Okresy warunkowe są proste!. Kto jeszcze chce zrozumieć KIEDY i JAK używa się okresów warunkowych w praktyce?

Anna Kowalczewska

Kto jeszcze chce zrozumieć KIEDY i JAK używa się okresów warunkowych w praktyce? Zdania podrzędne warunkowe, potocznie mówiąc - okresy warunkowe (conditionals), to jeden z działów angielskiej gramatyki, który sprawia uczącym się najwięcej problemów. Wynika to najprawdopodobniej z opanowywania tego materiału jedynie pamięciowo, bez choćby próby zrozumienia. Wreszcie warunki w angielskim są PROSTE. Autorka jednej z najlepiej ocenianych przez czytelników publikacji - "Mowa zależna jest prosta!" - zachęcona sukcesem swojej pierwszej książki - napisała drugą. Tym razem wykorzystuje swój niezwykły dar do tłumaczenia skomplikowanych zagadnień gramatycznych, by w przyjemny sposób zapoznać czytelników z czymś, co zwykło być zmorą Polaków uczących się angielskiego - z okresami warunkowymi. Po każdym rozdziale dotyczącym węższej partii materiału będziesz mieć możliwość przetestowania nabytej wiedzy w ćwiczeniach, a pod koniec książki znajdziesz rozdział poświęcony przekrojowym ćwiczeniom, gdzie sprawdzisz swoje umiejętności w różnych typach zadań. Jak zobaczysz dzięki lekturze książki - okresy warunkowe przewijają się w języku znacznie częściej niż zwykliśmy myśleć. Jeśli je dobrze opanujesz - będzie Ci łatwiej budować poprawnie wiele różnych zdań, nie tylko takich, jak w najprostszych przykładach ilustrujących warunki.

Okręt

Lothar-Günther Buchheim

Klasyka literatury wojennej. Wstrząsająca. Autentyczna. Niezapomniana. Najbardziej sugestywny i ludzki zarazem obraz wojny podwodnej, jaki kiedykolwiek powstał. - The Atlantic Jedna z najbardziej ekscytujących i przejmujących wojennych historii, porównywana z Na Zachodzie bez zmian Remarquea. Świat ograniczony do metalowej trumny niemieckiego okrętu podwodnego podczas II wojny światowej. Okręt to wstrząsający w swym realizmie obraz życia na pokładzie U-Boota pełen napięcia, zwierzęcego niemal strachu, wahań między poczuciem obowiązku a zwątpieniem. Śledząc zachowania ludzi, Buchheim z brutalną szczerością, bez patosu i taniego heroizmu, oddaje bezsens konfliktu, który niszczy ich fizycznie i psychicznie. Ta relacja z piekła stała się międzynarodowym bestsellerem i podstawą słynnej ekranizacji w reżyserii Wolfganga Petersena.

Okręt

Adam Karczewski

Sensacja w najlepszym wydaniu! W 1964 roku na okręcie podwodnym ORP „Sęp”, wiozącym tajemniczy ładunek, w okolicach Helu dochodzi do wypadku. Po 35 latach oficer kontrwywiadu Marynarki Wojennej w Gdyni Tomasz Tomasik wpada w wir wydarzeń, które zagrażają nie tylko życiu jego i jego bliskich, ale też mogą wpłynąć na losy kraju. Tomasik wraz z kilkoma innymi straceńcami staje do brutalnej walki z bezwzględnymi spiskowcami. Adam Karczewski – zakochany w Trójmieście. Wychowany na powieściach Karola Maya i przygodach Pana Samochodzika. Obecnie fan Jacka Higginsa, Roberta Ludluma i Toma Clancy’ego. Oprócz czytania i pisania skupia się na pracy zawodowej i rodzinie. Dodatkowo lubi piłkę nożną, muzykę Depeche Mode i wycieczki rowerowe po trójmiejskich lasach.  

Okręty zbłąkane

Antoni Ossendowski

Tak się tylko zdawało Białemu Kapitanowi- bohaterowi powieści, że osiągnął już swój cel. Wystarczyła krótka wzmianka prasowa, ujrzana przypadkiem w jednych z dzienników, aby odsunął on na bok dalekosiężne syberyjskie plany i wsiadł do pierwszego pociągu zdążającego w przeciwnym jest łatwo wskazać ludziom, pochłoniętym walką o bogactwo, drogę właściwą, opartą na prawdziwie chrześcijańskich wartoś więc miała na myśli Elza, mówiąć: "Pogubiły się okręty zbłąkane, bezradne, rozmiotane przez dmę nordową po szerokim obliczu morza..."? Syberyjskich poszukiwaczy złota, czy może samego Białego Kapitana? "Najważniejsze podobieństwo bijące w oczy stanowi obojętność dużych, hałaśliwych, bogatych, rozpętanych w biegu miast dla nędzarzy, dla słabych i upadających ze znużenia, a jednocześnie najżywsze, niemal brutalne zainteresowanie się każdym człowiekiem, który nagle wybił się ponad tłum i od tego tłumu nic dla siebie nie żąda..."

Okręty zimowe

Krzysztof Kamil Baczyński

Okrę­ty zi­mo­we Mo­je okrę­ty sa­mot­ne, ża­ło­sne jak psy zgu­bio­ne,  ani­ście pta­ki, ani ob­ło­ki spło­wia­łe.  Na ru­fach wa­szych po­sta­ci tka­ne z bia­łych ko­ro­nek.    Ani­ście gwiaz­dy, ani zwie­rzę­ta ma­łe.  Kto by was doj­rzał w czar­nych kwa­dry­gach za­wiei,  gdzie tyl­ko mia­sta sto­ją uko­śne i drżą,  gdy tak spo­koj­nie wpły­wa­cie w nie­bo, co tak się chwie­je  jak­by ko­ły­ska wy­bu­do­wa­na ci­chym łzom. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Okropna przygoda Zosi, co się zapałkami bawiła

Artur Oppman

Artur Oppman Okropna przygoda Zosi, co się zapałkami bawiła Och! wypadek stał się straszny! Ach! Okropna rzecz się stała! Mama Zosi sześcioletniej Raz do miasta wyjść musiała, Więc do Zosi mówi małej: Bąźdże grzeczną, moja córko, Tu z kotkami baw się ładnie, I nie biegaj na podwórko. Wyszła mama na ulicę. Przeminęło pół godzinki, A już nasza panna Zofia Jakieś kwaśne robi minki. Ej, doprawdy, nudzi mi się Tak wciąż bawić się z kotkami, Ot, poszukam też w stoliczku Pu... Artur Oppman Ur. 14 sierpnia 1867 r. w Warszawie Zm. 4 listopada 1931 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Legendy warszawskie (1925) oraz Pieśni o Legionach i o Księstwie Warszawskim (1918), Pan Twardowski, Stoliczku nakryj się (1903), Stare Miasto (tom wierszy 1925), Moja Warszawa (tom poezji i prozy 1929), Służba poety (1936) Pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckiej o tradycjach powstańczych, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1890-92), ale był związany emocjonalnie i pisarsko z Warszawą. Używał pseudonimu Or-Ot. W swojej poezji gloryfikował przeszłość i tradycję polską, przypominał postaci zasłużone w historii Polski, chwalił przeszłość i urodę Warszawy. Pisał też wspomnienia, utwory okolicznościowe, wiersze dla teatrów amatorskich, szopki. Jego twórczość jest zaliczana do nurtu poezji popularnej. Najbardziej znanym utworem jest Stoliczku nakryj się. autor: Marek Puchta Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Okruchy

Piotr Sommer

Piotr Sommer Pamiątki po nas Okruchy Czy to rodzina, ten kruchy nieśmiertelnik skruszony ręką dziecka. Czy to mój głos. Ile lat stoi na stole okryty kurzem, ile mu nie potrzeba wody? Trzeba by jakoś umrzeć, ale się boi zostawić ranę ni... Piotr Sommer ur. 13 kwietnia 1948 Najważniejsze dzieła: W krześle (1977), Pamiątki po nas (1980), Po stykach (2005), Dni i noce (2009) Poeta, eseista, tłumacz. Autor kilkunastu tomów poetyckich i krytycznoliterackich, redaktor wielu ważnych antologii, autor wierszy dla dzieci. Otrzymał m.in. Nagrodę Literacką im. Barbary Sadowskiej w 1988, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (1988) i Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za całokształt twórczości (2010). Redaktor Literatury na Świecie. Tłumacz autorów nowojorskiej awangardy oraz poetów irlandzkich. W własnych tekstach skupiony na detalu, który miałby się przyczynić do debalonizacji polskiej poezji. Jego wiersze, mimo lakonicznej zwykle formy, sprawiają wrażenie konwersacyjnych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Okruchy

o. Grzegorz Ruksztełło CSsR

O. Grzegorz Ruksztełło CSsR (ur. 1966) redemptorysta, który wyjechał w 1993 roku do Rosji do pracy misyjnej. Założyciel zespołu misyjnego Wschód. W pierwszych latach posługi zajmował sie jako proboszcz odbudowa parafii i koscioła pod wezwaniem Matki Bozej Loretanskiej w Orenburgu, a w 1996 roku załozył tam Kolegium Teologiczne. Pełnił funkcje: prezydenta Caritasu orenburskiego obwodu, wikariusza biskupiego diecezji saratowskiej, odpowiedzialnego za pomoc humanitarna m.in. w czasie wojny w Czeczenii, ekonoma w seminarium diecezjalnym w Petersburgu, a do 6 pazdziernika 2020 roku proboszcza parafii pod wezwaniem Matki Bozej Nieustajacej Pomocy w Pioniersku. Obecnie znów służy w Rosji w Penzie. * Książka składa się z krótkich historii z życia misjonarza posługującego w dalekiej Rosji. Każdy jej rozdział można czytać osobno, a ocenę poruszanych tematów autor pozostawia czytelnikowi. Ojciec Ruksztełło pokazuje, jak wielkim strumieniem potrafi wlewać się Boża łaska wszędzie tam, gdzie panuje bieda materialna i duchowa. Historie przedstawione w książce mogą pomóc obudzić tak potrzebną dziś empatię, zwłaszcza w przypadku osób zagubionych we współczesnej cywilizacji.

Okruchy gorzkiej czekolady. Morze ciemności

Elżbieta Sidorowicz

Życie nie jest słodką pralinką. Życie to czasem gorzka czekolada. Skąd wiadomo, która nam się przytrafi? Rodzice nastoletniej Ani decydują się kupić stary, zrujnowany dworek na peryferiach miasta. Gdy rozpoczynają remont i modernizację domu, wszystko zdaje się iść ku dobremu. Jednak nic nie jest w stanie zatrzymać biegu wydarzeń... Ania, uzdolniona uczennica liceum plastycznego, zostaje zupełnie sama w wielkim, pustym, nienadającym się do życia domu. Bez wody, gazu, telefonu. I bez kogokolwiek bliskiego. Świat malarstwa, muzyki, poezji, wszystko, co było dla niej ważne, przestaje istnieć. Jak pogodzić się ze stratą? Jak żyć? Okruchy gorzkiej czekolady. Morze ciemności to słodko-gorzka opowieść o utraconym raju i o mozolnym odbudowywaniu go z drobin piasku. O dumie, godności, przyjaźni. O samotności. I o miłości, potężnej jak śmierć.

Okruchy gorzkiej czekolady. Rachunek nieprawdopodobieństwa. Tom 1

Elżbieta Sidorowicz

W poprzednich tomach cyklu Okruchy gorzkiej czekolady poznaliśmy historię Ani, jej traumy po stracie rodziców i próby odbudowania swego zniszczonego świata. Choć z początku wydawało się to niemożliwe, jednak do grona jej przyjaciół dołączył Paweł Jeż, matematyk z piekła rodem, nazywany przez swych uczniów Potworem. Jednak nie była to prosta relacja, a Ania wciąż gubiła się w swych uczuciach do człowieka, który wydawał się nie-do-dotknięcia. Tym razem dostajemy do rąk dziennik Pawła Jeża i mamy sposobność zobaczyć całą sytuację od drugiej strony, poznać sekrety tego człowieka, być świadkami jego przeżyć, zmagań z przeszłością i sobą samym. Genialny matematyk, specjalista od algorytmów szyfrujących, facet, który z powodu niezrozumiałej afery zmuszony jest pracować jako nauczyciel w liceum. Arogancki zbój czy wrażliwy, inteligentny człowiek, stojący niezłomnie po stronie przegranej sprawy, bo tak nakazuje mu poczucie przyzwoitości i honor? Czy relacje z Anią są z jego strony przyjaźnią czy czymś więcej? Co tak naprawdę kryje się w jego sercu? Jak to powiedział kiedyś Czarek – nie jestem ósmym cudem świata. Jak to powiedział Leszek – jestem zasranym romantykiem. Jak to powiedziała Majka – jestem pierdolonym skurwysynem. Jak to powiedziała Emilka – jestem matematykiem.

Okruchy gorzkiej czekolady. Rachunek nieprawdopodobieństwa. Tom 2

Elżbieta Sidorowicz

Jak może się czuć genialny matematyk, specjalista od algorytmów szyfrujących, kiedy na skutek niezrozumiałej afery, w którą został wplątany, nie może podjąć żadnej pracy naukowej i zmuszony jest zatrudnić się jako nauczyciel w liceum? Jak może się czuć młody mężczyzna, który spotkał największą miłość swego życia i z różnych przyczyn nie może wyznać swego uczucia dziewczynie, w której się zakochał? Paweł Jeż to facet z problemami, ciągną się za nim nierozwiązane sprawy. Przez przypadek trafia do liceum plastycznego, w którym uczy się Ania Kielanowicz. Okrzyknięty przez uczniów Potworem, poturbowany psychicznie, śmiertelnie zakochany, próbuje jakoś wyprowadzić swoje życie na prostą, lecz krok w krok idą za nim ludzie z przeszłości, którą dawno chciałby zostawić za sobą. Czy uda mu się przeniknąć aferę, która zrujnowała mu życie? Co będzie z jego wielką miłością? Rachunek nieprawdopodobieństwa jest ostatnią częścią cyklu Okruchy gorzkiej czekolady.

Okruchy gorzkiej czekolady. Serce na wietrze

Elżbieta Sidorowicz

Myślała, że wszystko stracone. I wtedy znowu dostrzegła promienie słońca. W liceum plastycznym, w którym uczy się Ania, pojawia się nowy nauczyciel matematyki. Niezwykle przystojny, a zarazem bardzo wymagający i o paskudnym charakterze. Uczniowie z miejsca nazywają go Potworem. Dla Ani miniony rok był szczególnie trudny. Teraz, kiedy wydawało się, że powoli odzyskuje spokój, uderzają w nią kolejne wydarzenia. Pola, najlepsza przyjaciółka, wyjeżdża do Londynu, a nowy nauczyciel wzbudza w niej autentyczne przerażenie. Nieoczekiwanie, w trudnych okolicznościach, matematyk udziela jej pomocy. Przez przypadek Ania poznaje Gutka i tak trafia do grupy Dworzec skupiającej młodych artystów. To otwiera nowy rozdział w życiu dziewczyny. Michał, zakochany w Ani, cierpliwie czeka na sygnał z jej strony, a Potwór z każdym dniem staje się mniej straszny. Relacje coraz bardziej się komplikują, a Ania nie potrafi do końca rozpoznać swoich uczuć Niejednoznaczna miłość, emocjonalna burza, wrażliwość i niepewność towarzyszą bohaterom tej powieści. Niełatwo odnaleźć złoty środek prowadzący do budowania przyszłości na twardym fundamencie. Przekonajcie się, jak czule, pięknie, intensywnie można pisać o miłości, zaufaniu, przyjaźni i życiu. Absolutnie pochłaniająca. Aneta Kwaśniewska, Książki w eterze Serce na wietrze to druga część, po Morzu ciemności, cyklu Okruchy gorzkiej czekolady.

Okruchy i okruszki wspomnień. Retrospektywny wybór wydarzeń z lat 1929-2009

Czesław Kupisiewicz

W tym tomiku dominuje prezentacja wydarzeń i przeżyć na ogół mniej dramatycznych od opisanych w obu wymienionych wyżej publikacjach. Mam jednak nadzieję, że i one pobudzą do refleksji, niekiedy gorzkiej, albo do uśmiechu, choćby nostalgicznego.

Okruchy lęku

Annika Sjögren

Östen Jonzon powinien korzystać z zasłużonej emerytury. Okazuje się to jednak niemożliwe, ponieważ bohater skrywa kilka dobrze strzeżonych tajemnic. Pewnego dnia, podczas szczerej rozmowy ze sporo młodszą od siebie żoną – Bodil – mężczyzna wyjawia jeden ze swoich najgłębszych sekretów. Puszka Pandory zostaje otwarta. Na wieść, że Östen ma dorosłego syna, którego nigdy nie poznał, Bodil reaguje – przynajmniej w oczach męża – z nieracjonalną przesadą. Mimo to decyduje się on nawiązać kontakt z mającym już ponad trzydzieści lat synem Tobiasem.  Ponadto w okolicy wprowadzają się nowi sąsiedzi, którzy stanowią klucz do kolejnej tajemnicy Östena. Pętla wokół jego szyi zaczyna się niebezpiecznie zacieśniać. „Okruchy lęku” to porywająca opowieść o ludzkich słabościach. Annika Sjögren zręcznie buduje atmosferę nieustającego napięcia i skutecznie wprawia czytelnika w stan przeszywającego niepokoju.

Okruchy PRL-u. Perspektywa indywidualna /praca zbiorowa/

Zbiorowy

Piotr Łuszczykiewicz Okruchy i okruszki (PRL-owskiej) codzienności /fragment/ Książek ze wspomnieniami z życia w minionym systemie ukazało się bez liku. Eksplorujący ów temat autorzy poruszali się po różnych piętrach swojej egzystencji: zawodowej, prywatnej, a nawet bardzo intymnej. Odmienne również były ich oglądy – od zaangażowanych w reżim, przez sprzyjające mu mniej lub bardziej, niezaangażowane, aż do radykalnie opozycyjnych. Opisy te miały rozmaite – by tak rzec – ramy kompetencyjne: bywały naukowe, leksykonowe, popularyzujące, koniec końców na wskroś osobiste i pozbawione aspiracji do jakichkolwiek uogólnień. Obok wyznań polityków i działaczy, koncesjonowanych PRL-owskich celebrytów, ludzi jakoś tam rozpoznawalnych pojawiały się publikacje lub antologie z głosami osób bez publicznych nazwisk, pochodzących ze wszystkich kręgów społecznych. Chęć opowiedzenia o sobie, zwłaszcza o własnej młodości, jest bowiem przemożna i trudno ją powstrzymać, jeżeli nadarzy się okazja. Nie trzeba, notabene, szukać dowodów w księgarniach czy bibliotekach, wystarczy posłuchać rozmów, a może raczej monologów przy wspólnym stole, jednoczącym najmniejszą nawet wspólnotę, przekraczającą choćby o jedną osobę wymiar małżeńskiego lub partnerskiego związku.

Okruchy psychoanalizy. Teoria Freuda między hermeneutyką i poststrukturalizmem

Paweł Dybel

Książka jest propozycją nowego odczytania wybranych wątków dzieła Freuda o kluczowym znaczeniu dla jego psychoanalitycznej teorii. Autor za punkt wyjścia obrał rysującą się wyraźnie we wczesnych pracach ojca psychoanalizy - w Entwurfeiner  Psychologie (Projekt psychologii) oraz w Objaśnianiu marzeń sennych - koncepcję ludzkiego "aparatu psychicznego" oraz interpretacje patologicznych zjawisk psychicznych. W świetle tych "okruchów" lepiej zrozumiała staje się specyficzna funkcja, jaką nadał on nieświadomemu oraz jego koncentrowanie się na językowej stronie interpretowanych zjawisk. Czytelnik zyskuje też wgląd w genealogię pojęcia nieświadomych wyobrażeń i jego przeobrażeń w psychoanalitycznej tradycji. Sporo miejsca w książce zajmują konfrontacje dzieła Freuda z tradycją europejskiej metafizyki, głównie z niemieckim idealizmem (I. Kant, J.G. Fichte, J.G. Herder). Uwagę zwraca esej porównujący psychoanalityczny model interpretacji Hanny Segal z hermeneutyką Wilhelma Diltheya. Zdaniem autora dzieło Freuda do dzisiaj zachowuje moc inspirującą. Wynika to stąd, że nie zawiera ono w sobie teorii o samouzasadniającym charakterze, ale otwiera przestrzeń dla pytań, na które nie tylko późniejsza tradycja psychoanalityczna, ale również wiek dwudziesty nie udzielił zadowalających odpowiedzi. Jego największa wartość zawiera się> właśnie w obecnych w nim niespójnościach, dylematach i rozterkach.