A Horses Tale

Mark Twain

It was interesting how Twain switched between stories. For example, a horse started a story from a first-person perspective. At first, people told, then letters told about past events, often to characters who do not participate in the events of history, and, finally, animals told other animals about the dialogue.

A House of Pomegranates

Oscar Wilde

A House of Pomegranates is the second collection of fairy tales by the brilliant writer, master of European aesthetics Oscar Wilde, author of the novel Portrait of Dorian Gray, plays Salome, Fan Lady Windermere and Ideal Husband, letters of confession De profundis, and also numerous short stories, short stories, poems and essays about art. The text is published in two languages, which allows you to fully appreciate the unique originality of the works belonging to the pen of one of the most sophisticated British writers and stylists.

A House to Let

Charles Dickens, Wilkie Collins, Elizabeth Gaskell, Adelaide Ann Procter

A House to Let is a novella originally published in 1858 by Charles Dickens, Wilkie Collins, Elizabeth Gaskell and Adelaide Anne Procter. Each of the contributors wrote a chapter (stories within a story, and in the case of Adelaide Anne Procter, as a story in verse) and the whole was edited by Dickens, making it fit together seamlessly as a whole. This novella is a composite tale of mystery and intrigue set amid the dark streets of Victorian London. It is about a house that has remained vacant for several years which as come to the notice of an elderly woman named Sophonisba. She wants to know why the house is vacant, which is what the various chapters set out to explain, through the histories of various tenants. A House of Let is a seriously underrated novella that captures the mystery and humor of a fabulous story of bygone days.

A jak ja urosnę

Maria Konopnicka

A jak ja urosnę I już duży będę, To wezmę książeczkę, W kąciku usiądę, I będę przewracał Po jednej karteczce, I wszystko wyczytam, Co tylko w książeczce! () Któż nie pamięta z dzieciństwa pięknych wierszyków Marii Konopnickiej, natchnionych polską przyrodą, obyczajami i tradycjami ludowymi. Kogo nie wzruszały poranne śpiewy skowronka, złoty żuczek wygrzewający się w słońcu, pszczółki uwijające się nad łączką czy gąski skubiące świeżą trawę albo kukułka szukająca sobie gniazda oraz mrówki idące zwartym szykiem i odpierające ataki bąków. Przeczytajmy zatem naszym dzieciom tę książeczkę, bez której byłyby uboższe nasze wspomnienia.

A jednak istnieję. Smocze opowieści t. I

Paweł Szumił

Pierwszy tom znakomitego cyklu S-F "Smocze opowieści", przełożonego na język polski przez Jacka Izworskiego - jednego z pionierów polskiej fantastyki naukowej i jednocześnie jej badacza i biografa. O dziwnych stworach, które stopniowo zaczynają dominować we wspólnej z ludźmi cywilizacji, w równoległym wszechświecie. Tom otwiera jednocześnie nową, dawno zapowiedzianą i długo oczekiwaną serię naszego wydawnictwa pn "Smoki Fantastyki" (w kuluarach zwaną "SmoFa") Posłowie: Romuald Pawlak. ----------------------------- "...Latasz sobie wśród obłoków, zgłodniejesz, zjesz apetyczną brzózkę i polecisz dalej. W zimie ulepisz bałwanka. Fajne, co? Zwłaszcza, jeśli zapomnisz o tym, że ani aerodynamika, ani biologia nie pozwalają ci istnieć i o ludzkiej samiczce, przychodzącej do ciebie w rzadkich, erotycznych snach... Katorżnicza praca, ludzkie intrygi, ból upadków, groźba śmierci i stałe uczucie, że jesteś idiotą i od początku trzeba było wszystko robić inaczej. Przyjaciele i wrogowie, a między nimi długa, kręta, zagmatwana bardziej niż labirynt, droga w głąb siebie. Żeby zrozumieć najważniejsze: kim jesteś, skąd i po co się tu wziąłeś, co i kiedy trzeba zrobić oraz czemu masz wspomnienia zupełnie nieprzystające do tego świata..." Lockhard To Jackowi Izworskiemu, jego nieustępliwości, zawdzięczamy fakt, że ta powieść - otwierająca długi cykl - przeoczona przez wydawców w okolicach roku dwutysięcznego, trafia wreszcie do czytelnika polskiego. Tłumaczył Szumiła wierząc, że któregoś dnia książka trafi na księgarskie półki. I cóż, wreszcie tak się dzieje. A teraz pomyślmy, jak mogła wpłynąć na nasz obraz smoka w literaturze fantastycznej, gdyby ukazała się krótko po oryginalnym wydaniu... Romuald Pawlak "Ale siara! Smoki jak ludzie!" Dr A. Tewka-Szewczyk

A jednak ja nie wątpię - bo się pora zbliża

Juliusz Słowacki

A jednak ja nie wątpię — bo się pora zbliża... A jednak ja nie wątpię — bo się pora zbliża,  Że się to wielkie światło na niebie zapali,  I Polski Ty, o Boże, nie odepniesz z krzyża,  Aż będziesz wiedział, że się jako trup nie zwali.    Dzięki Ci więc, o Boże — że już byłeś blisko,  A jeszcześ Twojej złotej nie odsłonił twarzy,  Aleś nas, syny Twoje, dał na pośmiewisko,  Byśmy rośli jak kłosy pod deszczem potwarzy. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

A jednak przeżyłem Losy pilota Dywizjonu 305 Stefana Zygnerskiego

Krystyna Kenig

Jest to opisana żywym językiem barwna historia życia Stefana Zygnerskiego − pilota 305. Dywizjonu Bombowego „Ziemi Wielkopolskiej” im. Marszałka Józefa Piłsudskiego – pododdziału myśliwsko-bombowego  Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii w latach II wojny światowej. W opisach walk i życiowych doświadczeń odznaczonego trzykrotnie Krzyżem Walecznych pilota ujawnia się droga polskich pilotów walczących o Anglię oraz ich późniejsze losy. Autorka książki, którą łączą z bohaterem więzy rodzinne, korzystała z różnych źródeł historycznych, w tym listów i wspomnień rodzinnych, by przybliżyć postać dzielnego, polskiego żołnierza, który przeżył wojnę zadając z powietrza liczne straty wrogowi, a zginął w Nepalu w 1962 r., w katastrofie lotniczej, jako pasażer samolotu.

A jeszcze wczoraj było jutro

Arkadiusz Borowik

Kiedy nie masz nic do stracenia Andrzej Stroba to pięćdziesięciolatek, lubiany nauczyciel, kochający mąż i ojciec. Gdy dowiaduje się, że zostało mu najwyżej kilka miesięcy życia, postanawia się rozliczyć: z samym sobą i z ludźmi wokół siebie. Rachunek zysków i strat, dobrych i złych decyzji doprowadza go do zaskakujących wniosków, a te z kolei skłaniają do działań, o które wcześniej nawet by się nie podejrzewał. A jeszcze wczoraj było jutro to opowieść o człowieku, który stojąc w obliczu nieuchronnego, zadaje sobie pytanie o wartość swojego życia. Sytuacje trudne przenikają się z momentami lekkimi, a humor przeplata się ze wzruszeniem.