Chaos, który powstał z ciszy

Dominika Kawczyńska-Wojtuś

Rosie próbuje łączyć artystyczne wyzwania z macierzyństwem. Chce pozostać sobą w świecie, który etykietuje ją już wyłącznie jako matkę. Kradnie chwile, by malować i projektować w przerwach między szyciem ubranek dla pluszowych wiewiórek i namawianiem dwulatka do zjedzenia czegokolwiek w kolorze innym niż żółty. Wszystko zdaje się wracać na właściwy tor do dnia, w którym podczas wernisażu wystawy fotografii jej synek zapada się pod ziemię, a ona staje się główną podejrzaną.Chaos, który powstał z ciszyto książka o sile miłości i rodziny, ale i o tajemnicach przez tę rodzinę skrywanych. Jakie role odegrają w tej historii gangster meloman, chemik, gotowy zrobić wszystko dla bliskich, i scenarzysta, którego życie nagle staje się gotowym materiałem na film? Czy ci, którym ufamy, na pewno na to zaufanie zasługują?

Chaos. Narodziny nowej nauki

James Gleick

Narodziny nowej nauki Błyskotliwe i przystępnie napisane wprowadzenie do teorii chaosu, jednej z najbardziej znaczących koncepcji naukowych ostatnich dekad Współczesne badania chaosu zaczynają się w latach sześćdziesiątych XX wieku od odkrycia, że zupełnie proste równania matematyczne mogą modelować układy w każdym calu tak gwałtowne jak wodospady. Drobne różnice wyjściowe mogą szybko przekształcić się w potężne różnice końcowe. Zjawisko to otrzymało nazwę: wrażliwość na warunki początkowe. W pogodzie na przykład manifestuje się to w zjawisku żartobliwie nazwanym efektem motyla: motyl wywołujący dziś fale powietrza w Pekinie może być przyczyną huraganu w następnym miesiącu w Nowym Jorku. Kiedy badacze chaosu zaczęli myśleć o genealogii swej nowej nauki, znaleźli wiele intelektualnych śladów z przeszłości. Ale jedno było jasne: dla fizyków i matematyków prowadzących tę rewolucję w myśleniu punktem wyjścia był efekt motyla. Książka Jamesa Gleicka opisuje narodziny tej nowej nauki, która widzi porządek tam, gdzie dotychczas obserwowano tylko przypadek, nieład i nieprzewidywalność, czyli chaos. Jak mówi Douglas Hofstadter, "Okazuje się, że tajemniczy typ chaosu czai się tuż za fasadą porządku - i co więcej, głęboko wewnątrz chaosu czai się jeszcze bardziej tajemniczy typ porządku". Fascynująca książka. . . Prawie każdy akapit zawiera wstrząsające odkrycie ". The New York Times Ekscytujący wywód. . . Niezwykła ilustracja tego, jak zmienia się struktura nauki". The New York Times Book Review Zaskakujące spojrzenie na nowo odkryte uniwersalne prawa". Chicago Tribune Niezwykle inspirująca książka. Podczas lektury odniosłem takie wrażenie, jakby ktoś właśnie znalazł wyłącznik światła". Douglas Adams, autor Autostopem przez Galaktykę

Chapters from My Autobiography

Mark Twain

Mark Twain bequeathed to publish his autobiography without cuts only a hundred years after his death, and she first saw the light in 2010. Now, finally, many readers can meet this amazingly witty book. Twains autobiography is very unusual: amusing episodes alternate with sad ones, sparkling jokes give way to serious reasoning and the large-scale personality of the writer, who has presented the world with many masterpieces, appears before us in all its versatility.

Charaktery i anegdoty

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort

Charaktery i anegdoty Od tłumacza Kariera pisarska Chamforta jest dość paradoksalna. Był sławny za życia, i jest sławny dziś; ale dla innych utworów. Współcześni nie znali tych jego pism, które znamy my; my znowuż nie czytamy tego, za co wielbili go współcześni. Był znanym, uznanym, nagradzanym autorem oficjalnych wypracowań akademickich, modnym pisarzem teatralnym, który wycisnął łzy z oczu samemu królowi, był Akademikiem przed czterdziestym rokiem życia; mimo to wątpię, czy doszłaby nas pamięć pana de Chamfort, gdyby po jego śmierci nie znaleziono w biurku garści papierów. [...]Sébastien-Roch Nicolas de ChamfortUr. 6 kwietnia 1741 r. w Clermont-Ferrand (w środkowej Francji) Zm. 13 kwietnia 1794 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Éloge de Moli?re (Pochwała Moliera), Le Marchand de Smyrne (Kupiec ze Smyrny), Charaktery i anegdoty Francuski literat z epoki Oświecenia. Tworzył w różnych gatunkach, pisał zarówno poezje, jak i artykuły polityczne oraz krytycznoliterackie, listy, komedie czy aforyzmy. Członek loży masońskiej "Les Neuf S?urs" oraz jakobin. Chamfort pochodził z Owernii, był synem sklepikarza. Kształcił się w Paryżu. Po przyznaniu mu przez Akademię Francuską nagrody za elegię na cześć Moliera w 1769 r. został uznanym autorem. Dzięki poznanej w 1775 r. księżnie de Grammont został doceniony na francuskim dworze i dwukrotnie potem pełnił funkcję sekretarza w rodzinie Burbonów. W 1781 r. przyjęto go w poczet członków Akademii Francuskiej. Często w swoim życiu korzystał ze wsparcia możnych przyjaciół, dla których atrakcją była możliwość prowadzenia rozmów z pisarzem znanym z inteligencji oraz ciętego języka. Mimo swej popularności wśród arystokracji i na dworze królewskim, Chamfort nie czuł się dobrze w towarzystwie wyższych sfer. Po wybuchu rewolucji francuskiej stał się jej gorącym, niemal fanatycznym zwolennikiem - był między innymi sekretarzem klubu jakobinów i jednym spośród pierwszych rewolucjonistów szturmujących Bastylię. Terror wprowadzony przez rządy Marata i Robespierre'a spowodował jednak, że pisarz zwrócił się także przeciwko nim, co doprowadziło go do więzienia. Z obawy przed ponownym uwięzieniem próbował popełnić samobójstwo i wkrótce zmarł. Chamfort miał długotrwałe problemy ze zdrowiem, nie miał też szczęścia w miłości. Aforyzmy, z powodu których jest dziś znany, pisał do szuflady jako luźne notatki, dopiero po jego śmierci opublikowano je jako dwa tomiki: Myśli i maksymy oraz Charaktery i anegdoty. autor: Daniel KoćKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Charaktery i anegdoty

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort

Pewien człowiek, pociągnięty urokiem stanu kapłańskiego, powiadał: >>Choćbym miał duszę zgubić, muszę zostać księdzem. (Fragment)

Charaktery i anegdoty. Caractres et Anecdotes

Sébastien-Roch Nicolas De Chamfort

Kariera pisarska Chamforta jest dość paradoksalna. Był sławny za życia i jest sławny dziś; ale dla innych utworów. Współcześni nie znali tych jego pism, które znamy my; my znowuż nie czytamy tego, za co wielbili go współcześni. Był znanym, uznanym, nagradzanym autorem oficjalnych wypracowań akademickich, modnym pisarzem teatralnym, który wycisnął łzy z oczu samemu królowi, był Akademikiem przed czterdziestym rokiem życia; mimo to wątpię, czy doszłaby nas pamięć pana de Chamfort, gdyby po jego śmierci nie znaleziono w biurku garści papierów. Część tych papierów zagarnęły władze sądowe i te przepadły; część zachowała się. Były to luźne notatki, spostrzeżenia, refleksje, anegdoty, kreślone dla samego siebie, może jako materiał do jakiegoś dzieła. I to jest właściwie wszystko, co dziś żyje z Chamforta. Mówiąc, że ta jego fizjognomia była nieznana współczesnym, wyraziłem się może nie dość ściśle. Była niewątpliwie znana, ale w szczupłym kręgu i raczej ustnie. W owym czasie w epoce salonów to wystarczało. Reputacja Chamforta opierała się w znacznej mierze na jego ciętych powiedzeniach, na jego obiegających dowcipach czy aforyzmach, na jego postawie filozoficznej wobec życia; a to wszystko właśnie znalazło wyraz w tych pośmiertnych papierach. Jego sarkazm, rozczarowanie, jego gryząca krytyka to już zaczyn przyszłej rewolucji. Ale była to rewolucja na miarę salonów. Kiedy przyszła prawdziwa rewolucja, zmiotła Chamforta, jak tylu innych, którzy ją radośnie witali. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français

Charakterystyka genologiczna telewizyjnego magazynu sportowego

Rafał Siekiera

Autor podejmuje zadanie przyjrzenia się wypowiedziom medialnym reprezentującym gatunek, który można określić jako telewizyjny magazyn sportowy "na żywo". Przyjętą tu perspektywą, niestosowaną dotąd w genologii, jest gramatyka komunikacyjna, rozwijana przez Aleksego Awdiejewa i Grażynę Habrajską, nawiązująca m.in. do prac takich autorów, jak Michael Alexander Kirkwood Halliday, John Austin, John Searle oraz, w mniejszym zakresie, Dan Sperber i Deirdre Wilson. Istotą zastosowanego podejścia jest przekonanie, że każdy tekst potencjalnie może być potraktowany zarówno jako ciąg mikroaktów mowy, jak i całościowy komunikat, będący makroaktem realizującym określony wzorzec gatunkowy. Gatunek zaś jest w tym ujęciu rozumiany jako uogólniony, standardowy scenariusz, według którego poszczególne teksty są komponowane przez nadawców oraz interpretowane przez odbiorców. Ze Wstępu

Charakterystyka i zastosowanie kliniczne dydrogesteronu - Stanowisko Grupy Ekspertów

Sebastian Kwiatkowski, Piotr Sieroszewski, Jarosław Kalinka, Tomasz Paszkowski, ...

Dydrogesteron został wprowadzony na rynek w 1961 r. i obecnie jest dostępny w ponad 100 krajach na całym świecie. Charakteryzuje się on dobrą biodostępnością i stabilnością metaboliczną, a także brakiem właściwości estrogenowych, androgenowych oraz mineralokortykoidowych i dobrym profilem bezpieczeństwa, dzięki czemu w wielu przypadkach klinicznych stanowi dobrą alternatywę dla innych progestagenów. Znajduje on zastosowanie w licznych wskazaniach ginekologiczno-położniczych, w tym w zaburzeniach wpływających na miesiączkę i ciążę, oraz w hormonalnej terapii menopauzalnej. W niniejszym dokumencie przedstawiono stanowisko Grupy Ekspertów na temat możliwości stosowania dydrogesteronu w praktyce klinicznej. Przeprowadzono narracyjny przegląd bazy literaturowej, skupiając się na kwestii skuteczności i bezpieczeństwa dydrogesteronu stosowanego w: nieprawidłowych krwawieniach z macicy, bolesnym miesiączkowaniu, zespole napięcia przedmiesiączkowego, wtórnym braku miesiączki, leczeniu poronienia zagrażającego i nawracającego, niepłodności związanej z niewydolnością ciałka żółtego, endometriozie oraz w hormonalnej terapii menopauzalnej. Zidentyfikowane dowody naukowe potwierdzają, że stosowanie dydrogesteronu w wielu sytuacjach klinicznych może być korzystne, a profil bezpieczeństwa leku jest bardzo dobry. Szerokie wykorzystanie dydrogesteronu w praktyce ginekologiczno-położniczej niewątpliwie jest zasadne, choć niezbędne są dalsze badania randomizowane, które bezsprzecznie potwierdzą skuteczność leku we wszystkich wskazaniach.

Charakterystyka wad postawy ciała. Diagnoza, kompensacja i korekcja

Anna Makarczuk

Książka jest dobrze przygotowanym podręcznikiem, który może być pomocą dydaktyczną zarówno dla studentów, jak i wykładowców. Konstrukcja tekstu jest przejrzysta, a ilustracje pozwalają zrozumieć omawiane zagadnienia. Zwiększająca się z roku na rok liczba dzieci z wrodzonymi, a także czynnościowymi wadami postawy wymaga dobrego przygotowania osób, które będą mogły uczestniczyć w procesie korygowania tych zmian. Sedenteryjny tryb życia, będący niestety cechą charakterystyczną obecnych czasów, zwiększa zapotrzebowanie na dobrze przygotowanych specjalistów z tego zakresu. Autorka opracowała trafną koncepcję przedstawienia treści teoretycznych i praktycznych przyszłemu Czytelnikowi. Z recenzji prof. Danuty Umiastowskiej Publikacja stanowi spójne tematycznie, oryginalne i twórcze opracowanie naukowe prezentujące zagadnienia z zakresu wad postawy, ich diagnozy i korekcji. Została opatrzona właściwym aparatem naukowym (bibliografią, przypisami), a tym samym spełnia kryteria monografii naukowej. Nie sprawia trudności w zrozumieniu jej treści, wskazuje tematy ważne oraz zawiera elementy praktycznego przygotowania, dlatego może być dobrym podręcznikiem akademickim. Z recenzji prof. Anny Lipert

Charitas

Stefan Żeromski

"Charitas" to trzecia część trylogii Stefana Żeromskiego "Walka z Szatanem". Trylogia ta składa się z następujących utworów "Nawracanie Judasza", "Zamieć" oraz "Charitas". Obejmuje ona panoramę życia Polaków w okresie przedwojennym i w latach I wojny światowej.

Charles Dickens na tropie. Opowieść o dwóch morderstwach

Heather Redmond

U progu wiktoriańskiej ery Londyn ma nowego detektywa... Zimą 1835 roku młody Charles Dickens zostaje dziennikarzem "Evening Chronicle". Zaproszony na kolację do posiadłości współredaktora gazety, jest oczarowany córką swojego szefa - pełną życia dziewiętnastoletnią Kate Hogarth. Wieczór zakłóca krzyk z domu sąsiadów. Charles, Kate i jej ojciec znajdują nieprzytomną pannę Christianę Lugoson. Kobieta wkrótce umiera. Kiedy Charles dowiaduje się od kolegi o bardzo podobnej tajemniczej śmierci młodej kobiety rok wcześniej, zaczyna podejrzewać otrucie. Postanawia zbadać sprawę. Urocza Kate oferuje pomoc - wykorzystując swoją pozycję społeczną - by dotrzeć do wyższych sfer, w których ktoś jest podejrzany o morderstwo. Charles ma nadzieję, że uda mu się odkryć prawdę i sprawić by sprawiedliwość dosięgnęła sprawców...

Charles Dickens na tropie. Płonne nadzieje

Heather Redmond

Charles Dickens rozpoczyna kolejne śledztwo! We współpracy z Kate Hogarth zmuszony jest rozwiązać sprawę morderstwa panny... w sukni ślubnej! Londyn, czerwiec 1835 roku. Chcąc być dobrym sąsiadem, Charles odwiedza pannę Haverstock, która mieszka w mieszkaniu nad nim. Kiedy jednak młody dziennikarz i jego narzeczona wchodzą po schodach, uderza ich charakterystyczny zapach... śmierci. Znajdują ciało kobiety w ślubnej sukni. Morderca wyraźnie przygotował tę scenę. Ale w jakim celu? Kiedy do pary docierają wieści o zbiegłym skazańcu, Charles ma podstawy przypuszczać, że za zbrodnię odpowiada więzień - Ned Blood. Kate podejrzewa jednak bardziej osobiste motywy, biorąc pod uwagę czas i wysiłek włożony w ubieranie ofiary. Odpowiedzi kryć mogą tajemnice owiane przeszłością kobiety. Charles i Kate będą musieli zaryzykować życie, aby odkryć prawdę...

Charles Dickens na tropie. Wigilijna opowieść o morderstwie

Heather Redmond

Londyn, grudzień 1835 roku. Charles i Kate zamierzają spędzić z rodziną i przyjaciółmi wieczór na kolędowaniu i dobrej zabawie. Ich śpiew przerwany zostaje przez ciało spadające z górnego okna domu... Wkrótce dowiadują się, że martwy mężczyzna u ich stóp, z szyją owiniętą łańcuchami, to Jacob Harley - wspólnik biznesowy nieprzyjemnego Emmanuela Screws'a. Charles postanawia odkryć kto stoi za zbrodnią. Ale zanim zdąży przeprowadzić dalsze dochodzenie, zwłoki Harleya zostają skradzione. Wkrótce Charles zostaje nawiedzony przez postać przypominającą denata. Nadal podejrzewa Emmanuela, który wiele lat wcześniej odmówił jego ojcu pożyczki. Kate upiera się, że starzec jest jednak zbyt słaby by wypchnąć kogoś przez okno. Uczucie Kate i Charles'a rozkwita, ale sprawę komplikuje pojawienie się porzuconego dziecka. Charles musi jednocześnie rozwiązywać sprawę morderstwa, i szukać domu dla maleństwa...

Charles Lindbergh

Przemysław Słowiński, Danuta Uhl-Herkoperec

Dzisiejsza młodzież wariuje na punkcie długowłosych śpiewaków albo mistrzów piłki kopanej, ale w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku największym wzięciem cieszyli się lotnicy. A jeśli w dodatku byli tak przystojni, wytworni i inteligentni jak Charles Augustus Lindbergh... Nie mówiąc już o podniebnych wyczynach, których dokonywał – zasłynął pierwszym w historii samotnym przelotem z Ameryki do Europy bez międzylądowań. Niezwykle popularny był nie tylko w USA, ale na całym świecie. Nazywany przez ówczesne media „Idolem XX stulecia”, rozpalał wyobraźnię głodnych podniebnych przygód fanów. Niestety, Lindbergh wyjątkowo boleśnie odczuł także negatywne następstwa popularności. Sprawa porwania jego syna, nazwana później „najbardziej szokującą zbrodnią dekady”, przeszła do historii kryminalistyki. Przez długie lata nikt nie zdawał sobie również sprawy, że legendarny lotnik, wzór wszelakich cnót obywatelskich, wierny mąż i wzorowy ojciec szóstki dzieci, ma jeszcze drugie, zupełnie odmienne oblicze. Skrzętnie skrywana prawda wyszła na jaw prawie trzydzieści lat po jego śmierci. Krytykowany nieustannie za swoje prawicowe poglądy i przyjęcie orderu od Hermanna Göringa, został z czasem skazany na wieczne zapomnienie. W rzeczywistości pracował dla amerykańskiego wywiadu. Przypadająca w maju 2017 roku dziewięćdziesiąta rocznica jego samotnego przelotu przez Atlantyk jest znakomitą okazją do przypomnienia niezwykle barwnego życia tego wielkiego, lecz zarazem kontrowersyjnego człowieka. A kiedy narracje snuje para wytrawnych pisarzy, Przemysław Słowiński i Danuta Uhl-Herkoperec (autorzy m.in. biografii Ulrike Meinhof, braci Kliczków, Roberta Maxwella i Erika Hanussena), kilka godzin wspaniałej lektury jest nie mniej pewne niż podatki czy śmierć.

Charles Rex

Ethel M. Dell

A romance originally published in 1922 that holds up very well into the 21st century. Charles Rex is a sequel of The Hundredth Chance written by Ethel May Dell (1881-1939) who was a British writer of popular romance novels. Her stories are often full of passion and love and are set in India and other British colonial possessions. Not being a family man, Charles Rex travels widely and to some point aimlessly. On his last night in Italy, he rescues a small boy from a beating by his employer. What leads thereafter is an entanglement of duty, loyalty, love and honor bound marriages. This is a really fast moving, enjoyable romance with an interesting look at English society after the devastation of World War One.

Charles Sanders Peirce. Między logiką a metafizyką

Sergiusz Tokariew

Charles Sanders Peirce jest myślicielem, którego nie sposób przypisać do żadnej szkoły lub kierunku filozoficznego. Niewierny uczeń Kanta, pragmatysta odcinający się od innych pragmatystów, wybitny logik uznający siebie za idealistę. Peirce niewątpliwie wyrastał ponad doktrynalne podziały, gdyż był jednym z myślicieli, który nadał zupełnie nowy kierunek filozofii. Jego twórczość przyczyniła się bowiem do najważniejszego przełomu we współczesnej filozofii – zerwania z paradygmatem mentalistycznym i powstania paradygmatu lingwistycznego. Dlatego książka ta stanowi próbę opisania kształtowania się wspomnianego przełomu w myśli amerykańskiego filozofa w oparciu o bogaty materiał źródłowy.