Poezje TOM VI

Maria Konopnicka

„Poezje TOM VI” to zbiór wierszy Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek. "Poezje TOM VI" to zbiór ponad 140 utworów autorstwa Marii Konopnickiej. W skład tego zbioru wchodzą takie wiersze jak „Nowe lato”; „W miasteczku”; „Uderzam w ciebie; „Ta ziemia”. 

Poezje TOM VII

Maria Konopnicka

„Poezje TOM VII” to zbiór wierszy Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek. "Poezje TOM VII" to zbiór 30 utworów autorstwa Marii Konopnickiej. W skład tego zbioru wchodzą takie wiersze jak „Prometeusz i Syzyf”; „Czas”; „Burza”; „Podmuchy wiosny”. 

Poezje TOM VIII

Maria Konopnicka

„Poezje TOM VIII” to zbiór wierszy Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek. "Poezje TOM VIII" to zbiór prawie 70 utworów autorstwa Marii Konopnickiej. W skład tego zbioru wchodzą takie wiersze jak „Litwie”; „Po bitwie”; „Trzeci Maj”; „Hymn nowej Polski”. 

Poezje. Wybór

Safona

Poezje najsławniejszej poetki starożytnej Grecji, żyjącej na przełomie VII i VI w. p.n.e., uznawane są za mistrzostwo kobiecej poezji miłosnej. Safona prowadziła dom spotkań dla młodych, niezamężnych dziewcząt z arystokratycznych rodów. Zajmowała się ich kształceniem w muzyce, poezji i tańcu aż do ich zamążpójścia. Obdarzała swe podopieczne gorącymi uczuciami, którym dawała wyraz w liryce przenikniętej radością wspólnego przebywania i smutkiem rozstań.

Poezje. Wybór

Teofil Lenartowicz

Teofil Lenartowicz (18221893) był polskim poetą romantycznym, etnografem, rzeźbiarzem i konspiratorem. Z uwagi na fascynację folklorem z rejonu Mazowsza sam siebie nazywał biednym Mazurzyną lub lirnikiem mazowieckim. To właśnie ludowość stała się głównym motywem jego twórczości poetyckiej. Tworzył także wiersze patriotyczne i religijne oraz poematy historyczne. Prosty styl, pełen czułości i czarowności, przysporzył mu wielkiej sympatii czytelników.

Poezje. Wybór

Józef Baka

Józef Baka był późnobarokowym poetą, jezuitą i misjonarzem. Pisał poezje, kazania, panegiryki i hagiografie. Stosował charakterystyczny barokowy styl wzniosły, ekspresyjny, pełen przesady i wyrafinowanych środków. Wraz ze zmieniającym się stosunkiem do sztuki barokowej w ogóle zmieniała się także recepcja twórczości Baki od opinii głoszących grafomaństwo, do podkreślania metafizycznego charakteru jego poezji. Obecnie uważany jest za jednego z najwybitniejszych poetów Rzeczypospolitej czasów saskich.

Poezje. Wybór

Adam Asnyk

Adam Asnyk, polski poeta i dramatopisarz, ogłaszał wiersze w licznych zbiorach. Tom zawiera dziesiątki utworów poetyckich z lat 18761894. Twórczość Asnyka można podzielić na dwa okresy, których nazwa wiąże się z miejscem zamieszkania poety. W okresie lwowskim autor przede wszystkim odwołuje się do przeszłości, wydarzeń związanych z klęską powstania styczniowego i katastrofą narodową, do której powstanie 1963 r. doprowadziło. Powstają wówczas wiersze pełne bluźnierstw, buntu przeciw Stwórcy i ustalonemu porządkowi świata, goryczy i zwątpienia czy w końcu krytycznego obrachunku z romantyzmem politycznym. Osobną grupę stanowi liryka miłosna, w której odwołując się do praw serca wyraża poeta protest przeciwko porządkom tej ziemi. Utwory te cechuje bogata paleta uczuć od smutku i melancholii do miłości i delikatnych drgnień serca. Twórczość z okresu krakowskiego jest wyrazem pogodzenia się ze światem. Poeta poszukuje porozumienia ze współczesnością. Motywem wielu jego utworów jest krajobraz górski, zwłaszcza tatrzański.

Poezje. Wybór

Juliusz Słowacki

Wybór wierszy z bogatego dorobku jednego z trzech wieszczy narodowych, autora Kordiana, Balladyny i Beniowskiego. Utwory Juliusza Słowackiego były zgodne z duchem epoki i ówczesną sytuacją narodu polskiego. Poeta podejmował w nich istotne problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, z przeszłością narodu i przyczynami niewoli, ale także poruszały uniwersalne tematy egzystencjalne. Jego twórczość liryczna, zebrana w tomie Poezje, wyróżniała się mistycyzmem, wspaniałym bogactwem poetyckich przenośni i języka. Jako liryk zasłynął pieśniami odwołującymi się do Orientu, źródeł ludowych i słowiańszczyzny. Był poetą nastrojów, mistrzem operowania słowem.

Poezje. Wybór

Adam Mickiewicz

Wybór Poezji wieszcza narodowego pokazuje go nie tylko jako twórcę wielkich dzieł na czele z Dziadami, lecz także jako autora znakomitych krótkich form poetyckich. Mickiewicz debiutował wierszem Zima miejska na łamach Tygodnika Wileńskiego w 1818 r. Ten najwcześniejszy okres twórczości zwykło się określać mianem okresu wileńsko-kowieńskiego. Trwał on do 1824 r. Poeta głosił wówczas sceptycyzm poznawczy i wolę racjonalnego poznania. Wynika z tego, że osobowość i światopogląd młodego Mickiewicza podobnie jak zresztą młodego Słowackiego dorastały w uwielbieniu literatury klasycznej. W 1820 r. poeta opublikował Odę do młodości utwór przynależący jeszcze do poetyki postklasycyzmu, ale wyłamujący się z ideałów oświecenia. Oda nawoływała do czynnej walki, wyrażała wiarę w moc rewolucyjnego przekształcania rzeczywistości, siłę młodości i zbiorowości. W 1822 r. Mickiewicz wydał zbiór Ballad i romansów uznawany powszechnie za dzieło oficjalnie rozpoczynające epokę romantyzmu w Polsce. Sporo kontrowersji wywołała otwierająca cykl ballada Romantyczność, która szokowała współczesnych śmiałym przedłożeniem ludowości nad postęp cywilizacyjny, kreacją nowego typu wzoru moralnego (młoda wiejska dziewczyna zdradzająca skrajną nierównowagę emocjonalną) oraz dość jednostronnie odczytywaną krytyką ówczesnego autorytetu naukowego.

Poezje. Wybór

Jan Kasprowicz

Wybór wierszy zawiera około stu najpopularniejszych utworów lirycznych polskiego poety, dramaturga i krytyka literackiego okresu Młodej Polski. Twórczość Jana Kasprowicza podlegała licznym przemianom estetycznym i światopoglądowym. Poeta był związany ze wszystkimi głównymi nurtami ówczesnej liryki, przede wszystkim z naturalizmem, symbolizmem oraz ekspresjonizmem. Był również prekursorem nowoczesnego wiersza wolnego, katastrofizmu oraz szeregu tendencji prymitywistycznych we współczesnej sztuce. Różnorodność wątków i tematów, jakie podejmował w swych utworach Kasprowicz, stanowiła odbicie bezpośrednich doświadczeń życiowych autora. Był przy tym osobowością głęboko religijną. W każdej ze swoich stylistycznych odsłon poeta zachował właściwą sobie indywidualność stylu, której nie sposób porównywać ze stylem innych twórcy tego okresu.

Poezje. Wybór

Józef Czechowicz

Tom zawiera wybór poezji Józefa Czechowicza, polskiego poety awangardowego dwudziestolecia międzywojennego. Po latach odkrywany jest jako jeden z najbardziej oryginalnych i indywidualnych poetów swego okresu. Poeta stosował fonostylistykę dopiero później odkrytą w wierszach Mirona Białoszewskiego. W swoich wczesnych utworach tworzy atmosferę oniryczną i spokojną, niepozwalającą jednak zatopić się do szczętu w sensualistycznym świecie. W wierszach, które powstawały przed drugą wojną światową, ujawnia się atmosfera katastrofy i upadku. Poeta zginął pod gruzami kamienicy podczas bombardowania Lublina, zaledwie kilkaset metrów od domu rodzinnego, w okolicznościach łudząco przypominających śmierć podmiotu lirycznego w wierszu Żal (ja bombą trafiony w stallach).

Poezje. Wybór

Tadeusz Gajcy

Tom zawiera wybór poezji Tadeusza Gajcego, polskiego poety czasu wojny i żołnierza Armii Krajowej. W wierszach, które powstawały przed drugą wojną światową, widoczne jest pragnienie filozoficznego zrozumienia świata, losu i życia człowieka. Przeważa ton refleksyjny, pesymistyczny i momentami buntowniczy, lecz pojawiają się także pozytywne akcenty. W poezji z czasu wojny Gajcy podejmuje problemy ponadczasowe: dojrzewania, poszukiwania wartości, budowania fundamentów dla dorosłego życia. To, co wyróżnia wojenną poezję Gajcego na tle innych poetów tamtego okresu, to przede wszystkim odmienny, niepowtarzalny styl pisania o brutalnej rzeczywistości. Okrucieństwa okupacji ukazuje poeta w postaci apokaliptycznych wizji, które nie odbierają nic z ich okropności, a za to nie nużą dosłownością opisu.

Poezje. Wybór

Cyprian Kamil Norwid

Norwid był poetą drugiego pokolenia romantyków. Miał bardzo silne poczucie zarówno przynależności pokoleniowej, jak i odrębności wobec swojej generacji. Doświadczenia losów generacji własnej i poprzedniej, a także przekonanie o ich zmarnowaniu i przemyślenia na ten temat zaważyły na twórczości poety. Była ona na tyle trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, że została szybko zapomniana po jego śmierci. Poezja Norwida została odkryta ponownie dopiero w okresie Młodej Polski, głównie za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama. Cechą wyróżniającą wierszy Norwida, zebranych w tomie Poezje, jest jej głęboka intelektualna warstwa, dominująca nad emocjonalną. Norwid był poetą myślicielem czy też poetą filozofem, obdarzonym bystrym, analitycznym umysłem, patrzącym krytycznie na świat. Tematykę jego utworów stanowią głębokie rozważania na ważkie ówczesne tematy, będące przedmiotem publicznych dyskusji. Pisał m.in. o roli i miejscu człowieka w historii i ich wzajemnych zależnościach, o własnym wzorcu patrioty, o opozycji pojęć naród społeczeństwo, o swym rozumieniu Ojczyzny, a także o roli sztuki i artysty oraz swych poprzednikach, wielkich ludziach swej epoki. Interesujące go zagadnienia rozważał w ponadczasowym, uniwersalnym wymiarze.

Poezje. Wybór

Bolesław Leśmian

W życiu Leśmiana nie było ani skandali, ani wielkich manifestów tak charakterystycznych dla Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego. Twórczość poety ucieka od wpływu historii. Realizuje się raczej w wymiarach filozoficzno-metafizycznym i psychologicznym. Leśmian czerpał z twórczości baroku, romantyzmu i Młodej Polski. Inspirowało go wszystko to, co mistyczne, duchowe i co głęboko powiązane z Naturą oraz Bogiem. W swej poezji twórca wskrzesił świat fantastyczny. W tej ucieczce od rzeczywistości można doszukać się buntu, szczególnie względem nudnego, stereotypowego mieszczaństwa. Leśmian czuł niechęć do ludzi biernych, przeciętnych. Ideałem dlań był wolny i niezależny człowiek renesansu. Poeta często odwoływał się także do symbolizmu, przez co jego poezja uznawana jest za poezję filozoficzną.

Poezje. Wybór

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Wybór wierszy zawiera około stu najpopularniejszych utworów lirycznych Kazimierza Przerwy-Tetmajera, polskiego poety, nowelisty i powieściopisarza, przedstawiciela Młodej Polski. Utwory powstawały w latach 18911924. W początkowym okresie swej twórczości Tetmajer pisał wiersze dotyczące problematyki społecznej. Jednak wielką sławę i popularność przyniosły mu utwory typowo modernistyczne. Stał się w swych wierszach-manifestach wyrazicielem panujących w swoim pokoleniu nastrojów zniechęcenia i poczucia niemocy. Wyraził wynikające m.in. z fascynacji filozofią Schopenhauera i Nietzschego oraz filozofią indyjską (zwłaszcza pojęciem nirwany) poczucie dekadentyzmu końca wieku (głośny utwór Koniec wieku XIX). Ukazał również uwielbienie dla sztuki (słynny wiersz Evviva larte). Stał się w opinii ogółu ucieleśnieniem poety modernistycznego. Tetmajer nadał śmiałą jak na owe czasy formę swoim erotykom. W odważny sposób opisywał sceny miłosne i kobiece ciała. Uznawany jest ponadto za jednego z największych piewców piękna Tatr. Górska przyroda była inspiracją dla jego licznych wierszy, często stawała się ukojeniem i ucieczką od melancholii.

Poezje wybrane (Teofil Lenartowicz)

Teofil Lenartowicz

KLASYKA MNIEJ ZNANA