Ty głos cierpiący podnieś - i niech w tobie... (Do A. Czartoryskiego)

Juliusz Słowacki

Ty głos cierpiący podnieś — i niech w tobie...[Do A. Czartoryskiego] Ty głos cierpiący podnieś — i niech w tobie    Krzyknie i naraz poważnie zaśpiewa  Wszystko, co naród sądził, że śpi w grobie    Albo się ze krwią ludzką w krew przelewa.  Bo nie ten, który z rdzy pancerz oskrobie    Albo w mogiły dawnej zajrzy trzewa,  A prochom dawny spoczynek naruszy,  Wiek pomknie — lecz ten, kto się dotknie duszy.    Mów, otwórz drogi Świętemu Duchowi,    Mów, a do niebios bożych pokaż wrota;  Cały się naród z ducha niech wysłowi,    Cały o przyszłość niech się zakłopota;  Niech dusze kładą za siebie, aż nowi    Obaczą się tu, jaśni, jak spod młota  Myncarni złoto wychodzi świecące,  Jagnięta pańskie na słonecznej łące. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ty i ja dwa różne światy

Elżbieta Kosobucka

Ty i ja dwa różne światy jest opowieścią o związku dwojga młodych ludzi, w którym pragnienie dawania miłości prowadzi do przekraczania własnych ograniczeń, w którym słowa mają znaczenie, a miłości należy się uczyć. Prosta historia serca, gdzie miłość pokonuje wszelkie przeszkody, bo ona jest najpotężniejszą zwierzchnością. Nie złość, nie gniew, nie egoizm, nie ty dla mnie, ale ja dla ciebie… Ona, śliczna i uzdolniona studentka ASP z ideałami, marzeniami oraz głęboko zakorzenionym czynieniem dobra. Z raną zadaną w serce przez napaść na delikatną nastolatkę, gdy ciepło lipcowego wieczoru roztaczało przed nią swoje uroki. Nosząca w duszy pragnienie miłości do chłopaka, z którym od dziecka spędzała wakacje. Tego lata, przed podjęciem wiążącej decyzji o wyjeździe z kraju, dojrzewa do decyzji rozliczenia się z przeszłością. On, młody, chmurny, pewny siebie genialny informatyk i programista, z ogromną skutecznością podbijający świat inwestycji i finansjery. Charyzmatyczny mężczyzna z wielkim wyczuciem wprowadzający na światowe rynki innowacyjne programy komputerowe oraz nowe technologie służące rządom i innym ważnym instytucjom. Tak, jak przebojowo wszedł na szczyt listy najbogatszych ludzi, tak i jeśli chodzi o kobietę, z precyzją dąży do zrealizowania wytyczonego przez siebie celu. Czy młody biznesmen ma szanse zaskarbić sobie miłość uzdolnionej malarki? Czy jej serce należy do chłopaka, z którym łączą ją piękne wspomnienia z dzieciństwa i pierwszych nastoletnich westchnień? Czy na drodze do szczęścia może stanąć coś, czego nikt się nie spodziewa…

Ty i ja. Dwa różne światy. Tom 2 i 3

Elżbieta Kosobucka

Ty i ja dwa różne światy jest opowieścią o związku dwojga młodych ludzi, w którym pragnienie dawania miłości prowadzi do przekraczania własnych ograniczeń, w którym słowa mają znaczenie, a miłości należy się uczyć. Prosta historia serca, gdzie miłość pokonuje wszelkie przeszkody, bo ona jest najpotężniejszą zwierzchnością. Nie złość, nie gniew, nie egoizm, nie ty dla mnie, ale ja dla ciebie… Czy warto zaryzykować własne życie? A może to jedyna droga, aby go nie stracić i żyć prawdziwie. Natalia wbrew rozsądkowi porzuca wszystko co znała do tej pory, aby wejść w świat, który zdaje się rządzić innymi prawami. Młoda kobieta stawia miłość na pierwszym miejscu, gdy na szali po przeciwnej stronie jest ryzyko utraty zdrowia. Bohaterka niesie tajemnicę, która napawa ją lękiem i wierzy, że sama musi stawić jej czoła. Czy otworzy swoje serce wystarczająco szeroko, aby nie bać się kochać w pełni Piękno ma wielu wrogów na tym świecie, ale siła mężczyzny jest w stanie ich pokonać. Każdy mężczyzna nosi w sobie wojownika, ale nie każdy potrafi zaryzykować, aby się nim stać. Czy młody biznesmen sprosta wyzwaniom postawionym na ścieżce jego życia?  

(Ty jesteś moje imię i w kształcie, i w przyczynie)

Krzysztof Kamil Baczyński

(Ty je­steś mo­je imię i w kształ­cie, i w przy­czy­nie) Ty je­steś mo­je imię i w kształ­cie, i w przy­czy­nie,  i mo­je dłu­to lot­ne.  Ja je­stem, za­nim mi­nie wiek na ko­niu-bez­czy­nie,  pta­ków i chmur zie­lo­nych złot­nik.  Ty je­steś we mnie ja­skier w chmu­rze rzeź­bio­ny bla­skiem  nad czyn sa­mot­ny.  Ja z cie­bie ulew pia­skiem ru­no burz, co nie ga­śnie,  każ­dym ży­ciem i śmier­cią sto­krot­ny. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ty, krwawe dzieciństwo

Michele Mari

Co jeśli gdzieś w czasie i tuż pod powierzchnią rzeczywistości wciąż ukrywa się nasze dzieciństwo? Przeszłość opowiedziana przez Michele Mariego to kraina mityczna, wypełniona relikwiami chłopięcych fascynacji i strachów, do której kluczem są wygrzebywane z pamięci wspomnienia. Łącząc gorycz z melancholią, Mari układa widmowe puzzle, próbując posklejać to, co pozornie już się rozsypało. Wybitny włoski prozaikopisuje chłopięce zachwyty i lęki, pierwsze przygody z literaturą, katorgę dni spędzanych na placu zabaw, obrzydzenie pomieszane z rozkoszą, gdy godzinami studiuje się komiksy pełne potworów, wzruszenie żołnierskimi piosenkami. Z całości wyłania się erudycyjny portret dorosłego stąpającego po pogorzelisku dzieciństwa, który pragnie okupić tę ruinę czułym odgrzebywaniem przeszłości. Te opowiadania nie smakują mdłą rozkoszą, jak rozmoczona w herbacie magdalenka nawet jeśli Michele Mari sięga do otchłani neurotycznej pamięci. Choć krwawe, dzieciństwo nie powraca w serii wyrzutów i freudowskich kompleksów. Z bezmiaru pamięci Mari wyciąga przeżycia na pozór nieistotne i skrajnie osobiste: wyczytane komiksy czy morskie powieści. Przywiązania, które kształtowały dziecięcą wyobraźnię, pozostają matrycą późniejszych namiętności. Nawet jeśli w dorosłym życiu trudno kochać tak, jak się kochało samochodzik Mercury albo szklane kulki. Autor ratuje obrazy dzieciństwa niczym tysiące drobnych puzzli, które namiętnie układali z matką. Czytelnikowi zaś doradza to, co kochałeś choćby przez jeden poranek, trzymać mocno przy sobie i nie puszczać aż do śmierci. Anna Arno Świat Mariego to świat, w którym w złowrogiej harmonii współistnieją ze sobą potwory i opiekuńczy bogowie, szesnastowieczna literatura i klasyki science-fiction; świat, w którymi pisanie jest egzorcyzmem, a nie karą jedynym sposobem na ucieczkę od codzienności [] Mari należy do tych pisarzy, którzy żywią się własnymi obsesjami, wiedzą, jak je opisać i jak układać te opisy w opowieść, która ucieleśni same te obsesje. Tiziano Gianotti Mitologia Mariego wywodzi się z mroków romantyzmu, nawet jeśli o morzach, oceanach i krańcach świata rozmyśla w zaciszu własnej biblioteki. [] Mari uwielbia mrok ale mrok przecinany błyskami, rozświetlony cienkimi smugami blasku. Ów mrok za sprawą umiejętności pisarskich Mariego rozbrzmiewa nieskończonym echem, w którym jego głos rozchodzi się wielością głosów samej literatury. Pietro Citati Skoro dorastanie to czas złudzeń lub udręki, dzieciństwo utracone czy odnalezione z natury jest czymś dogłębnie krwawym: to wiek odniesionych ran. Mario Barneghi [] olśniewający, momentami surrealistyczny zbiór wspomnień o dziecięcych obsesjach. [...] Mari ze śmiertelną powagą, a przy tym z dowcipem i wdziękiem drwi z łatwej nostalgię, tworząc zbiór poruszających, lekko ironicznych opowieści, drobiazgowo opisujących słabostki i idiosynkrazje bohatera. Tego nie można przegapić. Publishers Weekly Największy żyjący włoski pisarz. Andrea Coccia, Linkiesta Michele Mari napisał same piękne książki. A najpiękniejszą z pięknych jest zbiór opowiadań Ty, krwawe dzieciństwo. La Repubblica Ta proza w niewiarygodny sposób oczarowuje []. Michele Mari reprezentuje wzorzec pisarstwa, który już raczej zanika erudycyjny, głęboko literacki, szlachetny, krótko mówiąc dwudziestowieczny. Esquire Wrażliwość, złość, nostalgia, ale także czuły humor, pobłażliwe współczucie wszystko to w książce, która po mistrzowsku łączy elegancję i ironię, przenikliwość psychologiczną i zrozumienie formy, klasykę z popkulturą []. To opowieść o dziecku, w którym rozwinęła się niepohamowana miłość do powieści przygodowych i komiksów, które odczuwało głęboki związek z własnymi myślą i wyobraźnią, ale także z tym upartym, zamkniętym ja zranionym intensywnością własnych przeżyć. Alida Airaghi, SoloLibri

Ty pieronie! Biografia Franciszka Pieczki

Magda Jaros

Portret popularnego aktora. Zamknięty w sobie, po śląsku hardy i osobny? A może delikatny, wrażliwy, z gołębim sercem? Jaki był Franciszek Pieczka, wybitny aktor, który zagrał 500 ról filmowych i teatralnych? Ty pieronie! to wnikliwy i czuły obraz jego aktorskiej wielkości połączonej ze skromnością, prawością i uczciwością. Do bliskiego kręgu Franciszek Pieczka dopuszczał garstkę osób. Ale wszyscy, którzy go znali, mówią, że był niezwykle skromny i ciepły. Nigdy się nie wywyższał, nie pchał się na pierwszy plan. Bardzo rzadko bywał na bankietach, nie znosił rozgłosu. Koledzy z Teatru Powszechnego w Warszawie żartują, że po premierze przy pierwszym ukłonie stał na przedzie sceny, przy drugim był blisko kulis, przy trzecim siedział już w domu w Falenicy. Dom to rodzina: żona, dwójka dzieci i wnuki. Oni byli jego światem. Jan Jakub Kolski powiedział, że miarą bezinteresowności i życzliwości powinna być jedna pieczka. I trudno się z tym nie zgodzić

Ty pierwiej mgły dosięgasz

Bolesław Leśmian

Ty pierwej mgły dosięgasz... Ty pierwej mgły dosięgasz, ja za tobą w ślady  Zdążam, by się w tym samym zaprzepaścić lesie,  I, tropiąc twoją bladość, sam się staję blady,  I, zdybawszy twój bezkres, sam ginę w bezkresie.    A potem wzieram w oczy, by zgadnąć, czy dość ci  Omdlenia, co się nogom udziela, jak szczęście,  I twe dłonie, jak w pąki, mnę w zdrobniałe pięście,  By się w nich docałować twych chrząstek i kości. [...]Bolesław LeśmianUr. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył ?Chimerę? i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako ?człowiek pierwotny?), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ty postaw na zmianę, my pokażemy Ci, jak jej dokonać

Brian Tracy, Sebastian Kotow

Myśl w stronę rozwoju Otaczająca nas rzeczywistość ewoluuje. Wiedza i technologia dają nowe możliwości i podpowiadają rozwiązania, o jakich nam się wcześniej nie śniło. Korzysta z nich jednak ułamek społeczeństwa — ludzie kreatywni i nastawieni na rozwój. Tylko oni wciąż na nowo adaptują się, uczą i zdobywają zawodowe oraz życiowe szczyty. W tym samym czasie reszta porzuca marzenia, buntuje się przeciwko światu i zachodzącym zmianom, staje się tłem dla gwiazd. Mimo równych szans na początku drogi jedni wygrywają, inni się poddają. Dlaczego? Odpowiedź tkwi w sposobie myślenia. Ludzie lubiący stabilność, nastawieni na trwanie, woleliby niczego nie zmieniać w sobie i swoim otoczeniu. Ludzie ukierunkowani na rozwój są otwarci na zmiany i gotowi podejmować ryzykowne decyzje. Jeśli brakuje im niezbędnych narzędzi, skupiają się na ich zdobyciu. Nigdy nie osiadają na laurach. Dołącz do nich! Poświęć kilka godzin i przeczytaj przewodnik po samodoskonaleniu i rozwoju własnych umiejętności. Stworzyło go samo życie. Brian Tracy i Sebastian Kotow spisali i usystematyzowali wiedzę, dzięki której także Ty masz szansę znaleźć się wśród ludzi nastawionych na zmianę, która doprowadzi Cię do sukcesu.

Ty też potrafisz! Poradnik dekorowania wnętrz

Anna Drozd i Beata Łańcuchowska

Zrób metamorfozę swojego domu z książką „Ty też potrafisz! Poradnik dekorowania wnętrz” >> PRZECZYTAJ Metamorfoza salonu za kilkadziesiąt złotych >> ZOBACZ Beata i Ania: Pani to potrafi. I pani, i pan też >> PRZECZYTAJ Stwórz z nami niepowtarzalne wnętrze! W domu spędzamy sporą część życia. To przestrzeń przeznaczona przede wszystkim dla nas - w nim się budzimy i zasypiamy. Tutaj odpoczywamy po pracy, gościmy przyjaciół, pielęgnujemy swoje pasje, tu dorastają nasze dzieci. To, jak się czujemy we własnym domu, ma ogromny wpływ na jakość życia - naszego i bliskich. Nic dziwnego, że większość z nas, niezależnie od zajmowanego metrażu i wielkości budżetu, stara się zaaranżować mieszkalną przestrzeń tak, aby była nie tylko funkcjonalna, ale i dopasowana do naszego stylu. Każdy z nas jest domowym dekoratorem wnętrz - nawet jeżeli ogranicza się do przestawienia mebli i odświeżenia ścian. A może chcesz odmienić z nami swoje wnętrze? Książka Anny Drozd i Beaty Łańcuchowskiej, autorek popularnego bloga wnętrzarskiego Pani to potrafi oraz emitowanego na antenie Nowa TV programu o szybkich i niedrogich metamorfozach wnętrz Robota na weekend, to doskonała pozycja dla tych, którzy chcieliby w sztuce urządzania wnętrz pójść o krok dalej, ale obawiają się, że nie potrafią! Ty też potrafisz! Poradnik dekorowania wnętrz przyda się także tym, którzy o aranżacji wnętrz wiedzą sporo, ale chcą się rozwijać w tym kierunku i szukają nowych pomysłów i inspiracji. Z książki dowiesz się między innymi, jak: wykorzystać atuty wnętrza i ukryć jego mankamenty wykonać drobne prace remontowe odnowić i przerobić meble stworzyć niepowtarzalne przedmioty i dodatki do wnętrz zaaranżować wnętrza, aby zachwycały

Ty też to masz! Odkryj swoje talenty i zacznij robić w życiu to, co lubisz i potrafisz najlepiej

Elżbieta Krokosz

Dołącz do 13 procent szczęśliwców Czy masz świadomość, że przeciętny człowiek dwie trzecie swojego życia spędza w pracy? Czy wiesz, że 90 procent ludzi pracuje dla kogoś, realizując zadania wyznaczane im przez innych - właścicieli firm, menedżerów, kierowników? I teraz najciekawsze: 87 procent osób jest średnio zaangażowanych lub w ogóle niezaangażowanych w swoją pracę. Czujesz, że należysz do tej smutnej w gruncie rzeczy większości? Może zatem najwyższy czas coś zmienić! Rzucić etat i rozkręcić coś własnego... Tyle że nie każdy chce i jest w stanie być przedsiębiorcą. A może prościej? Może warto zwrócić się w stronę pozostałych pracowników - tych 13 procent lubiących swoją pracę i wykonujących ją z najwyższym zaangażowaniem i ogromną satysfakcją? Tak, 13 procent ludzi nauczyło się czerpać szczęście ze źródła, któremu na imię praca. Zastanawiasz się, jak im się to udało? Odpowiedź jest prosta: nauczyli się zarządzać swoim talentem. Znają samych siebie, wiedzą, w czym są dobrzy, i potrafią z tego korzystać. Realizują zadania, w których wypełnianiu przydają się ich mocne strony, pracując, szlifują swoje umiejętności i - przy okazji - wydajnie działają na rzecz sukcesu swojego pracodawcy. Żyją w świecie win-win. "Ja mam talent, a ty mi płacisz za jego rozwijanie", mówią do szefów. I spotykają się z pozytywnym odzewem, bo każdy chce mieć w zespole entuzjastów. Dowiedz się, jak do nich dołączyć. Dowiedz się, jak odkryć swój talent i powiększyć grono ludzi, którzy lubią swoją pracę.

Ty w social mediach. Podręcznik budowania marki osobistej dla każdego

Marcin Żukowski

Ta książka jest właśnie dla Ciebie! Dla Ciebie, dla Ciebie i dla Ciebie. Ponieważ każdy z nas jest marką. Marką, czyli wyobrażeniem, jakie na nasz temat mają ludzie. Mama i tata to marki — opiekuńcze, solidne marki-opoki. Rzemieślnik jest marką, definiowaną przez jakość przedmiotów, jakie wytwarza. Księgowy jest marką, która potrafi liczyć i zna się na prawie podatkowym. KAŻDY JEST MARKĄ. Sekret tkwi w tym, by nauczyć się swoją marką skutecznie zarządzać. Zanim się obruszysz, odpowiedz sobie uczciwie na pytanie, jak wiele masz wolnego czasu. Niezbyt wiele, prawda? A jak dużą część tego cennego zasobu gotów jesteś poświęcić na dogłębne poznanie każdego spotkanego człowieka? Pewnie niedużą... Twój przyszły pracodawca, klient albo zleceniodawca jest takim samym człowiekiem jak Ty. Ma niewiele czasu, za to wielu aplikujących na oferowane stanowisko i spory rynek podwykonawców do wyboru. Musi decydować szybko, niemal bez zastanowienia. Jak myślisz, kogo wybierze? Pana albo panią, których atutem jest jedynie niezbyt jasno napisane CV, czy człowieka, z którym gdzieś kiedyś chociaż raz się zetknął? Osobę, która zamieściła na Facebooku mądry, rzeczowy komentarz albo trafny tweet? Od której dostał link do ciekawego posta na blogu? Dlaczego stojąc przed wyborem „no-man lub osobowość”, „ekspert – po prostu marka”, pracodawca albo zleceniodawca miałby wybrać tego pierwszego? No właśnie... Właśnie z tego powodu to właśnie Ty. I Ty. I jeszcze: Ty — musisz już dziś nauczyć się, jak być sobą i jak na tym zarabiać. Zacznij od budowy swojej marki osobistej. Skup się na social mediach. Z tą książką zrobisz to profesjonalnie.

Ty w social mediach. Podręcznik budowania marki osobistej dla każdego. Wydanie II poszerzone

Marcin Żukowski

Ty plus inni ludzie Każdy z nas jest marką. Ja, Ty, on i ona - jesteśmy sobą dla siebie, matką dla córki, ojcem dla syna, dzieckiem dla rodzica, mężem dla żony, szefową dla podwładnego. Twoja marka osobista to Ty plus - czyli Ty oraz otaczający Cię ludzie. Social media to także - ni mniej, ni więcej - ludzie. Nie aplikacje, nie narzędzia do ustawiania reklam, nie słodkie kotki ani równie słodkie pieski. Social media są niczym wielki rynek, agora, gdzie spotykamy znajomych i nieznajomych, robimy na nich pierwsze, drugie i trzecie wrażenie, rozmawiamy z nimi, zgadzamy się, spieramy... By móc wykorzystać media społecznościowe na swoją rzecz, musisz nauczyć się sprawnie w nich poruszać, czyli: wchodzić w adekwatne do Twoich potrzeb interakcje z obecnymi w nich ludźmi. Może myślisz teraz: "Eee, to nie dla mnie". Może nie prowadzisz aktywnie konta na Instagramie. Może na Facebooku jesteś tylko obserwatorem i czytelnikiem. Może nie masz swojego bloga i nie zaglądasz na blogi innych ludzi. Może Twitter Cię odstręcza. Jeśli potwierdzasz, że tak właśnie jest, musisz to zmienić! Bo dziś Twoja nieobecność w mediach społecznościowych oznacza nieobecność w ogóle! Jak w minutę dowiedzieć się czegoś o potencjalnym kontrahencie, pracowniku, nowo poznanej osobie? Wejść do internetu. Wszyscy to robią! Ty zapewne też. Nim zaczniesz czytać tę książkę, zrób eksperyment: wpisz w wyszukiwarkę swoje imię i nazwisko i sprawdź, co mówią o Tobie wyniki. Nic nie mówią? Mówią za mało, zbyt enigmatycznie? Mówią, ale nie tak, jak chcesz? Czas to zmienić. Daj się znaleźć i poznać innym!

Ty w social mediach. Podręcznik budowania marki osobistej dla każdego. Wydanie III poszerzone

Marcin Żukowski

Bądź w social mediach dokładnie taką osobą, jaką chcesz Marka osobista. To niejako alternatywne, może nowocześniejsze, a na pewno marketingowe określenie na coś, co kiedyś nazywaliśmy reputacją. A reputacja to wiadomo - słyszymy czyjeś nazwisko, widzimy czyjąś twarz i wiemy: to taki a taki lub taka a taka, zajmuje się tym i tym, zachowuje się tak i tak, spodziewać się po nim lub po niej można tego a tego. Reputacja, marka osobista to konkret. To zestaw przymiotników, które człowieka definiują. Człowieka, czyli mnie, Ciebie, ją i jego. Kiedyś taką markę osobistą mieliśmy wśród rodziny i znajomych, tych, których znaliśmy... właśnie - osobiście. Dziś to grono zdecydowanie się poszerzyło. Jesteśmy obecni w social mediach. Publikujemy wpisy na Facebooku, filmy na YouTubie, zdjęcia na Instagramie, krótkie formy na X (dawniej Twitterze) i TikToku. Nasze produkcje docierają tam do szerokiego grona ludzi i coś w nich wywołują. Wrażenia. Emocje. Jedno po drugim, działania, jakie podejmujemy w mediach społecznościowych, budują naszą reputację - markę osobistą. Jak zadbać o to, by była ona taka, jakiej sobie życzymy? Właśnie tego dowiesz się z książki Marcina Żukowskiego. Książka w mediach: Tomzynska- Bookstagram ataga_el Bookstagram Zimna Recenzuje Bookstagram Książka z Zakładką Kosmetycznie u Ani Bookstagram Zaczytana Sara Bookstagram Nieksiazkara - Bookstagram Strefa Copywritera - Bookstagram Roksana Nowińska Bookstagram Książka z zakładką Bookstagram Zimna recenzuje Bookstagram Pola Mama Igora - Bookstagram Majaa.em Bookstagram Strefa Copywritera Zaczytana Sara Bookstagram

Ty wybierasz cel, my pokazujemy drogę!

Brian Tracy, Sebastian Kotow

Ty ustal co, my powiemy Ci jak! Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku. W przypadku drogi do celu pierwszym krokiem będzie ustalenie tego, co się chce osiągnąć. Wbrew pozorom jest to bardzo trudne - wielu ludzi tak naprawdę nie ma pojęcia, czego chce od życia. A może w głębi duszy wiedzą, tylko nie dopuszczają do siebie tych marzeń, ponieważ obawiają się porażki? Szkoda. Kto nie zna swojego celu, ten go na pewno nie osiągnie. Zatem może po prostu zamiast się bać, warto zacząć od wyznaczenia własnego celu? A potem go najzwyczajniej w świecie zrealizować... Ta książka powstała po to, by Ci pomóc. Sebastian Kotow przeprowadził serię rozmów z Brianem Tracy. Wspólnie przygotowali dla Ciebie przewodnik, dzięki któremu osiągniesz wyznaczone cele. Poza teorią życiowego sukcesu znajdziesz tu także praktyczne ćwiczenia i zadania do samodzielnego wykonania. Uważasz, że każdy może napisać poradnik motywacyjny? To prawda. Ale nie każdy miał okazję przetestować metodykę osiągania celów w praktyce. Sięgnij więc po wywiady z ludźmi, którzy to zrobili, a dowiesz się, jak dotrzeć do stacji „Sukces”, i poznasz historie znanych i mniej znanych Polaków, którzy do niej trafili.

Tybet płonie

Oser

Słowo „samospalenie” (chiń. zifen) nie oddaje pełni indywidualnego i politycznego znaczenia tego aktu. Jeśli ugrzęźniemy w podobnych określeniach, nie pojmiemy, co dzieje się dziś w Tybecie, lub zrozumiemy to opacznie. Wielu zdaje się sądzić, że to działanie przeciwko sobie, widząc w nim samobójstwo w płomieniach, które wznieca się własnymi rękoma. Gdyby wszakże ostatecznym celem była śmierć, po co zadawać sobie męczarnie trawienia ogniem każdego skrawka ciała? W tym właśnie tkwi klucz do zrozumienia: samospalenie jest nade wszystko najdobitniejszym, najdrastyczniejszym aktem oporu i przywracania dumy, podejmowanym przez zwykłych ludzi, którzy jak my wszyscy wzdragają się na samą myśl o tak straszliwym bólu. Strajk głodowy jest uznanym i szanowanym medium sprzeciwu, samospalenie zaś odrzucamy, bowiem nie jesteśmy w stanie nie tylko zaakceptować, ale nawet wyobrazić sobie związanej z nim męki. Nie musimy jej przecież znosić, a jedynie przyjąć do wiadomości, by uświadomić sobie potęgę odwagi, która ciska kruche ciało w ogień w proteście przeciw tyranii. Mimo sugerującej to nazwy nasze samospalenia nie są sprawą jednostkową. Fakt, że działanie z myślą o innych określamy słowem zawierającym egoistyczną cząstkę „samo”, świadczy o nędzy naszego języka. Może tybetańskie protesty należałoby odróżniać od innych nową nazwą? W cenzurowanym chińskim internecie młodzi Tybetańczycy mówią najczęściej metaforycznie o „zapalaniu światła” lub „ofierze światła”, przydając oddawaniu życia dla wspólnego dobra wymiar praktyki religijnej. Inni używają określenia „zapalenie lampki”. Jak na ołtarzu, przed posągiem Buddy. (fragment rozdziału "Samospalenie jako protest") „Tybet to niezwykle trudny przypadek, test przestrzegania praw człowieka w Chinach i na świecie, wielka próba dla międzynarodowych standardów sprawiedliwości, których nikomu nie wolno lekceważyć ani ignorować. Do tej pory zdążył przynieść upokorzenie dokładnie wszystkim.” Ai Weiwei Oser - tybetańska pisarka i "poetka, która zapomniała się bać", pełni rolę "dziennikarki społecznej" i jednoosobowej agencji informacyjnej; jest laureatką wielu międzynarodowych wyróżnień.

Tybet. Zarys historii

Karenina Kollmar-Paulenz

Książka przedstawia dzieje Tybetu, począwszy do czasów imperium tybetańskiego i wprowadzenia buddyzmu, przez epokę dalajlamów i chińską okupację, aż po czasy współczesne. Autorka po mistrzowsku łączy opis religii i kultury tego kraju z rozważaniami na temat jego historii politycznej. Podkreśla przy tym fakt, że Tybet przez długi czas nie pozostawał krajem izolowanym przez swoje otoczenie od reszty świata, lecz wprost przeciwnie - łączyły go różnego rodzaju związki z Chinami, Azją Środkową i Indiami. Tybet. Zarys historii stanowi lekturę obowiązkową dla wszystkich tych, których interesuje fascynujący kraj położony na Dachu Świata. Karénina Kollmar-Paulenz jest profesorem religioznawstwa Uniwersytetu w Bernie i autorką licznych publikacji z zakresu historii kultury i religii Tybetu oraz Mongolii.