Bunt. Baśń

Władysław Stanisław Reymont

Niby to baśń, ale jednak nie do końca. Ostatnia powieść wybitnego pisarza opowiada o buncie zwierząt przeciwko ludzkiemu zwierzchnictwo nad światem. A zatem wybucha rewolucja, szczytne hasła o wolności i sprawiedliwości, ale to tylko hasła. Każda rewolucja wszystko niszczy i topi we krwi. Ta także. Zachęcamy do lektury.

Bunt ciała

Alice Miller

Alice Miller w Buncie ciała po raz kolejny burzy społeczne stereotypy dotyczące powiązań między metodami wychowawczymi w dzieciństwie a późniejszym losem krzywdzonych dzieci. Analizując biografie znakomitych artystów i przypadki własnych klientów, dostrzega, jak destrukcyjną więzią jest związek dziecka, a później dorosłego człowieka z rodzicami, którzy maltretowali go w dzieciństwie. Utrzymywanie takiej relacji, opartej na iluzjach i niespełnionych oczekiwaniach wobec rodziców, odbywa się kosztem zdrowia dziecka, a później dorosłego, gdyż ciało buntuje się przeciwko wymuszonym uczuciom, jak miłość czy wdzięczność. Uświadomienie sobie strachu przed rodzicami i zrozumienie własnych, prawdziwych uczuć może pozwolić na uwolnienie się od niszczących więzi i wykorzystanie tłumionych sił witalnych na rozpoczęcie pełnego i szczęśliwego życie.

Bunt Martineza. Okno

Barry Pain, Vicente Blasco Ibanez

Opowiadania dwóch znanych pisarzy - Vincente Blasco Ibaneza i Barry Paina. Jedno z nich nosi tytuł: Bunt Marineza, drugie zas to Okno. A oto fragment pierwszego z nich: Po zwycięstwie rewolucji, gdy jej wodzowie militarni ostatecznie usadowili się w Meksyku i podzielili między siebie główne urzędy od prezydenta republiki do rektora uniwersytetu mężny Doroteo Martinez zaczął się nudzić, sam nie wiedząc dlaczego! Co prawda, nie mógł się skarżyć na swój los. Przed sześciu laty był mizernym capataz (ekonomem) w dobrach wielkiego pana, który przebywał przeważnie w Paryżu. Pewnego dnia siadł na koń i przyłączył się do mścicieli Madero, by obalić Huertę, jego zabójcę. Dlaczegóż by nie miał zostać rewolucjonistą za przykładem innych Meksykanów, równie skromnego pochodzenia, którzy stali się prezydentami i ministrami? Guadalupa, żona jego, osoba despotyczna, będąca względem niego w stałej opozycji, tym razem przyjęła z entuzjazmem jego wojownicze zamiary. Zobaczymy, może zostaniesz jenerałem, powiedziała, nie mogę już patrzeć na jenerałowe, które dawniej były pokojówkami. Wspinał się więc na szczyt sławy. Podniecała go żona, a także pragnienie, by imię jego drukowano i opiewano wierszem przy akompaniamencie gitary. W wieku lat trzydziestu bez wielkich przeszkód został jenerałem brygady. Dzięki chłopskiej przebiegłości przechodził w porę z partii do partii podczas wojen domowych, które wybuchły przy końcu rewolucji. Potrafił zawsze odgadnąć, kto zwycięży, a kogo pochłonie klęska i zapomnienie. Jak widać opowieść zapowiada się bardzo ciekawie.

Bunt zranionych

Artur Żurek

"Pan Mark Novik nie może się z panem spotkać. Pan Mark nie żyje" słyszy Tomasz Wołyński po przybyciu do Dżuddy w Arabii Saudyjskiej. W Warszawie, dziennikarz Piotr Majski zapowiada ujawnienie zaangażowania polskich banków w nielegalny handel bronią i pranie brudnych pieniędzy. Do akcji wkraczają zaniepokojeni bankowcy, politycy, przestępcy oraz służby specjalne kilku krajów. Zdarzenia na Półwyspie Arabskim i w Europie nabierają tempa. Zabójstwa i porwania splatają się z wątkami finansowymi i politycznymi. Nikt nie jest bez winy. Każdy popełnia cięższe lub lżejsze grzechy. Osobiste zranienia decydują o tym, że niektórzy źli występują przeciwko równie złym lub trochę gorszym. Czy zapobiegną międzynarodowemu spiskowi? Czy ocalą czternastoletnią Linę? Czy przeżyją? Bunt zranionych to pierwszy tom cyklu adresowanego do amatorów thrillerów, zwłaszcza konspiracyjnych i finansowych. Do miłośników wartkiej akcji i niejednoznacznych bohaterów o tajemniczej przeszłości.

Buntowniczka

Lisa Kleypas, Lisa Kleypas

Druga część bestsellerowego cyklu Ravenels. Szalona ambicja i pracowitość wzniosły Rhysa Winterbornea na szczyty bogactwa i wpływów. Twardy Walijczyk przywykł, że w interesach i w życiu musi mieć wszystko, czego zechce. Kiedy poznaje nieśmiałą, arystokratyczną lady Helen Ravenel, ma tylko jeden cel - zdobyć ją. Nawet, jeśli miałby jej zabrać cnotę i potajemnie poślubić Helen ma niewiele kontaktów z cyniczną i pełną blichtru londyńską socjetą. Kiedy pojawia się Rhys, w spokojny świat Helen wdziera się burzliwe uczucie i pożądanie, o których czytała tylko w książkach. Wszystko się komplikuje, kiedy Helen dla miłości musi się zbuntować przeciwko konwenansom swojej epoki, a potem wyznać Rhysowi sekret, który zniszczy ich miłość Lisa Kleypas (ur. 1964) - bestsellerowa amerykańska pisarka, laureatka nagrody RITA, autorka licznych współczesnych i historycznych romansów, które mają swoje wierne czytelniczki na całym świecie. Autorka mieszka w stanie Waszyngton wraz z mężem i dwójką dzieci.

Buntowniczki. Niezwykłe Polki, które robiły, co chciały

Andrzej Fedorowicz

"Nie jestem aniołem i nie będę nim, dopóki umrę. Będę sobą" - mawiała angielska poetka i pisarka Charlotte Brontë. Pod tą frazą mogłyby się podpisać bohaterki tej książki. Wybrały cel i przez całe życie uparcie do niego dążyły. Celem tym była wolność i niezależność. Nie akceptowały świata, który je otaczał, i były gotowe pójść na wojnę nawet z największymi - męskimi - autorytetami epoki. Nie znaczy to, że były wrogami mężczyzn, gdyż to właśnie mężczyźni stawali się ich największymi zwolennikami, otaczając buntowniczki aurą niewyobrażalnego wręcz uwielbienia. Wiele z naszych buntowniczek pozostawiło po sobie barwne - i zdumiewająco szczere - wspomnienia. Po wielu dekadach, a nawet wiekach od ich powstania to wciąż niezwykle inspirująca lektura. Zasiane przez nie ziarno buntu kiełkuje wciąż w nowych pokoleniach Polek. Andrzej Fedorowicz dziennikarz-freelancer. Publikował w "Super Expressie", "Fakcie", "Gazecie Wyborczej", "Polityce", "Newsweeku Historia", "Focusie", "Uważam Rze Historia" i "wSieci Historii". Pasjonat historii, techniki, wyjątkowych biografii i podróży. Historyczne dziennikarstwo śledcze to jego ulubione zajęcie. Autor (wspólnie z żoną Ireną) przewodnika po Wyspach Kanaryjskich, książki "25 polskich wynalazców i odkrywców, którzy zmienili świat" i "Wybranek Fortuny" - książki o niezwykłych karierach niezwykłych Polek.

Buntownik

Geraint Jones

Powieść łącząca emocje Gladiatora Ridleya Scotta z autentyzmem Plutonu Olivera Stonea. Gdy musisz stawić czoło wrogowi, masz tylko dwie możliwości: przyjąć jego warunki albo narzucić mu własne. Plemiona panońskie uległy Rzymowi. Walczą już tylko Dalmaci pod wodzą Batona. W ręku groźnego przywódcy spoczywa też życie Corvusa. Zostaje on oszczędzony pod jednym warunkiem: przyłączy się do rebeliantów. Na jego głowę czyhają nie tylko Rzymianie, ale też dawny sojusznik, podstępny Ziwa. Po kapitulacji Panonii cała potęga Rzymu zwraca się przeciwko armii Batona. Legiony zalewają krainę. Płoną kolejne oblegane miasta. Giną tysiące ludzi. Wreszcie w ostatnim bastionie rebelii Corvus staje twarzą w twarz z największym zdrajcą i wrogiem. Czy odnajdzie w Marcusie dawnego brata? Epickie zakończenie cyklu przypadnie do gustu fanom Bena Kanea i Simona Scarrowa.

Buntowniki, czyli stronnictwo-wywrotu

Cyprian Kamil Norwid

Bun­tow­ni­ki, czy­li stron­nic­two-wy­wro­tu Oni nie przy­szli tu po łup bo­jo­wy,  Nie­mow­lę­ta bio­rąc na pi­ki,  Oża­ło­bio­ne tłu­kąc kol­bą wdo­wy:    To -- bun­tow­ni­ki!    Oni spra­wu­ją rząd bez-oso­bi­ście,  Mia­stem nie­raz wład­ną mło­dzi­ki (!),  A tłum, groź­ny, ich słu­cha uro­czy­ście:    To -- bun­tow­ni­ki!...    Na che­ru­bi­nach Bóg już zbli­ża -- zbli­ża --  Eze­chie­lo­wej tor kwa­dry­ki;  Tam i owdzie grzmi, wiel­kie-zna­mię-krzy­ża;    To -- bun­tow­ni­ki!    Cze­muż ra­czej nie wie­rzą Kan­ce­la­rii,  Oj­czy­znę wo­ląc niż ru­bry­ki;  A ufać śmią w Je­zu­sa moc i Ma­rii --    Te -- bun­tow­ni­ki? [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.