi utworami erotycznymi i miłosnymi dowiódł prawdziwości tej tezy. Miłość i rządza pokochały fraszki, a fraszki odwzajemniły się tym samym. Powstał duet niezwykły, pełen namiętności, delikatności, żaru, smutku, radości, lekkości, rozkoszy, pikanterii, na przemian ciętego i figlarnego dowcipu, okraszony tu i ówdzie sugestywnymi rysunkami Mai Berezowskiej. Zebrane w tomie"Różowe piórka" fraszki erotyczne, to zaledwie fragment olbrzymiej, obejmującej niemal pięć tysięcy króciutkich utworów spuścizny Sztaudyngera.  Fragment przez samego autora raczej lekceważony. "Wszystkie inne fraszki piszę z rozmysłem, z rozwagą, przeważnie z zamysłem i z dystansem, a te nieprzyzwoitki  dopadają  mnie, gdzie chcą, wkręcają mi się natrętnie do ucha, dopędzają  mnie na przechadzce, budzą w łóżku i notuję je, przewidując, że ani nie ujrzą światła dziennego, ani nie przysporzą mi grosza zysku" odpowiedział przed laty dziennikarce "Głosu Robotniczego" (nr 312/1960: H. Batorowicz  "Sztaudynger z mojej szufladki")  autor "piórek".

Życie, bierz mnie. Biografia Andrzeja Zauchy

Jarosław Szubrycht

Pierwsza kompletna biografia legendarnego artysty Miał zostać kajakarzem lub zecerem, ale wybrał muzykę, a raczej muzyka wybrała jego. Andrzej Zaucha to jeden z największych talentów i najwspanialszych głosów w historii polskiej muzyki, wokalista obdarzony niezwykłą barwą i skalą, a także saksofonista i perkusista. Do tego kochający mąż i ojciec, świetny przyjaciel, facet tryskający humorem, brat łata bez krzty gwiazdorstwa. Jarek Szubrycht, ceniony dziennikarz muzyczny, proponuje kompletną biografię Andrzeja Zauchy od historii rodzinnej poprzez młodość, początki muzykowania, ogólnopolską karierę i występy zagraniczne, aż po tragiczną śmierć, na którą autor próbuje rzucić nowe światło. Nie szukałem sensacji, ale prawdy. Nie piszę o tragicznej, głośnej śmierci Zauchy, lecz o jego barwnym życiu, na przekór peerelowskiej szarzyźnie. O tym, skąd wziął się ten muzyczny diament, jakie wydarzenia go szlifowały i dlaczego nigdy nie zaświecił pełnym blaskiem mówi Jarek Szubrycht. Opowieść o zwykłymniezwykłym życiu Zauchy (jak w piosence Cest la vie Paryż z pocztówki i kultowym teledysku) jest spójna, lecz wielogłosowa. Autor rozmawiał z ponad sześćdziesięcioma osobami z otoczenia artysty od cioci, która go wychowywała, i ukochanej córki przez kolegów ze szkolnej ławy, przyjaciół i znajomych, muzyków i realizatorów, z którymi nagrywał i koncertował, autorów piosenek, które śpiewał, aż po gwiazdy estrady, z którymi dzielił scenę, współpracował i konkurował. Biografia Andrzeja Zauchy jest jednocześnie opowieścią o wyjątkowej scenie muzycznej Krakowa, balansującej pomiędzy rozrywką a jazzem, o równie barwnym, co siermiężnym PRL-u, wreszcie o życiu w trasie i o tym, co dotąd pozostawało za kulisami.

Historia polityczna Polski 1944-1991

Andrzej Leon Sowa

JAK DZIAŁAŁ SYSTEM, W KTÓRYM ŻYLIŚMY? "Historia polityczna Polski 1944-1991", napisana przez wybitnego historyka Andrzeja Leona Sowę, jest pierwszą tak dokładną pracą na temat powojennej historii politycznej Polski. Na pełny obraz trudnego okresu w dziejach kraju i narodu składają się tutaj istotne fakty, a wśród nich również te dotychczas nieznane poza wąskim gronem specjalistów. Autor w sposób fascynujący obnaża mechanikę systemu, w którym żyliśmy. "Niniejsza praca nie jest klasycznym podręcznikiem akademickim" pisze we wstępie autor. "Traktuję ją jako autorską syntezę, a równocześnie w miarę wyczerpujące kompendium wiedzy na temat różnych instytucji politycznych." Zgodne z tym założeniem Andrzej Leon Sowa, starając się zachować obiektywizm w opisie sytuacji, wplata w opowieść o naszej najnowszej historii własne oceny i opinie, które nierzadko prowokują do dyskusji, a zawsze do refleksji.

Smażone zielone pomidory

Fannie Flagg

Bestseller wszech czasów. Kultowa powieść. Mądra, komiczna i zaprawiona nutką czarnego humoru. Uroczo staroświecka i zaskakująco współczesna. Oto pełna pasji, miłości, dramatów oraz cudów historia niepokornej zaklinaczki pszczół Idgie, słodkiej i delikatnej Ruth, kawiarni Whistle Stop, w której podawano najlepsze smażone zielone pomidory i mieszkańców kolejowego miasteczka, którzy potrafili znaleźć wspólny język mimo biedy, różnic, przemocy oraz przeciwności losu. A także pewnej mrożącej krew w żyłach tajemnicy. Pulchnej gospodyni domowej, Evelyn Couch, która przeżywa kryzys małżeński, nie wierzy w siebie i nie radzi sobie z dolegliwościami menopauzy, opowiada ją wesoła jak skowronek staruszka dobrze pamiętająca tamte czasy i ludzi o złotym sercu. Pośród wspomnień, śmiechu i łez między dwiema kobietami rodzi się szczególna więź, a Evelyn nabiera odwagi, aby podjąć ważne życiowe decyzje. Samoloty i telewizja zepchnęły Threadgodeów ze sceny Południa. Jakie to szczęście, że Fannie Flagg ocaliła tę społeczność w tyleż komicznej co przejmującej opowieści, rejestrującej żywiołowość życia bohaterów oraz smutek rozstań z nimi. Harper Lee, autor książki Zabić drozda Prawdziwa powieść, bardzo dobra Wysnuta z żywiołowej wyobraźni urodzonej gawędziarki. The New York Times Jednocześnie zabawna i makabryczna. The Washington Post Odważna i mądra. Houston Chronicle

Autobiografia w sensie ścisłym. A nawet umownym

Jerzy Pilch

Jerzy Pilch (19522020) w swojej autobiografii uzupełnionej archiwalnymi zdjęciami z Wisły i z rodzinnego albumu zmienia czas utracony w czas odzyskany dzięki ocalającemu darowi opowiadania, bo to, czego nie pamiętamy albo czego nie umiemy opisać nie istnieje. Autobiografia w sensie ścisłym, a nawet umownym to taka opowieść o sobie, którą sam pisarz uznał za kanoniczną, a więc jedyną, jaka (jego zdaniem) nadaje się do przekazania innym. Pisząc ją, Jerzy Pilch dokonał ostentacyjnej redukcji zdarzeń należących do powierzchniowej warstwy własnego życia. Uczynił tak, by tym mocniej wyeksponować drugą, głęboką warstwę tegoż życia, stanowiącą klucz do jego tożsamości i sposobu widzenia świata. Umieścił w niej mityczną przestrzeń dzieciństwa spędzonego w Wiśle i wyjazd do Krakowa, lokujący go w istnieniu realnym, historycznym. Marian Stala Wydaje się to mało prawdopodobne, ale sceptyczny byłem od dziecka. Skąd się to wzięło, nie miałem zielonego pojęcia. Nic nie było takie, jak powinno. Żadna ziemia obiecana, żadna kraina mlekiem i miodem płynąca. Nie szukałem drogi, bo wiedziałem: nie ma takiej drogi. Nie ma drogi prowadzącej do wyśnionych krajów, bo nie ma takich krajów. Jerzy Pilch

Opowiadania bizarne

Olga Tokarczuk

NIEPRZEWIDYWALNE, DZIWNE, PIĘKNE, BUDZĄCE GROZĘ HISTORIE BIZARNE W INTERPRETACJI 10 LEKTORÓW Dziesięć opowieści. Każda z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, zwyczajna kamienica gdzieś w Polsce, odległa Azja i miejsca wyimaginowane. Czytelnik nie może być pewien, dokąd doprowadzą go poszczególne historie. Olga Tokarczuk wytrąca nas ze strefy komfortu, wskazując, że świat staje się coraz bardziej niepojęty. Francuskie słowo bizarre znaczy: dziwny, ale też śmieszny i niezwykły. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono pochodzi? Czy bizarność jest cechą świata, czy może jest w nas? SPIS OPOWIADAŃ: Pasażer czyta Kamila Kuboth-Schuchardt Zielone dzieci czyta Wiktor Zborowski Przetwory czyta Mariusz Bonaszewski Szwy czyta Kamilla Baar-Kochańska Wizyta czyta Olga Tokarczuk Prawdziwa historia czyta Maciej Kowalik Serce czyta Robert Jarociński Transfugium czyta Danuta Stenka Góra Wszystkich Świętych czyta Magdalena Cielecka Kalendarz ludzkich świąt czyta Filip Kosior