Czarny tulipan

Aleksander Dumas (ojciec)

“Czarny tulipan” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Głównym bohaterem powieści jest holenderski hodowca tulipanów, Korneliusz van Baerle, postanawia on wyhodować czarnego tulipana, co jeszcze nikomu się nie udało. Za to dokonanie przeznaczona jest nagroda 100 000 florenów. Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XVII w., na terenie Niderlandów.  

Czarny tulipan. La tulipe noir

Aleksander Dumas

Czarny tulipan to powieść, której głównym bohaterem jest holenderski hodowca tulipanów, Korneliusz van Baerle, postanawiający wyhodować czarnego tulipana, co jeszcze nikomu się nie udało. Za to dokonanie przeznaczona jest nagroda 100 000 florenów. Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XVII w., na terenie Niderlandów. Powieść zaczyna się w roku 1672, kiedy to obserwujemy okrutne morderstwo dokonane na braciach Janie i Korneliuszu de Witt przez pospólstwo Hagi. Jak się okazuje, Korneliusz van Baerle jest synem chrzestnym Korneliusza de Witt, który przekazał swojemu chrześniakowi dokumenty mogące świadczyć o zdradzie stanu. Korneliusz, nie znając treści dokumentów, przechowuje je w swojej szufladzie, w której trzyma również cebulki tulipanów. Jego sąsiadem jest Izaak Boxtel, również zapalony ogrodnik, który, dowiedziawszy się o sukcesie Korneliusza w postaci wyhodowania cebulek czarnego tulipana, staje się o to zazdrosny i szuka sposobności do wykradzenia cennych roślin. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czarny_tulipan). A co było dalej i jak było dalej, czytelnik dowie się po przeczytaniu całej ksiązki. Zachęcamy! Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française.

Czarny wampir. Ze złotej serii przygód Harrego Dicksona

Anonim

Harry Dickson jest fikcyjnym detektywem, urodzonym w Ameryce, wykształconym w Londynie i nazywanym „The American Sherlock Holmes”. Pojawiał się w prawie 200 magazynach wydawanych w Niemczech, Holandii, Belgii i Francji. Przygody Harry'ego Dicksona i jego młodego asystenta Toma Willsa zachwyciły kilka pokoleń francuskich czytelników. Ponieważ zostały napisane przez mistrza horroru, są o wiele bardziej zorientowane na fantastykę niż prawdziwy kanon holmesowski. Najlepsze i najbardziej zapamiętane historie o Harrym Dicksonie to te, które stawiają Wielkiego Detektywa przeciwko niektórym superzłoczyńcom takim jak profesor Flax, szalony naukowiec znany jako Ludzki Potwór, a później jego córka, równie zabójcza Georgette Cuvelier, znana jako Pająk (z którą Dickson miał związek miłości i nienawiści); Euryale Ellis, piękna kobieta, która miała moc przemieniania swoich ofiar w kamień i która może być reinkarnacją legendarnej gorgony Meduzy; Gurrhu, żyjący bóg Azteków, który ukrył się w Świątyni Żelaza, podziemnej świątyni znajdującej się pod samym sercem Londynu, wypełnionej naukowo zaawansowanymi urządzeniami; ostatnie żyjące mumie babilońskie, które znalazły schronienie pod szkockim jeziorem; nikczemny, pijący krew seryjny morderca, nazwany Wampirem z Czerwonymi Oczami; tajemniczy mściciel w smokingu, znany jako Cric-Croc, Żywe Trupy; krwiożerczy hinduski bóg Hanuman itp. Sława Harry'ego Dicksona we Francji dorównuje sławie Sherlocka Holmesa i Arsène'a Lupina.

Czarny warkocz

Stanisława Fleszarowa-Muskat

Jedna z najbardziej osobistych publikacji Stanisławy Fleszarowej-Muskat. Tytułowy czarny warkocz należał do matki autorki. Gruby i ciężki był świadectwem ormiańskiej tożsamości. Fleszarowa-Muskat wraca wspomnieniami do przodków i czasów szczęśliwego dzieciństwa. Pełna ciepła, miłości i tęsknoty opowieść o rodzinie i wartościach. Doskonały pretekst, by zatrzymać się w zabieganym życiu i zastanowić nad tym, co w życiu najważniejsze.

Czarny Wdowiec

Jacek Ostrowski

„Czarny wdowiec” jest kontynuacją „Paragrafu 148” Główna bohaterka, Zuzanna Lewandowska to charakterna pani mecenas, prawniczka jak i płocczanka z dziada pradziada pochodząca z rodziny bardzo zasłużonej dla kraju, jak i regionu. Mieszka wraz z wredną papugą Zgagą i wielkim włochatym kundlem o imieniu Borys w starej przedwojennej kamienicy w samym centrum płockiej starówki. Tym razem bohaterka powieści musi się zmierzyć z dwoma skomplikowanymi zagadkami kryminalnymi. Nie jest to proste zadanie bo prowadzone przez nią sprawy są zakorzenione głęboko w przeszłości. Autor wziął na warsztat dwie historie kryminalne z lat PRL-u. Czytelnik otrzymuje sporą dawkę czarnego humoru zmieszanego, nie wstrząśniętego z ciekawymi intrygami kryminalnymi.

Czarny Wrzesień

Sławomir M. Kozak

„Czarny Wrzesień” to książka, w której Czytelnik znajdzie dane, jakie na temat amerykańskiej tragedii 11 września 2001 roku, udało się autorowi zebrać w ciągu czterech lat żmudnych badań. Z racji ograniczeń edytorskich jest to wiedza o 9/11 dostarczona w pigułce. Pomysł wydania tej pracy powstał z chwilą, w której okazało się, że nakład cieszącej się największą poczytnością książki „Oko Cyklopa”, wyczerpał się. Zamiast wznawiać rzecz znaną już i nie najnowszą, autor postanowił zebrać swe przemyślenia z uprzednio wydanych książek i zaprezentować je w nowej edycji. Jest więc to książka w dużej mierze bazująca na wcześniejszych tekstach. Nie oznacza to jednak, że praca niniejsza jest tylko zbiorem uprzednio wydanych rozważań. Autor wyszedł naprzeciw oczekiwaniom zarówno tych osób, które innych jego opracowań nie znają, jak i swych stałych Czytelników, którym proponuje kilka nowych faktów. W książce pojawia się również odniesienie do katastrofy smoleńskiej, traktowane przez pryzmat zadziwiających zbieżności obu tych dramatów. 

Czarny wtorek

Maciej Patkowski

Wraz z zamachem 11 września 2001 roku bezpowrotnie zmienił się świat, jaki znaliśmy. Atak terrorystyczny był tym, czego nikt się nie spodziewał. Runęły najsłynniejsze nowojorskie wieżowce, a pod ich gruzami życie straciło prawie trzy tysiące osób. Maciej Patkowski przedstawia sylwetkę Johna Ogonowskiego kapitana amerykańskiego lotnictwa o polskich korzeniach. Był pierwszym pilotem samolotu, który został porwany przez terrorystów i rozbity o północną wieżę World Trade Center. W drugiej części autor sięga do opisów współczesnego świata, który chyli się ku własnemu upadkowi.

Czarny wygon. Cykl powieściowy

Stefan Darda

W tym wydaniu znajdziecie: Słoneczną dolinę, Starzyznę, Bisy i Bisy II Witold Uchmann, doświadczony dziennikarz po pięćdziesiątce, zajmuje się opisywaniem zjawisk paranormalnych. Pewnego dnia po awanturze z szefem postanawia złożyć wypowiedzenie. W ostatniej chwili zmienia decyzję pod wpływem otrzymanego na redakcyjny adres e-maila. W nim młody mężczyzna informuje Uchmanna, że na Roztoczu, niedaleko Zwierzyńca, znajduje się przeklęte miejsce, o którego istnieniu nie wie nikt poza tajemniczym nadawcą tej wiadomości. Dziennikarz pomimo ostrzeżenia, które przekazuje mu najbliższy przyjaciel, decyduje się na spotkanie z informatorem. Czy wszystko to wyłącznie rojenia chorego umysłu młodego człowieka, czy może rzeczywistość skryta pod sielską nazwą "Słoneczna Dolina" okaże się naprawdę przerażająca? W pewnym momencie Uchmann uświadamia sobie, że wiele by dał za to, żeby jego nowy znajomy był po prostu wariatem... Cztery tomy Czarnego Wygonu zapewniają czytelnikowi literacką grozę na najwyższym poziomie oraz przyspieszone tętno od pierwszej do ostatniej strony.

Czarny żałobnik

Maja Opiłka

Skąpana w blasku słońca Warszawa zaczyna tonąć w mroku czarnego żałobnika... Komisarz Adam Kruger i prokurator Alicja Ostrowska stają w szranki z wyjątkowo brutalnym sprawcą. Sprawcą, który upodobał sobie odbieranie życia ofiarom, wykorzystując średniowieczne metody tortur. Morderca wydaje się sterować dochodzeniem, kreując własną grę. Porzuca zwłoki na placach zabaw, a przy ciałach zostawia znak, swój podpis - czarnego motyla rusałkę żałobnik. Z przeszłości ofiar wylewa się niewierność oraz zazdrość. A każde z nich łączy postać terapeutki specjalizującej się w terapii małżeństw. Misternie skonstruowana intryga, błędne koło wzajemnych relacji, bezpodstawne podejrzenia i błędy oceny. Czy Kruger i Ostrowska, których doganiają demony własnej przeszłości, zdołają odstawić na bok wzajemne niesnaski, by rozwikłać tę skomplikowaną rozgrywkę, zanim kolejna ofiara stanie się pionkiem na tej krwawej szachownicy? Zanurz się w mrocznym labiryncie ludzkich relacji, gdzie zemsta przeplata się z niewiernością, tworząc intrygującą układankę. Wielopoziomowa rozgrywka! Rozwikłanie jednej zagadki prowadzi do kolejnych budzących lęk pytań. Czy śledczym uda się rozplątać tę misterną sieć? Polecam wielbicielom mrocznych klimatów i zawiłych relacji międzyludzkich. Bardzo udany debiut! Katarzyna Puzyńska Maja Opiłka zastosowała w "Czarnym żałobniku" zasadę Alfreda Hitchcocka: historia powinna zaczynać się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie ma rosnąć. Co za wciągająca książka, nie mogłam przestać czytać do białego rana! Marta Guzowska Niezwykle udany debiut! Maja Opiłka wodzi czytelnika za nos i sprytnie myli tropy, aby na koniec zaserwować zaskakujący finał. Ta książka to prawdziwa uczta kryminalna. Kinga Wójcik Doskonale skonstruowana fabuła, charakterni bohaterowie, wartka akcja, jest tu wszystko co powinien mieć rasowy kryminał. Świetny debiut! Czekam na kolejne części. Magda Stachula Jeden z najlepszych polskich debiutów kryminalnych, jakie pamiętam. Przemyślana intryga, mocna akcja, znajomość ludzkiej psychiki - także tej skrzywionej - oraz pomysłowa gra symbolami. Noc przez nią zarwałam, wam też się spodoba. Anna Klejzerowicz Maja Opiłka niczym buldożer wchodzi na kryminalną scenę. Jej debiutancka powieść jest mocna, charakterna, a czytelnik wodzony za nos wpada w gęsto zastawione przez nią pułapki. Zasłużone gratulacje. Agnieszka Peszek

Czarodzicielstwo. Świat Dysku. Tom 5

Terry Pratchett

Narodził się Czarodziciel - czarownik tak potężny, że w porównaniu z jego mocą wszelka magia jest tylko dziecinną zabawką. Samo jego istnienie doprowadza Świat Dysku, który oczywiście jest płaski i płynie w przestrzeni na grzbiecie gigantycznego żółwia, na krawędź totalnej wojny taumaturgicznej. To niedobrze. Na jego drodze stoi jedynie Rincewind, nieudany mag, który chce ocalić świat, a przynajmniej tę część, która zawiera jego osobę. W przygodzie uczestniczą nowe postaci: Conena, barbarzyńska fryzjerka, Nijel Niszczyciel (którego matka wciąż zmusza do noszenia wełnianej bielizny) i być może pierwszy dżin-yuppie, który zajmuje się lampami jako potencjalnie obiecującym rynkiem. Los prowadzi ich na Wschód, czy też w stronę Osi czy jakoś tak. Terry Pratchett - Urodził się 28 kwietnia 1948 roku w Beaconsfield, zmarł 12 marca 2015. Jako autor opowiadań zadebiutował w wieku 13 lat. Już wtedy było oczywiste, że czeka go świetlana przyszłość. W 1965 roku zaczął pracować jako dziennikarz. W 1971 roku wydana została jego pierwsza powieść The Carpet People, a potem kolejne The Dark Side of the Sun (1976) i Strata (1981). W 1980 roku został rzecznikiem prasowym Centralnego Zarządu Elektroenergetyki. W 1983 roku wydana została jego pierwsza powieść z cyklu Świat Dysku - "Kolor magii". Po ukazaniu się w 1986 roku książek "Blask fantastyczny" i "Mort" Terry Pratchett zdecydował się poświęcić wyłącznie pisaniu. Od tego czasu zarówno ilość wydanych i sprzedawanych książek, jak i popularność pisarza systematycznie wzrasta. Pratchett był także autorem kilku książek dla młodych czytelników. W 1998 roku został uhonorowany przez królową brytyjską Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi dla literatury.

Czarodziej

Colm Tóibín

Czarodziej to intymny i subtelny, a jednocześnie pełen humoru portret Thomasa Manna, wybitnego pisarza, laureata Literackiej Nagrody Nobla, autora Czarodziejskiej góry. To opowieść o życiu artysty tułacza, a jednocześnie człowieka skrzętnie chroniącego swoją prywatność i najskrytsze pragnienia, o jego relacji z bratem Heinrichem, również pisarzem, z fascynującą żoną Katią i ekscentrycznymi dziećmi na tle dramatycznych wydarzeń XX wieku: dwóch wojen światowych, triumfu i upadku Hitlera i zimnej wojny. Tóibín, po mistrzowsku balansując na granicy między zmyśleniem a prawdą, fenomenalnie opisując intrygujący i misterny proces twórczy, od pierwszych źródeł inspiracji po skończone dzieło, zdejmuje postać pisarza z piedestału i ukazuje człowieka z krwi i kości, twórcę, ale przede wszystkim męża i ojca ze wszystkimi jego wzruszającymi lub zabawnymi słabostkami, pomyłkami i ułomnościami. Lektura obowiązkowa dla wielbicieli prozy Manna, dla tych zaś, którzy dopiero zamierzają się z nią zapoznać doskonałe wprowadzenie. Ta czarowna powieść to wzruszający i intymny portret jednego mistrza spisany przez drugiego Zachwycający hołd złożony wielkiemu człowiekowi i niezmiernie potrzebna opowieść na dzisiaj. - Anna Funder. Jak wszystko, czego tknie swą mistrzowską ręką Colm Tóibín, powieść ta jest wielkim triumfem wyobraźni nadzwyczaj przyjemna w lekturze, erudycyjna, wyrafinowana, mądra i w pełni świadoma proza. - Richard Ford. Żaden inny z żyjących powieściopisarzy nie ukazuje kreacji artystycznej równie głęboko i klarownie jak Colm Tóibín ani nie przedstawia tak znakomicie splotu wyobraźni z pożądaniem. - Garth Greenwell.

Czarodzieje koni

Krzysztof Czarnota

O miłości do koni i o talencie, którego nie wolno zmarnować. Można odnaleźć wiele opisów przypadków koni trudnych, kompletnie nieobliczalnych i bardzo niebezpiecznych. Konie te kopały, gryzły, stawały dęba, ponosiły, zrywały najsilniejsze nawet pęta. Czy istniał na nie jakiś sposób? Kozacka legenda mówi o ludziach potrafiących w niewytłumaczalny sposób okiełznać konie. Zaczęto na nich mówić czarodzieje. Kozacy wierzyli, że ludzie ci dostali od Boga szczególny dar. Czy to możliwe, aby rozumienie i czucie koni kozackiego atamana było takie samo jak metody treningowe Polaka mieszkającego na wschodnich rubieżach na początku XXI wieku? Przypadek, zrządzenie losu, a może zakodowana w łańcuchach DNA pamięć?

Czarodziejska drabinka

Justyna Ruebenbauer

Wierszowana opowieść o siedmioletniej Sabince, jej problemach w domu i szkole oraz sposobach ich rozwiązania.

Czarodziejska księga

Janina Porazinska

Najpiękniejsze klasyczne polskie gawędy dla dzieci zebrane w jednym tomie. Wśród bajek, baśni i bajdurek znajdziesz opowieści znane, jak Szewczyk Dratewka", oraz te, o których być może nie słyszałeś, jak Ptak Cezariusz" czy Dwie Dorotki". Jedna z najbardziej cenionych autorek literatury dla dzieci sięgnęła do polskiego folkloru, przekazując gawędy naszych przodków. Czarodziejka księga" to doskonały pretekst do spojrzenia w przeszłość i poznania rodzimych baśni z ponadczasowym morałem. Zbiór tworzy dwanaście utworów: - Czarodziejska księga - Siostra siedmiu kruków - Ptak Cezariusz - Szklana Góra - Pasterz tysiąca zajęcy - Owczaryszek - Miała babka pstrą kokoszkę - Przyjacielska pomoc - Szewczyk Dratewka - Ciachu, Ciachu, Ciach - Tydyrym - Dwie Dorotki

Czarodziejska sakiewka i dziwna czapka oraz inne baśnie

Elwira Korotyńska

Elwira Korotyńska (1864-1943) W okresie międzywojennym była autorką wielu książek dla dzieci i młodzieży (bajek, baśni, wierszyków, powiastek i opowiadań, skrótów popularnych powieści oraz utworów dramatycznych, głównie jednoaktowych komedyjek). Mniejsza ich część wydawana była dość starannie, jednak większość zwykle wychodziła w bardzo tandetnym wydaniu, ubogich seriach małych zeszytów publikowanych przez wydawnictwo Księgarnia Popularna. Były to przeważnie serie krótkich powiastek i przeróbek znanych bajek. Autorami większości tych utworów była właśnie Elwira Korotyńska. W związku z ich słabą jakością edytorską działalność tego wydawnictwa była ostro krytykowana przez ówczesnych publicystów. Należy jednak dodać, że były one tanie i popularne, zwłaszcza wśród ludzi niezamożnych, których nie stać było na droższe pozycje. W związku z czym upowszechniały czytelnictwo wśród mas i krzewiły kulturę i wiedzę w popularnej formie (za Wikipedią). Niniejszy zbiorek zawiera następujące utwory: Czarodziejska sakiewka i dziwna czapka. Karusia. Kłapouszek. Kominiarczyk. Książę-żebrak. Kupiec i Geniusz. Bogaty Piotr. Błękitny pasek.

Czarodziejski flet - tekst i konteksty. Studia nad librettem opery

Lucjan Puchalski

Prezentowany tom zawiera prace polskich i zagranicznych autorów poświęcone librettu Czarodziejskiego fletu oraz jego polskie tłumaczenie. Napisany przez Emanuela Schikanedera i naznaczony specyficznym politycznym i intelektualnym klimatem józefińskiego Wiednia tekst jest bez wątpienia ważnym i ciągle intrygującym dokonaniem nie tylko austriackiego, ale także i europejskiego oświecenia. Dzięki muzyce Mozarta żyje do dziś na scenach operowych całego świata; pochodzące z niego motywy i postacie pojawiają się także we współczesnej kulturze masowej. Wystan Hugh Auden, który w 1956 roku przetłumaczył libretto na język angielski, napisał, że jeśli wydaje się ono mało poważne, to tylko dlatego że nie potrafimy właściwie obchodzić się z jego tworzywem - tak aby wydobyć walory, pozwalające uznać Czarodziejski flet za jedno z najlepszych librett operowych, jakie kiedykolwiek zostały napisane. Niniejszy tom proponuje różne odczytania scenicznej narracji opery Mozarta i Schikanedera oraz sytuuje jej przedstawienia w stosownych kontekstach historycznych, kulturowych i ideowych, a ukazując także jej literacki rodowód i oddziaływanie na ówczesnych pisarzy, śledzi odmienne recepcyjne tropy, których znajomość pozwala lepiej zrozumieć intelektualny i artystyczny potencjał utworu.

Czarodziejski okręt i inne baśnie

Elwira Korotyńska

Elwira Korotyńska (1864-1943) W okresie międzywojennym była autorką wielu książek dla dzieci i młodzieży (bajek, baśni, wierszyków, powiastek i opowiadań, skrótów popularnych powieści oraz utworów dramatycznych, głównie jednoaktowych komedyjek). Mniejsza ich część wydawana była dość starannie, jednak większość zwykle wychodziła w bardzo tandetnym wydaniu, ubogich seriach małych zeszytów publikowanych przez wydawnictwo Księgarnia Popularna. Były to przeważnie serie krótkich powiastek i przeróbek znanych bajek. Autorami większości tych utworów była właśnie Elwira Korotyńska. W związku z ich słabą jakością edytorską działalność tego wydawnictwa była ostro krytykowana przez ówczesnych publicystów. Należy jednak dodać, że były one tanie i popularne, zwłaszcza wśród ludzi niezamożnych, których nie stać było na droższe pozycje. W związku z czym upowszechniały czytelnictwo wśród mas i krzewiły kulturę i wiedzę w popularnej formie (za Wikipedią). Niniejszy zbiorek zawiera następujące utwory: Czarodziejski okręt. Czarodziejskie skrzypce. Leśny karzełek. Litościwa Mrówka. Litościwe Dzieci. Lucia w Rzymie. Mali Robinsonowie. Mała gosposia.

Czaroprzestrzeń

Magdalena Bernat-Protaziuk

Czaroprzestrzeń to zbiór poezji, w którym słowo staje się kluczem do odkrywania siebie, tych najbardziej intymnych, ukrytych głęboko w nas pokładów uczuć. To przestrzeń stworzona z wyobrażeń, ale jednocześnie realnie bliska, pełna nasyconych barw i prawdziwych emocji. Autorka z pietyzmem i czułością przygląda się każdemu fragmentowi tej magicznej przestrzeni, bawiąc się bogactwem języka i konwencjami. Z pasją i subtelnością zaprasza nas do swojej Czaroprzestrzeni pełnej miłości, przyjaźni, nieuchronnych rozstań i samotności. Tomik wydany nakładem wydawnictwa Nie powiem, Hm... zajmuje się dystrybucją.

Czarownica

Andrzej Sarwa, Wiktor Gomulicki

Zbiór trzech opowieści, które łączy mistrzowskie połączenie wydarzeń pełnych grozy z historią Polski. Historia stanowiąca barwne tło mrocznych wydarzeń bliska jest zarówno Wiktorowi Gomulickiemu - czołowemu pisarzowi polskiego pozytywizmu, jak też Andrzejowi Sarwie - współczesnemu prozaikowi i eseiście.

Czarownica

Małgorzata Lisińska

Sodi, Likal i Yasa zmierzają wprost do paszczy lub łożnicy Smoczycy. Właściwie tylko ten ostatni ma szanse na to ostatnie. Krasnoluda i uczennicę Pierwotnego czeka lżejszy los. Nasi bohaterowie umilają sobie drogę, popadając w liczne tarapaty, grając w "jakie to przekleństwo", testując wytrzymałość krasnoluda na trunki i wytrzymałość pozostałych na krasnoluda. Słowem - bawią się wyśmienicie, jak to tylko oni potrafią. Wszystko do czasu, kiedy na granicy z Itru sprawy nadmiernie się komplikują i przed wędrowcami stają kardynalne pytania. Czy Yasa poświęci najskrytsze marzenia dla podopiecznej? Czy Likal okiełzna drzemiącą w niej moc? Czy Sodi z pomocą Tropiciela ochroni przyjaciół? "Czarownica" to kontynuacja bestsellerowego "Tropiciela" i powrót do świata znanego nam ze słuchowiska "Tropiciel opowiada".

Czarownica

Artur Oppman

Artur Oppman Szopka. Wiersze Or-Ota Czarownica Jestem stara czarownica Z babki i prababki, Mam brodate, brzydkie lica A nos jak grabki. Mieszkam w chacie, co to stoi Na kurzej nodze; Kto do puszczy trafi mojej, Połknę go srodze. Gdy miesiąca światło blade Świeci ponure, Na ożogu pędem jadę Na Łysą górę. Tam co piątek się zbierają Złe jędze-baby, Piją smołę, zajadają Koty... Artur Oppman Ur. 14 sierpnia 1867 r. w Warszawie Zm. 4 listopada 1931 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Legendy warszawskie (1925) oraz Pieśni o Legionach i o Księstwie Warszawskim (1918), Pan Twardowski, Stoliczku nakryj się (1903), Stare Miasto (tom wierszy 1925), Moja Warszawa (tom poezji i prozy 1929), Służba poety (1936) Pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckiej o tradycjach powstańczych, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1890-92), ale był związany emocjonalnie i pisarsko z Warszawą. Używał pseudonimu Or-Ot. W swojej poezji gloryfikował przeszłość i tradycję polską, przypominał postaci zasłużone w historii Polski, chwalił przeszłość i urodę Warszawy. Pisał też wspomnienia, utwory okolicznościowe, wiersze dla teatrów amatorskich, szopki. Jego twórczość jest zaliczana do nurtu poezji popularnej. Najbardziej znanym utworem jest Stoliczku nakryj się. autor: Marek Puchta Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Czarownica

Anna Klejzerowicz

Po nieudanym małżeństwie Michał porzuca swoje życie w wielkomiejskiej cywilizacji, przenosi się na wieś i zaczyna budować malowniczy dom. Na swojej drodze spotyka tajemniczą, wyobcowaną kobietę. Choć mieszkańcy wioski nie pałają do niej sympatią, Michał postanawia się do niej zbliżyć. W jego życie wkrada się jeszcze jedna osoba: sześcioletnia, zamknięta w sobie dziewczynka. Są książki, które się czyta, ale są książki, bardzo nieliczne, które nas wchłaniają, w które wchodzimy. Czarownica to właśnie taka powieść. Przenosimy się na wieś, do cudownej przyrody i niesamowitych zdarzeń. To osadzona we współczesnych realiach przepiękna baśń. Grażyna Strumiłowska, Książka zamiast kwiatka

Czarownica i czarnoksiężnik. Bajki, legendy, podania ludowe

Tomasz Specyał

Bogaty i pasjonujący zbiór bajek, legend i podań ludowych, w których bohaterami są czarownice i czarnoksiężnicy. W wierzeniach ludowych te dwie postacie zawsze korzystały z pomocy sił nadprzyrodzonych. Swoimi zabiegami mogły one pomagać lub szkodzić, jednak w większości przekazów, legend czy baśni, obie były czarnymi charakterami. Wykorzystując swoje diabelskie moce krzywdziły zarówno zwykłych śmiertelników jak i zwierzęta. Ich niecne czyny początkowo znajdowały odzwierciedlenie w przekazach ustnych, a z czasem również pisemnych. Czarownice są obecne w historii każdej cywilizacji na świecie, ale wyjątkowo dobrze zagnieździły się w Europie. Na przełomie XIX i XX wieku, zarówni czarownica, jak i czarnoksiężnik stali się postaciami z pogranicza fantastyki i głęboko zakorzeniły się w kulturze stając się jej stałym elementem. Niniejsza książka to zbiór bajek, legend i podań ludowych z przełomu XIX i XX wieku, których wspólnym mianownikiem jest czarownica i czarnoksiężnik. Obie te postacie budzą do dzisiaj zainteresowanie odbiorców, ale i inspirują twórców.

Czarownica. Księga I: Noc na Łysej Górze

Krzysztof Rudowski

Nibybajka dla dorosłych, wyrosła ze swojskiego, słowiańskiego folkloru ludowego. Pełno tu czarownic, czartów, tajemniczych zakonów, męskich fantazji, wyuzdania i rozpasania oraz orgiastycznych sabatów, przetaczających się po zboczach Łysej Góry w wigilię Nocy Świętojańskiej. Jednocześnie "Czarownica" Rudowskiego, znanego, wrocławskiego literata i redaktora, mocno ukorzeniona jest w klasykach literatury, jej toposach i mitach. Tylko dla bardzo niegrzecznych i zdecydowanie dorosłych chłopców! "Rudowski w swojej "Czarownicy" świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z "Imienia róży" Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej." Jacek Inglot (Posłowie) KRZYSZTOF RUDOWSKI - wrocławski prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Autor godnej pierwowzoru kontynuacji "Rękopisu znalezionego w Saragossie" oraz powieści drogi "Powrót". Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego. Po wyróżnionym w roku 2023 nagrodą SWK Felix "Apokryfie" wkracza na ścieżkę fantasy, dzięki czemu czytelnicy mogą poznać jego magiczne uniwersum, w którym prym wiodą siły nieczyste i olśniewające wdziękiem wiedźmy. =============== "Istotami odwołującymi się do pierwotnych sił natury zawsze były czarownice [...] To one uciekały od opresyjnej kultury, tożsamej z patriarchalną władzą mężczyzn - do lasu, do miejsca poza miastem i wioską, poza władzą norm, gdzie, oddawszy się we władanie żywiołom natury, folgowały seksualnemu rozpasaniu, czyli akulturalnej, pierwotnej wolności, co i Rudowski w swojej "Czarownicy" konstatuje i smakowicie opisuje. W tym ujęciu owe wyklęte przez ogół niewiasty po prostu żyły w naturalnej wolności, wyrażonej w seksualnym spełnieniu. Bo cóż to za wolność bez możliwości spełnienia naszych przyrodzonych żądz i pragnień? I tego właśnie doświadcza bohater w kolejnych swych wcieleniach, zażywając ekstatycznego seksu jako zwierzę, mężczyzna i kobieta. Tym samym doświadcza swej ludzkiej przedkulturowej (czyli naturalnej) pełni. Podróżuje przez inny świat, przeżywając całą serię aktów ekstremalnego, ale i wyzwalającego erotyzmu. Jakżeż to odmienne od wcześniejszego życia w naszym świecie, polegającego na wkuwaniu i pożyciu z chłodną, nieciekawą dziewczyną - kultura krępuje i tłumi, natura wyzwala i spełnia." Jacek Inglot (fragment posłowia do książki) Ludzki wymiar fantastyki? OdeSFa! Budujemy mosty i drugie strony rzek.