Ciemności kryją ziemię

Jerzy Andrzejewski

Ciemności kryją ziemię – powieść Jerzego Andrzejewskiego, napisana w latach 1955–1957, opublikowana w 1957 roku. Andrzejewski wydał ją po dłuższym okresie niemocy twórczej. Przyczyną tego było m.in. to, że Andrzejewski w okresie stalinizmu był jednym z najaktywniejszych pisarzy wiernych ustrojowi. Aby ukryć prawdziwy cel napisania Ciemności.., pisarz umieścił akcję powieści w XV-wiecznej Hiszpanii (okres działania Świętej Inkwizycji i słynnego inkwizytora Tomása de Torquemady) i wystylizował ją na kronikę historyczną z tego okresu. (Wikipedia)

Ciemność

Cyprian Kamil Norwid

Ciem­ność On skar­ży się na ciem­ność mej mo­wy --  Czy choć świe­cę raz za­pa­lił sam?!  Słu­ga mu ją wno­sił po­ko­jo­wy  (Wie­lość przy­czyn tak ukry­to nam).    Nić, ob­jąw­szy iskrą, zra­zu pło­nie,  Za­le­wa wosk, któ­ry gó­rą wsta­wa.  Gwiaz­da ja­śni po­wo­li to­nie,  Mo­dra świa­tłość jej i bla­da­wa.    Już, już my­ślisz, że zga­śnie -- że z do­łu  Ciecz roz­grza­na wszyst­ko po­chło­nie --  Wia­ry trze­ba, nie dość skry i po­pio­łu:  Da­łeś wia­rę. [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Cienie

Katarzyna Muszyńska

Opowiadanie z antologii "To nie była zwykła miłość". Stan zakochania zawsze ma w sobie pewną magię A co jeśli tej magii jest wyjątkowo dużo, a wokół dochodzi do przedziwnych wydarzeń? To nie była zwykła miłość to antologia jedenastu historii pełnych emocji i nadprzyrodzonych mocy. Autorzy zabiorą czytelnika do świata fantastyki i zjawisk paranormalnych, a stworzeni przez nich bohaterowie będą musieli zmierzyć się nie tylko z niecodziennymi sytuacjami, ale i z własnymi uczuciami. Książka wydana przez Wydawnictwo Ailes, Hm... zajmuje się dystrybucją.

Cienie

Bolesław Prus

Cienie Kiedy na niebie dogasają blaski słońca, z ziemi wynurza się zmierzch. Zmierzch — wielka armia nocy, o tysiącach niewidzialnych kolumn i miliardach żołnierzy. Potężna armia, która od niepamiętnych czasów pasuje się ze światłem, pierzcha każdego poranku, zwycięża każdego wieczoru, panuje od zachodu do wschodu słońca, a w dzień, rozbita, chowa się po kryjówkach i czeka. Czeka w górskich przepaściach i miejskich piwnicach, w gąszczu lasu i w głębi ciemnych jezior. Czeka, kryjąc się w przedwiecznych jaskiniach ziemi, w kopalniach, po rowach, w kątach domów, w załamkach murów. Rozproszona i na pozór nieobecna, wypełnia jednak wszystkie skrytki. Jest w każdej szczelinie kory drzew, w fałdach ludzkiego odzienia, leży pod najmniejszym ziarnem piasku, czepia się najcieńszej nici pajęczej i czeka. Wypłoszona z jednego miejsca, w oka mgnieniu przenosi się na inne, korzystając z lada sposobności, aby powrócić tam, skąd ją wygnano, wedrzeć się na niezajęte stanowiska i zalać ziemię. [...]Bolesław PrusUr. 20 sierpnia 1847 r. w Hrubieszowie Zm. 19 maja 1912 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Anielka (1880), Powracająca fala (1880), Katarynka (1881), Antek (1881), Kamizelka (1882), Placówka (1886), Lalka (1890), Emancypantki (1894), Faraon (1897), Dzieci (1909) Właśc. Aleksander Głowacki (pseudonim literacki pochodzi od nazwy rodowego herbu Prus); polski pisarz i publicysta, jeden z najwybitniejszych pisarzy okresu pozytywizmu, teoretyk i twórca podwalin realizmu w polskiej literaturze. Twórczość Prusa bywa zestawiana z dziełami Karola Dickensa i Antoniego Czechowa. Wcześnie stracił rodziców, wychowywali go krewni, przez pewien czas w Kielcach pozostawał m.in. pod opieką brata Leona, działacza ?czerwonych?. Zapewne pod jego wpływem przyłączył się do powstania styczniowego; ranny w głowę, trafił do więzienia w Lublinie. Zwolniony, ukończył gimnazjum w Lublinie i zdał na wydz. mat.-fiz. Szkoły Głównej, ale studiów nie skończył. Pracował jako korepetytor, a nawet robotnik w fabryce Lilpopa, nie rezygnując z samokształcenia (szczególnie interesowała go logika, ale ogłosił też np. artykuł o elektryczności). Publikowanie stałych felietonów w ?Niwie? i sławnych Kronik w ?Kurierze Warszawskim? zapewniło mu stabilizację materialną; w 1875 r. ożenił się ze swą kuzynką Oktawią Trembińską. Powieści stawiał za cel dokonywanie rodzaju analizy socjologicznej, wskazywanie istotnych procesów społ. poprzez badanie typów ludzkich ukształtowanych przez aktualne przemiany. Praca literacka miała opierać się na obserwacji, systematyzacji spostrzeżeń i wnioskowaniu. Prus brał aktywnie udział w wielu akcjach oświatowych i społecznych (np. w organizowaniu Kasy Przezorności i Opieki dla Literatów i Dziennikarzy, obywatelskiej pomocy dla robotników pozbawionych pracy po strajkach w 1905 r.). W testamencie ufundował stypendium dla zdolnych dzieci wiejskich - wypłacane do dziś. autor: Iga GawrońskaKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Cienie

Anna Dalia Słowińska

CIENIE to siódma, dynamiczna i pełna akcji powieść pisarki i druga część powieści: KLESZCZE. Jest to również kryminał/thriller ale bardziej w konwencji psychologicznej. Intrygujący bohaterowie ( starzy i nowi), sporo psychologii, dużo wartkiej akcji, która dzieje się w Pile. Powracamy znów w opisany w KLESZCZACH świat, który nie odszedł w niepamięć, nie zniknął, jest jedynie odwrócony. Czytelnik zastanawiał się będzie, gdzie przebiega granica oddzielająca seryjnego mordercę od człowieka, który kocha i chce być dobry, dojrzewając wewnętrznie w poszukiwaniu siebie. Jeden z głównych bohaterów książki - Wojtowicz, to postać złożona, skazana na odrzucenie i samotność; miotająca się między zabijaniem, a moralnością. W trakcie czytania powieści postawimy sobie też pytanie: Czy zło naznacza nas na zawsze?

Cienie

Bożena Keff

Bożena Keff Nie jest gotowy Cienie Cienie, cienie chmur sunące po trawie, długie cienie późnym popołudniem, cień spod ziemi, głuchy cień nieistnienia przed życiem, niemy cień nieistnienia po życiu, szepczący cień nieistnienia teraz... Bożena Keff ur. 1948 Najważniejsze dzieła: Sen o znaczeniu snów (1995), Nie jest gotowy (2000), Postać z cieniem (2001), Barykady. Kroniki obsesyjne (2006), Utwór o Matce i Ojczyźnie (2008), Antysemityzm. Nie zamknięta historia (2013) Poetka, eseistka, krytyczka filmowa, tłumaczka, publicystka, działaczka społeczna, wykładowczyni filozofii i etyki. Pracowała naukowo m.in. w Żydowskim Instytucie Historycznym im. E. Ringelbluma w Warszawie. Autorka kilku tomów poezji, dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej NIKE: w roku 2002 za tom Postać z cieniem i w 2009 za Utwór o matce i ojczyźnie. Ten ostatni, postrzegany jako jej najważniejszy utwór, eksploruje temat wpływu żydowskiej tożsamości i pamięci na relacje między matką a córką. Utwór o matce i ojczyźnie był kilkakrotnie inscenizowany w teatrze, m.in. przez Jana Klatę (2011). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Cienie i inne opowiadania

Mirosław Piotr Jabłoński

Fantastyka naukowa w baśniowej konwencji. Jeden z najwybitniejszych polskich przedstawicieli współczesnego science fiction w zaskakującej odsłonie. 8 opowiadań zebranych w zbiorze obrazuje rozpiętość pisarskich umiejętności Jabłońskiego. Twórca znany z przekonujących wizji przyszłości, rzeczywistości równoległej lub alternatywnej, umiejętnie nawiązuje tu do legend i podań, a także sprawnie operuje formułą przypowieści. Zebrane tu utwory były dotąd publikowane w rozmaitych czasopismach i antologiach. Niniejszy zbiór pozwala spojrzeć na nie jak na istotny nurt w twórczości Jabłońskiego. Dla miłośników twórczości Henry'ego Kuttnera lub Lovecrafta.

Cienie moich czasów

Bronisław Wildstein

Bronisław Wildstein, autor Cieni moich czasów, uczestnik i obserwator najnowszej historii Polski, opowiada o swoich doświadczeniach od wczesnego dzieciństwa po chwilę obecną, koncentrując się głównie na ostatnim ćwierćwieczu losów naszego kraju. Książka jest więc także rodzajem eseju, w którym autor próbuje się zmierzyć z dziejami III RP oraz pokazać Polskę na tle gwałtownie zmieniającej się cywilizacji Zachodu. Historia oglądana jest z bliska poprzez losy konkretnych ludzi i wydarzenia, w których sam Wildstein brał udział, a pokazywana jest w wielu wymiarach: od anegdotycznej warstwy wydarzeń przez szkice biograficzne jej głównych aktorów po historiozoficzną refleksję.

Cienie na jeziorze

Giovanni Cocco, Amneris Magella

W górach nad jeziorem Como, podczas prac budowlanych przy wytyczaniu nowej drogi i tunelu prowadzących do przejścia granicznego między Włochami a Szwajcarią znaleziono szczątki ludzkie. Kim był zmarły? Jak ustalić tożsamość mężczyzny, na którego ślad naprowadza jedynie monogram K.D. na srebrnej papierośnicy? Co może z tym mieć wspólnego wpływowa rodzina Cappellettich, właścicieli tych terenów, strzegąca swojej prywatności w otoczonej parkiem zabytkowej willi nad jeziorem? Dochodzenie w tej sprawie powierzono komisarz Stefanii Valenti czterdziestopięcioletniej rozwiedzionej policjantce, matce jedenastoletniej córki której sam fakt,że jest kobietą utrudnia sprawne działanie, mimo że jest zdecydowanie bardziej stanowcza i zaradna od swoich kolegów. W śledztwie następują kolejne zwroty, w rytmie nadciągających co jakiś czas znad jeziora powiewów wiatru breva. Dociekanie sięga coraz głębiej w przeszłość, w lata, kiedy pod koniec wojny nad brzegami jeziora przemieszczali się nielegalnie przemytnicy, dezerterzy, partyzanci, uciekający do Szwajcarii Żydzi, a także usiłujący umknąć sprawiedliwości funkcjonariusze gestapo, mający przy sobie cenne obrazy, wartościowe przedmioty i wielkie sumy pieniędzy. Niewątpliwie właśnie w tamtych latach należy szukać rozwiązania zagadek, które przynosi śledztwo... A jest to śledztwo dwojakie. Z jednej strony odsłania skrywanie aspekty teraźniejszości, w której łączą się intrygi rodzinne i powracające wspomnienia, z drugiej dotyczy przełomowego okresu historii Włoch. Giovanni Cocco, ur. w Como 1976. Wydał powieści: Angeli a perdere (Anioły do stracenia), 2004 i La Caduta (Upadek) 2013. Amneris Magella, ur. w Mediolanie, 1958. Jest lekarzem sądowym.

Cienie Ostoi. Zazdrość Tom 1

S. M. Hegmit, Marcelina Baranowska

Pierwszy tom serii o Cieniach! W sercu lasu istnieje posiadłość zwana Ostoja, gdzie cienie stają się sprawiedliwością. Rodzina najemników, która ją zamieszkuje, usuwa cele, na które inni nie śmieliby spojrzeć. Aurora Wells jest mistrzynią eliminacji ludzi. Gdy zlecenie na Kubie przestaje być jedynie rutynową misją, a jej odebrane zostaje coś cenne-go, to ogień zemsty zapłonie w niej jaśniej niż kiedykolwiek. Tymczasem do Ostoi wkracza tajemniczy mężczyzna. Od pierwszej chwili staje się wrogiem Aurory. Kolejne niebezpieczne zadanie przed nią oraz jej najemniczą rodziną. Kiedy odkrywają coś znacznie większego niż to, na co zostali przygotowani, między mężczyzną a kobietą nawiązuje się specyficzne porozumienie, które z czasem przeradza się w coś więcej. Czy pożądanie i zemsta zaprowadzą Aurorę ku rozwiązaniu, czy też zostanie zmuszona do zmierzenia się z pułapką, z której nie ma ucieczki? Czy zdoła odnaleźć równowagę między żądzą mordu a poszukiwaniem prawdy? A może przekroczy granice, zza których nie ma już powrotu? Odpowiedzi kryją się nie tylko w korytarzach Ostoi, gdzie każdy z cieni ma swoją własną historię do opowiedzenia. gatunek: powieść sensacyjna z elementami kryminału kategoria wiekowa: 18+

Cienie prawdy (#1). Odbicie przeszłości. Cienie prawdy, tom 1

Maria Weronika Józefacka

Czy można zrekompensować lub usprawiedliwić zdradę albo inną winę bez konfrontacji z nią samą? Czy życie opiera się na przeznaczeniu, w którym nie ma miejsca na przypadki? Daniel świętuje sukces zawodowy w agencji towarzyskiej. Zdradza żonę, a podpatrzone tam lusterko przywraca u niego miłe wspomnienia i wywołuje fascynację dziewczyną, z którą spędza noc. Dodatkowo zgubiony w agencji pendrive każe mu sądzić, że kolejne spotkanie z Martą jest mu przeznaczone. Opowiada jej o chorej córce. Dziewczyna w relacji z Danielem dostrzega szansę na odkupienie swojej winy wyrzuca sobie, że kiedyś nie zapobiegła śmierci brata. Składa mężczyźnie trudną do odrzucenia propozycję, która może uratować życie jego dziecka, ale zagrozić jego małżeństwu.

Cienie w raju

Erich Maria Remarque

Statek, który w Nocy w Lizbonie stał przy nabrzeżu Tagu, w końcu, wymknąwszy się U-Bootom, wszedł do nowojorskiego portu. Robert Ross, niemiecki dziennikarz, który nim przypłynął, usiłuje odnaleźć się na ziemi obiecanej uciekających przed nazizmem. Pierwsze kroki, stawiane m.in. w środowiskach emigrantów, handlarzy dzieł sztuki, ludzi filmu, są czasem szokujące, lecz głównie zabawne i obiecujące. Czy jednak Ross, brylujący wśród pań, pogryzając hamburgera i popijając martini, zdoła zapomnieć o koszmarze, przed którym uciekł z Europy? Pierwszy projekt Cieni w raju powstał jeszcze w latach pięćdziesiątych, gdy pisarz boleśnie przeżywał rozstanie z Natashą Paley-Wilson, która zastąpiła Marlenę Dietrich w jego burzliwym życiu uczuciowym. Co ciekawe, do napisania Cieni zachęcała go matka psychoanalizy, Karen Horney. Remarque jednak nie wydał ich za życia ta ostatnia jego powieść ukazała się w 1971 roku, siedem miesięcy po śmierci autora. Erich Maria Remarque (18981970) należał do pokolenia, które straciło młodość w okopach I wojny światowej. Nim zyskał sławę dzięki pacyfistycznej powieści Na Zachodzie bez zmian, parał się dziennikarstwem, był też księgowym, nauczycielem i organistą. Po dojściu Hitlera do władzy książki Remarquea trafiły na stos, a ich autor został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Lata II wojny światowej spędził w USA, gdzie powstała jedna z jego najlepszych powieści Czas życia i czas śmierci. Remarque nie był eksperymentatorem. Uznanie czytelników i krytyki zdobył za jędrny styl, publicystyczną aktualność tematyki, mistrzowskie budowanie scenerii i sylwetek bohaterów. Dom Wydawniczy REBIS spośród jego utworów opublikował m.in. Trzech towarzyszy, Nim nadejdzie lato, Hymn na cześć koktajlu i Noc w Lizbonie, a także w nowych przekładach Ryszarda Wojnakowskiego Łuk triumfalny i Na Zachodzie bez zmian.

Cienie wspomnień

Cassandra J. Ellen

Co się stało kwietniowej nocy? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć Noemie Pecheur, sarkastyczna była studentka szkoły artystycznej, łącząc siły z Jérémym Lavelle, bratem zaginionego Louisa, którego zniknięcie doprowadza narzeczoną do szaleństwa i ostatecznie zamyka w szpitalu psychiatrycznym. Gdy w mieście pojawia się detektyw Franclens, nawet amnezja nie powstrzymuje Noemie przed walką o prawdę. Duet pozornie nieznoszących się głównych bohaterów prowadzi śledztwo, przechodząc przez gąszcz kłamstw oraz prawd zakopanych głęboko w pamięci, walcząc z nieustannymi przeszkodami stawianymi przez tajemniczą postać, która zawsze jest krok przed nimi oraz z nieuchronnym uczuciem, jakie rodzi się między Noemie a Jérémym. Ile sekretów można wygrzebać z umarłych wspomnień? Jak daleko można się posunąć w imię miłości? A przede wszystkim, czy rozwiązanie zagadki na pewno przynosi wolność?

Cienie zapomnianych przodków

Mychajło Kociubynski

Dwa zwaśnione rody i dwoje młodych zakochanych o poetyckich duszach. Iwana i Mariczkę połączyły przypadek, a także miłość do poezji i muzyki. Spędzają razem każdą wolną chwilę wśród wiejskich krajobrazów Huculszczyzny, jednak ten beztroski czas szybko przerywa tragedia. Po latach nieobecności Iwan powraca w swoje rodzinne strony i wiąże się z bogatą gospodynią, która jednak nie rozumie jego artystycznego usposobienia. Kiedy orientuje się, że jej mąż nie może nadal zapomnieć o swojej dawnej ukochanej, postanawia uciec się do okrutnych czarów... Oparta na prastarej legendzie opowieść o niespełnionej miłości i jedyne takie poetyckie świadectwo huculskiego folkloru. Powieść została zekranizowana w 1964 r. i wydana w 2023 r. jako e-book z ilustracjami w nowym tłumaczeniu Przemysława Lisa-Markiewicza.

Cienie zostaną za nami. Saga kresowa, tom 1

Katarzyna Majewska-Ziemba

Siła nie musi oznaczać przemocy   Oparta na faktach saga historyczno-obyczajowa. Stefania z rodziną zamieszkuje małą wieś przy wschodniej granicy, niedaleko Baranowicz zwanych Wschodnią Warszawą. Jej najbliższymi sąsiadami są Białorusini oraz Żydzi. Choć bohaterowie są świadomi nadchodzącej wojny, to nie wiedzą, czego się spodziewać. Pierwszy września przeraża wszystkich, ale jakoś potrafią oswoić strach. Dopiero wejście Armii Czerwonej do Polski sprawia, że zupełnie tracą orientację i poczucie tożsamości narodowej. W tak trudnym momencie umiera mąż Stefanii i kobieta zostaje sama z siedemnastoletnią Janką i małym Julkiem. Musi wykazać się wielką siłą, by przeżyć. Pomaga jej zaprzyjaźniona żydowska rodzina Szlechterów, doskonałych krawców, których córka Hanka jest najlepszą przyjaciółką Janki.   Wkrótce kolejne tomy sagi kresowej: Na moście pożegnań W cudzych ogrodach

Cieniobójcy (#3). Cieniobójcy. Księga III. Świt

Mateusz Żuchowski

Zwycięstwo nad istotami, które nazywano cieniami, kosztowało wiele i nie okaże się całkowite. Kiedy wszystko wydaje się zmierzać w dobrym kierunku, z trudem budowany nowy porządek chwieje się w posadach. Stary nieprzyjaciel nie zniknął na dobre, a na horyzoncie, a nawet tuż obok, czają się nowi wrogowie. Królowa Ren od czterech lat wiodła swój lud ku świetlanej przyszłości. Teraz jednak musi zmierzyć się z prawdziwym ciężarem korony. Stanie przed wyborem, czy wyzbyć się człowieczeństwa, czy porzucić wszystko, co kocha w imię obrony przed narastającym chaosem. Tajemniczy gemomanta, który stanął na jej drodze może okazać się jej wybawcą. Albo ostatecznym, apokaliptycznym przekleństwem. Poznaj kolejne losy bohaterów trzymającej w napięciu serii Cieniobójcy.

Cieniobójcy. Księga I. Ziarno

Mateusz Żuchowski

Minęło tysiąc lat, odkąd świat przykryła Wszechnoc. Ludzie przetrwali dzięki mocy ukrytej w kamieniach. Zbudowali nowe imperia, prowadzili kolejne wojny. Niemal zapomnieli o niebezpieczeństwie czyhającym poza granicami wyznaczonymi przez ochronną moc. Nad spokojem mieszkańców stale czuwają Cieniobójcy, którzy patrolują trakty i likwidują próbujące wedrzeć się do zabezpieczonej strefy Cienie. Rhyan to młody i arogancki Cieniobójca, który nieoczekiwanie zostaje dowódcą oddziału i musi go stworzyć od nowa. Targana lękami z przeszłości Ren odkrywa w sobie potężny dar, który zmusza ją do ucieczki z rodzinnego miasta. Król Tennaer próbuje naprawić błędy ojca i ocalić królestwo przed upadkiem. Moc kamieni słabnie, a ich zapasy się kończą. Ograniczone zasoby powodują napięte relacje między poszczególnymi nacjami. Pokój wisi na włosku. Tymczasem w mroku wiecznej nocy pojawia się nowe zagrożenie, które zwiastuje nieuchronny koniec.

Cieniobójcy. Księga II. Żniwa

Mateusz Żuchowski

Kontynuacja pełnej akcji i tajemnic powieści, która zdobyła serca czytelników na platformie Wattpad i została wyróżniona drugim miejscem w konkursie literackim Splątane Nici w kategorii fantasy. Świat zmierza ku upadkowi. Tennaer prowadzi armię na najkrwawszą od stuleci wojnę. Cienie pod wodzą tajemniczych upiorów sieją spustoszenie. Odkąd ochronne bariery zostały przełamane, nigdzie nie jest już bezpiecznie. Rhyan i jego towarzysze ruszają po pomoc na południe, nie zdając sobie sprawy, że wchodzą prosto w szpony wrogów. Nici losów Rhyana i piromantki Ren splatają się, stawiając ich po przeciwnych stronach konfliktu. Cienie nieustannie rosną w siłę. Grozę budzi fakt, że wydają się inne niż kiedyś. Rozumieją, czują... A może to tylko kolejny podstęp? Świat pogrąża się w chaosie. Kto pociąga za sznurki, a kto jest marionetką? Czy Rhyan i Ren są gotowi na odkrycie i przyjęcie prawdy? To czas na decyzje. Ziarno zostało zasiane, a kto sieje wiatr, będzie zbierać burzę.

Cienioryt

Krzysztof Piskorski

Urok siedemnastowiecznych zaułków, nonszalancja oraz tempo opowieści spod znaku płaszcza i szpady, tajemnice rodem z książek Arturo Pereza-Reverte oraz odrobina magii tak charakterystyczna dla literatury iberoamerykańskiej. Wszystko to składa się na Cienioryt, nową powieść Krzysztofa Piskorskiego, jednego z najzdolniejszych twórców polskiej fantastyki. W portowym mieście południa, Serivie, każdy cień jest oknem do groźnej i niezbadanej cieńprzestrzeni, w której tunele ryją adepci tajemnych sztuk. Sześciu grandów walczy o wpływy trucizną, zdradą i stalą, małoletni król z trudem trzyma się przy władzy, a inkwizycja rośnie w siłę. Ale to wszystko sprawy, które trudno obserwować z okna małej izby przy ulicy Alaminho, gdzie mieszka Arahon Caranza Martenez YGrenata YBarratora, doświadczony nauczyciel szermierki. Arahon pragnie jedynie zapewnić bezpieczeństwo bliskim i odłożyć dość pieniędzy, by opuścić miasto. Przynajmniej do czasu, gdy w jego ręce wpada cienioryt wypalony na szkle obraz przedstawiający tajemniczą postać * Cienioryt to nie tylko bogata, pięknie napisana powieść, pełna zaskakujących zwrotów akcja, ale także galeria bohaterów, którzy na długo pozostają w pamięci. W Serivie cień potrafi rzucić człowieka, odległe o wiele mil drzwi mogą się łączyć, zwykły uścisk dłoni przynosi czasem tragiczne skutki, a słońce ma czarnego brata bliźniaka. Podróż do tego miejsca to niezapomniane przeżycie. Szczególnie w towarzystwie tajemniczego narratora powieści. Po lekturze Cieniorytu Krzysztofa Piskorskiego wyrażenie bać się własnego cienia nabiera nowego, mrocznego znaczenia. Świetnie napisana opowieść fantasy, barwny świat, ciekawi bohaterowie i  język ostry jak klinga rapiera. Polecam. Tomasz Majewski, lekkoatleta, Mistrz Olimpijski w pchnięciu kulą Krzysztof Piskorski - pisarz zdobywający coraz większą popularność dzięki niezwykłej wyobraźni, zaskakującym fabułom oraz kreowaniu osobliwych światów. Zderzał już historię wojen napoleońskich ze steampunkiem i fantastyką (Zadra, 2009, 2010), jak również polską rewolucję przemysłową z kabałą i podróżami w czasie (Krawędź Czasu, 2011). Jego dwie ostatnie powieści były nominowane do nagrody literackiej im. Janusza Zajdla. Zdobywca złotego wyróżnienia nagrody im. Żuławskiego, laureat europejskiej ESFS Encouragement Award.

Cienka granica przyzwoitości

Agnieszka Szygenda

>>„Ładna, dwudziestoczteroletnia blondynka bez nałogów szuka sponsora”. Elwira umieściła to ogłoszenie obok kilkudziesięciu innych o podobnej treści. Czuła się zażenowana, że je napisała, ale równie dobrze mogłaby przecież ogłosić, że „szuka męża”. Czyż związki między ludźmi nie opierają się na pieniądzach? Ileż żon pozwala się poniżać za utrzymanie? Ileż dziewczyn wdzięczy się na dyskotekach do chłopaków za kilka drinków? << Sponsoring staje się coraz powszechniejszym sposobem na życie wśród młodych kobiet. Jakie naprawdę są dziewczyny utrzymywane przez bogatych mężczyzn? Złe, wyrachowane i zachłanne czy zagubione i zmanipulowane? Każda z nich ma inną historię. Opowieść Elwiry jest wyjątkowa. Pokazuje, że tylko ten, kto popełnia błędy, uczy się żyć w zgodzie z sobą samym. Książka opisuje historię młodej dziewczyny, przyjeżdżającej z małej wioski do wielkiego miasta z nadzieją, że uda jej się zacząć nowe życie i zapomnieć o traumie przeszłości. Zachłyśnięta wielkim miastem, samotna i zagubiona staje się łatwą zdobyczą w swojej walce o przetrwanie. Manipulacje, upokorzenie, wyrzekanie się siebie i swojego dziecka to towarzysze jej podróży. Czy starczy jej sił, by zerwać z przeszłością, odzyskać niezależność, wybaczyć sobie i przeżyć prawdziwą miłość? Projekt okładki: Marcin Labus

Cienka szyba

Piotr Szewc

Co wydaje mi się ważne w poezji? Żeby nie kłamać. I nie próbować robić czegoś z niczego. Z mnóstwa miejsc, zdarzeń, czasów i postaci wiersz wybiera niektóre. Nie pozostaje mi nic innego, jak uszanować jego kapryśną logikę. Intensywność i delikatność. Zdarzają się w poezji. Mam nadzieję, że zdarzyły się w Cienkiej szybie. Piotr Szewc W nowym tomiku Piotr Szewc pielgrzymuje w krainę swojego dzieciństwa, ogląda ją zarazem z bliska i daleka. Obserwuje aktualne pejzaże naznaczone przemijaniem i rozpadem, a jednocześnie zagląda pod powierzchnię, gdzie kryją się dawne, zapamiętane widoki, smaki i zapachy. Otwierający tom wiersz Amoniaczki jest zaklęciem, a tytułowe ciastka rekwizytem, który niczym Proustowska magdalenka unosi czytelnika w czasy, gdy zjawiska sprawy rzeczy szczelnie do siebie przylegały. Po Zamościem na parapetach rodzinnego domu poety przysiadają jak wędrowne ptaki postaci dawnych kum i sąsiadek, a elegijny ton wierszy nasycony jest tęsknotą za dwiema najbliższymi osobami: babcią i matką. Poeta jawi się jako  prawie zwyczajny przechodzień, zarazem mieszkaniec miasta i ktoś z prowincji, teraz wycofany w siebie, nie lekceważący żadnego znaku od świata i życia poszukiwacz Sensu, na oczach którego dokonuje się rozpad  rzeczy najdroższych. Tom Cienka szyba to piękny hołd dla odchodzącego świata, w którym poeta jest strażnikiem pamięci.

Cienki lód (#1)

Carolina Angelis

Rosyjska intryga, szwedzka agentka i najbardziej ryzykowna misja w jej karierze. Po dwudziestu latach w szwedzkim wywiadzie Jackie Philipsson pragnie chwili odpoczynku. Niestety wybuch tajemniczej choroby w Jekaterynburgu i informacje o rosyjskich badaniach nad bronią biologiczną zmuszają ją do powrotu do świata tajnych agentów. Wplątana w swoją najniebezpieczniejszą misję, Jackie musi stawić czoła bezwzględnym oficerom rosyjskiego GRU. Nie może ufać nikomu. Czy uda jej się wyjść z tego cało? Jak przerażające sekrety ukrywają Rosjanie? Idealna dla fanek i fanów "Czerwonej jaskółki" i "Mostu szpiegów". To pierwsza część serii Jackie Philipsson. Jackie Philipsson Seria z detektyw ze szwedzkiego biura śledczego, Jackie Philipsson, która staje na czele operacji międzynarodowych, tym samym ratując miliony ludzkich istnień przed zagrożeniem ze strony wrogich państw. Carolina Angelis jest autorką z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem w szwedzkiej społeczności wywiadowczej. Pracuje jako doradczyni ds. bezpieczeństwa. Często komentuje kwestie związane ze szpiegostwem i polityką bezpieczeństwa.

Cień

H.C. Andersen

Pewien uczony z północy wybrał się do gorących krajów. Oprócz dotkliwej zmiany klimatu na miejscu poznaje też obyczaje mieszkańców. W odkrywaniu południowego świata towarzyszy mu własny cień. Raz krótszy, raz dłuższy pojawia się z różnych stron w zależności od słońca. Pewnego wieczoru cień wyrusza na przeszpiegi do przeciwległego mieszkania. Nazajutrz okazuje się, że choć cień miał odłączyć się tylko na chwilę, nie wraca do swego pana. Opowieść o mężczyźnie, którego cień zaczął żyć własnym życiem jest doskonałą metaforą ludzkiej natury. Każdy człowiek ma w sobie jasną i ciemną stronę. Od nas zależy, która z nich zapanuje nad drugą.

Cień

Kamila Bryksy

Ktoś zaplanował, że zniszczy jej życie. Krok po kroku. Dzień po dniu. Kim jest osoba, która podąża za nią jak cień? Malwina Sawicka, miłośniczka dobrej kawy oraz najmniejszych ptaków świata – kolibrów, kończy długoletni związek i próbuje poradzić sobie z problemami finansowymi. Kiedy zaczyna układać swoje życie na nowo, niespodziewanie do jej domu wkraczają policjanci z nakazem przeszukania. Sąsiedzi, niegdyś mili i pomocni, przestają z nią rozmawiać. Niewinne z pozoru wydarzenia są początkiem skrupulatnego planu kogoś, kto wie o Malwinie niebezpiecznie dużo. Sawicka desperacko próbuje dowiedzieć się, kim jest człowiek, który z wyrachowaniem postanowił doprowadzić ją do obłędu. Jedno jest pewne: jej prześladowca nie cofnie się przed niczym.