Lorneta z meduzą

Jerzy Krzywik-Kaźmierczyk

Polacy nie jedzą. Polacy zakanszają mówi Jerzy Krzywik Kaźmierczyk i zabiera nas w barwną podróż po dawnych łódzkich lokalach, serwujących wymyślne potrawy i zaspokajających przemożną chęć sfrustrowanego czy szczęśliwego Polaka do picia i zakanszania właśnie. Autor, który na własnym podniebieniu doświadczył działania zakładów zbiorowego żywienia, jak nazywano wówczas lokale gastronomiczne, wspomina gospody, restauracje, bary te popularne i te mniej znane. Gdzie szukać śladów dziada, pradziada, który zerwał się z babcinej smyczy? Może w Café Mocca pije kawę w towarzystwie znanych artystów, w Turystycznej delektuje się plackami ziemniaczanymi i kieliszkiem wódeczki, w Delfinie prowadzi dysputy przy łososiu królewskim, turbocie i kergulenie czy w Słoniu popija brizol z pieczarkami stoma gramami wódki i podziwia malarskie próby Władysława Strzemińskiego. A być może uczestniczy w balu mlecznym w Klubie Dziennikarza, podczas którego łodzianie przypadkowo odkryli malibu, topi smutki w bufecie na Dworcu Fabrycznym, mknie czarną drogą, wyjątkowo cenioną w męskim świecie obowiązku nieustającego sprawdzania swoich sił witalnych, czy jest na szlaku spragnionych i zmęczonych, który wytyczały kolejne szynkwasy na ulicy Kilińskiego. Przeliczy się jednak ten, kto liczy na podróż sentymentalną.Lorneta z meduząto opowieść pieprzna, zakrapiana licznymi anegdotami, przyprawiającymi o lekki zawrót głowy. Intrygująca tytułem, prowokująca do wędrówek rozkołysanym krokiem Jej lekturę ubarwią Wam rysunki znanego łódzkiego rysownika Dariusza Romanowicza, a na końcowych stronach książki znajdziecie fotografie ponad dwudziestu punktów na ówczesnej gastronomicznej mapie Łodzi.

Lorraine. A Romance

Robert W. Chambers

Lorraine is a story about a young woman and her country. Lorraine comes of age during the dramatic war years in France. Its growth, conflicts and possible renewal are reflected in the countrys struggle for its independence against Germany.

Los a moralność. O obszarach niezależności człowieka od etyki

Krzysztof Stachewicz

W książce została podjęta próba polemiki z tezami panmoralizmu i panetycyzmu, które wprowadzają optykę aksjomoralną i etyczno-normatywną we wszystkie przestrzenie ludzkiego bytowania. Kontekst losowości w życiu człowieka domaga się jednak radykalnego przemyślenia natury moralności, a jeszcze bardziej - istoty i zadań etyki. Zarysowana w monografii perspektywa anankologicznej natury ludzkiej egzystencji ukazuje znaczenie i sens zarówno aktywności człowieka, jak i jego pasywności, sens tego, co intencjonalnie wpływa na trajektorię życia, i tego, co dzieje się poza wolą i zamiarem podmiotu osobowego. Wszystko to tworzy całokształt jego egzystencji z jej blaskami i cieniami, radościami i smutkami. W takiej perspektywie przestrzeń stricte moralna, choć z wielu względów fundamentalna i wyróżniona, jest tylko jednym z obszarów ludzkiego bytowania.

Los Angeles. Miasto-państwo w siedmiu lekcjach

Rosecrans Baldwin

LA w ogóle nie jest jak miasto, za bardzo się rozciąga mówi jedna z rozmówczyń Baldwina. Bo jak nazwać największy amerykański organizm polityczny niebędący stanem? Los Angeles to liczące osiemdziesiąt osiem miast państwo narodowe zamieszkiwane przez około jedenaście milionów ludzi mówiących w niemal dwustu językach. Czy LA można w ogóle zdefiniować? Rosecrans Baldwin przez kilka lat pracował nad książką, w której stara się odpowiedzieć na pytanie urbanisty Douglasa Suismana: Czy miasto może być miastem, wcale nim nie będąc?. Odnosząc się zarówno do literatury, jak i własnych obserwacji i rozmów, rozwija koncepcję Los Angeles jako miasta-państwa, zestawiając Miasto Aniołów z antycznymi megalopolis. Los Angeles to także znakomity reportaż o przestrzeni kontrastów, gdzie sąsiadują ze sobą centra ubóstwa i zamożne zamknięte osiedla, bezdomni i celebryci, apokaliptyczne pogorzeliska i bajeczne plaże, przeludnienie i samotność. Dzięki siedmiu lekcjom Baldwina możemy choć trochę zrozumieć miasto, które każdego dnia wymyśla siebie na nowo.   Nie sposób napisać o Los Angeles książki totalnej. Rosecrans Baldwin nawet nie próbuje. I właśnie dzięki temu stworzył tak świetną opowieść o tym mieście. Alexandra Jacobs, The New York Times Book Review W tej czułej i wnikliwej książce [] Baldwin nie stara się wypracować jakiejś spójnej teorii na temat Los Angeles []. Jak więc autorowi udaje się uchwycić charakter tego nader złożonego miasta-państwa? Jako wytrwały i wnikliwy obserwator Baldwin wydobywa niewidzialne LA spod pokładów mitologii, popkultury i medialnych klisz. Marc Weingarten, The Wall Street Journal To książka przełamująca granice gatunkowe, łącząca reportaż z osobistymi wspomnieniami, która doczekała się pochwał jako jedna z najlepszych propozycji o tym mieście. Autor stworzył opowieść pełną zachwytu nad tajemnicą Los Angeles. Geoffrey Gagnon, GQ

Los dzieci zmarłych bez chrztu

Jan Domaszewicz

Każde dziecko urodzone jest skalane zmazą grzechu pierworodnego, która się tylko gładzi i zaciera przez chrzest. A zatem cóż się stanie z dzieckiem, które umiera bez chrztu: schodzi z tego świata w grzechu pierworodnym? Jaka jest w tej sprawie nauka Kościoła: czy ono pójdzie do piekła i czy będzie skazane na męki wieczne? Stąd, dziecko zmarłe w grzechu pierworodnym wyłącza się na zawsze, pomimo iż żadnego grzechu nie popełniło, z królestwa Bożego. Grzech pierworodny odbiera nam to życie łaski, które jest naszym prawdziwym życiem, sprowadza w duszy śmierć, pozbawiając nas świątobliwości i sprawiedliwości, tych głównych żywiołów duszy. Wyzuwa nas ze stanu nadnaturalnego, który według odwiecznych planów Bożych miał być naszym stanem prawidłowym, a razem gościńcem i wstępem do szczęścia niebieskiego: widocznym, przeto, jest, że ten grzech pociąga za sobą koniecznie utratę tego szczęścia, które powinno być naszym udziałem. Nic nie może być logiczniejszego nad taką naukę: dzieci, które umierają bez chrztu, będą usunięte na zawsze z nieba i pozbawione szczęścia, jakie Bóg zgotował dla swych wybranych. Czy jednak te dzieci będą skazane na męki wieczne i zostaną ofiarą kar? Czy będą, ściśle a krótko mówiąc, nieszczęśliwymi? Aby się tego dowiedzieć, należy przeczytać całą tę książeczkę.

Los Elfów. Los Elfów 1: Wojownicy ze stali (#1)

Peter Gotthardt

Pokój w Królestwie Elfów zaburza armia Stalowych Pięści, na czele z Królem Dumą. Elfy zostają zmuszone do opuszczenia pałacu i ukrywania się w lasach. Tam córka królowej, Jarzębina zaprzyjaźnia się z młodym elfem, Chmielem. Wspólnie odkrywają miejsce, które może pomóc elfom w walce z wrogiem. Ale czy ich armia jest wystarczająco silna? "Wojownicy ze stali" to pierwsza z czterech książek z serii "Los Elfów".

Los Elfów. Los Elfów 2: Serce z kamienia (#2)

Peter Gotthardt

Jeżynek chce pomóc w walce z wrogiem, ale Jarzębina, która teraz przejęła dowództwo nad elfami uważa, że jest jeszcze zbyt mały. Nie zważając na słowa swojej siostry, Jeżynek snuje plan i decyduje się na odważny wyczyn: wraz z trollem Krzykaczem zakrada się do obozu wroga. Czy uda im się przemknąć niezauważonym przez Stalowe Pięści i strażników króla Dumy? "Serce z kamienia" to druga z czterech książek z serii "Los Elfów".

Los Elfów. Los Elfów 3: Poszukiwacze zaginionych grobowców (#3)

Peter Gotthardt

Gdzieś w podziemnym świecie Elfów Olbrzymich znajduje się gałązka, która może pomóc elfom w pokonaniu króla Dumy. Nikt jednak nie wie, gdzie jej szukać. Grupa śmiałków, w tym brat Jarzębiny, Jeżynek, pod przywództwem Kristal, ich kuzynki, wyrusza w drogę, aby ją odnaleźć. Czy uda im się do niej dotrzeć, zanim będzie za późno? "Poszukiwacze zaginionych grobowców" to trzecia z czterech książek z serii "Los Elfów". Petter Gotthardt urodził się w 1946 roku w Kopenhadze. Od dziecka czytał wiele książek, przede wszystkim powieści przygodowe ale i literaturę fachową, związaną z historią, geografią, naturą i wynalazkami. Swoje książki bazuje na szerokiej wiedzy, zgłębianej przez lata. Po ukończeniu szkoły średniej w 1965 roku, Gotthardt podjął studia bibliotekarskie. W latach 1971-2006 pracował w bibliotece dla dzieci. Podczas swojej pracy, organizując zajęcia dla dzieci, sam nauczył się opowiadać historie. Debiutował w 1984 roku książką "Fionn, jego wojownicy i czerwona czarownica". Jest to zbiór opowiadań z Cyklu Feniańskiego o słynnym irlandzkim wodzu, Fionnie i jego wojownikach. Jego druga książka, "Czarna Włócznia", również bazuje na irlandzkich legendach. Po przerwie w pisaniu, związanej między innymi z objęciem stanowiska redaktora w wydawnictwie, Gotthardt ponownie powrócił do pisania książek w 1999 roku. Praca w wydawnictwie nauczyła go pisania historii dla dzieci. Stara się, aby jego książki były interesujące, łatwo zrozumiałe dla najmłodszych i przystosowane do czytania zarówno przez dzieci, jak i na głos, przez rodziców. Autor lubi, gdy jego pomysły stają się rzeczywistością, gotową do czytania historią, która cieszy innych.

Los mię już żaden nie może zatrwożyć

Juliusz Słowacki

Los mię już żaden nie może zatrwożyć... Los mię już żaden nie może zatrwożyć,    Jasną do końca mam wybitą drogę,  Ta droga moja — żyć — cierpieć — i tworzyć,    To wszystko czynię — a więcej nie mogę.    Dawniej miłością różane godziny    I w zorzach jeszcze jaśniejsze pochodnie;  Dzisiaj, przy schyłku dnia, ważniejsze czyny,    Wielkie i smętne, jak słońce zachodnie. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Los modos verbales en español y en polaco

Antonio Pamies Bertrán, Wiaczesław Nowikow

La selección modal es una de las mayores dificultades para los aprendices extranjeros de español, siendo el dominio teórico y práctico del subjuntivo motivo de grandes problemas para quienes no tienen este modo en su lengua materna. Este es el caso del idioma polaco. De ahí la doble finalidad de este estudio: describir el funcionamiento de los modos verbales desde las perspectivas sintáctica, semántica y pragmáticodiscursiva y ofrecer a los lectores una herramienta teórica que facilitaría el aprendizaje práctico de los modos españoles, sobre todo del subjuntivo. Una de las aportaciones más importantes de este libro, desde el punto de vista de la teoría lingüística general, es el análisis contrastivo de los modos verbales españoles y polacos. 

Los toros

Władysław Reymont

„Los toros„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „Niektóre z powozów jechały na „corridę”, przystrojone wspaniale, wedle starego zwyczaju, wykryte kapami z jedwabiów kolorowych, że czerwień i złoto, fiolet i biel śnieżna, jakby się rozbryzgując z powozów, lały się po kołach aż w kurz i pod nogi przechodniów. Witano je rzęsistemi brawami, a z pod białych mantyl błyskały wdzięczne spojrzenia, uśmiechy i purpurowe dumne usta.  Lecz cały ten korowód posuwał się coraz wolniej i zatrzymywał się co chwila mimo pośpiechu, gdyż przed bramą cyrku już zapanował tłok straszliwy i nieopisana wrzawa.  Chaos krzyków, śpiewań i turkotów huczał w powietrzu jak burza, a tysiące handlarzy przekrzykiwało się nawzajem, wijąc się wśród ciżb, tłoków i niebosiężnych wrzasków.”   Fragment książki „ Los toros”  

lost

Agnieszka Wolny-Hamkało

Agnieszka Wolny-Hamkało Nikon i Leica lost W studniach łkają jemiołuszki. Mole snują swój niespójny plan. W bramie na Czerskiej płonie bmw. Zakonnice niosą suknie pod wiatr. Miasto rezonuje miękko jak błonka. Ma smak starej h... Agnieszka Wolny-Hamkało ur. 1979 Najważniejsze dzieła: Mocno poszukiwana (1999), Lonty (2001), Spamy miłosne (2007), Nikon i Leica (2010), Zaćmienie (2013), 41 utonięć (2015) Poetka, krytyczka literacka i publicystka. Współpracowała m.in. z Gazetą Wyborczą, Przekrojem, Przeglądem, Bluszczem i portalem Polskiego Radia. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia, nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo, nagrody mediów publicznych Cogito za tom Spamy miłosne. Laureatka konkursu im. Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za tom Lonty. Autorka powieści 41 utonięć oraz Zaćmienie. Krytyczna Anna Kałuża porównywała jej wczesne wiersze do twórczości Marty Podgórnik, w późniejszych dostrzegała zaś tendencję do porządkowania świata i przekazu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Lost

Ligia Sobór

Gdybym wiedziała, że przyjdziesz... Osiemnastoletnia Jenny jest półsierotą. Mieszka z ojcem w niewielkim miasteczku Naples, jej o trzy lata starszy brat studiuje w innym stanie. Gdy Jenny idzie z przyjaciółką na imprezę do miejscowego klubu MOON , nie wie, że to jedno wieczorne wyjście odmieni jej życie. W klubie nastolatka wpada na Harry'ego. Arogancki chłopak, z początku negatywnie nastawiony do Jenny, przyciąga ją niczym magnes. Dzień po dniu dziewczyna coraz głębiej wchodzi w jego mroczny świat, a tym samym poznaje środowisko nielegalnych walk, którego częścią jest Harry. Kiedy do rodzinnego miasta niespodziewanie wraca brat Jenny, na jaw wychodzą kolejne skrywane przez Harry'ego tajemnice. Lepiej szybko wracaj do domu. Póki jeszcze znasz drogę...

Lost Face

Jack London

Jack London, as part of his Nordic Tales series, raises a problem that is difficult to articulate clearly. This is a situation when a person is faced with the inevitability of a terrible painful death. A choice arises before him, which is worse: to accept a painful end, clinging to life until the last breath, or to die voluntarily. The peculiarity of the story is that the main character is a citizen of the Russian Empire, a participant in the Polish uprising, exiled by the tsar to Siberia.

Lost Face

Jack London

“Lost Face” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   Lost Face is a collection of seven short stories by Jack London. It takes its name from the first short story in the book, about a European adventurer in the Yukon who outwits his (American) Indian captors' plans to torture him. The book includes London's best-known short story, "To Build a Fire".  

Lost Illusions

Honoré de Balzac

Lost Illusions is a serial novel, written by the French writer, Honoré de Balzac, between 1837 and 1843. It consists of: Two Poets, A Distinguished Provincial at Paris, Eve and David, starting in provincial France, thereafter moving to Paris, and finally returning to the provinces. The story of Lucien Chardon, a young poet from Angouleme who tries desperately to make a name for himself in Paris, is a brilliantly realistic and boldly satirical portrait of provincial manners and aristocratic life. Handsome and ambitious but naive, Lucien is patronized by the beau monde as represented by Madame de Bargeton and her cousin, the formidable Marquise dEspard, only to be duped by them. Denied the social rank he thought would be his, Lucien discards his poetic aspirations and turns to hack journalism; his descent into Parisian low life ultimately leads to his own death.