Kiedy u nas o zmroku

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa Kiedy u nas o zmroku ISBN 978-83-288-2565-9 Na Anioł Pański dzwonią! Dzę-dzę! dzę-dzę! Jakby w powietrzu aniołowie w srebrne skrzydła uderzali! Kto to tak mówił? Kiedy? Co mi to przypomina? A! wiem już, pamiętam! Spotkanie dziwne strofa daleka ------------------------------------------------ Od kilku tygodni byłem mieszkańcem cudzoziemskiego miasta, w którem zająłem pozycyę pod każdym względem świetną, i zachodziło ze mną coś wcale niespodziewane... Eliza Orzeszkowa Ur. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej Sandomierski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kiedy uciekam

Aleksandra Rak

Jedna decyzja może zmienić życie. Dominik pomagając zupełnie obcej dziewczynie, nie spodziewał się, że tą właśnie decyzją uratuje jej życie. Lena uciekała… uciekała z Warszawy, od ludzi, od wspomnień. Zraniona i zagubiona odnalazła bezpieczne schronienie na Śląsku, a los niespodziewanie dał jej szansę odbudowania zaufania, jakim dawniej darzyła ludzi. Stadnina w Wyrach stała się jej drugim domem, a konie najlepszymi przyjaciółmi. Dziewczyna powoli zaczęła otwierać się na innych, nieświadomie pozwalając im poprowadzić się w najtrudniejszych chwilach. Czy życie Leny mogło tak nagle stać się lepsze? Czy przeszłość pozwoli o sobie zapomnieć?   „Kiedy uciekam” to przejmująca historia o odzyskiwaniu wiary w ludzi. Aleksandra Rak stworzyła obraz świata pełnego kontrastów, gdzie nadzieja walczy z tajemnicami, teraźniejszość z przeszłością, a ciepło i bezinteresowna pomoc z chłodem samotności oraz strachem. To powieść charakterów – silnych, charyzmatycznych postaci, których nie da się nie polubić. Kinga Wyskiel, autorka powieści Do szpiku kości Czy można uciec od bolesnych wspomnień? Czy da się rozpocząć nowy, lepszy etap życia nie oglądając się za siebie? „Kiedy uciekam” to poruszająca historia Leny, która próbuje odzyskać wewnętrzną siłę do walki o swoje szczęście i spokój. Aleksandra Rak stworzyła świetne rozpoczęcie serii „Poprowadź mnie”. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Serdecznie polecam! Hanna Smarzewska, Nie oceniam po okładkach „Kiedy uciekam” to ciepła, wzruszająca, napisana emocjami powieść, którą musicie przeczytać. Historia Leny zaskakuje dojrzałością i prawdziwością. Chwyta za serce i długo nie pozwala o sobie zapomnieć. Serdecznie polecam! Monika Maliszewska, @maitiri_books „Kiedy uciekam” przepełniona jest nadzieją na lepsze jutro. Pokazuje, że warto dawać drugie szanse sobie i innym. To książka, która zostaje w pamięci na długo. Ja już nie mogę doczekać się kontynuacji, a ty? Patrycja Wakuła, @kredzia „Kiedy uciekam” to historia pisana emocjami. Autorka wprowadziła nas w świat, w którym uczucia grają pierwsze skrzypce i zrobiła to w rewelacyjny sposób! Wzruszająca, niebanalna, dająca nadzieję i pozostawiająca uczucie ciepła w sercu – taka jest ta książka! Gorąco polecam, nie zawiedziecie się! Agnieszka Nikczyńska-Wojciechowska, Książki takie jak my Gdy myślała, że jest już na dnie, on wyciągnął do niej pomocna dłoń… Historia Leny skradła moje serce!  „Kiedy uciekam” to książka, która dostarczyła mi tylu emocji, że nieprędko o niej zapomnę! Jestem pewna, że zakochacie się w niej tak jak ja! Justyna Skubis, @justus_reads

Kiedy wiara wydaje się krucha. Pomoc dla nieufnych, słabych i poszukujących

R. Scott Hurd

Większość ludzi przynajmniej raz w życiu doświadcza kryzysu wiary. Stan taki może pojawić się samoistnie lub być skutkiem rozmaitych zdarzeń czy przeżyć. Jeśli Twoja wiara (właśnie teraz) wydaje Ci się krucha, chwiejna, lecz wciąż z jakiegoś powodu jest dla Ciebie ważna, sięgnij po tę książkę! Scott Hurd dobrze zna pytania i wątpliwości wierzącego człowieka. W kompetentny i mądry sposób inspiruje, zachęca i mobilizuje do podjęcia wysiłku ponownego zaakceptowania Bożego daru, jakim jest wiara. Książka podzielona została na cztery części, w których znajduje się 39 krótkich rozdziałów. Stanowią one konkretne porady, które pokazują jak nasze życie splecione jest nierozerwalnie z Bogiem. Od tej najważniejszej bliskości i otwartości na przyjęcie daru wiary zależy jakość i smak naszego życia. Jak pisze autor: Bóg z pewnością umie pisać prosto po krzywych liniach życia, jak głosi stare powiedzenie. I na szczęście Bóg umie poradzić sobie z krzywymi liniami, które czasem Mu ofiarowujemy, ponieważ zna nas lepiej niż my sami. Czy doświadczasz kryzysu wiary? Jeśli tak, to co wówczas myślisz i robisz? Co osłabia, a co wzmacnia naszą wiarę? Czy święci też wątpili? Co zatem robić, aby Bóg nie znikał nam z centralnego pola widzenia? To tylko część pytań, na które odpowiada autor. Hurd uczy nowego spojrzenia na wiarę. Poczucie, że nasza wiara jest krucha, nie musi być czymś złym. Przeciwnie, zaakceptowanie słabości wiary jest dobrym krokiem w kierunku jej umocnienia. (...) Ta książka mówi o przyjmowaniu Bożej propozycji wiary. Będziemy wspólnie zgłębiać kwestię, czym jest wiara, a także zastanawiać się, w jaki sposób możemy otworzyć się na ten dar i zachowywać go w sercu. Będzie to wymagało wysiłku, to oczywiste. Ale przecież tak jest ze wszystkim, co wartościowe. Podejmując ten wysiłek, możemy wypowiedzieć szczerą modlitwę: Wierzę, uzdrów mnie z mojej niewiary! pisze R. Scott Hurd.

Kiedy wracają umarli

Aleksander Minkowski

Zabójstwo i przemyt złota, czyli kryminalna historia, w której wydarzenia przedstawione są w oparciu o protokoły i notatki nadające fikcji cech autentyczności. W Sopocie znaleziono zwłoki młodej kobiety, studentki medycyny, Agnieszki Breli. Niezwłocznie rozpoczęte śledztwo przynosi nowe informacje o ofierze zbrodni oraz relacjach łączących ją ze współlokatorką, zauroczonym kolegą, bratem marynarzem i tajemniczym obcokrajowcem. Opowiadanie o przewrotnym przebiegu i nieoczekiwanym zakończeniu dedykowane sympatykom kryminalnych narracji pełnych nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Kiedy wybieram lizynopryl? Punkt widzenia kardiologa i farmakologa klinicznego

Jacek Lewandowski, Jakub Strzelczyk

Leczenie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobami współistniejącymi stanowi duże wyzwanie wymagające zindywidualizowanej farmakoterapii. Inhibitory enzymu konwertazy angiotensyny odgrywają niezwykle ważną rolę w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Ich skuteczność wiąże się nie tylko z działaniem hipotensyjnym, ale także z protekcyjnym wpływem na inne ważne dla funkcjonowania organizmu narządy. Artykuł omawia praktyczne wskazania do stosowania jednego z ich przedstawicieli - lizynoprylu. Liczne badania jednoznacznie wykazały korzyść z jego stosowania w nadciśnieniu tętniczym, niewydolności serca, we wczesnej fazie zawału serca oraz u pacjentów z cukrzycą i ze współistniejącymi powikłaniami ze strony nerek.

Kiedy wybieram mebewerynę?

Dorota Waśko-Czopnik

Zespół jelita drażliwego (IBS, irritable bowel syndrome) jest jednym z najczęstszych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego stanowiącym wciąż problem diagnostyczny i terapeutyczny. Aktualne dane naukowe w odniesieniu do farmakoterapii sugerują wysoką skuteczność leczenia rozkurczowego np. mebeweryną w połączeniu z innymi lekami prokinetycznymi i rozkurczowymi stosowanymi doraźnie oraz anksjolitykami w razie potrzeby, nie zapominając o indywidualnej diecie i modyfikacji stylu życia. IBS nadal stanowi wyzwanie diagnostyczne ze względu na dynamicznie zmieniający się obraz kliniczny i interdyscyplinarność choroby, jest rozpoznaniem z wykluczenia, w którym leczenie dostosowujemy do objawów aktualnie dominujących.

Kiedy wybieram nystatynę w zawiesinie - u jakich pacjentów i w jakich sytuacjach klinicznych warto po nią sięgnąć?

Ernest Kuchar

Nystatyna jest skutecznym lekiem przeciwgrzybiczym dostępnym zwykle w postaci zawiesiny, stosowanym w leczeniu zakażeń powierzchniowych wywołanych przez drożdżaki z rodzaju Candida: kandydozy skóry i błon śluzowych, w tym pleśniawek, pieluszkowego zapalenia skóry, kandydozy przełyku i drożdżycy pochwy. Badania kliniczne potwierdziły, że nystatyna przynosi rzeczywiste korzyści przewyższające placebo, a jej skuteczność zwiększa się wraz z dawką i długością terapii. W artykule omówiono, w jakich sytuacjach klinicznych warto stosować nystatynę w postaci zawiesiny, korzyści z terapii i możliwe działania niepożądane. Do najważniejszych zalet nystatyny należą: bezpieczeństwo stosowania ze względu na minimalne wchłanianie ogólnoustrojowe i działanie poprzez ergosterol nieobecny w komórkach ssaków, szeroki zakres aktywności przeciw drożdżakom, a także niskie ryzyko rozwoju oporności, co zapewnia skuteczność przy długotrwałym i wielokrotnym stosowaniu. Bezpieczeństwo terapii sprawia, że nystatyna jest lekiem pierwszego wyboru w nieinwazyjnych zakażeniach drożdżakowych dla pacjentów szczególnie wrażliwych, niemowląt, osób starszych, pacjentów w trakcie chemio- lub radioterapii, kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Kiedy wybieram sertralinę? Profile pacjentów

Anna Antosik-Wójcińska

W tym skrótowym materiale edukacyjnym naszym głównym bohaterem będzie sertralina, lek znany od dekad i chociaż wciąż chętnie stosowany w praktyce klinicznej, to jednak w wielu aspektach niedoceniany. Poszukując nowych rozwiązań terapeutycznych, czasem zapominamy, że długa obecność leku na rynku jest jego największą zaletą. Mnogość doświadczeń klinicznych związanych ze stosowaniem sertraliny w różnych sytuacjach, przy równoczesnej świetnej znajomości jej profilu bezpieczeństwa i ewentualnych działań niepożądanych, pozwala nam na w pełni świadome i bezpieczne stosowanie leku i na adekwatny dobór dawki do profilu objawów naszego pacjenta. W artykule prezentujemy 3 profile kliniczne pacjentów, u których zastosowano sertralinę, pokazując zarówno potencjał terapeutyczny leku, jak i jego mocne oraz słabe strony. Sertralina jest jednym z najlepiej przebadanych i najbezpieczniejszych leków przeciwdepresyjnych. Istnieje zatem szereg sytuacji, gdy będzie ona lekiem przeciwdepresyjnym pierwszego wyboru lub też lekiem stosowanym w ramach zmiany farmakoterapii z uwagi na pogorszenie stanu somatycznego pacjenta i zaostrzenie przebiegu chorób współistniejących.

Kiedy z punktu widzenia internisty warto zastosować acemetacynę?

Daniel Śliż

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są powszechnie stosowane w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych w różnych schorzeniach. Częstość i nasilenie bólu wzrastają wraz z wiekiem, co sprawia, że osoby starsze są bardziej zależne od leczenia przeciwbólowego. Celem tego podsumowania jest przedstawienie skuteczności i profilu bezpieczeństwa acemetacyny w porównaniu z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Acemetacyna wyróżnia się dobrym profilem bezpieczeństwa i skutecznością w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych. Oprócz hamowania COX-1 i COX-2 lek ten wpływa również na mediatory stanu zapalnego, takie jak histamina i bradykinina. Badania wykazały, że acemetacyna ma podobną skuteczność przeciwzapalną jak indometacyna, ale powoduje mniej działań niepożądanych dotyczących m.in. układu pokarmowego. Porównania z diklofenakiem także wykazały przybliżone działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Skuteczność terapeutyczna acemetacyny została zaobserwowana przy dawkach 60 mg 3 razy dziennie, co odpowiadało 50 mg diklofenaku, przy jednoczesnym istotnie mniejszym ryzyku działań niepożądanych dotyczących układu pokarmowego. Ponadto zrównoważone wydalanie acemetacyny, gdzie 60% jest eliminowane przez wątrobę, a mniejsza część przez nerki, przyczynia się do jej lepszego profilu bezpieczeństwa. Podczas wyboru i ustalania dawkowania odpowiedniego niesteroidowego leku przeciwzapalnego ważne jest uwzględnienie czynników dotyczących pacjenta, takich jak: spożycie alkoholu, otyłość, wiek i choroby towarzyszące. Należy również brać pod uwagę właściwości farmakokinetyczne tych leków, jak rozpuszczalność w tłuszczach lub wodzie, w przypadku pacjentów o określonym składzie ciała bądź w stanie odwodnienia. Acemetacyna jako niesteroidowy lek przeciwzapalny jest opcją terapeutyczną wartą rozważenia.

Kiedy znów będę mały

Janusz Korczak

Janusz Korczak Kiedy znów będę mały ISBN 978-83-288-2374-7 *Do dorosłego czytelnika* Powiadacie: Nuży nas obcowanie z dziećmi. Macie słuszność. Mówicie: Bo musimy się zniżać do ich pojęć. Zniżać, pochylać, naginać, kurczyć. Mylicie się. Nie to nas męczy. Ale że musimy się wspinać do ich uczuć. Wspinać, wyciągać, na palcach stawać, sięgać. Żeby nie urazić. *Do młodego czytelnika* W powieści tej nie ma ciekawych przygód. Jest to próba powieści psycho... Janusz Korczak Ur. 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie Zm. 7 sierpnia 1942 w Treblince Najważniejsze dzieła: Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929) Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kiedy znów będę mały

Janusz Korczak

“Kiedy znów będę mały” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Cudownie by było stać się znowu dzieckiem... Bohaterowi tej książeczki się to udaje: odzyskuje rodziców i radość z biegania, chodzi do szkoły i odbiera świat emocjonalnie jak w dzieciństwie. Janusz Korczak w tej niezwykłej opowieści przypomina, jak mocno dzieci czują, jak głęboko przeżywają świat. Dziecięcy świat jednak tylko z pozoru wydaje się prosty i wesoły.  

Kiedy znów będę mały

Janusz Korczak

Książka Janusza Korczaka, lekarza i wychowawcy, skierowana zarówno do dzieci, jak i dorosłych. Dowodzi, że na świat dzieci nie należy patrzeć z góry, ale raczej czerpać z niego mądrość i uczyć się przeżywania radości i smutków. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (18781942), polsko-żydowski lekarz i pedagog, zajmował się teorią i praktyką wychowania. Pisał utwory literackie oraz publicystyczne, w których propagował prawa dziecka oraz nowoczesne metody wychowawcze.

Kiedy zostaję

Aleksandra Rak

Lena czuje się rozdarta. Z jednej strony chciałaby przystać na propozycję Kamila, z drugiej bardzo się jej obawia. Utrata Dantego i ciąża Mai pogarszają tylko trudną dla niej sytuację. Kamil zabiera ją nad morze, wierząc, że to pozwoli jej oderwać się od problemów. Kiedy dziewczyna odzyskuje względny spokój, otrzymuje wezwanie z sądu na zbliżającą się rozprawę Darka. Agnieszka i Dominik podejmują decyzję o jak najszybszym ślubie, by dziewczyna mogła uwolnić się od matki, a Gosia wciąż nie chce porozmawiać z siostrą o tym, co stało się w Warszawie. Coraz gorsze samopoczucie zmusza Lenę do wycofania się z pracy, a strach przed Darkiem potęguje ogarniającą ją panikę. Nie może pogodzić się z tym, że wszystko zaczyna się sypiać właśnie, teraz gdy odnalazła miejsce, w którym chciałaby zostać już na zawsze.  

[Kiedym cię żegnał...]

Adam Asnyk

[Kie­dym cię że­gnał...] Kie­dym cię że­gnał, usta me mil­cza­ły  I nie wie­dzia­łem ja­kie sło­wo rzu­cić,  Więc wszyst­kie sło­wa przy mnie po­zo­sta­ły,  A ser­ce zbie­gło i nie chce po­wró­cić.    Tyś po­wi­ta­ła znów swój do­mek bia­ły,  Gdzie ci sło­wi­ki bę­dą z wio­sną nu­cić,  A mnie prze­dzie­la świat nie­szczę­ścia ca­ły,  Dom mój da­le­ko i nie mo­gę wró­cić.    Tak mi bo­le­śnie, żem od­szedł bez echa,  A jed­nak le­piej, że żad­nem wspo­mnie­niem  Twych ja­snych ma­rzeń spo­ko­ju nie skłó­cę,    Bo to­bie jutrz­nia ży­cia się uśmie­cha,  A ja z ga­sną­cym że­gnam cię pro­mie­niem  I w ciem­ność idę i już nie po­wró­cę. [...]Adam AsnykUr. 11 listopada 1838 r. w Kaliszu Zm. 2 sierpnia 1897 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Pijąc Falerno, Piosnka pijacka, Między nami nic nie było, Gdybym był młodszy, Jednego serca..., Nad głębiami (cykl sonetów), Daremne żale, Do młodych Poeta, epigon romantyzmu tworzący w epoce pozytywizmu i Młodej Polski, autor dramatów i opowiadań. Syn powstańca 1831 r., zesłańca. Podejmował różne kierunki studiów (rolnicze, medyczne, nauki społeczne), prowadząc działalność spiskową. Był więziony w Cytadeli (1860). W powstaniu styczniowym zaangażowany po stronie ?czerwonych?, był członkiem rządu wrześniowego. Po upadku zrywu uzyskał stopień dra filozofii w Heidelbergu (1866), zaczął wydawać pierwsze utwory w prasie lwowskiej (1864-65). W 1870 r. osiadł w Krakowie, brał czynny udział w życiu samorządowym, był posłem na Sejm Krajowy z ramienia demokratów (1889). Amator Tatr, wiele podróżował (Włochy, Tunezja, Algieria, Cejlon, Indie). Pochowany na Skałce. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kiedyś Cię odnajdę

Małgorzata Rogala

Czy jeden koszmar to za mało? Weronika miała dziewiętnaście lat, kiedy jej matkę brutalnie zgwałcono i zamordowano we własnym mieszkaniu. Policji nie udało się złapać zwyrodnialca, który się tego dopuścił, więc sprawę umorzono. Gdyby nie Olga, jej najlepsza przyjaciółka, Weronice trudniej byłoby się otrząsnąć po tej tragedii. A teraz, po dziesięciu latach, kolejny cios. W podobnych okolicznościach ginie Olga. I znowu brak postępów w śledztwie prowadzonym przez Szymona Pawelca z wydziału zabójstw. Tym razem Weronika nie zamierza jednak bezczynnie się temu przyglądać. Zaczyna prywatne dochodzenie, w którym głównym podejrzanym jest jeden z byłych współpracowników jej przyjaciółki. Czy ten trop nie zwiedzie jej na manowce?

Kiedyś przy Błękitnym Księżycu

Katarzyna Enerlich

Przejmująca opowieść o kobiecie, która przez całe życie nie może uwolnić się od skazy bycia córką alkoholika. Nocne awantury, pilnowanie bimbru, powtarzające się ataki padaczki alkoholowej ojca i dzieciństwo bez matki, która postanowiła uciec do Włoch - to wspomnienia z dzieciństwa Barbary. Oswaja je samotnie w kącie za kredensem, ale nie może się ich pozbyć, są częścią niej. Gdy dowiaduje się o pewnym wypadku, zaczyna rozumieć przyczynę alkoholizmu ojca. Miłości i zapomnienia szuka w ramionach licznych kochanków; pragnie tylko, by mieli ciemne oczy jak jej tato… Bardziej chce być córką niż żoną i boi się utraty niezależności – nie umie żyć we dwoje. Przejdzie trudną drogę zanim zrozumie, że i ona ma prawo do szczęścia. Znalezienie go jest równie niecodzienne, co Błękitny Księżyc, czyli trzynasta w roku pełnia. Mimo to możliwe. Ale i wtedy los zada Barbarze kolejny cios. Czy każda jej miłość musi okazać się owocem zakazanym?

(Kiedyż wreszcie, rzuciwszy wszystkie zbędne troski...)

Jean Moréas

(Kiedyż wreszcie, rzuciwszy wszystkie zbędne troski...) Kiedyż wreszcie, rzuciwszy wszystkie zbędne troski  I nudną pospolitość bezlitosnych miast,  Będę mógł spocząć w szumnych borów ciszy boskiej,  Albo na cichym brzegu jezior pełnych gwiazd?    Chociaż wolałbym raczej śnić w tym złotym piasku,  Morze, kolebko słodka mych najpierwszych lat:  Słuchałbym mew twych dzikich żałobnego wrzasku,  A wzrok by mi odświeżył pian twych biały kwiat!    Azaliż mnie zadziwiasz, wczesna zimo mroźna!  Wszakżem roztrwonił wszystek darów wiosny plon,  I nie legła pod sierpem moja niwa zbożna,  I inni ścięli pychę mych jesiennych gron...    [...]Jean MoréasUr. 15 kwietnia 1856 w Atenach Zm. 30 kwietnia 1910 w Saint-Mandé (w środkowej Francji) Najważniejsze dzieła: Kantyleny, Pielgrzym, Stances Własc. Ioánnis A. Papadiamantópoulos (??????? ?. ??????????????????). Poeta i krytyk literacki, Grek piszący po francusku. Twórca pojęcia symbolizmu w poezji, autor manifestu symbolistów. Syn prawnika, wnuk słynnego bohatera walk o niepodległość Grecji, wychowany w Atenach. Studiował prawo na Sorbonie w Paryżu, gdzie szybko stał się ważną postacią cyganerii artystycznej. Jego poezja wyraża nastroje dekadenckie, utwory debiutanckie pozostają pod wpływem twórczości Baudelaire'a i Verlaine'a. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kiejstut

Adam Asnyk

KiejstutTragedia w pięciu aktach Qui per virtutem peritat non interit.Plautus OSOBY: KIEJSTUT  BIRUTA, jego żona  WITOLD, syn  JAGIEŁŁO  MARIA, jego siostra  WOJDYŁŁO, mąż Marii, zausznik Jagiełły  PRORA BILGEN, dowódca straży zamkowej Jagiełły.  BUTRYM, przyjaciel Kiejstuta  ALDONA  KUNO, Krzyżak  KONRAD, Krzyżak  HALBAN, Krzyżak  WAJDELOTA  GIERMEK  RYCERZE, WAJDELOCI, ZBROJNI DWORZANIE, NAJEMNICY  [...]Adam AsnykUr. 11 listopada 1838 r. w Kaliszu Zm. 2 sierpnia 1897 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Pijąc Falerno, Piosnka pijacka, Między nami nic nie było, Gdybym był młodszy, Jednego serca..., Nad głębiami (cykl sonetów), Daremne żale, Do młodych Poeta, epigon romantyzmu tworzący w epoce pozytywizmu i Młodej Polski, autor dramatów i opowiadań. Syn powstańca 1831 r., zesłańca. Podejmował różne kierunki studiów (rolnicze, medyczne, nauki społeczne), prowadząc działalność spiskową. Był więziony w Cytadeli (1860). W powstaniu styczniowym zaangażowany po stronie ?czerwonych?, był członkiem rządu wrześniowego. Po upadku zrywu uzyskał stopień dra filozofii w Heidelbergu (1866), zaczął wydawać pierwsze utwory w prasie lwowskiej (1864-65). W 1870 r. osiadł w Krakowie, brał czynny udział w życiu samorządowym, był posłem na Sejm Krajowy z ramienia demokratów (1889). Amator Tatr, wiele podróżował (Włochy, Tunezja, Algieria, Cejlon, Indie). Pochowany na Skałce. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kielecka rapsodia

Jolanta Szymanek

Tematyka powieści "Kielecka rapsodia" nawiązuje do wydarzeń historycznych w czasach zaboru rosyjskiego w latach 1863-1920. Tło i fakty historyczne opisałam opierając się na szerokiej bibliografii. Na przykładzie losów pewnej rodziny starałam się ukazać postawę polskich patriotów wobec znienawidzonego wroga (udział w decydujących bitwach, wszelkie formy organizacji tajnego nauczania na ziemi kieleckiej, odzyskanie wolności itd.) Zdecydowany opór wobec okrutnego ciemiężyciela mimo terroru, masowych mordów i groźby zesłania na daleką Syberię, ukazuje niezłomnego ducha polskości. Zjednoczenie narodu w walce z rusyfikacją pozwoliło stworzyć system świetnie zorganizowanego tajnego nauczania, który wykształcił rzesze polskich patriotów. To oni w czasie wojny ze zbrodniarzami Hitlera kontynuowali podziemną sieć edukacji, narażając się na śmierć. To ich uczniowie rzucili swoje życie na barykady powstańcze. Bohaterowie powieści z nienawiścią do wroga w sercu żyją, działają, kochają się i cierpią, marząc o wolności. To drugie przesłanie powieści: przestroga, zwłaszcza w obliczu aktualnej sytuacji politycznej. Wolność państwowa bowiem nie jest wieczna, łatwo można ją stracić, a wojna za naszą granicą jest tego dowodem. Toteż mimo odmiennych poglądów i zapatrywań, należy bronić jej za wszelką cenę. Dlatego powieść "Kielecka rapsodia", przypominając historię ziemi kieleckiej i jej bohaterów, powinna uświadomić Polakom, jak wielką wartością jest wolność kraju, w którym żyjemy. Tytuł powieści: "Kielecka rapsodia" Tom I "Sen o Polsce" Tom II " Cena wolności" mgr Jolanta Szymanek

Kieliszek Bordeaux

Helena Sekuła

Kto otruł Igora Ordona używając w tym celu szacownego wina Bordeaux?  Czy Ordon musiał umrzeć dlatego, że zmieniał kobiety częściej niż rękawiczki? A może chodziło o tajniki wyrobów ceramicznych, w czym także był biegły wspomniany denat? O meandrach śmiertelnych relacji damsko-męskich pisze Helena Sekuła z właściwą sobie biegłością. Oprócz śledzenia dynamicznej i kontrowersyjnej akcji osadzonej w przykuwających uwagę swą egzotyką latach 60-tych (okres gomułkowski), możemy, przy okazji, dowiedzieć się jak  wypala się ceramikę i jak działa, używany w tym celu, piec wysokotemperaturowy. MONIKA PRZYGUCKA (Klub MOrd): „Kieliszek Bordeaux” może z powodzeniem uchodzić wraz z „Tęczowym cocktailem” za dylogię. Łączy te dzieła czas powstania, trunkowy tytuł oraz osoba śledczego – majora Korosza – jednego z najzdolniejszych oficerów dochodzeniowych Komendy Głównej Milicji. Tym razem major Korosz musi odkryć, któż to był łaskaw otruć tytułowym kieliszkiem wina, wzbogaconym, o stosową porcje cyjanku potasu, niejakiego Igora Ordona – z zajęcia producenta ceramiki, z zamiłowania zaś hurtowego łamacza serc niewieścich. Wokół pana Ordona kręcił się nieustannie wianuszek kobiet – młodszych i starszych, mężatek i stanu wolnego, ale nieodmiennie atrakcyjnych. Zachodzi więc podejrzenie, że to któraś zawiedziona w swoich uczuciach pani postanowiła raz na zawsze położyć kres życiu mistrza ceramiki. Mnóstwo ludzi odwiedzało pracownię denata, żadna z nich nie wylewała za kołnierz, nawet jeżeli było to wino bordeaux. (Powyżej wykorzystano fragmenty recenzji dostępnej w całości tutaj: https://www.klubmord.com/recenzje/trzecia-seta/helena-sekula-kieliszek-bordeaux-trzecia-seta-84/) HELENA SEKUŁA (1927–2020), to jedna z najlepszych polskich pisarek powieści kryminalnych, których napisała ponad dwadzieścia. Jej twórczość cechuje świetny, sugestywny styl pisarski, różnorodność i pogłębione portrety psychologiczne bohaterów, wnikliwa obserwacja obyczajowa, dbałość o realia i niebanalne poczucie humoru. W latach 50-tych i 60-tych XX wieku Helena Sekuła pracowała jako referent prasowy Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej (dosłużyła się tam aż stopnia porucznika!), przez co przedstawiony w jej powieściach sposób pracy milicji i obraz świata przestępczego zyskują na wiarygodności. Jej powieści rozgrywają się w czasach PRL-u przez co stanową interesujący dokument tamtej epoki. Projekt okładki: Marcin Labus

Kielonek

Alain Mabanckou

Rytmiczna, komiczna, deliryczna i tragiczna historia baru Śmierć Kredytom spisana przez jego stałego bywalca, Kielonka. Kiedy właściciel powierza Kielonkowi dwa zeszyty i misję uwiecznienia słynnej na całe Kongo spelunki, ten nie protestuje. Chwyta za pióro, nie zamierza nikogo oszczędzać. Tak powstaje jedyna w swoim rodzaju opowieść o mniej lub bardziej ekscentrycznych klientach baru, a także o samym Kielonku, niegdyś szanowanym obywatelu, dziś człowieku przegranym. Ta groteskowa i tryskająca językową energią powieść łączy w sobie metaliteracką zabawę i satyrę - na Afrykę, z jej kompleksami wynikającymi z kolonialnej historii, ale przede wszystkim na świat zachodni, fałszywy, próżny i traktujący innych protekcjonalnie. Mabanckou wysadza w powie!=trze zasady interpunkcji i kulturowe klisze, głosząc przy tym wielką pochwałę literatury jako przestrzeni wolności i zrozumienia. Tę książkę można skandować, rapować albo po prostu poddać się oszałamiającemu pulsowi jej fraz. Powieść weszła na stałe do literackiego kanonu i doczekała się licznych nawiązań, choćby w twórczości takich autorów, jak Fiston Mujila czy Mohamed Mbougar Sarr.

Kiełbie we łbie

Stanisław Zieliński

W książce Kiełbie we łbie Stanisław Zieliński, znakomity gawędziarz, przenosi nas do czasów swojego dzieciństwa i młodości. Przedstawia kapitalny obraz dwudziestolecia międzywojennego, okres od 1920 do 1939 roku, w którym opis wydarzeń historycznych splata z opisami życia rodzinnego, codziennego. Wszystko napisane żywym językiem i - jak zwykle u tego autora - ze swadą i humorem. Zieliński napisał książkę do swoich innych książek zupełnie niepodobną. W realistycznej konwencji - opowieść z czasu i miejsc zatrzymanych w pamięci. Zwłaściwej sobie poetyki zostawił w niej co najlepsze: absolutne poczucie humoru. Nie dopuścił się śmiertelnego grzechu literatury autobiografizującej - sentymentalizmu. (...) Zieliński uprawia typ narracji i skojarzeń charakterystycznych dla autobiografii dzieciństwa. Nie robi z tego jednak kanonu ani maniery. Naturalnie i ze swobodą przechodzi do refleksji człowiekadojrzałego, z doświadczeniem i historycznym dystansem. (...) U Zielińskiego prawie wszystkie sytuacje są śmieszne, nawet te najbardziej liryczne. Janina Katz, "Życie literackie"

Kierowane medytacje dla dzieci

Trine Holt Arnsberg

Te kierowane medytacje, przeznaczone dla dzieci w wieku od 5 do 8 lat, są pełne spokojnych i zmysłowych doświadczeń, które przenoszą umysł w miejsce wyciszenia i relaksu. Przedstawione tutaj medytacje, idealne do słuchania, gdy dzieci potrzebują przerwy podczas pracowitego dnia, pomagają dzieciom się zrelaksować, zasnąć, obudzić się, oddychać i wyruszyć w pełne przygód i odkryć podróże w głąb siebie. Trine Holt Arnsberg jest terapeutką psychomotorycznym i instruktorką mindfulness. Pracuje używając podejścia holistycznego i opartego na zasobach, z naciskiem na dzieci, ruch i relaks.

Kierowanie zespołami zróżnicowanymi ze względu na styl życia

Joanna Cewińska, Małgorzata Striker

Monografia stanowi kontynuację rozważań podjętych w książce Elementy stylu życia jako determinanty pracy w zespole (2020). W tej publikacji, podobnie jak w poprzedniej, autorki zaprezentowały wybrane wyniki prac badawczych zrealizowanych w ramach projektu w Katedrze Zarządzania Zasobami Ludzkimi Wydziału Zarządzania UŁ. Przedstawiły opinie kierowników i pracowników na temat wpływu stylu życia na proces kierowania zespołami. Na podstawie tych badań stwierdziły m.in., że w miejscach pracy akceptowane są różne style życia pracowników, ale podwładni muszą stosować się do zasad przyjętych w organizacji. Według kierowników i pracowników przełożony nie powinien mieć prawa do ingerowania w style życia podwładnych. Kierownicy, szczególnie starsi wiekiem i stażem oraz przed 30. rokiem życia, częściej od pracowników deklarują otwartość na różnorodność stylów życia i większą przychylność wobec pracowników. Zaobserwowano również, że mężczyźni częściej niż kobiety godzą się na uwzględnianie stylu życia w podejmowaniu decyzji dotyczących podwładnych i dają kierownikom przyzwolenie na ingerowanie w tę sferę. Ponadto zauważono, że łatwiej jest kierować zespołami, których członkowie mają podobny styl życia. W mniejszych organizacjach i mniej licznych zespołach kierownicy częściej biorą pod uwagę styl życia podwładnych oraz częściej niż w dużych społecznościach zdarza im się z tego względu podejmować negatywne decyzje.