Lato Muminków

Tove Jansson

Życie Muminków i ich przyjaciół z Doliny skupia się wokół domu Mamy i Tatusia Muminka, gdzie każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń. Panna Migotka, Paszczak, Mała Mi, Włóczykij, Ryjek, czy straszna Buka tworzą galerię postaci, które na zawsze pozostaną w pamięci czytelników.

Lato na RODOS

Katarzyna Ryrych

RODOS () czyli Rodzinne Ogródki Działkowe (Ogrodzone Siatką) i dwóch niezwykłych bohaterów: Turet i Porszak, który opowiada nam o swoich niezwykłych wakacjach. Na RODOS, gdzie chłopiec z autyzmem może bez problemu pozostawać w swojej bańce, a z dziwactw Tureta nikt się nie śmieje. I nikt nie nazywa ich debilami przynajmniej do chwili, gdy zachowają się bohatersko. Gdzie każdemu wolno być sobą: Wujowi Kukułce pędzącemu Eliksir Szczęścia, Pandzie, Gabarytowi, wzruszającej do łez Szmirabelli rodzinie z wyboru. I gdzie zawędruje prześliczna Amelia, dla której Porszak przebije ściankę swej bańki. A gdy skończy opowiadać o niezapomnianym lecie na RODos, przyjdzie nam zapytać: czym jest normalność? I gdzie przebiega granica? Dorota Koman Nowi przyjaciele rozumieją Porszaka i nie przeszkadzają mu być sobą. To najlepsze, co mogło go spotkać i chciałby, aby to lato nigdy się nie skończyło. Każdy z nas potrzebuje takich przyjaciół. Nakanapie.pl Nagrodziliśmy tę książkę, bo dodaje otuchy bez protekcjonalnego klepania po plecach. Bo jest lekka, chwilami zabawna, chociaż dotyka problemów wielkich jak góra. Joanna Olech, Literacka Podróż Hestii.

Lato na Wołyniu

Józef Czechowicz

lato na wołyniu łąka huśtawka  sznury pogody chrzęszczą  rozwiewa się nieba kaftan  w rozkołysaniach  kołyszą się gałęzie pachnąc szczęściem  tryumfowania    od chmur dalekich do suchych skał  młot słońca połysk  moich stóp chwała  tratuje wołyń  unosimy się falisty dym  to słoneczna głowa i ja  opadamy jak zgaszony wybuch  krąży fosforyczny rym  napowietrzną rybą    z rozkoszą gwiżdżę w czerwcowy czad  skaczę kołuję tętnię  25 lat  nagiego ciała ogień  ręce ptakami w niebie  wiatrem nad trawą nogi  to pięknie    to pięknie słuchaj  gdy karminowy grzebień  południa żłobi upał  gdy lazurowym koniem do nas  przyfruwa z gorącej przestrzeni  asonans  ukochanej ziemi    hej    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Lato nagich dziewcząt

Stanisława Fleszarowa-Muskat

Fleszarowa-Muskat przenosi czytelników w wakacyjny klimat nadmorskiego kurortu z lat 50. Do skąpanego w promieniach słońca Sopotu przyjeżdża Grzegorz, znany rzeźbiarz. Artysta otoczony wianuszkiem kobiet, marzących o romansie, szuka weny i modeli do swoich prac. Tętniący życiem Monciak, jak i gorące lato, sprzyjają letnikom żądnym wakacyjnych przygód i rozrywek. Być może i Grzegorz spotka tu miłość swojego życia?

Lato naszej miłości

Jacek Krakowski

Burzliwy romans z historią szpiegowską w tle. Tuż przed wybuchem wojny para zakochanych decyduje się na ucieczkę. Bohaterowie zostawiają za sobą duszną atmosferę prowincjonalnego miasteczka, gdzie wszyscy wiedzą o sobie więcej niż powinni, a rodzinne sekrety tworzą siatkę zależności, z której trudno się wyzwolić.

Lato pełne tajemnic

Katarzyna Wierzbicka

Magda nie cierpi swojego magicznego talentu, zwłaszcza że musi ukrywać go przed mamą i rodzeństwem. Odkąd tata stracił wspomnienia i nadnaturalne zdolności, jedynym wsparciem dla dziewczynki jest zaprzyjaźniony demon. Kiedy i on zaczyna mieć przed nią tajemnice, córka maga czuje, że grozi jej niebezpieczeństwo. Sama już nie wie, komu może zaufać. Sympatycznemu chłopakowi, który ze wszystkich sił próbuje nawiązać z nią znajomość? Wrednemu sąsiadowi z kempingu? A może tajemniczej dziewczynce z lasu, do której umysłu nie jest w stanie zajrzeć? Wszyscy mają sekrety. Czy Magdzie uda się je odkryć i odgadnąć, kto poluje na nią i na jej rodzinę? Czy zdoła pomóc tacie odzyskać pamięć? I czy można udomowić uroczego kundelka, który tak naprawdę jest groźnym smokiem? "Lato pełne tajemnic" to ciąg dalszy przygód bohaterów znanych z "Wakacji pełnych magii".

Lato Sabiny

Magdalena Kopeć

Pełna wzruszeń opowieść o kobiecie, która musi zbudować swój świat od nowa. Hanka Szamota po latach życia w Warszawie przyjeżdża do Borzęcina – małego miasteczka w świętokrzyskim. Kobieta czuje się w nowym miejscu obco, ale z czasem zaczyna poznawać życie miasteczka i jego mieszkańców. Ci natomiast coraz bardziej interesują się przeszłością kobiety. Wkrótce poznaje mężczyznę mieszkającego blisko niej. Nawiązuje się między nimi nić porozumienia, pomimo tego, że Irek w niespodziewany sposób okazuje się być połączony z ludźmi z przeszłości kobiety. Jakie sekrety skrywa Hanka? Czy w nowym życiu odnajdzie to czego szukała? I w jakich barwach maluje się przyszłość? Tego lata, przenieś się wspólnie z Hanką do małego miasteczka, w którym prędzej czy później wszystkie sekrety wyjdą na jaw…

Lato w Hiszpanii

Katarzyna Nizinkiewicz

Lato w Hiszpanii to zapis wędrówki przez Hiszpanię - od Pirenejów aż po zachodnie krańce Półwyspu. W tej trwającej 88 dni i liczącej 2300 kilometrów wyprawie nie wyczyn jednak się liczy. Nie ma tu rekordów i wspinania się na szczyty wytrzymałości. Jest za to stricte literacki dziennik kobiety, która idzie swoją drogą. W głąb Hiszpanii - i w głąb siebie. W stronę poznania. Po drodze spotyka ludzi - dobrych i złych, zwierzęta - groźne i przyjazne. Ale towarzyszy jej - od początku do końca, zwłaszcza w chwilach zwątpienia i krańcowego zmęczenia - tylko jedna tajemnicza, dyskretna postać: Anioł. Katarzyna Nizinkiewicz wędruje samotnie od lat. Jej trasy wiodą przez peryferia Europy, często poza szlakami, niemal zawsze po bezludziach, miejscach zapomnianych, ale jakże przez to ciekawych. Tak jest też w przypadku Lata w Hiszpanii. Czytając tę opowieść, czytelnik odkrywa nowe, nieznane oblicze Hiszpanii - tej prawdziwej, niekomercyjnej; zachwyca się - wraz z autorką, uważną obserwatorką - surowym pięknem parków naturalnych, gór, lasów, łąk nieskażonych cywilizacją.

Lato w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce

Tomasz Szwed

Lato w Klinice Małych Zwierząt zapowiada się spokojnie. Można bawić się i przyjmować gości, bo jedzenia jest pod dostatkiem i długi dzień prawie nie ma końca. A jednak! Co robić, gdy duże Zwierzę miało groźny wypadek? Profesor Borsuk po raz pierwszy otrzyma zawodowe wsparcie lekarki Człowieka. Nikt w Lesie nie słyszał, by kiedyś wcześniej to się zdarzyło. Nadchodzą dziwne czasy – mówi Babcia Zającowa. Czy Las będzie trwał nadal, a razem z nim my? Oto nowe przygody lekarzy o miłych pyszczkach i miękkich futerkach, ich przyjaciół i znajomych z Lasu na Zaborach.

Lato z Montaigneem

Antoine Compagnon

W nowej publikacji z serii "Lato z" Antoine Compagnon przybliża współczesnemu czytelnikowi postać Montaignea. W czterdziestu krótkich, bo będących zapisem pięciominutowych pogadanek radiowych, rozdziałach zaprasza do odkrycia na nowo tego francuskiegorenesansowego myśliciela i pisarza. Interpretując w lekki, przejrzysty i zabawny sposób wybrane fragmenty jego najbardziej znanego dzieła, Prób, pokazuje, że poruszane w nich tematy od pojęcia zaangażowania do epikureizmu, przez rozmowę, przyjaźń, edukację, marnowanie czasu, a nawet nadwagę pozostają nadal aktualne i warto o nich myśleć z uwzględnieniem perspektywy sprzed pięciu wieków. Bo czyż nie jest zaskakujące dla dzisiejszego czytelnika, że chociażby spór o to, czy w edukacji kłaść nacisk na wiedzę, czy na kompetencje, był już żywy w czasach Montaignea. Równie ciekawe jest poznanie stanowiska filozofa na temat równości płci: bo co prawda przyznaje, że kobiety są równe mężczyznom, ale już zdolność przekazywania podobieństwa fizycznego, cech charakteru, temperamentu i humorów przypisuje jedynie mężczyznom. Te i wiele innych rozważań pozwolą nabrać dystansu do wciąż nurtujących nas problemów, a także zrozumieć ich podłoże głęboko zakorzenione w humanizmie, bez konieczności studiowania opasłych dzieł filozoficznych.

Lato z Rimbaudem

Sylvain Tesson

Czas pandemii. Autor wraz z przyjacielem wyrusza na cztery dni, by przejść trasę pieszej ucieczki Arthura Rimbauda z października 1870 roku. Wciąga czytelnika w tę wędrówkę, odtąd idziemy a raczej galopujemy - z Rimbaudem, anarchistą, łobuzem, oszustem, punkiem, beatnikiem, dzikusem, awangardzistą, truwerem, kochankiem, synem marnotrawnym... A przede wszystkim z Rimbaudem - poetą. Sylvain Tesson z prędkością błyskawicy przemierza rzeczywiste i wyimaginowane krajobrazy od Ardenów po afrykańską pustynię. Robi to ze swadą, ironią i humorem. Tesson, znany jako żądny przygód podróżnik, wchodzi w skórę genialnego jasnowidza, który zrewolucjonizował poezję. Tak jak on zna tylko jednego wroga: nudę. Droga jest iluminacją, słowa upajają. Styl Tessona jest wartki, pełen obrazów, wykrzykników, apostrof. Budzi szaloną chęć zanurzenia się w poetyckich wersach i... potrzebę wolności! Sylvain Tesson z typową dla siebie nonszalancją opowiada historię niezrozumianego geniusza, który w wieku szesnastu lat opuścił dom rodzinny i ruszył w drogę. Z przejmującą empatią powraca do zadziwiającej podróży utalentowanego chłopaka, który był poetą między szesnastym a dziewiętnastym rokiem życia, kiedy to stworzył "Sezon w piekle" i "Iluminacje", po czym wyjechał nie oglądając się za siebie do Afryki, by zostać handlarzem bronią. W swej opowieści Sylvain Tesson próbuje interpretować tajemnice tego krótkiego życia. Książka pozwala zatrzymać się nad niektórymi wierszami człowieka, z którego później inni uczynią archetyp poety przeklętego, a także zwraca czytelnikowi uwagę na żyły złota ukryte w twórczości nastolatka, który był w ciągłym ruchu.

Latopis Nestora. Stary tekst mnicha Ławrentego z XIV wieku

Ławrenty Nestor

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Dość archaiczny przekład Juliana Kotkowskiego Latopisu Nestora. Niemniej dla badacza dziejów Słowiańszczyzny wartościowy i zasługujący na miejsce w jego bibliotece. Stanowi on bowiem jedno z najważniejszych źródeł do historii Rusi. Poza tym można również znaleźć w nim liczne informacje dotyczące dziejów świata, krajów ościennych i oczywiście dawnych ziem polskich. Książka zawiera tekst oryginalny, tyle że w transkrypcji na łacinkę i przekład polski. Mimo, iż tekst nie jest kompletny, to i tak zasługuje na uwagę i może być przydatny w badaniach historyków i religioznawców zajmujących się Słowiańszczyzną i jej najwcześniejszymi dziejami.

Latopis nowogrodzki pierwszy starszej redakcji. Unikatowy zabytek piśmiennictwa staroruskiego i jego polski przekład

Zofia A. Brzozowska, Ivan Petrov

Piąty tom "Series Ceranea" zawiera edycję oraz polski przekład Latopisu nowogrodzkiego pierwszego - jednego z najstarszych średniowiecznych tekstów historiograficznych, powstałych na Rusi. Jest on niezwykle cennym źródłem, zawierającym wiele informacji na temat dziejów Europy Wschodniej w XI-XIV w. W tomie zaprezentowano starszą redakcję zabytku, zachowaną w jednym tylko rękopisie, tzw. odpisie synodalnym (ГИМ, Син. 786) z XIII-XIV w., obejmującą wydarzenia z lat 1015-1353. Publikacja przybliża mniej znany aspekt historii średniowiecznej Rusi - dzieje i kulturę Nowogrodu Wielkiego, będącego przez stosunkowo długi okres nieomal całkowicie niezależną republiką miejską, posiadającą oryginalny ustrój, utrzymującą rozległe kontakty handlowe (m.in. z Hanzą), a jednocześnie stanowiącą prężny ośrodek piśmiennictwa i sztuki. * Książę Jarosław [...] zasiadł w Russie, a do Nowogrodu przysłał Tworimira, [ze słowami]: "Zrzekam się wszystkiego, co [stało się powodem] waszej niechęci do mnie, a wszyscy książęta za mnie poręczą". Nowogrodzianie wysłali do niego Łazarza Mojżeszowica, [mówiąc]: "Książę, zamyślałeś zło przeciwko Świętej Sofii, więc odejdź. Już prędzej umrzemy godnie za Świętą Sofię. U nas nie ma księcia, lecz jest Bóg, sprawiedliwość i Święta Sofia, a ciebie nie chcemy!". Latopis nowogrodzki pierwszy starszej redakcji AM 6778 (AD 1270/1271)

Latopisiec Litwy i Kronika Ruska

Ignacy Daniłowicz

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ignacy Daniłowicz (1788-1843) historyk i prawoznawca. Syn Mikołaja, księdza unickiego, i Domiceli z Michniewiczów. Wychowywany przez stryja Michała, wybitnego pedagoga pijarskiego, kształcił się już od roku 1797 w łomżyńskiej szkole pijarów, a od roku 1807 w gimnazjum pruskim w Białymstoku. Trzy lata później (1810) rozpoczął studia na wydziale moralno-politycznym Cesarskiego Uniwersytetu Wileńskiego, ukończył je z tytułem magistra praw. W roku 1812 był sekretarzem francuskiego gubernatora Białegostoku. W roku 1814 wykładał w Wilnie prawo krajowe. Pod wpływem J. W. Bandtkiego, I. Ołdakowskiego i J. Lelewela zainteresował się bliżej historią prawa polskiego. W latach 1817-1818 w celach naukowych odwiedził kolejno: Warszawę, Petersburg i Moskwę. Po powrocie nadal wykładał w Wilnie (od roku 1819 jako adiunkt, od 1822 jako profesor nadzwyczajny, a od 1823 już jako profesor zwyczajny swej alma mater). Profesor uniwersytetów kijowskiego i charkowskiego, przyjaciel i mentor Piotra Hułaka-Artemowskiego. Badał m.in. wywiezioną do St. Petersburga Metrykę Koronną. Ogłosił drukiem pomnik prawa litewskiego Statut Kazimierza Jagiellończyka z roku 1468. (z Wikipedii) Zebrał i opublikował również to cenne dzieło Latopisiec Litwy i Kronika Ruska, które oddajemy do rąk czytelników.

Latynoafryka

Ryszard Kapuściński

Reportaże Ryszarda Kapuścińskiego z Ameryki Łacińskiej i Afryki publikowane w „Kontynentach” w latach 1971–1989 i do tej pory nie wznawiane. Opatrzone posłowiem Rene Maisner, córki Pisarza, oraz wstępem Krzysztofa Mroziewicza – publicysty, korespondenta wojennego i dyplomaty, przyjaciela Kapuścińskiego.  Rok 1971. Sławny reporter Ryszard Kapuściński niedawno wrócił do kraju. Przez ponad cztery poprzednie lata był korespondentem w rozpalonej rewolucyjną gorączką Ameryce Łacińskiej. Teraz znajduje sobie nowe miejsce: w przytulnej redakcji „Kontynentów”. Niebawem obejmie w piśmie funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Mocno się angażuje – czyta i redaguje, uczestniczy aktywnie w kolegiach i dyskusjach redakcyjnych. Koledzy wspominają, że mimo swej pozycji nie wywyższa się. Z rodzinnych przekazów wiadomo zaś, że żyje życiem „Kontynentów”, w domu to, co się dzieje w redakcji, jest jednym z głównym tematem rozmów.  Pisze. O Santo Domingo, o Chile, Kubie, Panamie, Ekwadorze, Angoli i Ugandzie; o niesprawiedliwości, głodzie, nędzy, dyktaturze, socjalistycznym wrzeniu. Pisze z pasją i erudycją. Ale temat główny zawsze jest ten sam: człowiek.   Dziś opowieści Kapuścińskiego, publikowane w „Kontynentach” w latach 1971–1989 i do tej pory nie wznawiane, można czytać dwojako: jako wnikliwy, uważny zapis wydarzeń, kreślony piórem światowej sławy korespondenta i reportera, ale też jako uszlachetnione upływem czasu, zuniwersalizowane studium ludzkiej natury i nieuchronności procesów społecznych – dzieło wrażliwego i czułego ich obserwatora – pisarza.

Lau Pax

Artur Samojluk

W XXII wieku ludzkość jest wysokorozwiniętą cywilizacją, jednakże rozwój i globalne wojny nie oszczędziły planety. Gdy wydaje się już, że nadszedł czas spokoju w tych trudnych czasach, pojawiają się Oni i oznajmiają, że czas Ziemi, jak i całej Drogi Mlecznej jest policzony. Nadciąga nieodwracalna katastrofa. Nie można się jej przeciwstawić, można tylko uciekać. Droga ucieczki wkrótce zostaje opracowana, a  podróż będzie trwać 10 000 lat. Cała cywilizacja zostaje zamknięta w wewnętrznym ekosystemie najpotężniejszego statku kosmicznego Nirvana i wyrusza w podróż w nieznane. Choć wszystko wydaje się poukładane, to w tak rozległym czasie nawet najmniejsze zmiany, mogą być brzemienne w skutkach. Obserwuj losy ostatniej misji ratunkowej ludzi, teraz już nic nie będzie oczywiste.