Ryzykowna chwila

Róża Lewanowicz

Życie Justyny i Łukasza zmieniło się diametralnie po tym, jak na jaw wyszły wszystkie skrywane dotychczas tajemnice. Mężczyzna nie może zapomnieć o kłamstwach żony i jej wojskowej przeszłości. W ich związek wkrada się poważny kryzys. Czy Łukasz będzie w stanie wybaczyć Justynie? Jakby tego było mało, okazuje się, że sprawa porwania nie została wyjaśniona do końca. Angażują się w nią Centralne Biuro Śledcze, Żandarmeria oraz prasa. By chronić siebie i bliskich, Justyna musi na jakiś czas zniknąć. Postanawia więc wrócić do dawnego życia i jako najemniczka wyjeżdża na misję do Afganistanu, gdzie czyhają na nią nowe zagrożenia.  „Ryzykowna chwila” to druga część serii zatytułowanej „Życie w mundurze”. Róża Lewanowicz po raz kolejny stworzyła pełną zwrotów akcji powieść, od której nie sposób się oderwać nawet na chwilę.

Ryzykowna miłość

Paula Ciulak

Wszyscy popełniają błędy, bo na tym polega życie. „Ryzykowna misja” Zeili trwa dalej, a jej relacje z Kysonem coraz bardziej się komplikują. W dodatku co chwila na jaw wychodzą nowe informacje. Sprawy nie ułatwia niespodziewany powrót Zane’a – pierwszej miłość Zeili. Jak dziewczyna poradzi sobie z byłym i jego mrocznymi tajemnicami? Czy zawikłana historia rodziny może mieć wpływ na jej przyszłość? I w co takiego wplątał się jej brat? Doskonała kontynuacja serii „Zakochani w mafii”.

Ryzykowna misja

Paula Ciulak

Zeila chce zostać pełnoprawną członkinią gangu. Postanawia podstępem wydobyć informacje od Kysona, szefa wrogiej mafii. W swojej intrydze wykorzystuje seksapil i męskie pożądanie. W tej historii nie zabraknie zwrotów akcji, cierpienia, uczuć oraz rodzinnych tajemnic. Przygody Kysona i Zeili to prawdziwy rollercoaster. Czy zaplanowany przez Zeilę podstęp ułatwi jej karierę w mafii? Czy Kyson odkryje prawdziwe intencje dziewczyny?

Ryzykowna rodzina

Paula Ciulak

„Ryzykowna rodzina” to trzecia część serii: „Zakochanii w mafii”. Zeila nareszcie stworzyła własną rodzinę. Miała niesamowitego narzeczonego, Kysona, który oddałby za nią życie i cudownego synka, Bastiana, który stał się ich oczkiem w głowie. Niestety, życie w mafijnym półświatku nie daje wytchnienia. Jaka jest prawda o śmierci Sebastiana? Czy pogłoski o nim rozdrapią jedynie stare rany? Jaki był powód zniknięcia Zane’a na cztery lata? Ile prawdy jest w jego słowach o tym, że musiał chronić Zeilę? Jakie trupy wciąż skrywa rodzinna szafa? Z tymi, jak i innymi mrocznymi sekretami przyjdzie się zmierzyć Zeili z Kysonem. W końcu dla swojej rodziny warto podjąć ryzyko.

Ryzykowny pomysł

Jacek Dąbała

Dzwoni telefon. W słuchawce słychać informację o planowanym zniknięciu pewnej kobiety.... Ktoś pomyłkowo wybrał numer Artura Brandta, znanego scenarzysty i dziennikarza. Mężczyzna zaintrygowany tajemniczym telefonem rozpoczyna reporterskie śledztwo. Ślady prowadzą do salonu kosmetycznego pani Marzeny. Na miejscu mężczyzna odkrywa sensacyjne fakty. Ma szansę stworzyć materiał życia. Jednak na drodze spotyka osoby, którym jego działania mogą się nie spodobać. Dziennikarzowi grozi niebezpieczeństwo, jednak postanawia dowieść prawdy za wszelką cenę.

Ryzykowny wybór

Emilia Szelest

Ostatni tom bestsellerowej serii z Weroniką Kardasz Zemsta może być słodka albo wyjątkowo krwawa. Piekło staje otworem. Weronika jest gotowa zrobić wszystko, żeby ocalić narzeczonego. Dobrze wie, kto stoi za jego porwaniem. Zdaje sobie sprawę, że w pojedynkę nie da rady odbić Przemka. Loki nie może przestać myśleć o Ewie. Rozumie, że zawiódł jej zaufanie, a ona nie wybacza. Musi ją jeszcze zobaczyć. Łącząc siły z Weroniką, ma szansę, która może się więcej nie powtórzyć. Tymczasem w Przemyślu rządy nad bractwem obejmuje brat Ewy, Kordian. Jego niewinny wygląd to tylko pozór. Chłopak ściąga do miasta groźny gang ukraiński, RUNWirę. Wyciągnięcie z więzienia członków Braci Peruna, chociaż ryzykowne, staje się jedynym właściwym wyborem.

Rzadkie pierwotne bóle głowy

Izabela Domitrz

Monografia jest dziełem wyjątkowym w krajowym dorobku publikacyjnym. Dotychczas bowiem nie było książek poświęconych rzadko występującym bólom głowy w praktyce klinicznej. Miało to swoje niekorzystne implikacje kliniczne, gdyż rozpoznawalność tych postaci bólów głowy była niedostateczna i z tego powodu chorzy nie otrzymywali adekwatnego leczenia. Luka ta została wreszcie wypełniona. Autorka wnikliwie opisuje różne postacie bólów głowy, mechanizmy ich powstawania,często będące jedynie teoriami naukowymi, oraz symptomatologię kliniczną i metody leczenia. Zawarta w książce wiedza jest odzwierciedleniem aktualnego stanu badań nad tymi rodzajami bólów głowy. Informacje są rzetelne, opierają się na aktualnych doniesieniach i wynikach neuroobrazowych i molekularnych. Czytelnik znajdzie w publikacji wiele cennych informacji pomocnych w jego codziennej pracy klinicznej. Książka będzie służyć nie tylko neurologom, ale wszystkim lekarzom, do których trafiają chorzy z nawrotowymi bólami głowy.

Rzecz najważniejsza

ks. Radosław Rychlik

"My wiemy, że trzeba się nieustannie nawracać. Tyle razy słyszeliśmy o zbawiennych owocach postu, modlitwy i jałmużny. Lecz tak trudno przychodzi nam podjąć te uczynki w codzienności". Dlatego ks. Radosław Rychlik w swoich rozważaniach na każdy dzień Wielkiego Postu podpowiada nam, jak znaleźć czas i motywację do właściwego przeżycia tego wyjątkowego czasu w liturgii Kościoła, i zachęca, by zawalczyć o własne zbawienie. Przecież nie wiadomo, czy za rok dostaniemy kolejną taką szansę.

Rzecz o poezji

Mieczysław Braun

Mieczysław Braun Przemysły Rzecz o poezji Jeśli nie można patrzeć obojętną twarzą, Czy płakać? łez już niema i więcej nie parzą, Nie rozczulę westchnieniem i jękiem nie zbudzę, Już westchnienia są obce i łzy wszystkie cudze. Pierś tłumi łoskot serca, ból usta zaciska, W otchłanie oddalenia spada ziemia bliska, I tylko oczy, błędną skierowane władzą, Spojrzą nagle i sekret spojrzeniem wydadzą. I znowu nagim wargom, głodnym od milczenia, Pragnę słowa zarzucić, jak pł... Mieczysław Braun Ur. 29 maja 1902 w Łodzi Zm. 17 grudnia 1941 lub 2 lutego 1942 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Sonety, Żywe stronice, Rzemiosław: poezje, Sygnał z Marsa, Liść dębowy, Przemysły, Rzemiosła Polski poeta i adwokat żydowskiego pochodzenia. Właśc. Aleksander Mieczysław Bronsztejn. Syn Izaka Bronsztejna i Natalii z domu Szuman. Nauki pobierał w państwowej Szkole Realnej w Łodzi, z której przeniósł się od trzeciej klasy do prywatnego Ośmioklasowego Gimnazjum Męskiego Bogumiła Brauna. Nauka w Gimnazjum i wydarzenia I wojny światowej rozbudziły w nim zainteresowanie literaturą. Po ukończeniu szkoły w 1920 roku wstąpił do wojska i wyjechał na front pod Warszawę, walczył w szeregach 31 Pułku Strzelców Kaniowskich oraz 2 Pułku Piechoty Brygady Syberyjskiej. W październiku 1920 roku został zwolniony z wojska i wrócił do szkoły. W maju 1921 zdał maturę. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, następnie wrócił do Łodzi i rozpoczął praktykę adwokacką. W 1926 roku zdobył tytuł magistra, a od 1930 prowadził własną kancelarię adwokacką Działalność literacką rozpoczął już w 1918 roku - wraz z grupą chłopców i pod patronatem Juliana Tuwima oraz innych poetów, założyli czasopismo literackie "Tańczący Ogień", którego pierwszy i jedyny numer ukazał się w 1919 roku. Po zakończonych studiach, oprócz pracy zawodowej, poświęcił się również twórczości poetyckiej, o której wiedzieli tylko najbliżsi. W 1919 roku publikował wiersze w "Głosie Polskim", później również m.in. w "Skamandrze", "Wiadomościach Literackich", "Nowej Sztuce", "Expressie Ilustrowanym". Po wybuchu II wojny światowej przedostał się z żoną do Lwowa. W 1940 roku wrócił do Warszawy, został przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie pracował na poczcie. Zmarł na tyfus plamisty. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rzecz o wolności słowa

Cyprian Kamil Norwid

Rzecz o wolności słowaWygłoszona przez autora na jednym z odczytów publicznych, urządzonych przez Komitet Stowarzyszenia Pomocy Naukowej w Paryżu dnia 13 maja 1869 roku. Są, którzy uczą, iż dla poezji trzeba przedmiotów, które nie byłyby suche i niewdzięczne... Poezja ta, co, ażeby była poezją, potrzebuje przedmiotów nie suchych i czeka na wdzięczne — nie należy do mojej kompetencji. [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rzecz o wolności słowa

Cyprian Kamil Norwid

“Rzecz o wolności słowa” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   “Rzecz o wolności słowa” to wygłoszona przez autora mowa, podczas odczytu publicznego, zorganizowanego przez Komitet Stowarzyszenia Pomocy Naukowej w Paryżu w 1869 roku. “Panie i panowie! Dotąd wolność słowa jest tylko zdobywaniem wolności objawiania słowa. Jest przeto atrybutem wolności osobistej.  Ale o samejże wolności słowa nikt nie mówił. Tak, naprzykład, jak wolno jest każdemu puszczać się balonem, albowiem to należy do jego wolności osobistej, ale żegluga powietrzna nie jest wcale uzasadnioną.  To, co nazywają wolnością słowa, jest dotąd wolnością mówienia, la liberté de dire...  Zmieszanie tych dwóch pojęć pochodzi z małej znajomości słowa.” Fragment  

Rzecz wyobraźni

Kazimierz Wyka

Kazimierz Wyka Rzecz wyobraźni ISBN 978-83-288-5642-4 Poesis doctrinae, tanquam somnium Fr. Bacon Przedmowa Szkice i artykuły pomieszczone w niniejszym zbiorze pochodzą z różnych okresów, kiedy o poezji pisywałem. Najdawniejsze liczą lat dwadzieścia, najnowsze powstały latem 1956 roku i później. Nie są to wszystkie wystąpienia moje w zakresie poezji, jest to wszakże bardzo poważna ich większość. Uzasadnienie przedruku dostrzegałem w tym, że odczytując po wi... Kazimierz Wyka Ur. 19 marca 1910 r. w Krzeszowicach pod Krakowem Zm. 19 stycznia 1975 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Życie na niby. Szkice z lat 1939-1945 (1957), Rzecz wyobraźni (1959), Modernizm polski (1959), Krzysztof Baczyński 1921-1944 (1961), O potrzebie historii literatury (1969) Pokolenia literackie (1977), Młoda Polska t. 1-2 (1977) Historyk literatury, krytyk i eseista; profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (w l. 1963-1965 prorektor UJ), współzałożyciel Instytutu Badań Literackich PAN (dyr. 1953-1970), redaktor naczelny miesięcznika ,,Twórczość (1945-1950), współpracownik tygodnika Odrodzenie (1946-1948). Po odbyciu studiów magisterskich na polonistyce UJ (1928-1932, m.in. u Ignacego Chrzanowskiego, Kazimierza Nitscha, Stefana Kołaczkowskiego) przebywał jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej w Belgii i Francji (1933-1934); uzyskał tytuł doktorski na podstawie pracy Studia nad programem Młodej Polski w 1937 r., habilitację w 1946 r., w 1948 r. został profesorem UJ. W czasie II wojny światowej (zatrudniony formalnie w tartaku swego ojca w rodzinnych Krzeszowicach) uczestniczył w konspiracyjnym życiu literackim i publicystycznym oraz tajnym nauczaniu na poziomie licealnym oraz uniwersyteckim, w Krzeszowicach i Krakowie. Po wojnie na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadził seminarium historycznoliterackie; krąg wykształconych przez Wykę polonistów stworzył tzw. krakowską szkołę krytyki. Jego uczniami byli wybitni historycy, teoretycy i krytycy literatury: Jan Błoński, Ludwik Flaszen, Stanisław Grzeszczuk, Marian Inglot, Mieczysław Inglot, Andrzej Kijowski, Henryk Markiewicz, Konstanty Puzyna, Włodzimierz Maciąg i in. Kazimierz Wyka zajmował się w swych pracach polską literaturą XIX i XX wieku (a także historią sztuki, m.in. malarstwem Jacka Malczewskiego oraz Tadeusza Makowskiego). Pozostając pod ideowym patronatem Cypriana Norwida i Stanisława Brzozowskiego, był zwolennikiem szeroko pojętego realizmu w literaturze oraz podkreślał społeczno-moralną odpowiedzialność literatury (a także krytyki literackiej), ujmowaną w kategoriach laickiego personalizmu. Napisał również tom opowiadań (wyd. 1978) oraz zbiór pastiszów i parodii Duchy poetów podsłuchane (wyd. 1959). Do jego najważniejszych prac edytorskich należy wydanie krytyczne Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Utworów zebranych (wyd. 1961; w tym samym roku ukazała się jego książka biograficzna o poległym w Powstaniu Warszawskim poecie); antologia Z lat wojny. Poezja polska 1939-1945 (1945) oraz wydane pod jego redakcją w IBL: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku i Historia literatury polskiej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

"Rzecznik historii rewolucyjnej". Henryka Rechowicza (1929-2004) życie publiczne i naukowe

Maciej Fic

Seria: Studia z Historii Najnowszej (1), ISSN 2956-6959 Książka jest jednym z ogniw dociekań nad uprawianiem badań historycznych w okresie Polski "ludowej" oraz karierami reprezentantów środowiska naukowego i stanowi rodzaj case study funkcjonowania środowiska zwolenników i realizatorów "nauki dworskiej". Odtworzono w niej przebieg kariery Henryka Rechowicza (urodzonego w Zagłębiu Dąbrowskim historyka i działacza PZPR): uwypuklony został najpierw błyskotliwy awans (m.in. objęcie eksponowanych stanowisk w środowisku naukowym województwa katowickiego), potem degradacja wynikająca z przynależności do grupy skupionej wokół "ekipy Gierka", a następnie powrót do pracy naukowej i akademickiej, dokonany w rzeczywistości schyłku PRL i początku III RP.

Rzecznik prasowy w otoczeniu mediów. Teoria i praktyka

Krzysztof Gajdka

Bohaterami tej książki, napisanej żywym publicystycznym językiem, są rzecznicy prasowi. Czytelnik znajdzie tutaj dziesiątki przykładów udanych i nieudanych rzecznikowskich przedsięwzięć, a także ponad sto pytań i zagadnień do dyskusji, co ma być w zamiarze autora (byłego dziennikarza i rzecznika prasowego) zaproszeniem do debaty nad rolą, rangą i kondycją rzecznictwa prasowego na arenie współczesnych działań komunikacyjnych. Książka jest podręcznikiem dla adeptów profesji medialnych (studentów, słuchaczy studiów podyplomowych, uczestników profesjonalnych szkoleń i kursów, doktorantów), a zarazem poradnikiem dla czynnych rzeczników, szczególnie tych z krótszym stażem w zawodzie. Pozycja będzie  ciekawa również dla ludzi mediów, którzy po jej lekturze z całą pewnością inaczej spojrzą na współpracujących z nimi rzeczników.     Dr hab. Krzysztof Gajdka – literaturoznawca i medioznawca. W przeszłości dziennikarz, rzecznik prasowy, pełnomocnik ds. polityki informacyjnej, specjalista ds. public relations, dyrektor w spółce prawa handlowego, członek Zarządu Miasta. Absolwent studiów MBA (dyplom brytyjski). Dyrektor organizacyjny cyklu konferencji naukowych „Rzecznicy prasowi a public relations” (2006-2009), do udziału w którym udało się zaprosić wybitnych przedstawicieli środowisk rzecznikowskiego i piarowskiego, cenionych naukowców i szanowanych dziennikarzy. Redaktor kilkusetstronicowego tomu pt. "Rzecznictwo prasowe. Teoria-praktyka-konteksty" (Katowice 2010). Obecnie wykładowca kilku uczelni wyższych w kraju i za granicą, na kierunkach: dziennikarstwo i komunikacja społeczna, informatyka, kulturoznawstwo, komunikacja medialna i reklama. Zajęcia z rzecznictwa prasowego prowadzi  w Studium Dziennikarskim Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. 

Rzeczowe aktywa trwałe. Przykłady księgowań

dr Katarzyna Trzpioła

W książce przeczytasz: Definicje rzeczowych aktywów trwałych Grupy środków trwałych Wprowadzenie definicji środka trwałego w podatkach dochodowych Środki trwałe w budowie Inne ważne pojęcia Ujmowanie środków trwałych w księgach rachunkowych Komponenty środków trwałych Problem ochrony środowiska i bezpieczeństwa Części zamienne oraz inne komponenty Ustalanie wartości początkowej aktywów Księgowanie nabycia środków trwałych Zwartości zobowiązań Koszt wytworzenia środka trwałego Koszty finansowania zewnętrznego

Rzeczownik, przymiotnik, czasownik w krzyżówkach dla dzieci

Katarzyna Michalec

Książka jest zbiorem krzyżówek, które mają za zadanie pomóc dzieciom w utrwalaniu części mowy: rzeczownika, czasownika i przymiotnika. Każdej z nich przypisany jest odpowiedni kolor. Dzięki temu łatwiej będzie je zapamiętać i rozróżniać. Rozwiązywanie krzyżówek z pewnością sprawi, że nauka części mowy będzie o wiele łatwiejsza i przyjemniejsza, niż monotonne powtarzanie tych samych reguł.