Sztuka spania i wstawania

Mateusz Karbowski

Czy to możliwe, aby spać krócej, zyskiwać 4 godziny dziennie i tryskać energią przez resztę dnia? Odpowiedź jest prosta: TAK! Cały sekret polega nie na długości, lecz na jakości snu. Dzięki tej książce dowiesz się, że jakiekolwiek problemy z zasypianiem i wstawaniem związane są z tym, że najzwyczajniej w świecie brakuje nam wiedzy nt. tego, jak spać, wysypiać się i tryskać energią w ciągu dnia. [Opinia] Sama, choć nie mam kłopotów z zasypianiem, dzięki lekturze tej książki, poprawiłam efektywność snu. W ciągu dnia muszę być wyspana i wypoczęta, co nie zawsze udawało mi się osiągnąć. Ponieważ nie wierzę nikomu na słowo, sprawdziłam wiedzę na własnej skórze. Teraz z czystym sumieniem mogę ją polecić, bo postępując zgodnie z regułami opisanymi w Sztuce spania i wstawania, śpię krócej, a w ciągu dnia mam więcej energii. Eryka Kotarska, lekarz Dzięki wiedzy zawartej w tej publikacji możesz zmienić to, w jaki sposób funkcjonujesz każdego dnia. Dzięki wielu poradom i technikom zyskasz więcej czasu i energii do pracy nad swoimi celami. [wypowiedź i zdjęcie autora] Śpię 6 godzin. Mam 4 godziny dziennie życia więcej od tej osoby. W skali roku to już 60 dni. Te 60 dni pozwoliłoby Ci zająć się tym, czym chcesz i na co nie masz czasu. Będę z Tobą zupełnie szczery. Gdybym miał rok temu napisać tę książkę, byłoby to przedsięwzięcie śmiechu warte. Uczyłem się na piątym roku studiów. Spałem różnie, z reguły od 2 w nocy do 11.  Mimo dziewięciu godzin snu byłem wiecznie niewyspany. Często ucinałem sobie jeszcze dwugodzinną drzemkę po obiedzie. Cóż, przeszłości nie zmienię mogę tylko cieszyć się, że zakończyłem ten długi okres, w którym marnowałem mnóstwo czasu. Co było momentem przełomowym? Po prostu podjęcie decyzji. Mateusz Karbowski, autor

Sztuka sprzedaży

Marta Półtorak

Na krótko przed śmiercią, Jean Antoine Watteau, w ciągu zaledwie tygodnia, namalował ostatni, największy rozmiarami obraz – szyld antykwariatu swego przyjaciela Gersainta. Malarz przekonał marszanda, iż najważniejsza jest reklama – wówczas w postaci szyldu.  Mówi się, że jest to jeden z pierwszych plakatów reklamowych, a równocześnie jeden z najbardziej znanych obrazów malarstwa europejskiego. W roku 1744 Fryderyk Wielki zakupił malowidło i zawiesił w Salonie Koncertowym Pałacu Charlottenburg w Berlinie. I tym sposobem obraz Watteau dyskretnie przypomina o paryskim handlarzu sztuki już prawie trzysta lat. Cóż wspólnego ma obraz i reklama z poezją? Może właśnie ową „sztukę sprzedaży”, która w moim tomiku pokazuję się na różne często ukryte sposoby. Sztuka sprzedaży to budowanie relacji tu i teraz w celu przekonania klienta do zakupu oferowanego towaru. Poezja nie jest towarem! – oburzą się niektórzy. I słusznie, lecz mój eksperyment to wystawienie swojej sztuki „na sprzedaż” opinii Czytelnika, który jest pierwszymi i najważniejszym odbiorcą. Nie ma tu miejsca na retusz, sugestie czy opracowania. To moja własna sztuka, którą pragnę po swojemu sprzedać Czytelnikowi. Wszyscy bez wyjątku sprzedajemy swoje wiersze – kieruje nami nie tylko chęć tworzenia, ale także chęć pokazania tego, co potrafimy. Niektórzy pragną akceptacji, pochwał, splendorów, nagród i honorariów. Nie lubimy się do tego przyznawać, bo przecież robić coś, co się podoba to zwykła komercja, a ta jak wiadomo chluby nie przynosi. Jednak w głębi serca czujemy niesprawiedliwość, że sztuka jest niedoceniana medialnie, niedofinasowana i nieco zepchnięta na margines przez tzw. show-biznes. Znaki czasów niewątpliwie dość bolesne. Kiedyś mówiono, że malarstwo to milcząca poezja, a poezja to mówiące malarstwo – dla mnie to bardzo precyzyjne ujęcie – gdybym potrafiła malować zapewne powstałby prócz wierszy także scenki rodzajowe, które pokazują pewien nastrój, energię dzisiejszego świata, gdzie wszystko zależy od interpretacji i opinii publicznej. Zazwyczaj we wstępach chwali się poetę, analizuje jego twórczość – ja natomiast nie chwalę się ani nie analizuję – zwyczajnie proszę o chwilę uwagi. Być może nie zapakujecie mojego tomiku do skrzyni jak portret Ludwika XIV na wspomnianym obrazie francuskiego mistrza, ale zatrzymajcie się nieco, a może nawet ktoś napisze recenzję czy pochwałę. W promocji pakiet dobrego słowa i modlitwy autorki o pomyślność dla życzliwego człowieka. A zatem zapraszam do lektury! Marta Półtorak Kraków 2015 Marta Półtorak rocznik 76. Urodzona w Tarnowie, obecnie mieszkanka Krakowa, dziennikarka, poetka, historyk. Jej teksty ukazywały się na łamach: Fragile (2009,2011), LOUNGE Magazine (2009), Frazy (2010), Dziennika Polskiego (2011), Kwartalnika Stowarzyszenie Pisarzy Polskich za Granicą „Ekspresje”(2011), KRAKÓW (2011), Lamelli (2009, 2010, 2013), ARCANA (2014) oraz w krakowskich almanachach  poetyckich w latach 2008-2013. Za sprowadzenie bizantyjskiej duchowości pod dach bieszczadzkiej chałupy została laureatką Turnieju Jednego Wiersza - Bieszczadzkie Dusioły (2008). W marcu 2012 roku zaś, została wyróżniona w konkursie „Mury, które dzielą - Mury, które łączą” ogłoszonym przez Żydowskie Muzeum Galicja oraz eMultipoery. Wiersze laureatów były wyświetlane na pl. Nowym (Krakowski Kazimierz). Prowadzi cykl spotkań historyczno-poetyckich Muza w Muzeum czyli Klio spotyka Erato” w Domu Historii Podgórza oraz  cykl spotkań z literaturą w Domu Kultury Podgórze. W lipcu 2009 ukazał się jej debiutancki arkusz poetycki Globalne Zadymy wydany przez Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, a w marcu 2010 pierwszy samodzielny tomik poezji Transmisje NA ŻYWO wydany pod patronatem kwartalnika FRAGILE. Drugi tomik „Księżycowe Łąki” wydała nakładem Wydawnictwa e-bookowo (2012) wersji papierowej i e-book. Od 2009 roku jest reporterem portalu Wiadomości 24 i Interia360, gdzie zamieszcza relacje, recenzje i felietony z wydarzeń kulturalnych, a zwłaszcza rekomendacje sztuki wizualnej.  Absolwentka Wydziału Humanistycznego Akademii Pedagogicznej w Krakowie na kierunkach: historia i dziennikarstwo. Współpracowała z Polska Agencja Prasową PAP (2000) oraz w redakcją Faktów TVN (1999). Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Sztuka staje się życiem, a życie sztuką... Poglądy estetyczne Lou Andreas-Salomé w przestrzeni kulturowej końca XIX i początku XX wieku

Grażyna Krupińska

Urodzona w Sankt Petersburgu niemieckojęzyczna pisarka Lou Andreas-Salomé (1861–1937) była postacią ze wszech miar samodzielną i oryginalną. W życiu prywatnym przyjaźniła się z Friedrichem Nietzsche, była muzą i powierniczką poety Rainera Marii Rilkego, ale i gorącą zwolenniczką Sigmunda Freuda oraz psychoanalizy. Andreas-Salomé, należąca do najciekawszych postaci kobiecych w życiu kulturalnym Niemiec, była autorką powieści i nowel, esejów, a także książek filozoficznych, krytycznoliterackich, religioznawczych oraz psychoanalitycznych. Niniejsza monografią jest pierwszą w polskim literaturoznawstwie rekonstrukcją poglądów estetycznych Andreas-Salomé, dotyczących artysty, procesu twórczego, dzieła sztuki, odbiorcy oraz wartości estetycznej. Pisarka, jako wyznawczyni filozofii życia, uważała, że sztuka bez życia nie miałaby racji bytu, zaś życie bez sztuki nie mogłoby objawić swej mocy. Z kolei kategoria „pomiędzy”, będąca immanentną cechą człowieka epoki modernizmu, okazuje się najbardziej dotyczyć artysty skazanego na ciągłe balansowanie pomiędzy ekstremami – bólem a szczęściem, zdrowiem a chorobą. 

Sztuka statystowania

Anna Kiesewetter

To, kim jesteśmy i kim się stajemy, nie zawsze zależy wyłącznie od nas samych. Wpływ na to ma nasze pochodzenie, sytuacja rodzinna i liczne sploty okoliczności, na które nie zawsze mamy wpływ. Dopóki jednak mamy moc decydowania, warto robić swoje bez oglądania się na innych. Sztuka statystowania to umiejętność wtopienia się w tłum w sytuacjach, kiedy postępujemy zgodnie z własnym sumieniem i przekonaniami, jednak wbrew oczekiwaniom części społeczeństwa, niewygodnym normom lub narzuconej nam złej woli. Te przeżycia mogły dotyczyć każdego z nas. Nie wynikały one z niewiedzy czy z popełnienia przeze mnie życiowych błędów. Były wynikiem niezależnego ode mnie splotu wydarzeń i niespodzianek, jakie przyniósł mi los.

Sztuka szczęścia

Jego Świątobliwość Dalajlama, Howard C. Cutler

Sztuka szczęścia zapis rozmów przeprowadzonych przez amerykańskiego psychiatrę Howarda Cutlera z Dalajlamą. Duchowy przywódca Tybetu koncentruje się na podstawowym celu ludzkiego życia osiągnięciu szczęścia. Po raz pierwszy dzieli się z czytelnikami rozważaniami na temat tego, w jaki sposób osiągnął wewnętrzną równowagę. Pokazuje nam, jak możemy walczyć z depresją, gniewem, zazdrością. Mówi o współczuciu i altruizmie, analizuje sytuacje uniwersalne, takie jak śmierć, miłość, małżeństwo, wszelkiego typu relacje międzyludzkie. Podaje przykłady technik i medytacji pomocnych w osiągnięciu pożądanego stanu umysłu i użytecznych nie tylko dla buddystów. W progu XXI wieku wciąż jesteśmy dalecy od odnalezienia w życiu trwałego szczęścia. Któż inny może wskazać nam drogę, jeśli nie uznany mistrz opierający się na bogatej, przeszło 2500-letniej tradycji.

Sztuka szczęścia. Poradnik życia

Jego Świątobliwość Dalajlama, Howard C. Cutler

Sztuka szczęścia to efekt szeregu rozmów przeprowadzonych przez amerykańskiego psychiatrę Howarda C. Cutlera z Jego Świątobliwością Dalajlamą, zapis niezwykle interesującego dialogu ludzi dwóch różnych kręgów kulturowych. Duchowy przywódca Tybetu koncentruje się na podstawowym celu ludzkiego życia osiągnięciu szczęścia. Dzieli się z czytelnikami rozważaniami na temat tego, w jaki sposób osiągnął wewnętrzną równowagę. Pokazuje nam, jak możemy walczyć z depresją, gniewem, zazdrością. Mówi o współczuciu i altruizmie, analizuje sytuacje uniwersalne, takie jak śmierć, miłość, małżeństwo, wszelkiego typu relacje międzyludzkie. Podaje przykłady technik i medytacji pomocnych w osiągnięciu pożądanego stanu umysłu i użytecznych nie tylko dla buddystów. W XXI wieku wciąż jesteśmy dalecy od odnalezienia w życiu trwałego szczęścia. Któż inny może wskazać nam drogę, jeśli nie uznany mistrz opierający się na bogatej, liczącej przeszło 2500 lat tradycji. XIV Dalajlama otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Jest autorem i współautorem wielu cenionych książek. Razem z Howardem C. Cutlerem, amerykańskim pisarzem i psychiatrą, napisali oprócz bestsellerowej Sztuki szczęścia także Sztukę szczęścia w pracy oraz Sztukę szczęścia w trudnych czasach (wszystkie wydane przez DW REBIS).

Sztuka szczęścia w trudnych czasach

Jego Świątobliwość Dalajlama, Howard C. Cutler

Długo oczekiwana kontynuacja bestsellerowej Sztuki szczęścia: poradnika życia. Czy można się spodziewać, że odnajdziemy szczęście i sens życia we współczesnym świecie? W książce Sztuka szczęścia w trudnych czasach doktor Howard C. Cutler prowadzi czytelników przez tajniki filozofii Dalajlamy, który mówi o tym, jak uzyskać spokój umysłu i poczucie wewnętrznego szczęścia nawet w obliczu trudności. Wspólnie analizują źródła wielu problemów i pokazują, jak radzić sobie z nieszczęściami, tak żeby złagodzić cierpienie i móc cieszyć się życiem. Z połączenia technik buddyjskich i osiągnięć współczesnej psychologii powstało przepełnione mądrością, optymistyczne, ale też realistyczne podejście do przezwyciężania problemów zarówno społecznych, jak i osobistych. Dalajlama twierdzi, że nie dysponuje nadzwyczajnymi duchowymi mocami. Jest zwykłym śmiertelnikiem narażonym na te same problemy, co każdy z nas. Lecz on nauczył się przezwyciężać impulsy, które nas unieszczęśliwiają. - The New York Times

Sztuka świadomego życia

Nathaniel Branden

"Nie zawsze jest łatwo żyć świadomie. Ale patrząc z perspektywy całego życia rozwiązanie alternatywne jest o wiele bardziej koszmarne". Nathaniel Branden, autor bestsellera "6 filarów poczucia własnej wartości", wybitny autorytet w zakresie psychologii poczucia własnej wartości, ukazuje nam świat, w którym umysł człowieka funkcjonuje w taki sposób, jakiego wymaga od nas prowadzenie wartościowego, celowego życia. Niewiele książek wyjaśnia równie klarownie, w czym przejawia się wysoki stopień świadomości w takich sferach życia jak: - praca - co to znaczy pracować świadomie? - romantyczna miłość - co to oznacza kochać świadomie? - wychowanie dzieci - jak postępują świadomi rodzice? - dążenie do osobistego rozwoju - w jaki sposób możemy świadomie uczestniczyć w procesie własnej ewolucji? Im bardziej świadomi jesteśmy w dowolnej sytuacji, tym więcej zauważamy w niej możliwości, tym więcej otwiera się przed nami opcji, a tym samym stajemy się silniejsi i czerpiemy więcej satysfakcji z życia. Życie świadome oznacza staranie, by dostrzegać jak najwięcej czynników i okoliczności, które wpływają na nasze działania, cele, wartości i zamierzenia - a następnie by postępować w zgodzie z tym, co sobie uświadomimy "Świadome życie nie jest obowiązkiem, jaki mamy w stosunku do innych ludzi, mimo że faktycznie będą oni często korzystać z tego, iż działamy na wyższym poziomie świadomości i wrażliwości. Świadome życie jest odpowiedzialnością, jaką mamy w stosunku do siebie samych. Jest aktem miłości do własnego pozytywnego potencjału. Jest aktem zaangażowania się w przekonanie o wartości człowieka, którego nosimy w sobie, i o wartości własnego życia".

Sztuka tworzenia rzeczywistości

Dawid Piątkowski

Wyobraź sobie, że życie to wielki teatr, a ludzie to nieświadomi aktorzy. Twoja świadomość siedzi na widowni i obserwuje przedstawienie. Wiesz, że nikt na scenie nie wie, że wychowawcy wybrali im odgrywane role. Nie wiedzą, że mogą panować nad emocjami i myśli same myślą się w ich głowach. Nie wiedzą, jak być szczęśliwi, choć tego pragną. Nie wiedzą, że mogą dowolnie zmieniać role, które odgrywają. Nie wiedzą, że to tylko gra i chorobliwie się angażują. Nie wiedzą, że są zakładnikami przeszłości i są sterowani przez ego.   Życie to gra nieskończonych możliwości   Nieświadomi potrafią oceniać siebie, innych ludzi oraz sytuacje życiowe na kilka sposobów. Z przypływem wiedzy i doświadczeń poszerza się świadomość. Dostrzegamy przyczyny, przestajemy koncentrować się tylko na skutkach. Zaczynamy widzieć przeszłość, teraźniejszość i przyszłość bez zniekształceń ego. Otwierają się drzwi do nieskończonych interpretacji otaczającej rzeczywistości. To najważniejszy krok na drodze do nirwany.   Czas na świadome kreowanie rzeczywistości, najpiękniejszy etap w ewolucji ludzkości. Zapraszam Cię do świata nieograniczonych możliwości. — Dawid Piątkowski

Sztuka tworzenia wydajnego kodu. Przewodnik po zaawansowanych technikach wykorzystywania sprzętu i kompilatorów

Fedor G. Pikus

Jeszcze kilka lat temu, by zwiększyć szybkość działania programu, wystarczyło wymienić procesor. Dzisiejsze procesory nie są znacząco szybsze od poprzedników. Nowsze architektury zapewniają zaledwie niewielkie przyrosty wydajności istniejących już programów. Nie ma innego wyjścia: jeśli programista chce tworzyć efektywne oprogramowanie, musi wiedzieć, jak odpowiednio używać dostępnych zasobów obliczeniowych. Jest to trudna sztuka, wymagająca ciągłej gotowości do nauki. To książka przeznaczona dla doświadczonych programistów, którzy chcą sprawnie tworzyć efektywny kod. Omówiono w niej, jak korzystać z zasobów procesora i pamięci, unikać zbędnych obliczeń, mierzyć wydajność kodu i prawidłowo stosować współbieżność i wielowątkowość. Zaprezentowano również zagadnienia związane z optymalizacjami przeprowadzanymi przez kompilator, a także metody efektywniejszego korzystania z właściwości języka programowania (C++). Dokładnie wyjaśniono zasady projektowania oprogramowania pod kątem wydajności i aby ułatwić przyswajanie wiedzy, zamieszczono wiele przykładów, które będą przydatne w czasie samodzielnej nauki. Dzięki dogłębnemu zrozumieniu wiedzy ujętej w książce łatwiej będzie podejmować właściwe decyzje podczas projektowania nowego systemu lub modyfikowania już istniejącej architektury. Najciekawsze zagadnienia: korzystanie ze sprzętowych zasobów obliczeniowych uporządkowanie pamięci i należyte zorganizowanie danych wydajność operacji a współbieżny dostęp stosowanie technik programowania bez użycia blokady zwiększanie efektywności optymalizacji za pomocą kompilatora interfejsy API dla współbieżnych struktur danych i struktur o dużej wydajności Dobre decyzje projektowe to klucz do wydajności kodu!

Sztuka uwodzenia

Iwona Grądzka

Miłość jest potężnym uczuciem i wartością w życiu. Współczesny człowiek w pogoni za jej erotyczną, zmysłową odmianą zaniedbuje miłość platoniczną, przyjacielską, zapomina, czym są lojalność i wierność. W Sztuce uwodzenia czytelnik pozna wszystkie rodzaje miłości. Nazywana już przez lekarzy antycznych, a dziś przez współczesnych psychiatrów chorobą hormonalną, szuka skutecznego leku w przypadku odrzucenia, ale także staje się pożywką dla oszustów w świecie rzeczywistym i Autorka snuje refleksje w formie poetyckiego wyznania o naturze miłości, dostrzegając również niskie pobudki osób traktujących to piękne uczucie jako formę kontroli i zniewolenia wybranej osoby. Iwona Grądzka Urodziła się w Poznaniu. Ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza oraz psychologię w USA. Pracowała na UAM, Uniwersytecie Medycznym oraz jako przewodnik turystyczny po Poznaniu i województwie wielkopolskim. Debiutowała w szkole średniej na łamach gazety poetyckiej Ikarowe Loty redagowanej przez Nikosa Chadzinikolau, poetę, a także tłumacza języka greckiego. Wydała tomiki poetyckie: Romans z diabłem(1997), Podróż do Egiptu i Izraela(1998), Orient Express(2001), Matka Boska z Kordoby(2002), Narzeczona pustyni(2023), Marsz niepodległości(2023), Sztuka uwodzenia(2023).

Sztuka uwodzenia. Praktyczny przewodnik po tajemnicach manipulacji

Robert Greene

Istnieje dziewięć typów uwodzicieli. Jakim typem jesteś ty: SYRENĄ, ROZPUSTNIKIEM, IDEALNYM KOCHANKIEM, DANDYSEM, DUŻYM DZIECKIEM, KOKIETKĄ, CZARODZIEJEM, CHARYZMATYKIEM, czy GWIAZDĄ? W tej bestsellerowej książce Robert Greene prezentuje zasady i metody sztuki uwodzenia. Poznasz strategię i manewry, które pomogą ci roztaczać czar i dodadzą twojej sztuce uwodzenia finezji. Opanowana do perfekcji sztuka uwodzenia staje się niebezpośrednią, subtelną formą władzy, a zarazem potężną bronią, która jak pokazuje historia często prowadziła do upadku imperiów, wygrywania wyborów, czy zniewolenia wielkich umysłów. Wersja skrócona największego bestsellera Roberta Greena.

Sztuka według polityki. Od Melancholii do Pasji

Piotr Piotrowski

Oddawana do rąk czytelników książka to wybór jedenastu esejów pisanych w ostatnich latach na temat polskiej sztuki XX wieku. Nie jest to więc systematyczny wykład; to raczej kilkanaście studiów szczegółowych, jednych o węższym, innych o szerszym zakresie historycznym, układających się w mozaikową, ale chronologicznie ułożoną opowieść o wybranych zagadnieniach sztuki minionego stulecia w Polsce. Szukając symbolicznych obrazów tej powieści, wyznaczających jej początek i koniec, wskazuję na Melancholię Jacka Malczewskiego (1894), oraz Pasję Doroty Nieznalskiej (2001). Zestawienie tych dwóch prac, nieco przypadkowe, nabiera ciekawego znaczenia... Głównym tematem tego wyboru artykułów jest  jednak sztuka, dzieła artystów i artystek, począwszy od końca XIX do początku XXI wieku, artystów i artystek tworzących w kraju, który przybierał rozmaite kształty w ciągu ostatnich ponad stu lat. Okoliczności, w jakich ich twórczość powstała, były niekiedy dramatyczne, innym razem znacznie bardziej prozaiczne...

Sztuka wojenna kozaków zaporoskich

Jacek Komuda

Dzieło życia Jacka Komudy, znanego popularyzatora historii i autora kilkudziesięciu bestsellerów książkowych. Tym razem pisarz wziął na warsztat wojska I Rzeczypospolitej. Na temat powstań kozackich napisano bardzo wiele prac naukowych, rozwikłano wiele problemów politycznych, gospodarczych i społecznych, nie mamy jednak pełnego obrazu jak wyglądała wojskowość kozacka. Sztuka wojenna Kozaków Zaporoskich w latach 15911638 jest - o dziwo pierwszą rozprawą omawiającą kozacką ars militaris. Piechota zaporoska, jej uzbrojenie i sposób walki Tabory wojsk kozackich Sztuka walki jazdy kozaków zaporoskich Fortyfikacje polowe - wykorzystanie terenu w procesie bezpośredniego prowadzenia operacji militarnych. Jacek Komuda udowodnia, że wiedza historyczna może być podana w sposób inspirujący młode pokolenie. Autor zgromadził informacje niedostępne dotychczas polskim czytelnikom, skrywane do niedawna w ukraińskich i rosyjskich archiwach, a wszystko podlał zawiesistym sosem sarmackiej gawędy. Dzięki temu po stuleciach możemy wreszcie zrozumieć przyczyny zwycięstw Rzeczpospolitej nad zbuntowaną kozaczyzną, jak i upokarzających klęsk, które wojska zaporoskie zadały wojskom koronnym. To arcyważna pozycja pomagająca zrozumieć fenomen sztuki wojennej I Rzeczypospolitej.

Sztuka wojny

Sun Wu, Sun Bin

Sztuka wojny obejmuje dzieła sprzed 2500 lat, napisane przez chińskich strategów i myślicieli - Sun Wu (znanego również jako Sun Zi) i Sun Bina. Oba traktaty poświęcone są różnorodnym zagadnieniom wojennym, począwszy od planowania bitwy poprzez manewrowanie armią aż do użycia tajnych służb sprawnie posługujących się fortelami. Zawierają wiele uniwersalnych wskazówek, porad i mądrości, które sprawdzają się w codziennym życiu.

Sztuka współpracy. Studium grup artystycznych w czasach PRL

Tomasz Ferenc, Krzysztof Olechnicki, Paulina Rojek-Adamek, Xawery Stańczyk

Książka powstała z myślą o potrzebie ukazania zróżnicowanego kontekstu badania grup artystycznych oraz przybliżeniu historii wybranych kolektywów. Niniejszy tom jest pierwszym i zarazem otwierającym serię monografii poświęconych grupom artystycznym. Zadanie, które sobie postawiliśmy – poza pokazaniem specyfiki konkretnych ugrupowań – ma zapoczątkować dyskusję ukierunkowaną na wypracowanie założeń teoretyczno-metodologicznych badania świata sztuki z perspektywy działania grupowego. * W polskiej socjologii brakuje prac dotyczących grup artystycznych […]. Recenzowana książka wypełnia zatem pewną lukę i może stanowić zaczyn serii dotyczącej  grup artystycznych i socjologicznych aspektów funkcjonowania artystów czy zespołów muzycznych w polskim społeczeństwie. dr hab. Radosław Kossakowski, prof. UG Monografia jest napisana bardzo przystępnym językiem. Czyta się ją z niekłamaną przyjemnością, co odsłania wręcz reporterskie zaangażowanie Autorów. Ów bardzo czytelny i komunikatywny  język nie stoi w sprzeczności z głębokością przekazu i bardzo dobrym osadzeniem teoretycznym pracy. dr hab. Magdalena Szpunar, prof. UJ