Bieganie - Warszawa - Orlen Warsaw Marathon

Wojciech Biedroń

14 kwietnia 2019 roku odbyła się siódma edycja biegu Orlen Warsaw Martahon, w której miałem przyjemność wziąć udział. Niniejsze wydanie „Biegania” jest poświęcone nie tylko wiosennemu maratonowi w Warszawie, ale także problemowi zanieczyszczonego powietrza w naszym kraju, pandemii koronawirusa jak również udanej, na szczęście próbie powrotu do formy po okresie lockdownu w Polsce.

Biegański. Stereotyp Polaka bydlaka w stosunkach polsko-żydowskich i amerykańskiej kulturze popularnej

Danusha V. Goska

Antypolonizm, stereotypowe myślenie, szermowanie antysemityzmem, obarczanie Polaków winą za Holocaust i obozy koncentracyjne... Szokująca lektura, która może zmienić nasze myślenie o amerykańskim śnie... Książek, artykułów czy opracowań dotyczących polskiego antysemityzmu publikuje się w Stanach Zjednoczonych mnóstwo. Antypolonizm, na którym skupia się Goska, to temat, o którym mówi się rzadko albo wcale. „Biegański” wypełnia więc ważną lukę – napisała o książce Magdalena Rittenhouse. Biegański to nazwisko bohatera przyjętej przychylnie przez krytykę powieści „Wybór Zofii” Williama Styrona z 1979 r. Jest ograniczony, brutalny i antysemicki – to amerykański stereotyp Polaka. Uznany amerykański paleontolog prof. Henry Fairfield Osborn (1857–1935) uważał, że odwaga Pułaskiego i Kościuszki wskazuje raczej na to, że byli nordykami, a nie Polakami. Gdyby odkrywca słynnego tyranozaura (Tyrannosaurus rex) z taką samą uwagą, jaką poświęcił kompletowaniu kości mezozoicznych gadów, przyjrzał się historii żyjących obok niego Amerykanów polskiego pochodzenia, być może zmieniłby zdanie. To tylko jedna z wielu opisanych w książce stereotypowych opinii. Skłonność amerykańskie elity intelektualne do postrzegania Polaków z perspektywy polish jokes i ich stereotypizacji z wyeksponowaniem antysemityzmu jest przedmiotem szerokiej analizy przeprowadzonej przez autorkę Biegańskiego. To szokująca lektura, która może zmienić nasze myślenie o amerykańskim śnie.

Biegnij, Ida!

Ada Kussowska

Trzy przyjaciółki, trzy historie miłosne czas na wielki finał! Sekretny romans z szefem? Cóż, Ida już wie, że to nie był najlepszy pomysł. Pół biedy, gdyby tylko ona o tym wiedziała Niestety, wie cała firma. No i najlepsze przyjaciółki. Teraz Ida musi nie tylko posprzątać bałagan w swoim życiu, ale też odzyskać ich zaufanie. A to niełatwe, zwłaszcza gdy pewien blondyn o stalowych oczach wciąż nie daje o sobie zapomnieć. Natalia staje przed życiowym wyzwaniem: powiedzieć Piotrowi o ciąży. Wreszcie nadarza się ku temu idealna okazja romantyczna sceneria, jego piękne słowa, wszystko jak w filmie Aż do momentu, gdy on mówi coś, czego ona w żadnym scenariuszu by nie przewidziała. A Bernadetta? Bernadetta odkrywa, że czasem odgrzewane kotlety smakują najlepiej o ile odpowiednio je doprawisz. Jej związek z Szymonem nabiera rumieńców. O tak, nuda zdecydowanie im nie grozi. Będzie ogień i to na wszystkich frontach. Spalone mosty, pożary zmysłów i miłosne turbulencje gwarantowane. Jedno jest pewne: na tej ostatniej prostej żadna z przyjaciółek się nie zatrzyma. Biegnij, Ida! to czwarta, ostatnia część opowieści o miłosnych rozterkach trzech singielek z katowickiej korporacji.

Biegnij, mała, biegnij

Anna Goc

  To kameralne reportaże o intymnych tragediach, zmaganiach z systemem i doświadczeniach nie do zapomnienia. Także o walce o godność i przyszłości, która jest do wygrania. Matka, która nie może zapomnieć uwag nauczycielki tańca: "Pani córka ma za krótkie ręce". Odchodząca z zakonu dziewczyna, która wreszcie czuje się wolna, ale słyszy od przełożonej: "Tak się siostrze tylko wydaje". Dorosła kobieta, którą prześladuje powtarzane przez matkę zdanie: "Jesteś gruba". Egzorcyzmowana nastolatka, która pyta: "Dlaczego ja? Moglibyście zapukać do następnych drzwi. W co drugim domu w tym mieście są opętani". Pacjentka, która z wizyty u ginekologa zapamiętała tylko jedno zdanie: "Laleczka się nie boi". Anna Goc, laureatka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę Głusza, pisze w Biegnij, mała, biegnij o kobietach. Nie są to historie z pierwszych stron gazet, raczej takie, w których wiele z nas może odnaleźć echa własnych. Reporterka wybrała swoje reportaże z lat 2013-2023 publikowane w "Tygodniku Powszechnym" i dopisała nowe. Opowiada o współczesnej Polsce, która rzadko bywa kobietą.

Biegun

Tobiasz Piątkowski, Jarosław Gach

“Biegun” to świetny komiks dla młodzieży opowiadający historię trójki przyjaciół – Tomasza, Jana i Mateusza, których drogi rozeszły się wraz z wkroczeniem w dorosłość. Kiedy wiele lat później Mateusz ulegnie wypadkowi w górach, Jan postanowi ściągnąć Tomasza do rodzinnego miasteczka. Jednak wspomnienia wspólnych eskapad to za mało, by wyrwać przyjaciela z pourazowej traumy. Potrzeba wyzwania w postaci realizacji szalonego planu z dzieciństwa – podróży na Biegun Północny. Przy pomocy mieszkańców miasteczka, swojej asystentki i skandynawskich inwestorów Tomasz udowodni, że można to zrobić nie opuszczając granic kraju, a wielkiego podróżnika można spotkać w przydrożnym warsztacie samochodowym. Poznaj tę niezwykłą opowieść o przyjaźni i zdobywaniu biegunów. „W przypadku „Bieguna” mamy tu przepiękną opowieść o wytrwałości, miłości i pokonywaniu (wydawałoby się) największych trudności. Przepięknie narysowane i takoż napisane. Sam chyba bym się nie wybrał, lecz odważniejszym polecam. Warto!” Kazimierz Staszewski „Na pierwszy rzut oka Biegun Tobiasza Piątkowskiego (scenariusz) i Jarosława Gacha (rysunki) może kojarzyć się niezbyt pozytywnie. Na okładce widać napis „Marek Kamiński Adventures”, wydawcą komiksu jest Instytut Marka Kamińskiego, więc czytelnik mógłby pomyśleć, że ma do czynienia z pracą na zlecenie, pozbawioną duszy rzemieślniczą robotą, której zadaniem jest wychwalanie osiągnięć słynnego polarnika za pomocą kadrów i dymków z tekstem. Na szczęście to wrażenie, jeśli nawet u kogoś wystąpiło (a wiem, że początkowo niektórzy potraktowali Biegun właśnie tak, jak napisałem powyżej), jest błędne. To historia nie związana z wyprawami Kamińskiego, który co prawda pojawia się na jego kartach, ale jedynie w krótkim epizodzie. I, co najważniejsze, jest solidną pozycją.” Michał Misztal Zysk ze sprzedaży zakupionych przez Państwa książek i innych produktów przeznaczany jest na program rozwojowy dla dzieci i młodzieży LifePlan.

Bieguni

Olga Tokarczuk

Międzynarodowa Nagroda Bookera 2018! Uhonorowana Literacką Nagrodą Nike, jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści Olgi Tokarczuk. Co mamy wspólnego z biegunami prawosławnym odłamem starowierców, ludźmi, którzy zło oswajają ruchem? Ile jest w nas z biegunów? Od dawnych sułtańskich pałaców przez siedemnastowieczne gabinety osobliwości po współczesne hale odlotów Olga Tokarczuk zabiera czytelników w niezwykłą podróż przez różne miejsca i czasy. Zaprasza do wspólnego oswajania migotliwej, fragmentarycznej rzeczywistości, do porzucania utartych szlaków. Ta powieść nie ma granic dzieje się na całym świecie. Tokarczuk udało się w sposób niezwykły, inteligentny i wrażliwy przedstawić otaczający nas świat. Fascynująca powieść! TV ORF Bohaterami tej książki są nomadzi i koczownicy, nieprzywiązani do własnych korzeni. Kobiety wożące w torebkach zapasowe szczoteczki do zębów na wypadek nagłej podróży i mężczyźni umiejący spakować cały swój dobytek w 10 minut, zawsze gotowi do drogi. Proza Olgi Tokarczuk przekonuje, iż poczucie ładu wszechświata dostępne jest każdemu, o ile tylko podróżuje. Marta Cuber, Polityka Oryginalna, pasjonująca i znakomicie napisana. Le Figaro

Bieguny dzienniki dominy

Shewolf

Nasze spotkania zawsze były starciem podobnych światów, ale na dwóch jego krańcach. Podczas przygotowań zastanawiałam się, czego będzie chciał. Pytania, jakie sobie zwykle stawiałam. Ja, która uwielbia dominację. Czego pragnie? O czym skrycie fantazjuje? Co czai się w sekretnych i ciemnych zakątkach jego duszy? Rozeznanie nigdy nie jest łatwe. Trzeba wiele czasu, żeby poznać siebie nawzajem. Często nawet, gdy wydawało mi się, że już wszystko wiem, coś mnie nagle zaskakiwało. Aby uzyskać czyjąś bezwarunkową uległość, należy odpowiadać na fantazje także te, których się nie zna. Naciskałam przypadkowo mentalny guzik, który sprawiał, że swobodnie oddawał mi całą kontrolę..." Ona - dominująca kobieta ze sprecyzowanymi oczekiwaniami względem relacji, poszukująca świadomego, pełnego uległości i oddania mężczyzny. On stał się jej fascynacją i przepustką do realizacji pragnień. Czy pod potrzebą władania mężczyzną kryje się coś więcej? Czy połączy ich kontinuum perwersji?

Bielany

Karol Bołoz Antoniewicz

Bie­la­ny Na do­chód to­wa­rzy­stwa do­bro­czyn­no­ści Kra­kow­skie­go. Do­kąd ta ściesz­ka, krę­to wie­dzie w gó­re?  Po­mię­dzy ska­ły i gę­ste krze­wi­ny,  Noc sza­ty swo­ie za­sła­ła sze­ro­ko;  Tu na za­cho­dzie, wiatr usu­nął chmu­re,  Ku­le ogni­stą, łza­we że­gna oko,  A tam na wscho­dzie, mkną w ob­łok ru­iny;  Gdzie czy­stym nur­tem, ię­cząc Wi­sła pły­nie,  Sto­ię nad Wi­słą -- a myśl w my­słi gi­nie; --  Czy w twéy świą­ty­ni sta­ną­łem na­tu­ro?  Wiecz­ne­go spo­czyn­ku, tuż przy­by­tek świę­ty,  Py­tam was drze­wa, py­tam cie­bie gó­ro,  Py­tam was gwiaz­dy, lam­py głu­chéy no­cy,  Czy chce­cie łu­dzić, sła­by wzrok piel­grzy­ma,  Sta­wia­iąc szczę­ścia, roz­kosz­ne ob­ra­zy,  By gróm tem strasz­ni­éy, przed ie­go oczy­ma,  Uder­żył w dę­by, po­gru­cho­tał gła­zy? [...]Karol Bołoz AntoniewiczUr. 6 listopada 1807 w Skwarzawie koło Lwowa Zm. 14 listopada 1852 w Obrze Najważniejsze dzieła: Pieśni religijne: Chwalcie łąki umajone, W krzyżu cierpienie, W krzyżu zbawienie, Do Betlejemu pełni radości, Nazareński śliczny kwiecie, Nie opuszczaj nas, O Józefie uwielbiony, O Maryjo, przyjm w ofierze, Panie, w ofierze Tobie dzisiaj składam Polski poeta, duchowny katolicki pochodzenia ormiańskiego. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Biegle znał łaciński, francuski, włoski, angielski i niemiecki. Pasjonowała go muzyka i poezja - pierwsze wiersze publikował w czasopismach lwowskich. W 1828 r. rozpoczął prace nad dziełem dotyczącym historii Ormian. Walczył w powstaniu listopadowym. W 1832 r. ożenił się z Zofią Nikorowiczówną i miał z nią piątkę dzieci - niestety wszystkie wcześnie zmarły. W swoim domu założyli przytułek i szpital dla chorych i ubogich, by poprzez pomoc potrzebującym ukoić własne cierpienie po utracie dzieci. Zofia również podupadła na zdrowiu i w 1839 r. umarła na suchoty. Po śmierci żony Antoniewicz zdecydował o wstąpieniu do zakonu Jezuitów w Starej Wsi. Szybko otrzymał funkcję przełożonego nowicjuszy i był darzony szacunkiem. W wolnych chwilach komponował pieśni religijne, śpiewane potem w kaplicy klasztornej. Antoniewicz rozdał majątek między krewnych i ubogich. Z Francji sprowadził zakonnice Serca Jezusowego. W 1846 r. prowadził misje na wsiach po buntach chłopskich. Pisał czytanki, powiastki, żywoty świętych, w których w przystępny sposób przedstawiał chłopom religijne nakazy. W 1852 r. wybuchła epidemia cholery i Antoniewicz zajął się opieką nad chorymi. Został wybrany przełożonym klasztoru w Obrze, gdzie sam zachorował na cholerę i zmarł. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.