POLIdRUKI Potrawa z książek i ludzi

Jan Majchrowski

Po zeszłorocznym znakomitym debiucie literackim (Przeciw uzbrojonym analfabetom) Jan Majchrowski daje nam tym razem opowieść o książkach, zwłaszcza (choć nie wyłącznie) zanurzonych w politycznym sosie swojej epoki. Stąd jej intrygujący tytuł. Jednocześnie jest to opowieść o ludziach: tych nieznanych i tych bardzo znanych, z którymi autor zetknął się jako wojewoda, jako profesor na Wydziale Prawa UW, jako sędzia Sądu Najwyższego, albo znacznie wcześniej. Jego bohaterowie, jak u dobrego malarza, są uchwyceni za pomocą kilku kresek, które pozwalają im ożyć na kartach Polidruków z ich istotnymi - aczkolwiek przeważnie komicznymi - cechami. Jan Majchrowski nie oszczędza przy tym i swojej osoby, choć z ofiarami swych dygresji obchodzi się raczej dobrodusznie. Mimo że Polidruki mogą rozśmieszyć do łez, to jednak barwny i lekki język autora, którym bawi siebie i czytelnika, służy dotknięciu spraw arcyważnych i poważnych. Nie tylko politycznej historii Polski i jej dnia dzisiejszego, kondycji polskiej inteligencji i sądownictwa, ale także losu Europy, zagadnień rasizmu, odpowiedzialności za czyny i słowa, a nawet stosunku do prawdy i spraw dotykających metafizyki. Nie ukrywa przy tym własnego zdania i własnych ocen.

Polifonia. Literatura polska początku XXI wieku

Agnieszka Nęcka

Rozmowy (o ile takie się dziś zdarzają) na temat polskiej literatury „nowej i najnowszej” zdominowane bywają głównie przez określenia typu: „medialne ustawki”, „wydmuszkowe dziennikarstwo”, dominujący dyskurs medialny, mainstream i celebryctwo czy podążanie za koniunkturami oraz obowiązującymi modami. Żyjemy, jak przekonuje Mariusz Sieniewicz, w epoce egocentryzmu i hipochondrii: „wszyscy jesteśmy hipochondrykami. Dopadło nas neurotyczne przewrażliwienie na swoim punkcie, do głosu coraz silniej dochodzi narcyzm i domaga się ekspresji, nierzadko nadekspresji, co skutkuje kakofoniczną wrzawą przekrzykujących się «ja»”. Nic dziwnego, że dzisiejsza krytyka jawnie opowiada się za autorskością, uintymnieniem swojego fachu. Czytanie tedy ma być „sprawą prywatną i osobną, tzn. innym czytaniem innego (tekstu), poprzez które ujawnia się Inny (czytający)”. Wykorzystując niejako ów „triumf podmiotowości”, składam coś na kształt dziennika moich lektur. W tym dzienniku, oczywiście, znalazła się tylko część książek, które dane mi było przeczytać. Łączy je przede wszystkim data publikacji. Wszystkie one pojawiły się na polskim rynku wydawniczym między 2009 a 2014 rokiem. Tym razem jednak powrót do książek z ostatniego pięciolecia wiąże się nie tyle z potrzebą podsumowania czy ponownego przemyślenia własnych niegdysiejszych rozpoznań, ile z próbą pokazania zniuansowania najnowszej rodzimej prozy. Stąd tytuł niniejszego tomu – Polifonia – który nawiązuje do sfery życzeniowej, mającej swe źródło w tęsknocie za wielogłosowością, a zatem większym zróżnicowaniem ówczesnej mapy literackiej. Wśród najnowszych publikacji można dostrzec takie, w których na plan pierwszy wysuwają się echa metafizyki lub rezonanse autobiograficzne. Wychwycić można takie, które zostały zdominowane przez reminiscencje Historii, pogłosy lęków, brzmienia miłości, odgłosy podróży (zarówno tej realnej, jak i metaforycznej) czy próby wyobraźni. Nie jest, oczywiście, tak, że poszczególne zbiory prozatorskie da się łatwo sklasyfikować. Większość z nich pobrzmiewa różnymi nutami. Niemniej, w każdym z nich można wyczuć głos nadrzędny, który dopełniany jest tonami pobocznymi. Obok książek i pisarzy, którzy należą do głównego nurtu (na przykład Olga Tokarczuk, Andrzej Stasiuk, Michał Witkowski czy Jerzy Pilch), szukam przeto takich, którzy sytuują się na obrzeżach (między innymi Marek Ławrynowicz, Piotr Bednarski, Wioletta Grzegorzewska, Adam Ubertowski lub Maciej Gierszewski). W efekcie w Polifonii… znaleźli się reprezentanci różnych generacji twórczych i odmiennych praktyk pisarskich. Intrygują mnie zarówno lepsze, jak i słabsze warsztatowo propozycje, te, które zachwycają, i te, które męczą, te, które inspirują, i te, które stają się powodem zadumy, te będące wyzwaniem lekturowym, jak i te, których interpretacja nie przysparza problemów. Tworząc indywidualny „zapis lekturowych przygód”, staram się unikać hierarchizacji, choć mam świadomość, że już sam wybór lektur pod takową hierarchizację podpada. Złudzeniem jest myślenie, zgodnie z którym poszczególne tytuły mogą istnieć samodzielnie lub równoprawnie. Większość z nich mocno bowiem została zakotwiczona w (zwykle traumatycznych) doświadczeniach bliskich każdemu człowiekowi. W rezultacie prozy odzwierciedlają nie tylko kondycję współczesnego społeczeństwa, ale również diagnozują nasze „tu i teraz”. (Od autorki)

Polifonia. Od muzyki do literatury

Tomasz Górny

Polifonia stanowi wyjątkowo cenną i inspirującą propozycję interpretacyjną – jest niewątpliwie jedną z ciekawszych prac, jakie w ostatnich latach pojawiły się w obszarze polskich badań muzyczno-literackich. Nowatorstwo idzie w parze z solidnym zapleczem faktograficznym i historycznym; książka z jednej strony dostarcza wzorcowo usystematyzowanej wiedzy na temat używanych pojęć i orientacji badawczych, z drugiej zaś inspiruje oryginalnymi, odkrywczymi tezami interpretacyjnymi, wspartymi przekonującą, kunsztowną argumentacją. Książka jest wartościowa nie tylko pod względem zastosowanych w niej ujęć i konceptów, ale i sposobu ich przedstawienia – klarownego, skrupulatnego, ujętego w ramy eleganckiego, sugestywnego języka. Dr hab. Iwona Puchalska Katedra Komparatystyki Literackiej Uniwersytetu Jagiellońskiego Książka uzyskała wyróżnienie w konkursie o Nagrodę „CLIO” (edycja za rok 2018; kategoria: monografie i syntezy), przyznawaną przez Rektora Uniwersytetu Warszawskiego oraz Dziekana Wydziału Historycznego UW.

Poliglotyzm wielkich romantyków polskich (Mickiewicz, Słowacki, Krasiński)

Marek Piechota

W Przedsłowiu prezentowanej publikacji wykazano, że bogactwo języka poetyckiego wielkich twórców zależało też od wielości języków obcych, w których studiowali, czytali, zachwycali się dokonaniami poetyckimi autorów wywodzących się z innych kultur i tradycji. W wieku XIX, gdy naród funkcjonował bez państwa, troska o język ojczysty miała zgoła inną wymowę niż we współczesnej „globalizacji”. Rozdział poświęcony „fantazjom” etymologicznym romantyków ukazuje fenomen łatwości, z jaką Mickiewicz i Słowacki ulegali przeświadczeniu, że najbardziej fantastyczne etymologizowanie w dowolnym języku można traktować na równi z dociekaniami stricte naukowymi jako narzędzie poznania rzeczywistości i pozarzeczywistości. Mickiewicz zrazu opanował język polski, łacinę, francuski, rosyjski, włoski, niemiecki i białoruski. O ukraińskim, litewskim, hebrajskim i jidysz wolno powiedzieć, że znał poszczególne słowa, nie studiował tych języków ani w tych językach. Z lat studiów w Wilnie trzeba dodać grekę i angielski. Po niemiecku słuchał wykładów Hegla w Berlinie, po łacinie i po francusku sam wykładał filologię klasyczną w Lozannie i literaturę słowiańską w Paryżu (w Collège de France). Przyznawał się nadto do znajomości języka czeskiego. Może znał też podstawy serbskiego, był ekspertem w zakresie cerkiewno-słowiańskiego, u schyłku życia uczył się mówić i pisać po turecku, co daje ponad 11 języków. Słowacki nieco ustępował Mickiewiczowi, opanował bowiem 9 języków: francuski, na równi z polskim, grekę, łacinę, rosyjski i niemiecki (na poziomie szkolnym) – z łaciny świetnie tłumaczył, w rosyjskim dobrze się porozumiewał, po niemiecku studiował dzieła romantyków tego obszaru językowego (głównie Goethego i Schillera), doskonalił znajomość angielskiego. Poznał hiszpański, początki wymowy arabskiego. Lektury w językach obcych stanowiły istotny element inspiracji dla własnych dzieł (Shakespeare, Calderón de la Barca). Krasiński wypadł skromniej, jako urodzony paryżanin i arystokrata władał francuskim z większą biegłością niż polszczyzną, najkunsztowniej spośród tej wielkiej trójki twórców. W domu rozpoczął naukę kolejnych języków, które doskonalił w szkole i na prywatnych korepetycjach: łaciny i greki, niemieckiego, arabskiego i angielskiego. Opanował też język włoski (to 8 język), natomiast nigdy nie przyznał się do znajomości rosyjskiego. Poliglotyzm romantyków polskich ukazano w prezentowanej publikacji na tle niepokojącej kwestii współczesnego zaniku obfitości języków naturalnych; uczeni alarmują, że wymierają w tempie jeden język co dwa tygodnie. Czarne scenariusze wieszczą wyginięcie 90% języków do końca XXI wieku; zastąpią je powszechnie używane narodowe lub globalne. Poligloci także wyginą, gdyż zastąpią ich coraz doskonalsze programy komputerowe. Humanistyka skona kilka godzin później.

Polio w Polsce 1945-1989. Studium z historii niepełnosprawności

Marcin Stasiak

Autor, podejmując temat doświadczenia niepełnosprawności w powojennej Polsce, punktem wyjścia rozważań czyni epidemię polio. Szczególne nasilenie tej ostrej choroby zakaźnej przypadło na lata pięćdziesiąte XX wieku, a ponieważ dotykała przede wszystkim dzieci, powszechny strach wzbudzały jej skutki: czasowy lub stały paraliż różnych partii mięśni, najczęściej zlokalizowanych w obrębie narządu ruchu. Wychodząc z założenia, że niepełnosprawność jest wytwarzana społecznie i kulturowo na bazie fizycznej niesprawności, Marcin Stasiak stawia pytania o główne składniki dyskursu o niepełnosprawności w PRL-u. Docieka także, jak przyjęte definicje wpływały na kształt życia codziennego tych, którzy w dzieciństwie przeszli polio. Wreszcie, widząc w nich aktywnych aktorów, opisuje postawy i działania osób z niepełnosprawnościami. W Polio w Polsce 1945–1989. Studium z historii niepełnosprawności została wykorzystana pespektywa historii życia: autor zestawił indywidualne biografie konkretnych osób z działaniami państwa, strukturą społeczną i kontekstem historycznym. Dzięki szerokiemu zastosowaniu źródeł wywołanych książka stanowi również próbę oddania głosu tym, którzy z niepełnosprawnościami musieli mierzyć się na co dzień. Marcin Stasiak – dr, historyk, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze obejmują historię społeczną i antropologiczną Polski po 1945 roku oraz metodologię badań historycznych. Współautor (wraz z Martą Kurkowską-Budzan) książki Stadion na peryferiach, wydanej przez TAiWPN Universitas w 2016 roku.  

Polish and English diminutives in literary translation: Pragmatic and cross-cultural perspectives

Paulina Biały

Książka dotyczy tłumaczenia zdrobnień z języka polskiego i angielskiego na, odpowiednio, angielski i polski. Autorka rozważa kontekst pragmatyczny, kulturowy i socjolingwistyczny używania zdrobnień w obu językach, a także omawia językowe możliwości tworzenia zdrobnień poprzez mechanizmy analityczne i syntetyczne. Dotychczasowy stan badań wskazuje na potrzebę przeprowadzenia przekrojowej analizy zagadnień związanych ze zdrobnieniami, zwłaszcza dotyczących wpływu kultury na obecność tych elementów w języku. Podczas gdy wielu autorów omawiało procesy morfologiczne służące tworzeniu zdrobnień, mniej uwagi poświęcano problemom ekwiwalencji tłumaczeniowej zdrobnień, czy aspektom pragmatycznym ich zastosowania w konwersacji. Książka adresowana jest do językoznawców, teoretyków i praktyków translacji, badaczy styków kultury i języka oraz socjolingwistów.

Polish classics. Ballady i romanse

Adam Mickiewicz

Ballady i romanse to zbiór kilkunastu utworów, które wytyczyły nowy tor historii literatury polskiej. Datę ich wydania przyjmuje się symbolicznie za początek polskiego romantyzmu. W tajemniczych opowieściach rzeczywistość miesza się ze światem nadprzyrodzonym. Rusałki, duchy i upiory przyglądają się ludzkim czynom i wymierzają sprawiedliwość. Tu wszystko co znane, ma swoją drugą twarz niebezpieczną i tajemniczą. Grozy dodaje dzika natura: cisza, szum wiatru, noc, odbicie gwiazd w tafli jeziora. Czy to wszystko dzieje się naprawdę? A może jest wytworem wyobraźni? "Miej serce i patrzaj w serce" szepcze Mickiewicz...

Polish classics. Grażyna

Adam Mickiewicz

"Grażyna" to jeden z najbardziej znanych utworów wczesnej twórczości Adama Mickiewicza. Jego akcja rozgrywa się na Litwie w XIV wieku. Pod zamek księcia Litawora przybywają Krzyżacy. Chcą dopełnić przymierza, co w rezultacie oznaczałoby oddanie Litwy w ich ręce. Żona księcia, Grażyna jest oburzona. Postanawia w przebraniu męża walczyć z Krzyżakami o swój kraj. To opowieść o dzielnej patriotce, która ryzykuje własne życie, by chronić ojczyznę. Co ciekawe imię bohaterki, które wciąż jest popularne, wymyślił sam Mickiewicz - od litewskiego słowa "graži" , które oznacza 'piękna'.

Polish classics. Koszałki-opałki

Janusz Korczak

Koszałki - opałki to zbiór felietonów pisanych przez Janusza Korczaka na przełomie XIX i XX wieku. Ukazywały się one na łamach satyrycznego magazynu "Kolce" pod pseudonimem Hen i stanowią zwierciadło mieszczańskiej społeczności ówczesnej Warszawy. Cięte uwagi i lekki styl tworzą błyskotliwą wypowiedź o sprawach istotnych również współcześnie. Ideały bliskie Korczakowi: sprawiedliwość i równość w traktowaniu drugiego człowieka są uniwersalne dla każdej epoki.

Polish classics. Krzyżacy

Henryk Sienkiewicz

Trwa konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Młody rycerz, Zbyszko z Bogdańca zakochuje się w Danusi, córce Juranda ze Spychowa. Tragiczne losy historii miłosnej przeplatają się z krwawymi walkami. Rycerze muszą wykazać się niezłomną odwagą i hartem ducha, by zwyciężyć z przebiegłymi Krzyżakami. Kulminacją konfliktu okaże się wielka bitwa pod Grunwaldem. Powieść zawiera plastyczny obraz wojen krzyżackich, z czasów Władysława Jagiełły. Pokazuje przełomowe znaczenie jego panowania, mądrze prowadzoną politykę, przenikanie do Polski zachodnioeuropejskich obyczajów, wreszcie budzenie się świadomości narodowej. Sienkiewicz pod historią z przełomu XIV i XV wieku ukrył aktualny dla niego protest przeciwko germanizacji. Powieść, podobnie jak Trylogia Sienkiewicza, pisana była ku pokrzepieniu serc. Jej zadaniem było podnoszenie ducha Polaków, będących pod zaborami. "Krzyżacy" ukazywali się najpierw w "Tygodniku Ilustrowanym" (18971900), a w 1900 roku ukazała się w formie książkowej. Książka została przetłumaczona na 25 języków.

Polish classics. Pan Tadeusz

Adam Mickiewicz

"Pan Tadeusz" to arcydzieło polskiej literatury, określany mianem epopei narodowej. Dwanaście ksiąg w mistrzowski sposób przedstawia polskie krajobrazy i zwyczaje, tradycję narodowej kultury i siłę dążeń niepodległościowych początku XIX wieku. Soplicowski dworek jest sielankową ostoją polskiego patriotyzmu. Mickiewicz doskonale łączy wątki polityczne z obyczajowymi. Humoru dodają miłosne perypetie Telimeny, zaś przemiana Jacka Soplicy stała się wzorem do naśladowania przez kolejnych twórców romantycznych. Mickiewicz snuje przed czytelnikami wizję wyidealizowanej, dawnej Polski, pełnej siły i wigoru, zasłuchanej w nadzwyczajny koncert Jankiela.

Polish classics. Quo vadis

Henryk Sienkiewicz

Powieść przedstawia wydarzenia w Rzymie, w pierwszym wieku, pod koniec panowania Nerona. Rzymski patrycjusz Marek Winicjusz darzy uczuciem chrześcijankę, królewnę ligijską Ligię, która jest zakładniczką. Gdy kobieta nie godzi się na zostanie jego kochanką, mężczyzna postanawia porwać ją z domu dla ubogich chrześcijan. Zostaje ranny, a pomocy i opieki udzielają mu wyznawcy Jezusa, w tym sama Ligia. Zakazana miłość, narażona na niebezpieczeństwa i przeszkody, dała autorowi możliwość stworzenia plastycznego obrazu świata starożytnego, chylącego się ku upadkowi, któremu przeciwstawia się nowa siła - chrześcijaństwo. Powieść początkowo publikowana była w "Gazecie Polskiej" w odcinkach w latach 18951896, a także w "Czasie" i "Dzienniku Poznańskim". W 2001 roku została zekranizowana przez Jerzego Kawalerowicza.

Polish Classics. Słowo o Jakóbie Szeli

Jasieński Bruno

Poemat opowiadający losy Jakuba Szeli, chłopskiego powstańca w okresie rzezi galicyjskiej. Tradycyjnie, w literaturze polskiej Szela był bohaterem, który przechodził niechlubną przemianę od naiwnego chłopa z buntowniczymi zapędami po zbrodniarza. W taki sposób funkcjonuje . u Marii Konopnickiej czy Stanisława Wyspiańskiego. Jednak Jasieński, znany ze swoich komunistycznych poglądów, odchodzi od tak jednoznacznego postrzegania postaci Szeli. Poemat, stylizowany na pieśń ludową, powstał w paryskim okresie twórczości Brunona Jasieńskiego i jest uważany za jeden z jego najważniejszych utworów.

Polish classics. Stara baśń

Józef Ignacy Kraszewski

IX wiek, władzę nad plemieniem Polan sprawuje Chwostek, znany z okrucieństwa kneź oraz jego żona Niemka Brunhilda. Pragną wprowadzić władzę absolutną i odebrać kmieciom dotychczasowe swobody. W wyniku ich rządów dochodzi do buntu ludności i wojny domowej. Na tle historyczno-politycznych utarczek rozgrywa się też historia miłosna. Doman, młody kmieć i wojownik zakochuje się w Dziwie, która mimo odwzajemnionego uczucia, zostaje przeznaczona do służby bogom. Nieustępliwy Doman zrobi wszystko, by ją zdobyć. Z jakim skutkiem? Stara baśń nawiązuje do staropolskich podań i legend, . o królu Popielu, którego zjadły myszy. Dzięki niej poznajemy odległą historię Polan, ich codzienność i obyczaje. Powieść stanowi pierwszy tom cyklu "Dzieje Polski" napisanego przez Józefa Ignacego Kraszewskiego. W 2003 roku na motywach powieści Jerzy Hoffmann zrealizował historyczny film fabularny "Stara baśń: Kiedy słońce było bogiem".

Polish classics. W pustyni i w puszczy

Henryk Sienkiewicz

Czternastoletni Polak Staś Tarkowski w towarzystwie ośmioletniej Angielki Nel Rawlinson odbywa przymusową wędrówkę przez bezdroża Afryki podczas powstania Mahdiego w Sudanie. Młodzi bohaterowie zostają uprowadzeni przez beduinów. W drodze spotykają ich różne przygody. Muszą radzić sobie w kryzysowych sytuacjach: mierzyć się z chorobą, obcym klimatem i kulturą oraz znosić okrucieństwa ze strony porywaczy. Będzie to podróż długa i męcząca, choć pojawią się i chwile radości. Wśród napotkanych wrogów znajdą się i sprzymierzeńcy. "W pustyni i w puszczy" to najpopularniejsza powieść dla młodzieży Henryka Sienkiewicza. Na jej kartach autor zawarł szeroki opis afrykańskiej rzeczywistości: fauny i flory, kultury i politycznych konfliktów. Powieść szybko stała się międzynarodowym bestsellerem, a popularnością cieszą się też jej dwie ekranizacje. Pierwsza z 1973 roku w reżyserii Władysława Ślesickiego (w rolach głównych Tomasz Mędrzak i Monika Rosca) oraz z druga, z 2001 roku wyreżyserowana przez Gavina Hooda (Adam Fidusiewicz jako Staś i Karolina Sawka jako Nel).

Polish Commercial Law in a Nutshell

Bartosz Kucharski

The aim of the present book is to give an outline of Polish Commercial Law in English language. The book follows the usual sequence of lectures on Commercial Law in Poland dividing the content in two parts. First part is on entrepreneurs mainly partnerships and companies as the most important forms of organization of business and second part is on commercial acts especially contract. The latter part includes also chapters on securities as wall as on prevention of unfair competition and on trademarks. I will be happy if the book serves all those students who learn Polish law in English as well as students who set off to study abroad in English and seek books that could acquaint them with English legal terminology. Hopefully the work can also be of help to foreigners, especially foreign entrepreneurs who want to engage in business activity in Poland and need basic knowledge of Polish Commercial Law, as well as to legal practitioners who have to explain the institutions of Polish Law to their foreign clients. 

Polish Loanwords in Armenian (Selected Issues)

Grair Magakian

Książka bada zagadnienia związane z zapożyczeniami z języka polskiego w języku ormiańskim (głównie w dialekcie polskich Ormian), których analiza wskazuje niestety na szereg błędów i nieporozumień etymologicznych w niektórych wcześniejszych opracowaniach. Przedstawione problemy mają szczególne znaczenie naukowe dla slawistów, turkologów i ormianistów. Zamysł na książkę jest nowy, gdyż dotychczas nikt nie dokonał analizy porównawczej etymologii zapożyczeń pochodzenia polskiego w języku ormiańskim. Chodzi w szczególności o analizę, obejmującą genezę tych zapożyczeń, ich znaczenie i zastosowanie w życiu codziennym i zawodowym Ormian mieszkających w szczególności w Polsce Wschodniej itp.

Polished Ruby Programming. Build better software with more intuitive, maintainable, scalable, and high-performance Ruby code

Jeremy Evans

Anyone striving to become an expert Ruby programmer needs to be able to write maintainable applications.Polished Ruby Programming will help you get better at designing scalable and robust Ruby programs, so that no matter how big the codebase grows, maintaining it will be a breeze.This book takes you on a journey through implementation approaches for many common programming situations, the trade-offs inherent in each approach, and why you may choose to use different approaches in different situations. You'll start by refreshing Ruby fundamentals, such as correctly using core classes, class and method design, variable usage, error handling, and code formatting. Then you'll move on to higher-level programming principles, such as library design, use of metaprogramming and domain-specific languages, and refactoring. Finally, you'll learn principles specific to web application development, such as how to choose a database and web framework, and how to use advanced security features.By the end of this Ruby programming book, you’ll be a well rounded web developer with a deep understanding of Ruby.While most code examples and principles discussed in the book apply to all Ruby versions, some examples and principles are specific to Ruby 3.0, the latest release at the time of publication.

Polisy komunikacyjne dla początkujących

Zbigniew Wolski

Czasy, w których podstawowym kryterium w ocenie atrakcyjności polisy komunikacyjnej była jedynie cena, bezpowrotnie odeszły. Sprawa jest obecnie bardziej złożona, ale za to klient zyskuje lepszą obsługę. Przede wszystkim nie jesteśmy już pozostawieni sami sobie, gdy zachodzi konieczność kontaktu z towarzystwem ubezpieczeniowym sprawcy kolizji, w której ucierpiał nasz samochód. Ubezpieczalnie mogą rywalizować na rynku, nie poprzestając tylko na etapie sprzedaży. Gdy mówimy o ubezpieczeniu komunikacyjnym, mamy na myśli najczęściej ubezpieczenie OC, ale jest przecież również AUTO CASCO. Możemy także niezależnie ubezpieczyć w naszym samochodzie szyby, opony, wreszcie nas samych, dzięki ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków. Trzeba pamiętać, że dzisiaj już w sumie nie wypada wybierać się w podróż bez odpowiedniego dla nas pakietu assistance. Polisa OC jest obowiązkowa dla wszystkich posiadaczy pojazdów samochodowych. Bardzo ważne jest, aby znać swoje prawa i obowiązki, jeśli sprzedajemy lub kupujemy samochód. Nasze zaniedbanie w tym zakresie może być dla nas bardzo kosztowne, a przecież tak niewiele potrzeba, aby zadbać o nasze interesy.

Politechnika Łódzka w informacjach prasowych z lat 1945-1950

Czesław Żyliński, Jolanta Przyłuska

Czesław Żyliński ukończył Państwowe Studium Kulturalno-Oświatowe i Bibliotekarskie w Łodzi. Od 1969 roku pracował jako bibliotekarz w Politechnice Łódzkiej, kolejno w Bibliotece Wydziału Budownictwa Lądowego, Bibliotece Instytutu Materiałoznawstwa i Technologii Metali oraz w Bibliotece na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. Kronikarstwo jest jego pasją. Szperanie w dawnych rocznikach gazet, przeglądanie strona po stronie i odtwarzanie historii PŁ sprawiło, że stał się ekspertem od informacji prasowych, w szczególności z lat 1945- 1960, a często nawet do 1990 roku. Posiada swoją „kartotekę europejską” za lata 1945-1990 zawierającą nazwiska głów państw, premierów, ministrów spraw zagranicznych Europy od 1945 roku. Opublikował kilkaset listów do redakcji, sprostowań, uzupełnień i uwag prasowych. Teksty związane z PŁ lub życiem akademickim tworzył na podstawie różnych źródeł. Drukowano je obok „Kronik” w „Życiu Uczelni” – łącznie 80 pozycji. Oprócz prasy codziennej pomocą służyły czasopisma techniczne, informatory, a nawet encyklopedie. Praca nad wydawnictwem „Politechnika Łódzka w informacjach prasowych z lat 1945-1960” to spełnienie jego planów. Autor opracował kroniki wydarzeń związanych z PŁ do roku 1960. Powstały one na podstawie informacji zawartych głównie w „Dzienniku Łódzkim”, „Ekspresie Ilustrowanym” i „Głosie Robotniczym”. Poszukując informacji o PŁ, organizacjach studenckich i profesorach, Pan Czesław przeglądał każdą stronę gazet i spisywał interesujące go teksty. Do każdego półrocza lub kwartału dopisywał komentarz chrakteryzujący dany okres.

Political Players? Sovereign Wealth Funds' Investments in Central and Eastern Europe

Tomasz Kamiński

Although there has been vivid academic debate as to what extent Sovereign Wealth Funds (SWFs) are motivated by political reasons, it is rather clear that countries can use state-owned investment funds as a tool of their foreign policy. Even Barack Obama, during his initial presidential campaign in 2008 commented: “I am obviously concerned if these... sovereign wealth funds are motivated by more than just market consideration and that’s obviously a possibility”. This book looks at SWF activities in Central and Eastern Europe (CEE) to determine the main motives for SWF presence in CEE. Are the potential financial gains the only reason behind their investments? Are SWF activities in the region dangerous for the stability and security of the CEE countries? The book is pioneering analyses of SWFs behaviour in the region, based on empirical data collected from the Sovereign Wealth Fund Institute Transaction Database, arguably the most comprehensive and authoritative resource tracking SWF investment behaviour globally.  

Politics

Aristotle

The treatise is divided into 8 chapters (books), each of which is devoted to a particular topic. First of all, in the first book, Aristotle begins his concept with the very concept of state, since without understanding this term one can forget about further theory. In the second book, Aristotle undertakes to criticize the already existing theories about the state, namely the theory of Plato, Faley of Chalkedon, Hippodamus; It also analyzes and analyzes the states and their devices that existed during it Crete, Athens, Carthage, Lacedaemon.

Politics and Society in the Islamic World. Polityka i społeczeństwo w świecie islamu

Izabela Kończak, Magdalena Lewicka, Marta Widy-Behiesse

As we prepare this book for publication, the enthusiasm for the «Arab Spring» has proved entirely misguided. The situation across the Middle East is now more dangerous than it has been for half a century. Tunisia’s revolution sparked a string of regional uprisings which ousted the rulers of Egypt, Libya and Yemen, leading to chaos in Egypt and anarchy in Libya, as well as to conflict in Syria. Several major world powers have become embroiled in the latter and the conflict evolved into full scale war. Although Bashar al-Assad of Syria still has control over some territories due to his secret police and the armed forces, he cannot, and probably has no interest in stopping the expansion of the Islamic State of Iraq and Syria (ISIS) - a Salafi militant organization born in 2014 in the political vacuum in Iraq left by the fall of Saddam Hussein. With thousands of migrants fleeing conflict-torn countries of the Middle East, Europe is currently struggling to cope with a massive refugee influx, although the vast majority of the refugees have remained in the region, especially in the camps in Turkey, Lebanon and Jordan. Some European countries, including Germany and Sweden, opened their gates to refugees, while others (i. e. Poland and Hungary) refused to take the migrants. Undoubtedly, the migrant crisis has been feeding xenophobia and political populism - anti-immigrant sentiment was one of the reasons why the British voted to leave the European Union in referendum held in June, 2016.  

Politik - Medien - Sprache. Deutsche und polnische Realien aus linguistischer Sicht

Dorota Kaczmarek

Den im Band präsentierten Beiträgen liegt sowohl theoretisch als auch empirisch eine medienlinguistische Perspektive in der Betrachtung gegenwärtiger gesellschaftspolitischer Ereignisse in Deutschland und Polen, die in letzter Zeit viele kontroverse Debatten hervorgerufen haben, zugrunde. Die gezeigten unterschiedlichen Möglichkeiten der Vernetzung linguistischer und medienorientierter Forschungen resultieren deshalb aus der Überzeugung, dass die Medien die Welt der Politik auf ihre Art interpretieren, und zwar mit verschiedenen sprachlichen und visuellen Mitteln. Nicht nur in der theoretisch-empirischen Reflexion über die neusten Verschränkungen der Politik, Medien und Sprache sind aber die Vorteile dieser Arbeit zu sehen, sie betreffen auch text- und diskursanalytische Vorschläge der Interpretation solcher Vernetzungen, die besonders für Studierende, Doktoranden der linguistischen und journalistischen Studienrichtungen sowie andere Interessierte inspirierend sein können.